KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

Pielgrzym · Gość

Ponieważ testowałem na sobie autohipnozę, mogę powiedzieć tyle: umysł w tym stanie jest znacznie bardziej podatny na sugestie [w tym wypadku: sugestie płynące od samego siebie] oraz bardzo mocno skupia się na pewnych, niewielkich obszarach, ograniczając resztę. Co do pojęcia prawidłowości, to jest to kwestia sporna - zapewne autor miał na myśli przeciwieństwo patologicznej funkcji umysłu, jak w przypadku choroby psychicznej czy uszkodzenia mózgu.

Radość z ujrzenia osoby od miesięcy zaginionej też ogranicza postrzeganie innych faktów czy powoduje brak krytycyzmu, ale trudno nazwać to nieprawidłowym działaniem umysłu.

Pojęcie normy w psychologii i psychiatrii to zresztą zagadnienie bardzo złożone, dlatego nie ma sensu skupianie się na logicznej analizie definicji, nie znając szczegółowo aparatu pojęciowego twórcy.

exe

Rozumiem Bracie,

W żadnej mierze, nie śmiem kwestionować twych doświadczeń.

W związku z naczelną zasadą bytowania rozumiem: poznaję więc jestem (zasada "myślę więc jestem"- jest błędna), nie można ustawiać norm w psychiatrii, jako podstawowych, ponieważ one wynikają z refleksji, a tu jeszcze długa droga do najpierwotniejszych etapów narodzin myśli, mających źródło aksjomatach bazowych, nie podlegających dowodzeniu sylogistycznemu, a które są zakorzenione w zmysłowej recepcji bytu.

Definicje są ograniczone zarówno, co do treści, jak i zakresu orzekania, dlatego nie są pierwsze, jako zasady i można a nawet trzeba analizować, choć nie można dowieść ich prawdziwości samych w sobie (myślę, że mogę to udowodnić) , bez odwołania się do wspomnianych reguł pierwszych, to znaczy - stanowiących o dorzecznosci bytu, a więc i jego dorzecznego fundamentu poznawania.

Sama zaś jeszcze definicja, poznawana za pomocą logicznych praw (wtórnych wobec reguł dorzecznosci), nie stanowi o prawdzie logicznej, ponieważ co najwyżej nieść może za sobą prawdę ontologiczną.

Dlatego trzeba poszukiwać błędów na etapie dedukcji, sprawdzając poprawność i adekwatność stosowanych definicji.

Pielgrzym · Gość

Tak dla jasności - obecnie żadnych form autohipnozy nie praktykuję, kiedyś praktykowałem z powodu wieloletnich problemów ze snem :wink: Faktycznie, wiele razy sugestia wydana samemu sobie, po wejściu w stan hipnozy, powodowała bardzo szybkie efekty. Czasem było tak, że ciało już spało [głęboki, miarowy oddech] a umysł jeszcze nie. Mimo, że nic demonicznego mi się nie przytrafiło, oczywiście nikomu nie polecam eksperymentów w tej dziedzinie.

exe

Dość ciekawy [link widoczny dla zalogowanych] na fronda.pl

Marek MRB · Gość

Dla mnie artykuł dość mylący - NIE MA w Piśmie (i mogę to bronić na konkretnych przykładach jakie zostaną podane) Upadku w Duchu. Nie ma on NIC wspólnego z "upadkiem przed majestatem" przytaczanym w artykule (żadnych podobieństw).
No, ale wiece co ja myślę o tych "upadkach" ;) , wię może nie jestem obiektywny.

exe

Palma

W artykule znajdują sie słowa z PŚ „Skoro więc rzekł do nich Ja jestem, cofnęli się i upadli na ziemię” (J 18, 6).
Czy upadli, ponieważ zemdleli czy to był spoczynek w Duchu św. ?
Artykuł jest o upadaniu w Duchu św. ale Ewangelia nie mówi jednoznacznie jaki to był upadek ... ?

Duśka · Gość

Widziałam kiedyś na żywo taki pojedyńczy spoczynek w Duchu św.

exe

Duśka · Gość

No nie wiem , co o tym myśleć. Stałam obok i obserwowałam . Najpierw przez długi czas ta osoba stała i kołysała się na okrągło , coś tam mamrotała do siebie , nie było to zrozumiałe , taki bełkot , coś w tym rodzaju i dziwne oczy miała , jakby nie była obecna na tym świecie , i na końcu upadła ,tak nagle , jakby straciła wszystkie siły . ocknęła się do 10-15 minut . :?

Marek MRB · Gość

Palma

Marku ,też przyszło mi to do głowy, ale wolałam się upewnić, więc zapytałam :)

dark

exe

Temat zamykam, kierując do [/ wątku głównego o spoczynku w Duchu świętym