KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

sylka1989 · Gość

Szkaplerz Niepokalanego Poczęcia N.M.P.
albo Szkaplerz niebieski, modry.

1. Opis historyczny.
Założycielką szkaplerza Niepokalanego Poczęcia jest św. Urszula Benicasa, fundatorka pp. Teatynek w Neapolu. Ta pobożna i święta panna dnia 12 lutego 1617 r. ujrzała Maryję Pannę przyodzianą w białą szatę, na której pokazało się i drugie, błękitne odzienie zwierzchnie. Najświętsza Panna była otoczona chórem dziewic w takim samym odzieniu i trzymała na ręku dzieciątko Jezus, które rzekło do niej: "Chcę, abyś założyła zakon panien pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia, które by nosiły suknie kształtu i koloru, jaki ma Matka moja, i obiecuję tym, którzy żyć będą według wskazanej reguły udzielać łask szczególnych i darów duchownych w obfitości." Św. Urszula prosiła o te same łaski dla osób świeckich, które by przejęte czcią ku Najświętszej Maryi Pannie zachowały czystość właściwą swojemu stanowi i nosiły sukienkę we wspomnianych barwach. Prośba jej została wysłuchana i ujrzała natychmiast w zachwycie aniołów rozsypujących po ziemi takie szkaplerze. - Papież Klemens X zatwierdził ów szkaplerz przez "Breve" z 3 stycznia 1671 r. i obdarzył go różnymi odpustami. Inni Papieże, a szczególnie Pius IX obdarzyli go nowymi odpustami i łaskami.

2. Opis szkaplerza.
Szkaplerz Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny powinien się składać z dwóch prostokątnych skrawków wełnianego sukna koloru koniecznie modrego, połączonych ze sobą dwoma tasiemkami (z jakiegokolwiek materiału i jakiegokolwiek koloru). Wyobrażenie Niepokalanego Poczęcia lub inne ozdoby na szkaplerzu są dozwolone.

3. Warunki przyjęcia i noszenia.
Przyjmować do szkaplerza Niepokalanego Poczęcia mogą tylko oo. Teatyni i kapłani upoważnieni przez generała oo. Teatynów. - Do uzyskania łask ogólnych nie przepisał Kościół żadnych modlitw ani żadnych dobrych uczynków. Jest jednak dobrze odmawiać jakieś modlitwy. Św. Andrzej Aweliński odmawiał 12 "Zdrowaś", 3 "Ojcze nasz" i 3 "Chwała Ojcu" na cześć 12 przywilejów Bogurodzicy i cześć św. Trójcy. Mogą być inne i krótsze modlitwy jak: "Niechaj będzie pochwalone święte i niepokalane Poczęcie błogosławionej Panny Maryi, Matki Bożej" trzy razy (300 dni odpustu) lub trzy razy: "Chwała i dziękczynienie bądź w każdym momencie Jezusowi w najświętszym Boskim Sakramencie" (100 dni odpustu). Bez grzechu można opuścić wszystkie modlitwy. Nadto poleca się całować szkaplerz, wstając, kładąc się spać, a szczególnie w niebezpieczeństwach i pokusach.

4. Cel.
Celem noszenia szkaplerza niebieskiego jest uczczenie niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, uznanie naszej nieprawości i grzechów, modlitwa gorąca i wytrwała o naprawę złych obyczajów i o nawrócenie grzeszników.

5. Przywileje i łaski.

a.Za życia.
Noszący szkaplerz ma udział we wszelkich dobrych uczynkach braci i sióstr Bractwa szkaplerza Niepokalanego Poczęcia (Świętych obcowanie); prawo zyskania licznych odpustów nadanych Bractwu, a szczególnie wszystkich odpustów związanych z odwiedzeniem 7 bazylik rzymskich, kościoła Porcjunkuli w Asyżu, Ziemi świętej i św. Jakuba w Compostelli za odmówienie każdego dnia, gdziekolwiek i ilekolwiek razy 6 "Ojcze nasz", 6 "Zdrowaś" i 6 "Chwała Ojcu" na cześć Trójcy Przenajświętszej i Niepokalanego Poczęcia Panny Maryi, prosząc o podwyższenie Kościoła, wytępienie herezji i utwierdzenie pokoju i zgody między władcami chrześcijańskimi.
Odpusty te można ofiarować za dusze w czyśćcu. Nie potrzeba tych pacierzy odmawiać klęcząc. Nie potrzeba dodawać innych modlitw. Nie potrzeba się spowiadać ani komunikować. Oczywiście trzeba być w stanie łaski uświęcającej. Odpusty te są nader liczne. Św. Liguori w książce "Le glorie di Maria" (Chwała Maryi) twierdzi, że ich liczba wynosi do 533 zupełnych, a i cząstkowych odpustów ma być bardzo wiele. Ileż tu można dopomóc duszom w czyśćcu cierpiącym!
Szczególna opieka i obrona od złych przygód.
b.W godzinę śmierci ma się odpust zupełny i szczególną pomoc i opiekę Niepokalanej Dziewicy.
c.Po śmierci każdy ołtarz jest uprzywilejowany, jeżeli odprawia się na nim Ofiara Mszy św. za zmarłego członka Bractwa szkaplerza niebieskiego.
6. Odpusty szkaplerza Niepokalanego Poczęcia N.M.P.

a.Odpusty zupełne.
1.W dzień przyjęcia szkaplerza.
2.Kapłan po wyświęceniu odprawiający pierwszą Mszę św.
3.W godzinę śmierci.
4.Raz w roku w czasie rekolekcji.
5.W pierwszą niedzielę każdego miesiąca.
6.We wszystkie soboty wielkiego postu.
7.W niedzielę Męki Pańskiej i w następny piątek.
8.W środę, czwartek i piątek Wielkiego Tygodnia.
9.W uroczystości: Narodzenia, Trzech Króli, Zmartwychwstania, Wniebowstąpienia Chrystusa Pana, Zielone Świątki i Św. Trójcy.
10.W uroczystości: Niepokalanego Poczęcia, Narodzenia, Oczyszczenia, Zwiastowania i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.
11.19 Marca, św. Józefa.
3 Maja, Znalezienie św. Krzyża.
17 Czerwca, bł. Pawła.
24 Czerwca, Narodzenie św. Jana Chrzciciela.
29 Czerwca, śś. Piotra i Pawła.
W ostatnią niedzielę lipca.
2 Sierpnia, M. B. Anielskiej czyli Porcjunkuli.
7 Sierpnia, św. Kajetana.
28 Sierpnia, św. Augustyna.
29 Września, św. Michała Archanioła.
2 Października, śś. Aniołów Stróżów.
15 Października, św. Teresy.
1 Listopada, Wszystkich Świętych.
10 Listopada, św. Andrzeja Awel.
13 Grudnia, bł. Jana Marioni.
12.W pierwszy i ostatni dzień nowenny do Bożego Narodzenia.
13.W czasie nabożeństwa czterdziestogodzinnego (raz w roku).
14.Wybranego dnia raz w roku.
Warunki do dostąpienia odpustów wyliczonych to: 1) Spowiedź, 2) Komunia św., 3) Modlitwa w intencji danej przez Ojca św.

b.Odpusty zupełne.
1.Odpusty Stacji kościołów rzymskich, oznaczone w mszale rzymskim.
2.Odpusty siedmiu bazylik rzymskich dwa razy na miesiąc.
3.Odpusty, jakich dostępują pielgrzymi do Grobu Zbawiciela i Ziemi św. dwa razy na miesiąc.
Warunki do uzyskania trzech ostatnich odpustów to: 1) Spowiedź 2) Komunia św., 3) Modlitwa w intencji danej przez Ojca św. w kościele oo. Teatynów, a gdzie go nie ma, w jakimkolwiek kościele mającym ołtarz Matki Boskiej.

c.Odpusty cząstkowe.
1.60 lat za rozmyślanie półgodzinne.
2.20 lat w uroczystości wszystkich patronów zgromadzeń: Augustianów, Dominikanów, Karmelitów, Trynitarzy i Serwitów, których jest bardzo wiele.
... za odwiedzenie i wspieranie duchowne lub materialne chorych, a w razie niemożności nawiedzenia, za odmówienie w ich intencji 6 "Ojcze nasz", 6 "Zdrowaś" i 6 "Chwała Ojcu".
... w ostatni dzień oktaw uroczystości Pańskich.
3.7 lat i 7 kwadragen (280 dni) w uroczystości wszystkie Matki Boskiej wyżej nie wymienione.
... ilekroć przystępuje się do Sakramentu pokuty i Komunii św.
... za towarzyszenie Najświętszemu Sakramentowi, gdy go niosą do chorego.
... za odmówienie 7 "Ojcze nasz", 7 "Zdrowaś", 7 "Chwała Ojcu" w intencji chorego, który przyjął Najświętszy Sakrament.
... w każde ze świąt rocznych, w których się udziela odpust zupełny, byleby odwiedzić kościół Teatynów.
... każdego dnia na nieszporach, jeżeli się odmówi: "Witaj Królowo" (Salve Regina) i jeśli się pomodli o potrzeby Kościoła.
... każdego dnia jeden raz pomiędzy niedzielą siedemdziesiątnicy, a niedzielą palmową, trzeba przyjąć Komunię św. i odmówić 7 "Ojcze nasz", "Zdrowaś" , "Chwała Ojcu" za potrzeby Kościoła.
... za danie jałmużny w dzień Znalezienia i Podwyższenia św. Krzyża.
... w trzy piątki każdego miesiąca, jeżeli się przyjmuje Komunię św.
... w siedem dni nowenny do Bożego Narodzenia
... w każdy poniedziałek za nawiedzenie Najświętszego Sakramentu.
4.5 lat i 5 kwadragen (200 dni) każdego dnia za nawiedzenie kościoła Teatynów i odmówienie 5 "Ojcze nasz", "Zdrowaś", "Chwała Ojcu".
5.300 dni każdego dnia oktawy Zielonych Świątek.
200 dni za słuchanie kazania.
60 dni za każdy pobożny uczynek.
50 dni za pobożne wezwanie Imienia Jezusa i Maryi.
50 dni za odmówienie w jakimkolwiek kościele "Ojcze nasz", "Zdrowaś" i "Chwała Ojcu" za żywych i umarłych.
Pius IX 3 grudnia 1847 r. zezwolił, aby w miejscach, gdzie nie ma oo. Teatynów, wierni dla pozyskania odpustów nadanych za warunkiem odwiedzenia kościoła Teatynów, mogli odwiedzać inny kościół, mający ołtarz Najświętszej Maryi Panny.
Wszystkie odpusty przywiązane do szkaplerza Niepokalanego Poczęcia Maryi mogą być ofiarowane za dusze w czyśćcu.

Teologia niebieskiego szkaplerza

Szkaplerz i przypisane mu praktyki to, obok różańca, jedna z najstarszych i najbardziej popularnych form nabożeństwa do Matki Najświętszej; zalicza się go do tzw. sakramentaliów. Szkaplerz wiąże się bezpośrednio ze współczesną duchowością maryjną, propagowaną przez papieża Jana Pawła II, czyli z oddaniem się, zawierzeniem, poświęceniem Matce Bożej. Na ten element wskazał już papież Pius XII w 700. rocznicę powstania szkaplerza.

Szukając biblijnych podstaw teologii niebieskiego szkaplerza można wskazać na teologię szaty, obecną tak w Starym, jak i Nowym Testamencie. Pismo święte naucza, że spotkanie z Bogiem wymagało włożenia specjalnej szaty. Miała ona być czysta, bez skazy, wyprana (por. Wj 19, 10-14; Kpł 14, 9; Lb 19, 7), święta (por. 1 Krn 16, 29; Ps 96, 6), uroczysta (por. Ezd 3, 10). W Księdze Apokalipsy jest mowa o osobach, „co swoich szat nie splamiły” (por. Ap 3, 4), o odzianych w białe szaty (por. Ap 3, 5; 6, 11; 7, 13.14), w szaty płukane we krwi Baranka (por. Ap 22, 14).

Szkaplerz jest nawiązaniem do tej „nowej” szaty. Ci, którzy go noszą, wyrażają swe pragnienie świętości, trwania w zjednoczeniu z Bogiem, uczynienia całego swego życia liturgią na cześć Pana.

Szkaplerz ma głębokie znaczenie mistyczne. Jest nawiązaniem do tzw. opiekuńczego płaszcza Madonny, a więc wierzchniej szaty Maryi, którą rozciąga Ona nad ludźmi uciekającymi się do Niej w potrzebie. Mówi już o tym w najstarszej wersji modlitwa (III w.) Pod Twoją obronę, w której znajdują się słowa: „Pod płaszcz Twego miłosierdzia...” W interpretacji mistycznej szkaplerz jest skrawkiem szaty Maryi, otrzymanej z Jej rąk i zapewniającej nieustanną opiekę temu, kto ją nosi. Stąd też zalecenie, aby noszący szkaplerz często odmawiali modlitwę „Pod Twoją obronę”.

Niektórzy błędnie rozumieją znaczenie szkaplerza. Chodzi o niebezpieczeństwo przesądów i magii, widzenia w szkaplerzu talizmanu gwarantującego zbawienie i dostęp do obiecanych łask niezależnie od sposobu życia.

Szkaplerz ma do odegrania w dziejach świata rolę zbliżoną do różańca, jeśli rzeczywiście będzie znakiem nawrócenia, zjednoczenia z Bogiem, codziennego dążenia do świętości. Proroctwo św. Dominika (XIII w.) mówi: „Pewnego dnia przez różaniec i szkaplerz Najświętsza Maryja Panna ocali świat”.

Historia szkaplerza Niepokalanego Poczęcia

Szkaplerz (nazwa wywodzi się od scapula - z łac. ramię, bark, plecy) jest to ubiór złożony z dwóch szerokich prostokątów materiału, bez rękawów, wkładany przez głowę na habit. Stanowi część stroju zakonnego niektórych zakonników, np. benedyktynów czy dominikanów. Czasem do szkaplerza przyszyty jest kaptur, na Wschodzie zwany analobo. Strój ten został wprowadzony w V w. przez św. Benedykta jako scapolare propter opera - fartuch, który chronił habit na czas fizycznej pracy. Z czasem ów scapolare ulegał przeobrażeniu. Przestał być też odzieniem ochronnym; pozostał symbolem, znakiem poświęcenia się Bogu.

W średniowieczu, kiedy wielu ludzi świeckich chciało w jakiś sposób uczestniczyć w duchowym życiu zakonów, zaczęły powstawać trzecie zakony, konfraternie, oblaci i inne stowarzyszenia. Znakiem przyjęcia do duchowej wspólnoty stało się nałożenie właściwego zakonowi szkaplerza, takiego, jakiego używali zakonnicy.

Istnieją różne szkaplerze w zależności od tego, z jakim zakonem są związane: „brązowy” - karmelitański (Matki Bożej z góry Karmel), „biały” - trynitarzy (Trójcy Przenajświętszej), „czarny” - serwitów (Matki Bożej od Siedmiu Boleści), „niebieski” - Niepokalanego Poczęcia NMP. Początek większości z nich łączy się z objawieniami Matki Najświętszej, zalecającej danemu zakonowi propagowanie określonego rodzaju szkaplerza. Najstarszy ze szkaplerzy (Trójcy Przenajświętszej) jest datowany na 1200 r., karmelitański - na 1251 r.

Kościelna aprobata szkaplerza odnosi się do samej praktyki noszenia go i związanej z nim pobożności.
Początkowo szkaplerze wykładano na wierzchnią odzież lub na zbroję. Z upływem wieków, kiedy pobożność z zewnętrznej, ostentacyjnej, stawała się bardziej dyskretna, szkaplerz „powędrował” pod ubranie. Jego wymiary z konieczności stawały się coraz mniejsze. Wygląd pozostał jednak ten sam: dwa kawałki materiału połączone tasiemkami, wkładane przez głowę, czasem ozdabiane haftem lub malowidłem. Szkaplerz był ukryty przed wzrokiem innych.

Szkaplerz był zawsze nakładany przez osoby do tego upoważnione i zgodnie ze ściśle określoną ceremonią, kończącą się specjalnym błogosławieństwem. Przyjęcie szkaplerza oznacza podjęcie konkretnych zobowiązań.

Niebieski szkaplerz bierze swój początek w Hiszpanii i jest związany z osobą św. Beatrycze de Silva Meneses (1426-92). W 1484 r. założyła w Toledo Zakon Franciszkanek od Niepokalanego Poczęcia NMP - koncepcjonistek. Jednym z wymogów reguły tego zakonu było noszenie pod białym habitem szkaplerza Niepokalanego Poczęcia. Z czasem wzrasta wśród wiernych popularność tej formy pobożności maryjnej. Wiek później praktyka noszenia szkaplerza Niepokalanego Poczęcia zaczęła się rozpowszechniać we Włoszech, gdzie czcigodna sługa Boża Urszula Benincasa (1547-1618) założyła w 1583 r. Zgromadzenie Oblatek Niepokalanego Poczęcia NMP.

W Neapolu, w święto Ofiarowania Pańskiego w 1617 roku, Urszula po przyjęciu Komunii św. miała widzenie Matki Bożej, odzianej w białą szatę, na którą była narzucona druga szata koloru niebieskiego. Maryja trzymała w swych ramionach Dziecię Jezus. Chrystus objawił jej, że założy ona klasztor, w którym trzydzieści trzy zakonnice będą wiodły życie samotne i odosobnione i będą odziane tak samo jak Najświętsza Maryja Panna, którą w swym widzeniu ujrzała Urszula. Czcigodna Sługa Boża prosiła Jezusa, aby rozciągnął te łaski również na tych, którzy żyjąc w świecie, będą mieli szczególne nabożeństwo do tajemnicy Niepokalanego Poczęcia, zachowają czystość zgodnie ze swym stanem i będą nosili mały, niebieski szkaplerz. Jezus wysłuchał jej prośby i na dowód tego pokazał Urszuli w czasie objawienia mnóstwo aniołów, rozdających niebieskie szkaplerze po całej ziemi. Urszula sporządziła szkaplerze podobne do oglądanych w widzeniu i poprosiła o ich pobłogosławienie, po czym rozdzielała je wiernym. Jeszcze za jej życia praktyka noszenia niebieskiego szkaplerza zaczęła się szybko rozszerzać. Po śmierci Urszuli jej duchowe córki uznały propagowanie tego szkaplerza za specjalną misję swego zgromadzenia.
W 1633 r. zakon teatynów uznał Oblatki Niepokalanego Poczęcia oraz wspólnotę mniszek, której początek dała wizja czcigodnej Urszuli, za gałęzie swojego zakonu. Od tego momentu obie wspomniane wspólnoty przyjęły nazwę Teatynek od Niepokalanego Poczęcia NNP. Ojcowie teatyni również podjęli się rozpowszechniania szkaplerza Niepokalanego Poczęcia, co zostało prawnie usankcjonowane przez papieża Klemensa X w 1671 r.

Ojciec Stanisław od Jezusa Maryi Papczyński (1631-1701), założyciel Zgromadzenia Księży Marianów, uznał szerzenie czci Niepokalanego Poczęcia NMP za jeden z głównych celów swojego zakonu. Marianie, podobnie jak koncepcjonistki, nosili szkaplerz pod białym habitem. Zobowiązani na mocy swego powołania do szerzenia czci Niepokalanego Poczęcia Matki Najświętszej, pragnęli również propagować go wśród wiernych. Ojciec Papczyński uzyskał od papieża Innocentego XI przywilej zakładania bractw Niepokalanego Poczęcia NMP przy kościołach mariańskich (1681). Były to bractwa wspomagające dusze cierpiące w czyśćcu, założyciel marianów bowiem łączył kult Niepokalanego Poczęcia NMP z niesieniem pomocy zmarłym.

Pierwszym marianinem, który zwrócił się do ojców teatynów w Rzymie (oni wówczas jako jedyni mieli władzę delegowania innych kapłanów do błogosławienia i nakładania wiernym szkaplerza Niepokalanego Poczęcia NMP) z prośbą o udzielenie niezbędnego upoważnienia do propagowania niebieskiego szkaplerza (1733) był Czcigodny Sługa Boży o. Kazimierz od św. Józefa Wyszyński (1700-1755). Z czasem istniejące przy kościołach mariańskich bractwa Niepokalanego Poczęcia zaczęto także nazywać bractwami szkaplerznymi.

Dnia 3 lipca 1992 r. marianie uzyskali wieczyste upoważnienie od teatynów do błogosławienia i nakładania szkaplerza Niepokalanego Poczęcia NMP. Z otrzymanym przywilejem związane jest też prawo do udzielania odpustu zupełnego w momencie śmierci wiernym, którzy nosili szkaplerz.

Zgodnie ze swoją ponad trzywiekową tradycją marianie rozpowszechniają wśród wiernych noszenie wspomnianego szkaplerza jako jedną z form szerzenia czci Niepokalanego Poczęcia NMP i wspierania dusz w czyśćcu cierpiących, których Maryja Niepokalana jest szczególną Wspomożycielką.

Korzystanie z łask związanych ze szkaplerzem

Przyjęcie szkaplerza i godne jego noszenie, do czego jest zobowiązany każdy członek Bractwa Niepokalanego Poczęcia, zapewnia szczególny dostęp do wielu łask, o których mówiła Matka Najświętsza i którymi obdarzył go Kościół na mocy swej władzy. Udział w dobrach duchowych przypisanych do szkaplerza wymaga jednak przyjęcia i wprowadzenia w życie pewnych zobowiązań.

Aby pomnożyć cześć Niepokalanego Poczęcia w Kościele, niebieski szkaplerz został obdarowany licznymi odpustami. Osoby, które noszą szkaplerz Niepokalanego Poczęcia, mogą dostąpić odpustu zupełnego pod zwykłymi warunkami (spowiedź, Komunia św., nawiedzenie kościoła i modlitwa w intencji Ojca Świętego) w następujące dni roku:

w dniu otrzymania szkaplerza Niepokalanego Poczęcia;
w uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP;
w uroczystość Wniebowzięcia NMP;
w uroczystość Narodzenia Pańskiego;
w święto Ofiarowania Pańskiego;
w niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego;
w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego;
w dniu św. Kajetana (założyciela zakonu teatynów - 7 sierpnia);
w momencie śmierci.

Matka Najświętsza widzi w tych, którzy noszą niebieski szkaplerz, swoje wybrane dzieci, obdarza je licznymi łaskami oraz chroni od wszelkiego zła.
Wierni noszący niebieski szkaplerz i należący do Bractwa Niepokalanego Poczęcia NMP są zobowiązanie do:

okazywania specjalnego nabożeństwa do Najświętszej Maryi Panny w tajemnicy Jej Niepokalanego Poczęcia;
noszenia niebieskiego szkaplerza;
życia w czystości według swego stanu;
modlitwy za chorych i konających, za dusze w czyśćcu cierpiące, a także o nawrócenie grzeszników i miłosierdzie Boże dla całego świata;
częstego przystępowania do sakramentów św., a szczególnie w święta Najświętszej Maryi Panny;
modlitwy za dusze zmarłych członków bractwa;
codziennego, w miarę możliwości, odmawiania Koronki dziesięciu cnót ewangelicznych NMP lub Godzinek o Niepokalanym Poczęciu NMP.

Ponadto członkom Bractwa Niepokalanego Poczęcia, noszącym szkaplerz, zaleca się następujące praktyki:

przez nieskazitelne życie stawać się godnymi macierzyńskiej miłości Niepokalanej Królowej Szkaplerza;
naśladować cnoty Matki Najświętszej i szerzyć Jej cześć;
często nawiedzać świątynie i modlić się do Matki Najświętszej;
szerzyć nabożeństwo szkaplerzne i zachęcać innych, aby wstępowali do Bractwa Niepokalanego Poczęcia;
w miarę możliwości praktykować dobrowolne wyrzeczenia i umartwienia oraz czynną miłość bliźniego;
wzywać opieki Maryi aktami strzelistymi, np.: „Niepokalana Królowo Szkaplerza świętego, weź mnie pod płaszcz Twej opieki”; „Niepokalane Poczęcie Maryi Dziewicy niech nam będzie zbawieniem i obroną”; „Niech będzie błogosławione święte i Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny”;
interesować się duchowością i działalnością Zgromadzenia Księży Marianów, w którego dobrach duchowych uczestniczą; wspomagać marianów modlitwą i jałmużną, zjednywać im przyjaciół oraz wypraszać dla nich dobre i święte powołania.

Osoby noszące niebieski szkaplerz, a tym samym przynależące do Bractwa Niepokalanego Poczęcia mają udział we wszystkich dobrach duchowych Zakonu Kleryków Regularnych - teatynów oraz Zgromadzenia Księży Marianów Niepokalanego Poczęcia NMP, tak za życia, jak i po śmierci. Powinny zostać wpisane do księgi bractwa, która znajduje się w Centrum Stowarzyszenia Pomocników Mariańskich w Warszawie. Wpisani do księgi otrzymują specjalny dyplom poświadczający ten akt.

Na stronie [link widoczny dla zalogowanych] można znaleźć również formularz zgłoszeniowy do Bractwa Szkaplerznego oraz teksty specjalnych modlitw.

Osoby, które chciałyby przyjąć niebieski szkaplerz Niepokalanego Poczęcia NMP lub uzyskać więcej informacji proszone są o kontakt z:

Centrum Stowarzyszenia Pomocników Mariańskich
ul. św. Bonifacego 9, 02-914 Warszawa

tel. (22) 651 90 29; fax (22) 833 32 33
e-mail: [link widoczny dla zalogowanych]

Na stronie [link widoczny dla zalogowanych] można znaleźć również formularz zgłoszeniowy do Bractwa Szkaplerznego oraz teksty specjalnych modlitw.

wygląd Szkaplerza;[link widoczny dla zalogowanych]
Wszelkie inne info na ten temat;
[url]
[link widoczny dla zalogowanych]