KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

exe

Wokół tego tematu jest wiele niedomówień, które skutkują narastaniem mitologii, które niestety wielokrotnie mogą prowadzić również do apostazji .

Poukładajmy te kwestie w pewien logiczny ciąg :

Sąd Boży to taki, w którym każdemu w momencie śmierci odda Bóg to , na co człowiek zasłużył. Sprawiedliwi zostaną uwolnieni od ciała i pozostaną z Chrystusem, zmarli zostaną pogrzebani w piekle :

"Wiemy bowiem, że jeśli nawet zniszczeje nasz przybytek doczesnego zamieszkania, będziemy mieli mieszkanie od Boga, dom nie ręką uczyniony, lecz wiecznie trwały w niebie. 2 Tak przeto teraz wzdychamy, pragnąc przyodziać się w nasz niebieski przybytek, 3 o ile tylko odziani, a nie nadzy będziemy. 4 Dlatego właśnie udręczeni wzdychamy, pozostając w tym przybytku, bo nie chcielibyśmy go utracić, lecz przywdziać na niego nowe odzienie, aby to, co śmiertelne, wchłonięte zostało przez życie. 5 A Bóg, który nas do tego przeznaczył, dał nam Ducha jako zadatek. 6 Tak więc, mając tę ufność, wiemy, że jak długo pozostajemy w ciele, jesteśmy pielgrzymami, z daleka od Pana. 7 Albowiem według wiary, a nie dzięki widzeniu postępujemy. 8 Mamy jednak nadzieję... i chcielibyśmy raczej opuścić nasze ciało i stanąć w obliczu Pana. 9 Dlatego też staramy się Jemu podobać czy to gdy z Nim, czy gdy z daleka od Niego jesteśmy. 10 Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby każdy otrzymał zapłatę za uczynki dokonane w ciele, złe lub dobre." (2 Kor 5, 1-10).

Tutaj należy wyraźnie podkreślić, że ten sąd również należy do sądowniczej władzy Chrystusa. Nasz Boski Mistrz powiedział :

"Jeśli odejdę i przygotuję wam miejsce, znowu przyjdę i wezmę was do siebie, abyście byli tam, gdzie Ja jestem" (J 14, 3).

Zwróćcie, proszę , uwagę na zwrot, jakim posłużył się Chrystus : "wezmę". Ów zwrot znaczy nic innego, jak to, by "być rozwiązanym" by być z Chrystusem. Dopóki jesteśmy w ciele, jesteśmy daleko od Pana !!! :

"Tak więc, mając tę ufność, wiemy, że jak długo pozostajemy w ciele, jesteśmy pielgrzymami, z daleka od Pana." ( 2 Kor 5, 6).

Pamiętajmy jednak, że człowiek jest istotą duchowo - cielesną i nagroda człowiek nie polega tylko n dobru duszy, ale i ciała. To ciało dusza odzyska poprzez zmartwychwstanie.

Trzeba nadmienić, że każda nagroda domaga się sądu należącego do Chrystusa :

" Nasza bowiem ojczyzna jest w niebie. Stamtąd też jako Zbawcy wyczekujemy Pana naszego Jezusa Chrystusa, 21 który przekształci nasze ciało poniżone, na podobne do swego chwalebnego ciała, tą potęgą, jaką może On także wszystko, co jest, sobie podporządkować." (Flp 3, 21).

Wszyscy, dobrzy i źli, będą poddani Jego sądowi.

zanim przyjdzie ten Sąd Ostateczny, Chrystus powtórnie przyjdzie w chwale.

"Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby każdy otrzymał zapłatę za uczynki dokonane w ciele, złe lub dobre." (2 Kor 5, 10).

Kolejna kwestia to taka, że będą roztrząsane zasługi. Jednak tutaj sprawa nie jest już taką prostą. Co do roztrząsania zasług, nie wszyscy będą sądzeni : ani wszyscy dobrzy, ani wszyscy źli. Dlaczego ? Ponieważ roztrząsanie zasług jest potrzebne tylko tam, gdzie dobro jest zmieszane ze złem.

Wśród ludzi dobrych znajdziemy takich, którzy całkowicie wzgardzili dobrami doczesnymi, oddając się Bogu i tym sprawom, które nazwiemy Bożymi.

Grzech popełnia się wtedy, gdy wzgardziwszy dobrem nieprzemijającym, lgnie się do dóbr przemijających.

Kiedy więc nie ma w ludziach znaczącego pomieszania dobra ze złem, roztrząsanie dla dobrych i złych nie jest potrzebne.

Ktoś naturalnie mógłby mi zarzucić, że że mówię o ludziach bez grzechu (przypadek dobrych). Jednak mam świadomość, że :

"Jeśli powiemy, że nie ma w nas grzechu, sami siebie zwodzimy" (1 J 1, 8 ).

Tedy trzeba powiedzieć, że lekkie grzechy spala ów żar miłości, w którym wydają się one niczym.

Ci, którzy lgnęli do dóbr tego świata, będą wykazywać znaczące pomieszanie wiary i miłości. Tam potrzeb roztrząsania, co przeważy.

Wiara jest istotna, jako że :

"Przystępując do Boga, należy wierzyć" (Hbr 11, 6),

a także i miłość , jako że :

" My wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do życia,
bo miłujemy braci,
kto zaś nie miłuje, trwa w śmierci. " (1 J 3, 14).

Roztrząsanie jest konieczne wówczas, gdy ktoś ma wiarę, choć nie ma miłości i nie spełnia dobrych uczynków i trzeba sprawdzić, na czym jest położony akcent.

Natomiast ten, kto nie ma wiary, będzie potępiony bez roztrząsania zasług.

Co do wydania wyroku, wszyscy go usłyszą, :

" Nie ma stworzenia, które by było przed Nim niewidzialne, przeciwnie, wszystko odkryte i odsłonięte jest przed oczami Tego, któremu musimy zdać rachunek.".

Takie roztrząsanie jest konieczne, aby dowiedział się każdy nie tylko o sobie, ale o innych - to jest o tym, jak ten i ów grzech osobisty wpłynął na inne osoby. Są więc badane relacje międzyludzkie.

Bardzo istotna kwestia :

Czytamy więc :

"Lecz o dniu owym i godzinie nikt nie wie, nawet aniołowie niebiescy, tylko sam Ojciec" (Mt 24, 36).
Niestety, odstępcy - antytrynitarze i inni - wytaczają ciężkie działo w postaci słów z Ewangelii świętego Marka , który dokłada Mateuszowi :

" ani Syn, tylko Ojciec."

Tu powstaje woda na młyn odstępców, twierdzących, że Syn jest mniejszy od Ojca, bo nie zna dnia Sądu. Nie widać jednak żadnego logicznego powodu, aby Syn - który otrzymał władzę od Ojca - nie znał w swojej ludzkiej naturze, dnia Sądu , który sam ma sprawować.

Takie wyrażenie , jakiego użył Mateusz, należy rozumieć według ogólnego sposobu wyrażania się w Piśmie Świętym, które jst nie wprost.

Oto porównanie, którym trzeba zobrazować ten problem :

Bóg powiada do Abrahama :

" Teraz poznałem, że boisz się Boga" (Rdz 22, 12).

Bóg przecież nie może dowiedzieć się o czymś, o czym wie :wink:

Tak samo więc i Syn Boży powiada uczniom, że nie zna dnia Sądu, gdyż nie oznajmił tego uczniom, ale za to im jeszcze znacząco powiedział :

" Zapytywali Go zebrani: "Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?" Odpowiedział im: "Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą. (Dz 1, 6-7).

Dlaczegóż Pan nasz nie chciał, aby zdradzić dzień Sądu ? Jest to ze wszechmiar pedagogiczne, ponieważ :

" Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie." (Mt 24, 42).

Machabeusz

Machabeusz

Teraz w odpowiedzi na tematy eschatologiczne...

Pięknie Exe napisałeś i przeczytałem to z dużym zaciekawieniem. Ja jednak jestem prosty człowiek i postarałem się przedstawić to w sposób "lopatologiczny". W tym celu posłużyłem się chronologią zawartą w książce Martina von Cochema OSFC pt: "Cztery sprawy ostateczne - Śmierć, Sąd, Piekło, Niebo" [1], którą bardzo gorąco polecam każdemu!

Zatem w punktach:

CZĘŚĆ I - CZŁOWIEK ZBLIŻA SIĘ DO CHWILI SWOJEJ ŚMIERCI I KRÓTKO PO ŚMIERCI
1. GROŹBA ŚMIERCI
2. WZMOŻONE ATAKI SZATANA W GODZINIE ŚMIERCI
3. ŚMIERĆ
4. SĄD SZCZEGÓŁOWY

CZĘŚĆ II "DŁUGO" PO ŚMIERCI (NIE WIADOMO DOKŁADNIE KIEDY) - SĄD OSTATECZNY

(Tutaj chronologia jest mniej ważna. Całość jest ujęta w Biblii w sposób bardzo zagadkowy i apokaliptyczny)

5. WSKRZESZENIE UMARŁYCH
6. DOPROWADZENIE LUDZI NA MIEJSCE SĄDU
7. OCZEKIWANIE W DOLINIE JOZAFATA NA PRZYJŚCIE CHRYSTUSA
8. POJAWIENIE SIĘ KRZYŻA CHRYSTUSOWEGO NA NIEBOSKŁONIE
9. PRZYBYCIE SĘDZIEGO (JEZUSA)
10. SĄD OSTATECZNY
11. OGŁOSZENIE WYROKU NA DOBRYCH I NA ZŁYCH
12. JEDNI ZMARTWYCHWSTANĄ NA ZYCIE WIECZNE INNI NA POTĘPIENIE

===============================================

A teraz w szczegółach:

CZĘŚĆ I - CZŁOWIEK ZBLIŻA SIĘ DO CHWILI SWOJEJ ŚMIERCI I KRÓTKO PO ŚMIERCI

1. GROŹBA ŚMIERCI
"Wydaje mi się, że zbędne jest opisywanie grozy śmierci. Zagadnienie to dostatecznie podkreślali liczni pisarze; co więcej, każdy z nas sam wie i czuje, że życie jest słodkie, a śmierci wiąże się z goryczą" [1]

2. WZMOŻONE ATAKI SZATANA W GODZINIE ŚMIERCI
"Choć śmierć sama w sobie jest nader gorzkim doświadczeniem, gorycz tę jeszcze pogłębiają wyraziste wspomnienia grzechów popełnianych w przeszłości, myśli o zbliżającym się sądzie i o czekającej nas wieczności, a także ingerencje szatana. (...) Jeżeli chodzi o ataki szatana, wiedzieć należy, że sprawiedliwy Bóg dopuszcza, by
napastował on nas z całą mocą w godzinie śmierci; nie dla naszego zatracenia, ale tytułem próby. Chrześcijanin, nim wyzionie ducha, musi jeszcze dowieść, że nic nie zmusi go do wyrzeczenia się Boga." [1]

„Biada ziemi i biada morzu, bo zstąpił
do was diabeł, pałając wielkim gniewem, świadom, że ma mało czasu" (Ap 12,12)

św. Grzegorz:
„Zważcie dobrze, jak straszliwa jest godzina śmierci i jak zatrważające będzie wtedy wspomnienie naszych złych uczynków. Wszak duchy ciemności przywołają wszelkie uszczerbki, na jakie nas naraziły, i przypomną nam o grzechach, które popełniliśmy z ich poduszczenia. Odwiedzą nie tylko łoża śmierci bezbożników, obecne będą też u boku wybranych, czyniąc wszystko, by wykryd jakieś niecne czyny, które będą mogły im wytknąd. Niestety! jakże mielibyśmy sprostad temu my, nieszczęśni śmiertelnicy, w owej godzinie i cóż moglibyśmy powiedzied na swoją obronę, widząc, jak wiele grzechów można nam zarzucid? Jak mamy odpowiedzied naszym adwersarzom, skoro oni przywołują wszystkie nasze grzechy, byle tylko doprowadzid nas do rozpaczy?"

Szatan w chwili naszej śmierci użyje wszystkich swych mocy by nas zwieść. Będzie próbował nas kusić, zasiać zwątpienie w miłosierdzie Boże albo podszywać się za anioła jasności próbując "załatwić" nas pychą.

"Św. Cyryl, w liście do św. Augustyna, wspomina, że jeden z trzech podniesionych z martwych powiedział mu:, „Gdy godzina mego odejścia była już blisko, otoczyły mnie rzesze diabłów, których nie sposób było zliczyć. Kształty ich zdawały się straszliwsze niż wszystko, co zrodzić może wyobraźnia. Lepiej byłoby chyba płonąć żywym ogniem, aniżeli się im przypatrywać. Te demony otoczyły mnie, wytykając wszystkie niecne uczynki, jakich się kiedykolwiek dopuściłem, jako że sądziły, że doprowadzą mnie tym do rozpaczy. I rzeczywiście uległbym im, gdyby nie to, że Bóg w swej łaskawości przyszedł mi w sukurs" [1].

Życie powinno przygotowywać nas na tę chwilę! Jest to ostateczny test naszej wiary! Por. 2Tm 4:7 bt: "W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem."

"Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony". (Mt 24,13)

3. ŚMIERĆ
"Wielu Ojców Kościoła uważa, iż każdy człowiek, rozstając się z życiem, ogląda owego wroga choćby wtedy, gdy oddaje ducha".[1]

4. SĄD SZCZEGÓŁOWY
"Daleko ważniejsza niż wszystko, co dotąd uznaliśmy za powody naszego lęku przed śmiercią, jest myśl, iż będziemy musieli stanąć przed trybunałem Boga i zdać Mu sprawę ze wszystkiego, co uczyniliśmy i czego zaniedbaliśmy." [1]
„Straszną jest rzeczą wpaść w ręce Boga żyjącego" (Hbr 10, 31)
"Wszyscy święci z drżeniem oczekiwali Bożych wyroków, wiedząc, jak surowe są Jego sądy. Król-Psalmista powiada: „Nie pozywaj na sąd swojego sługi, bo nikt żyjący nie jest sprawiedliwy przed Tobą" (Ps 143,2). Świątobliwy Hiob woła: „Cóż uczynię, gdy Bóg zapragnie mnie osądzić? Czymże jestem, bym miał się z Nim prawować? Nie odpowiedziałbym Mu raz jeden na tysiąc". A Św. Paweł dodaje: „Sumienie nie wyrzuca mi wprawdzie niczego, ale to mnie jeszcze nie usprawiedliwia. Pan jest moim sędzią" (1 Kor 4,4)" [1]

" Śmierć kończy życie człowieka jako czas otwarty na przyjęcie lub odrzucenie łaski Bożej ukazanej w Chrystusie563. Nowy Testament mówi o sądzie przede wszystkim w perspektywie ostatecznego spotkania z Chrystusem w Jego drugim przyjściu, ale także wielokrotnie potwierdza, że zaraz po śmierci każdego nastąpi zapłata stosownie do jego czynów i wiary. Przypowieść o ubogim Łazarzu i słowa Chrystusa wypowiedziane na krzyżu do dobrego łotra, a także inne teksty Nowego Testamentu mówią o ostatecznym przeznaczeniu duszy, które może być odmienne dla różnych ludzi. " (KKK 1021)

"Każdy człowiek w swojej nieśmiertelnej duszy otrzymuje zaraz po śmierci wieczną zapłatę na sądzie szczegółowym, który polega na odniesieniu jego życia do Chrystusa i albo dokonuje się przez oczyszczenie568, albo otwiera bezpośrednio wejście do szczęścia nieba, albo stanowi bezpośrednio potępienie na wieki.

Pod wieczór naszego życia będziemy sądzeni z miłości." (KKK 1022)

Po tym wszystkim będziemy czekali na sąd ostateczny... W rzeczywistości duchowej nie ma pojęcia czasu, więc tysiące lat mogą być ułamkiem sekundy!

CZĘŚĆ II PO ŚMIERCI ALE NIE WIADOMO DOKŁADNIE KIEDY - SĄD OSTATECZNY

5. WSKRZESZENIE UMARŁYCH
"Pierwszym wydarzeniem, jakie nastąpi po upadku naszego świata, będzie powszechne wskrzeszenia umarłych. (...) „Pośle On swoich aniołów z trąbą o głosie potężnym, i zgromadzą Jego wybranych z czterech stron świata, od jednego krańca nieba aż do drugiego" (Mt24,31)" [1].

„Nie wszyscy pomrzemy, lecz wszyscy będziemy odmienieni. W jednym momencie, w mgnieniu oka, na dźwięk ostatniej trąby — zabrzmi, bowiem trąba — umarli powstaną nienaruszeni, a my będziemy odmienieni" (1 Kor 15, 51-52)

„I morze wydało zmarłych, co w nim byli, i Śmierć i Otchłań wydały zmarłych, co w nich byli" (Ap 20,13).

„Nie dziwcie się temu! Nadchodzi, bowiem godzina, w której wszyscy, którzy spoczywają w grobach, usłyszą głos Jego: a ci, którzypełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie życia; ci, którzy pełnili złe czyny — na zmartwychwstanie potępienia" (J 5, 28-29)

6. DOPROWADZENIE LUDZI NA MIEJSCE SĄDU
„…zgromadzę też wszystkie narody i zaprowadzę je na Dolinę Joszafat, i tam sąd nad nimi odbędę. (...) Niech ockną się i przybędą narody te na Dolinę Joszafat, bo tam zasiądę i będę sądził narody okoliczne" (Jl 4,2.12).

„Tak będzie przy koocu świata: wyjdą aniołowie, wyłączą złych spośród sprawiedliwych..." (Mt 13, 49)

"Jako że ludzie sprawiedliwi spoczywają pośród grzesznych, tam właśnie będzie się ich szukać w dniu wskrzeszenia. Kiedy ciała powrócą do życia, aniołowie zstąpią na ziemię, by oddzielić wybranych od całej reszty. Św. Paweł nawiązując do tego, pisze: „Sam bowiem Pan zstąpi z nieba na hasło i głos archanioła, i na dźwięk trąby Bożej, a zmarli w Chrystusie powstaną pierwsi. Potem my, żywi i pozostawieni, wraz z nimi będziemy porwani w powietrze, na obłoki naprzeciw Pana" (1 Tes 4,15-16)" [1]

"Co pomyślą ci nieszczęśnicy i co powiedzą, gdy ujrzą, jak aniołowie wyszukują ludzi prawych i w pełnej chwale unoszą ich w powietrze? Mędrzec umożliwia nam wejrzenie w ich myśli, powiadając:, „Gdy ujrzą, wielki przestrach ich ogarnie i osłupieją na widok nieoczekiwanego zbawienia. Powiedzą pełni żalu do samych siebie, będą jęczeli w utrapieniu ducha: «To ten, co dla nas — głupich
— niegdyś był pośmiewiskiem i przedmiotem szyderstwa: jego życie mieliśmy za szaleństwo, śmierć jego — za hańbę. Jakże więc policzono go między synów Bożych i ze świętymi ma udział?»" (Mdr 5,2-5)"[1]

7. OCZEKIWANIE W DOLINIE JOZAFATA NA PRZYJŚCIE CHRYSTUSA

"Któż podjąłby się zliczenia istot tworzących te tłumy?" [1]

8 i 9 POJAWIENIE SIĘ KRZYŻA CHRYSTUSOWEGO NA NIEBOSKŁONIE I PRZYBYCIE SĘDZIEGO (JEZUSA)

„Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy narzekać będą wszystkie narody ziemi" (Mt 24, 30)

"Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy będą narzekać wszystkie narody ziemi; i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach niebieskich z wielką mocą i chwałą" (Mt 24,30).

"Oto wam przepowiedziałem. Jeśli więc wam powiedzą: Oto jest na pustyni – nie chodźcie tam! Oto wewnątrz domu, nie wierzcie! Albowiem jak błyskawica zabłyśnie na wschodzie, a jaśnieje aż na zachodzie, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego". (Mt 24,25-27)

„Ogień idzie przed Jego obliczem i pożera dokoła Jego nieprzyjaciół. Jego błyskawice świat rozświecają, a ziemia patrzy i drży. Góry topnieją jak wosk przed obliczem Pana, przed obliczem Władcy wszystkiej ziemi. Niebiosa głoszą Jego sprawiedliwość, a wszystkie ludy widzą Jego chwałę" (Ps 97, 3-6)

„Bo oto Pan przybywa w ogniu, a Jego rydwany *pędzą+ jak burza, by zaspokoić swój gniew pożogą i groźby swoje płomieniami ognia" (Iz 66,15)

10. SĄD OSTATECZNY

„Zaprawdę, powiadam wam: Przy odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na swym tronie chwały, wy, którzy poszliście za Mną, zasiądziecie również na dwunastu tronach, sądząc dwanaście pokoleń Izraela" (Mt 19, 28 )

„Potem ujrzałem wielki biały tron i na nim Zasiadającego, od którego oblicza uciekła ziemia i niebo, a miejsca dla nich nie znaleziono" (Ap 20,11)

„Oto imię Pana przychodzi z daleka, gniew Jego rozgorzał, przygniatający Jego ciężar; Jego wargi pełne są wzburzenia, Jego język jak pożerający ogień. Tchnienie Jego jak potok wezbrany, którego nurt dosięga szyi. Przybywa przesiać narody sitem zniszczenia i włożył między szczęki ludów wędzidło zwodnicze" (Iz 30, 27-28 )

„Wszyscy przecież staniemy przed trybunałem Boga. Napisane jest, bowiem: Na moje życie — mówi Pan — przede Mną klęknie wszelkie kolano, a każdy język wielbić będzie Boga" (Rz 14,10-11)

"Bliska jest moja sprawiedliwość, zbawienie moje się ukaże. Ramię moje sądzić będzie ludy. Wyspy pokładać będą we Mnie nadzieję i liczyć będą na moje ramię." (Iz 51,5)

"Okaże się to w dniu, w którym Bóg przez Jezusa Chrystusa sądzić będzie ukryte czyny ludzkie, według mojej Ewangelii." (Rz 2:16)

"Kto Mną gardzi i nie przyjmuje słów moich, ten ma swego sędziego: słowo, które wygłosiłem, ono to będzie go sądzić w dniu ostatecznym." (J 12,48 )

Jezus jest Słowem (por. J 1,1-15).

"(...)dlatego że wyznaczył dzień, kiedy to sprawiedliwie będzie sądzić świat przez Człowieka, którego na to przeznaczył, po uwierzytelnieniu Go wobec wszystkich przez wskrzeszenie Go z martwych." (Dz 17:31)

"Zmartwychwstanie wszystkich zmarłych, „sprawiedliwych i niesprawiedliwych" (Dz 24, 15), poprzedzi Sąd Ostateczny. Będzie to „godzina, w której wszyscy, którzy spoczywają w grobach, usłyszą głos Jego: a ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie życia; ci, którzy pełnili złe czyny - na zmartwychwstanie potępienia" (J 5,28-29). Wówczas Chrystus „przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim... Zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych ludzi od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie... I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego" (Mt 25, 31. 32. 46)." (KKK 1038)

"W obliczu Chrystusa, który jest prawdą, zostanie ostatecznie ujawniona prawda o relacji każdego człowieka z Bogiem592. Sąd Ostateczny ujawni to, co każdy uczynił dobrego, i to, czego zaniechał w czasie swego ziemskiego życia, łącznie z wszystkimi tego konsekwencjami:

Wszelkie zło, które uczynili niegodziwi, zostało zanotowane, a oni tego nie wiedzą. W tym dniu, w którym „Bóg nasz przybędzie" (Ps 50, 3)... powie do nich: „Najmniejszych i potrzebujących umieściłem dla was na ziemi. Ja, jako Głowa - powie - zasiadłem na niebiosach po prawicy Ojca, ale moje członki trudziły się na ziemi, moje członki cierpiały na ziemi niedostatek. Gdybyście dawali moim członkom, doszłoby to do
Głowy. Wiedzcie, że gdy moich najmniejszych i potrzebujących umieściłem dla was na ziemi, ustanowiłem ich waszymi posłańcami, którzy wasze uczynki zaniosą do mojego skarbca. Nic nie złożyliście w ich ręce i dlatego u mnie nic nie posiadacie" (KKK 1039).

"Sąd Ostateczny nastąpi podczas chwalebnego powrotu Chrystusa. Jedynie Ojciec zna dzień i godzinę sądu. Tylko On decyduje o jego nadejściu. Przez swego Syna Jezusa Chrystusa wypowie On wówczas swoje ostateczne słowo o całej historii. Poznamy ostateczne
znaczenie dzieła stworzenia i ekonomii zbawienia oraz zrozumiemy przedziwne drogi, którymi Jego Opatrzność prowadziła wszystko do ostatecznego celu. Sąd Ostateczny objawi,
że sprawiedliwość Boga triumfuje nad wszystkimi niesprawiedliwościami popełnionymi przez stworzenia i że Jego miłość jest silniejsza od śmierci" (KKK 1040).

"Prawda o Sądzie Ostatecznym wzywa do nawrócenia, podczas gdy Bóg daje jeszcze ludziom „czas pomyślny, dzień zbawienia" (2 Kor 6, 2). Pobudza świętą bojaźń Bożą. Angażuje na rzecz sprawiedliwości Królestwa Bożego. Zapowiada „błogosławioną nadzieję" (Tt 2, 13) powrotu Pana, który „przyjdzie, aby być uwielbionym w świętych swoich i okazać się godnym podziwu dla wszystkich, którzy uwierzyli" (2 Tes 1, 10)." (KKK 1041)

11. OGŁOSZENIE WYROKU NA DOBRYCH I NA ZŁYCH

"Gdy miecz błyszczący wyostrzę i wyrok wykona ma ręka, na swoich wrogach się pomszczę, odpłacę tym, którzy Mnie nienawidzą." (Pwt 32,41)

"Sam będzie sądził świat sprawiedliwie, wyda narodom bezstronny wyrok." (Ps 9,8 )

"Ogłosiłeś z nieba swój wyrok, przelękła się ziemia, zamilkła,"(Ps 76,8 )

"raczej rozsądzi biednych sprawiedliwie i pokornym w kraju wyda słuszny wyrok. Rózgą swoich ust uderzy gwałtownika, tchnieniem swoich warg uśmierci bezbożnego." (Iz 11,4)

"Jeżeli chcesz im ogłosić wyrok, synu człowieczy, jeżeli chcesz ogłosić wyrok, to daj im poznać obrzydliwości ich przodków." (Ez 20,4)

12. JEDNI ZMARTWYCHWSTANĄ NA ZYCIE WIECZNE INNI NA POTĘPIENIE

"ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie życia; ci, którzy pełnili złe czyny - na zmartwychwstanie potępienia". (J 5,29)

"Gdyby bowiem nie był przekonany, że ci zabici zmartwychwstaną, to modlitwa za zmarłych byłaby czymś zbędnym i niedorzecznym," ( 2Mch 12,44)

exe

Machabeusz

exe

Witaj Bracie Machabeuszu !

Rzeczywiście, tematyka jest niejednoznacznie określona nawet przez Urząd Nauczycielski Kościoła, jednak to nie ma żadnego wpływu na fakt, że nasze rozmowy są konstruktywne i bazują na istotnych, zatwierdzonych przez Kościół, prawach wiary.

Jest to niezbędne w dobie "wytykania" katolikom ich własnej , bądź niekonsekwencji , bądź też głębokiej rozbieżności, co powoduje tylko niechęć do "niejasno" wypowiadającego się Kościoła.

Rzeczywiście, słowa nie mogą oddać stanów mistycznych, o czym pamiętali święty Jan od Krzyża, czy święta Teresa z Avila.

Dlatego też rozumiem twoją wypowiedź, nie mniej pamiętając o tym, że czytają nas ludzie potrzebujący pomocy, wyjaśnienia, odpoczynku w pewności sprawowanej nad nimi opieki Kościoła , pragnąłem poprosić ciebie o dodatkowe rozjaśnienie, aby ta pewność na trwałe zagościła w tekście .

Stąd poczyniłem pewne uwagi w tej materii Wink

nie zaś z powodu "czepiania się słów", co samo w sobie byłoby niegodne.

Pragnę tylko zapewnić, że wszystko, co piszę, opieram na rozważaniach świętego Tomasza z Akwinu, który jest dla mnie "mentorem". Wink

Wierzę, że nasze dialogi będą pożyteczne ze wszechmiar dla wszystkich potrzebujących.

Z Panem Bogiem, Bracie !

Machabeusz

exe

Ja chyba też jestem winien wytłumaczenie Wink

Swoiste sprostowanie słów Smile

Poprzez "mentora" rozumiem ziemskiego kierownika duchowego (dla mnie jest nim święty Tomasz) , natomiast Mistrzem jest tylko Jezus, czego echo odnajdziesz w moich postach archiwalnych.

Rzeczywiście, są elementy, które u różnych świętych "nie współgrają" , zatem trzeba być ostrożnym, jak słusznie mówisz.

Jednak posiłkuję się tą uwagą, że nie wypada, aby Syn Boży nie znał dnia Sądu , który oddał mu Bóg Ojciec. Nie wypada tak nawet z racji posiadania ludzkiej natury Wink

Tego jestem zdania, co jednak - wierzę - jest niuansem, nie mającym wpływu na zasadniczy kierunek rozwoju duchowego Wink

Machabeusz

Machabeusz

Rety, Exe
Albo ja mam nie po kolei albo ktoś strasznie tu miesza... Ja piszę "A" a pokazuje się całkiem coś innego ;(

Dlatego próbuję w nowym poście....

Exe, nie wiem czy zauważyłeś ale piszemy nie na temat
PROPONUJĘ WYODRĘBNIĆ TEN WATEK i stworzyć nowy:
Pismo Święte - dyskusje -> Rozmowy o Biblii -> [TF] (J 14,28 ) Bóg Ojciec większy od Jezusa?

exe