KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

uel · Wysłany: Sob 22:35, 21 Mar 2020 Temat postu: Jezus Chrystus imię nazwisko ?

Otóż gdy mówimy: „Jezus Chrystus” to dla nas, po dwudziestu wiekach, którzy wypowiadamy to imię setki i tysiące razy, brzmi to swoiście jak imię i nazwisko. „Chrystus” brzmi dla nas jak imię własne. Skąd pochodzi słowo „Chrystus”? Co ono znaczy? Imieniem jest „Jezus”. „Jezus” to jest zgreczczona przez język grecki, i zlatynizowana przez język łaciński, forma hebrajskiego imienia Jeszua . Jest to imię teoforyczne, czyli takie imię, które ma w sobie pierwiastek Boga, element Boga. Jeszua to jest skrócona wersja dłuższego Jehoszua . A tu wyraźnie rozpoznajemy: Jeho Jahwe, Pan i szua
— zbawia, ocala. Jehoszua , streszczone jako Jeszua , znaczy Pan ocala, Pan zbawia. Taki sens ma to imię. Mamy również w języku polskim imiona teoforyczne: Bogumiła, Bogusława, Bogdan. Wszędzie słyszymy ten element: „Bóg”.

Powiedzieliśmy kiedyś: wydaje się mało prawdopodobne, chyba przy zupełnej niewiedzy czy zupełnej ignorancji, żeby ateista nadał swojej córce imię Bogumiła — czuje bowiem, o co w tym imieniu chodzi.
A więc imię „Jezus” jest imieniem teoforycznym. Ono było w Starym Testamencie znane. Np. mówimy: Księga Jozuego, ale bohater tej Księgi, starotestamentowy bohater, nosi hebrajskie imię Jeszua — to samo, co Jezus. To imię powtarzało się. Ale można by powiedzieć, że w Jezusie
Chrystusie ono zyskało szczególny dynamizm i szczególną wartość. W Nim naprawdę Pan ocala, Pan zbawia. To jest jeden człon. Ale jest człon drugi: „Chrystus”. Skąd się wzięło określenie „Chrystus”? Otóż określenie spolszczone jako Chrystus jest odpowiednikiem hebrajskiego rzeczownika maszijah . Z kolei to maszijah zostało w języku hebrajskim urobione od czasownika maszah . Maszah znaczy pomazać, namaścić.

Pomazać oliwą do ważnej funkcji tak, jak dzisiaj odbywa się namaszczenie, ostatnie namaszczenie. A więc pomazać, namaścić — maszah . A maszijah to po polsku namaszczony, w starym polskim języku pomazaniec. To słowo było zwłaszcza popularne w XIX wieku, i stało się popularne dzięki Juliuszowi Słowackiemu.A później przypomnieliśmy je sobie w nawiązaniu do Pomazańca z Krakowa. Ale my wracamy do Pisma Świętego. To hebrajskie maszijah — pomazaniec zostało przetłumaczone na grecki Christos od czasownika chrizo . Chrizo — namaszczam, dokonuję pomazania. A więc Christos to grecki odpowiednik maszijah . I proszę zauważyć, że na język grecki zostało przetłumaczone w nowy sposób, który oddaje specyfikę i treść języka greckiego. Nie zostało przetłumaczone, czy napisane w wymowie greckiej: messijach . Można było tak zrobić, ale nie! Jeszcze w czasach przedchrześcijańskich, w Septuagincie, w Biblii greckiej, w III wieku przed
Chrystusem, przetłumaczono je Christos — Namaszczony, Pomazany. Zatem kiedy przyszedł język łaciński — kto z państwa zna łacinę, mógłby sobie zadać taką zagadkę — to idąc tym samym tropem trzeba byłoby to greckie Christos przetłumaczyć na łacinę dosłownie jako Unctus , bo ungo, ungere, unsi, unctum , taka jest odmiana po łacinie, znaczy namaszczać, pomazać. Powinno być więc Unctus — ale nie jest! Otóż w języku łacińskim wyczuło się, że nie można tego przetłumaczyć inaczej, jak tylko zachowując brzmienie z języka greckiego. I to Christos stało się Christus , spolszczone jako Chrystus. Gdy mówimy „Chrystus”, to mówimy „Namaszczony, Pomazany”. „Jezus Chrystus” znaczy po polsku „Jezus Pomazaniec, Jezus namaszczony przez Boga do szczególnej, wyjątkowej funkcji”. Zauważmy więc, że to określenie Christus , które miało z początku charakter funkcjonalny, określało funkcję Jezusa, bardzo szybko stało się Jego tytułem.

I my do tego stopnia przyzwyczailiśmy się, używamy go bezwiednie, bezwolnie, nieświadomie: „Jezus Chrystus” tak, jakby to było imię własne. Bo stało się to imieniem własnym Jezusa Chrystusa. I tak dochodzimy do kolejnego rozdroża naszej refleksji dzisiejszej. Otóż jeżeli chcielibyśmy
przetłumaczyć „Jezus Chrystus” — proszę dokładnie uważać, i ci z państwa, którzy mają dobrą pamięć, natychmiast udzielą dobrej odpowiedzi — jeżeli chcielibyśmy przełożyć z powrotem „Jezus Chrystus” na język hebrajski, czyli język oryginalny, to jak brzmiałby ten przekład? Brzmiałby Jeszua Maszijah . I tak on brzmi. I tak Ewangelie napisane po hebrajsku o Nim mówią. omawiając Ewangelię Mateusza. Jezus staje przed arcykapłanem, najwyższym autorytetem żydowskim, odpowiednikiem dzisiaj papieża albo co najmniej przewodniczącego konferencji episkopatu. Jest sąd nad Jezusem, późnym wieczorem w Wielki Czwartek. Ten sąd przebiega w różnych kierunkach. I w pewnym momencie arcykapłan zadaje pytanie, które w Ewangelii mamy po grecku, przetłumaczone po polsku,
a dokonując retranslacji na hebrajski brzmiało:

Ake Ty
Maszijah Tyś Mesjaszem
Ben Baruch Synem Błogosławionego?

„Tyś Chrystusem, Synem Błogosławionego?” Gdy uświadamimy sobie, że „Jezus Chrystus” to po hebrajsku Jeszua Maszijah , to zaczynamy odczuwać że nie może być tak, że na kartach Starego Testamentu nie ma ukierunkowania ku temu Maszijah . Muszą tam być treści mesjańskie,
czyli treści chrystologiczne. Musi tam być wizerunek Chrystusa, obraz Chrystusa przeczuwany, kształtowany, rysowany na długo, zanim On przyszedł. Żaden Żyd rabiniczny nie powie: „Jezus Chrystus — Jeszua Maszijah ”, to jest zabronione w judaizmie!

źródło : ks. prof. Waldemar Chrostowski ROZDZIAŁ 9. 2014/2015 — CHRYSTOLOGIA STAREGO TESTAMENTU
[link widoczny dla zalogowanych]