KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

maly_kwiatek · Gość

dark,
zupełnie nie rozumiem kontekstu Twojej wypowiedzi.
Temat jest o homoseksualizmie, a nie o jego jakichś wyjątkowych, przerysowanych aspektach.
Dlatego podałem tu znany mi przykład konkretnych, a nie wymyślonych czy nadmuchanych przez propagandę sytuacji, dotyczący dramatów nie tylko osób homoseksualnych, ale także ich najbliższych, dzieci.

maly_kwiatek · Gość

TOMASZ-V.A.D · Gość

exe

Z uwagą wczytałem się w dotychczasową dyskusję na tak ważki temat i myślę sobie, że faktycznie: dziecko nie powinno być odbierane matce, chyba że ono samo by tego chciało.
Posiłkuję się takim oto zapisem Biblii:
"Dobra jest sól; lecz jeśli sól smak utraci, czymże ją przyprawicie? Miejcie sól w sobie i zachowujcie pokój między sobą!". (Mk 9,50)

Myślę, że my niczym "nie przyprawimy" tej "zdegenerowanej soli" (lesbijstwo), jak tylko wskażemy świadectwem, aby ta osoba sama w sobie smaku soli na powrót nabrała. jak to zrobić, jeśli nie przez modlitwę, która niesie ze sobą pokój, który winniśmy zachowywać między sobą?

Philip

Bardzo ciekawe stanowisko:
https://www.youtube.com/watch?v=bEdvItaf3zM

Duśka · Gość

Jego wypowiedzi są zbyt '' luzackie'' i nie bardzo mi to odpowiada , dlatego unikam tego zakonnika , choć osobiście nie mam nic do niego , ''kazania'' do mnie nie przemawiają . :wink:

maly_kwiatek · Gość

Posłuchałem tej pogadanki na temat homoseksualizmu i muszę przyznać, że rzeczywiście ojciec ciekawie mówi w temacie.

Warto posłuchać, bo wiele rzeczy ojciec mówi wartościowych i prawdziwych, co wynika z jego doświadczenia i dobrego wyszkolenia co do stanowiska Kościoła wobec tego zjawiska.

Niektóre momenty były dla mnie niezrozumiałe, w niektórych się z ojcem nie zgadzam po prostu, a niektóre przesłaniają meritum sprawy dydaktycznymi i poza dydaktycznymi założeniami wystąpienia.

Wynotowałem te momenty.

1. Teoria determinizmu genetycznego przekonująca, że struktura genetyczna jest decydująca o orientacji seksualnej.
2. Założenie, że problem orientacji homoseksualnej nie istnieje, że w istocie jest to problem zaburzenia w identyfikacji płciowej.
3. Twierdzenie że zjawisko homoseksualizmu męskiego jest kilka razy częstsze niż homoseksualizmu kobiecego.
4. Teza o pierwotnej urodzeniowej pustce płciowej, którą młody człowiek ma do wypełnienia - jako skutek grzechu pierworodnego.
5. Wypowiedź jest nie tyle rzeczowym opisaniem zjawiska i jego mechanizmów, co repliką na "promocję homoseksualizmu przez lobby homoseksualne" i równocześnie promocją stanowiska katolickiego.
6. Bardzo ryzykowne determinowanie ex catedra co jest, a co nie jest miłością.
7. Syndrom okopów św. Trójcy ...

Ad 1. Jestem zdecydowanie zwolennikiem poglądu że to duch rządzi materią a nie materia duchem. Mam na to wiele przykładów w życiu. Od dawna dziwię się i ubolewam, ze Kościół od około 300 lat zamiast rozwijać wiedzę duchową, angażuje się w deterministyczne spory racjonalizmu i materializmu. Takie odgryzanie się liderom Oświecenia, potem liderom Rewolucji Francuskiej, Październikowej, komunizmu i współczesnego ateizmu sprawia, że Kościół zamiast kreować w wiernych duchowość i zbliżać ich do Boga, traci swoje owce w potyczkach zupełnie nieistotnych dla sensu istnienia Kościoła i dla relacji człowiek - Bóg.

Nie zgadzam się z poglądem, że za pomocą genów można wysterować człowiekowi orientację seksualną. Po pierwsze uważam, że nie wolno takich manipulacji dokonywać, po drugie uważam, że orientacja jest zjawiskiem duchowym a nie fizycznym.

Ad2. Z moich doświadczeń, które nie sa jakieś odosobnione i unikalne wynika dość jasno, że orientacja seksualna a identyfikacja płciowa to dwie różne rzeczy. W Kościele nigdy nie akceptowano zjawiska ludzi transpłciowych - starano się tego zjawiska po prostu nie widzieć, lub je wyśmiewać. To dlatego katolik po zmianie płci nie może otrzymać ślubu w kościele - zapis w Księdze Chrztu o jego płci nie podlega zmianie. Zjawisko niewątpliwie istnieje natomiast Kościół w tej sprawie nie wydał jeszcze ani jednego dokumentu, nie licząc dokumentów na temat ideologii gender. Ideologia bowiem jest czymś innym od konkretnych przypadków i zjawiska jako takiego. Mniejsza o to.

Nie każdy będzie wiedział może o czym piszę, więc wyjaśnię na przykładzie. Osoba urodzona i według cech zewnętrznych zapisana jako mężczyzna, czuje się kobietą i po iluś latach ciężkich przeżyć, okazuje się, że rzeczywiście nią jest z punktu widzenia genetycznego i psychicznego. Ta osoba cały czas odczuwa pociąg do mężczyzn, co jest jej naturalną orientacją seksualną.
Po zmianie kształtu narządów zewnętrznych i zmianie w tożsamości prawnej taka osoba nie zmienia orientacji. Nadal pragnie związku z mężczyzną. I tego właśnie ojciec nie akceptuje, bo Kościół tego zjawiska nie dostrzega i nie akceptuje. Tym samym - uwaga - można niechcący całkiem wpędzić taką osobę w homoseksualizm, czyli pociąg do niewłaściwej płci.

Ad3. Homoseksualizm kobiecy jest bardziej emocjonalny niż męski który jest bardziej fizyczny - tu ojciec bardzo trafnie to zauważył. Natomiast według moich obserwacji, te wszystkie wylewy czułości kobiecych, pocałunków, nieraz bardzo namiętnych w damskim gronie, to zjawisko wielokrotnie częstsze niż homoseksualizm męski, którego dawniej praktycznie w ogóle nie było widać publicznie, z uwagi na ostracyzmy społeczne w tej dziedzinie. Ostracyzm społeczny prawie nigdy nie dotykał emocjonalnych czułości między kobietami, które były kiedyś nagminne. Dziś może rzadsze, ale nadal są bardzo silne.

Ad 4. Ojciec chyba nigdy nie widział malutkich dzieci. One łapią swoją tożsamość płciową w 2-3 roku życia i nie ma co do tego wątpliwości. Potem tylko w okresie dojrzewania weryfikują to co złapały - to okres tzw. homoseksualizmu młodzieńczego, który trwa zwykle około roku. Jeśli nie zdarzy się w tym okresie nic nadzwyczajnego, człowiek pozostaje z ustaloną od kilkunastu lat tożsamością płciową i orientacją seksualną na całe życie.
Oczywiście zdarzają się patologie sytuacyjne i wychowawcze, jednak pochodzą one, moim zdaniem z zewnątrz a nie z wewnątrz małego człowieka.

Ad 5. No cóż, trochę szkoda, bo ojciec ma i dużą wiedzę i dużo doświadczeń i nikt go przecież nie atakuje, a na pewno nie jakieś lobby homoseksualne i mógłby całkiem swobodnie rozwinąć swoje myśli zamiast dydaktyzmu i formy replikacji wobec ideologicznego lobby, które oczywiście niewątpliwie istnieje.

Ad 6. To się ojcu wypsnęło ... A nie powinno.
Nikt nie jest w drugim człowieku, w jego duszy i nikt nie może wiedzieć co ta dusza w istocie przeżywa, a w szczególności kogo kocha a kogo nie kocha.
Jedną z najgorszych traum jaką przeżyłem w życiu, była pewna lekcja religii - powiedzmy w roku 1965 podczas której ksiądz przerwał zajęcia i zaczął wskazywać poszczególne dzieci mówiąc: "Ty na pewno nie wierzysz Boga". Niektóre dzieci płakały słysząc te wyroki. Ja się poczułem jak dziecko do pieca oświęcimskiego, które nie osiągnęło na metrze wzrostu 125 cm. Ogromnie bałem się że ksiądz wskaże na mnie. Ale palec księdza mnie nie dotknął. Niedługo potem odstawiłem wiarę i Kościół na kilkanaście lat. Stałem się agnostykiem.

Ad 7. Kochani żyję kilkadziesiąt lat i nigdy nie uważałem, że siedzę w jakichś okopach, zwłaszcza przysłowiowych okopach św. Trójcy (przykład i porównanie z Nieboskiej Komedii Zygmunta Krasińskiego). Jednym z większych błędów Kościoła, o którym już wcześniej wspomniałem jest siedzenie właśnie w takich okopach i odgryzanie się stamtąd rozmaitym adwersarzom.

Myślę, że od czasu Jana Pawła II żaden z Papieży w takich okopach nie siedział i do siedzenia w okopach Ludu Bożego nie namawiał.
Papież Franciszek mówi wręcz; Zejdźcie z kanapy!
Nie chowajcie się w swoich kapliczkach, idźcie do ludzi i działajcie.
Bycie z ludźmi oznacza nieraz dać się poranić a nawet dać się zabić. Nieraz, nie znaczy, że zawsze. Tysiące chrześcijan ginie w zamachach i aktach terroru w każdym roku, ale to nie dotyczy Polski. My możemy czuć się wolni i głosić Ewangelię w sposób wolny, a nie z okopów. W pracy, w szkole, w rodzinie, na facebooku, na czacie. Moim wzorem w tym zakresie jest bł. ks. Jerzy Popiełuszko.
Nie bójmy się tych, którzy chcą zabić ciało, bo duszy zabić nie mogą.

Nie wiem jak to odbierzecie.
Może należy się wam wyjaśnienie dlaczego tak bardzo zajmuje mnie ten temat. Temat jest mi bliski bo nie jest teoretyczny tylko w jakimś zakresie przewija się przez moje życie, moje otoczenie przez wiele lat. Nie było encyklik, nie było listów pasterskich a temat istniał i trzeba było sobie z nim jakoś radzić. Kiedy pojawił się ten znamienny dokument Papieża z roku 1986 w formie listu do biskupów, byłem bardzo wzruszony, bo kierunek i treść listu dokładnie wpasowywał się w to co wypracowałem jako swój pogląd o tych sprawach.
To nie jedyny przypadek w moim życiu zresztą. Często wyczytywałem w moich lekturach poważnych dokumentów katolickich to co czułem w środku od zawsze lub prawie zawsze. Podobnie odczytywałem mistyków. Noc Ciemną św. Jana od Krzyża i jego Drogę na Górę Karmel przezywałem osobiście wiele lat zanim przeczytałem te jego dzieła.

Ojciec Szustak powiedział i podkreślił to co było istotą Listu do biskupów z roku 1986 w sprawie duszpasterstwa osób homoseksualnych. Ta istotą jest miłość do tych osób i uświadomienie sobie, że homoseksualizm nie jest grzechem.
Grzechem są działania homoseksualne.
Dlatego dobrze, że ojciec Szustak poruszył ten temat. Jego audycję polecam.
Szczęść Boże!

MacMierz

Duśka · Gość

To zaburzenie psychiczne ( choroba psychiczna). Stan Duszy kłóci się z Ciałem .

maly_kwiatek · Gość

maly_kwiatek · Gość

Wikipedia pod hasłem transseksualizm podaje określony pogląd wyrażony przez konkretnego badacza, i o ten pogląd opiera cały, skądinąd ciekawy i naukowy wywód. Pogląd Smitha (2015) przyjęto w Wikipedii jako podstawę do definicji.

dark

dark

exe

dark

maly_kwiatek · Gość

exe

Rozumiem bracie. Przepraszam, jeśli Ciebie dotknąłem. Tak po prostu odbieram rozumowanie oparte na tej zasadzie niesprzeczności.

Uskrajniłem swoje wywody, przenosząc kwestię determinacji płci na człowieczeństwo, tutaj jednak miałem na celu pokazanie, że o ile formalnie jest łatwe do wskazania, że człowiek jest, albo mężczyzną, albo kobietą, to już rzeczowego dowodu przeprowadzić się nie da ze względu na możliwość występowania cech przeciwnych nie w tym samym czasie. Tutaj tkwi słabość zasady niesprzeczności - w wyrazie "zarazem".
W zasadzie tylko tyle, albo aż tyle, ponieważ o ile rozmowa o formalnym przedmiocie: o zdeterminowanej płci jest w pełni możliwa, o tyle rozmowa o rzeczowym przejawie determinacji płci nie jest już pewna, skoro nie zawsze jest "zarazem".

Płciowość zawiera się w człowieczeństwie, lecz go nie konstytuuje - to pewne, ja jednak piszę o tym, że innym jest porządek dyskusji o płciowości formalnie, a i inny o płciowości w przejawie.

maly_kwiatek · Gość

maly_kwiatek · Gość

dark

exe

dark

Duśka · Gość

Grzech jest przecież tam, gdzie człowiek się na niego decyduje.

maly_kwiatek · Gość

Philip

Tutaj padł nowy jak dla mnie argument odnośnie przyzwolenia na małżeństwa homoseksualne jak i w ogóle uznawanie tegoż zjawiska za normalny.
[link widoczny dla zalogowanych]
Nie polecam czytać całego, bo można zwariować, ale parę początkowych wpisów i wypowiedzi jest ok.

Pytanie mi się nasunęło, czy da się w ogóle przekonać człowieka niewierzącego odnośnie swojej racji, tłumacząc, że bronimy tradycyjnych wartości jakim jest np rodzina?
Często takowe osoby powołują się na badania naukowe z którymi jednak ciężko dyskutować

exe

dark

Postęp? Odstępstwo? Powolna schizma?
[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Podobne newsy coraz częściej pojawiają się w mediach. Obejmują duchownych różnej rangi.

maly_kwiatek · Gość

maly_kwiatek · Gość

Wpadł mi w ręce rzeczowy artykuł dziennikarza Tomasza Rożka na temat homoseksualizmu.

Nie przepadam za tym dziennikarzem, z uwagi na jego dostrzegalną wcześniej pychę z powodu bycia osobą "wszystkowiedzącą" no i pochodzenie, w którym taki status utrzymuje się od pokoleń.

Tym razem artykuł okazał się racjonalny, z przytoczonymi dowodami i postępowaniem myślowym skutkującym rzeczowymi konkluzjami.

maly_kwiatek · Gość

No i na koniec coś ode mnie.

Otóż homoseksualizm jako specyficzna manifestacja płciowości i relacji płciowych z innymi osobami nie jest ani niczym nowym, ani specjalnie bulwersującym. Znany był od lat, choć ludzie na ogół niewiele o nim wiedzieli, dopóki sami tego nie doświadczyli u siebie lub u znajomych osób.

Czystość ma się do homoseksualizmu tak samo jak do heteroseksualizmu.
Nie ma znaczenia w czyją stronę skłania nas nasza natura. Istotne jest, czy chcemy iść za tym głosem, czy wybieramy czystość i wolność od pokus seksualnych. Wolność z punktu widzenia decyzji naszej wolnej woli - bo to jest istota wolności.

Maryja kroczy od tysięcy lat przez świat opętany szatanem, pełny demonów, zła i grzechu. A jednak kroczy tu nieskalana i wciąż czysta. To jej wspaniały wybór, dokonywany co chwilę i bez przerwy.

Ksiądz i zakonnik, zakonnica, obojętnie czy mają tendencję homoseksualną czy heteroseksualną wybierają czystość. I nie ma znaczenia jaką naturę przyniosło im stworzenie i otaczający świat.
To nie ma znaczenia. Jest wolność - wybór czystości dla Boga.

Homoseksualiści, zwłaszcza młodzi, ubolewają, że wybór katolicyzmu, nie pozwala im na spełnienie się jako ... No właśnie, jako co? Jako homoseksualiści? A nie powinniśmy wszyscy myśleć, że ważniejsze dla nas i dla naszej doczesności i wieczności - unisono - ważniejsze jest spełnienie się jako człowiek. niż jako homoseksualista, mąż, żona czy ojciec lub matka?

W świecie duchowym płciowość ma nadal znaczenie jednak zupełnie inne niż w świecie przemijającym materialnym. Duchowa płciowość oznacza raczej niezwykły taniec dusz ludzkich zachwyconych komplementarną duchową innością, a nie fascynujących się szczegółami piękna ciała czy odczuć cielesnych i erotycznych. Te są przemijające i służą głównie do wypełniania ról rodzicielskich choć nie tylko.

Czy ksiądz jest gorszym człowiekiem, bo zrezygnował z realizacji erotycznych przedsięwzięć, w tym skutkujących związkiem małżeńskim i ojcostwem? A może jest uwolnionym od pokus człowiekiem, spełniającym się pięknie w innych, niż erotyczne, dziedzinach?

Czy kaleka, który w wyniku ułomności natury nie jest w stanie podjąć i realizować funkcji erotycznych, małżeńskich i ojcowskich jest gorszym człowiekiem od regularnego samca? Czy nie może się spełnić w pełni?
Uważam, że MOŻE. Znam takie liczne przypadki.
To tylko ludzka słabość i narzekania płynące z otoczenia umniejszają tych ludzi i nie pozwalają im się rozwijać.

Każda panna, brzydka, ładna, zdrowa, chora heteroseksualna i homoseksualna MOŻE pilnować światła na przyjście pana i by mieć dość oliwy do lampki. MOŻE. Nie każda tego pilnuje, bo gonią z różnych powodów za różnymi innymi priorytetami niż Oblubieniec. Każda może okazać się głupia, a nie mądra.
Wybór należy do każdej panny, niezależnie od jej statusu i kondycji.
Amen