KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

exe

Postanowiłem zagaić nieco o tej kwestii, ponieważ w swym życiu niejednokrotnie spotykałem się z pytaniami o to, czy śmierć wieczna jest stanem niebytu Question

Pytanie jest niebagatelnym, ponieważ sam człowiek nie jest w stanie wyobrazić sobie niebytu, jak też analogicznie nie jest w stanie wyobrazić sobie siebie nieżywego, o czym piszę w temacie "Realność pomyślenia śmierci własnej". I właśnie na mocy tej niemożliwości człowiek nie może pragnąć zarówno stanu piekielnego, jak też nie może pragnąć własnej śmierci.

Piszą w miażdżącej ilości tekstów o tak zwanym profilu duchowym, że śmierć wieczna jest niebytem, lecz jak to pogodzić z tą naturalną konsekwencją Bożego stawarzania, która prowadzi do niezniszczalności tego, co raz zostało powołane do życia Question

"Przysięgam na Siebie samego,
z moich ust wychodzi sprawiedliwość,
słowo nieodwołalne." (Iz 45, 23)
, oraz:
"Bo dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne." (Rz 11, 29)

Pamiętać należy, że człowiek, jak i zresztą każdy byt przygodny, nie jest swym istnieniem, a więc ma swe uzasadnienie z zewnątrz, nie zaś poprzez siebie samego.

Parmenides, który ukuł znaną tezę, że "byt nie może nie być", z którą trudno by się nie zgodzić na mocy powyższego opisu biblijnego, dodał także jej dalsze rozwinięcie, które mówi, iż "nie istnieje nigdy to, co nie jest". To ostatnie stwierdzenie - gdy niewłaniestety prowadzi w konsekwencji do tłumaczenia mnogości bytów (pluralizm bytowy) wypływaniem z niebytu.
Nikt przed Arystotelesem nie zwrócił uwagi na to, że podobnie, jak byt jest mnogi i można go brać w rożnych znaczeniach, tak i niebyt można brać w różnych znaczeniach.

Taki "nie-już-byt"należy rozpatrywać jako byt, który nie jest już zaktualizowany, jest w stanie możności, jest spotencjalizowwany, co dla takiego bytu jest równoznaczne z byciem w ruchu, a więc w stanie niezrealizowania. Ta moja retoryka, którą odtwarzam za Arystotelesem, ale i za św. Tomaszem z Akwinu ma pełne poparcie w Piśmie Świętym, na którym św. Augustyn oparł swe wielokrotnie cytowane przez moich Czcigodnych Członków Klasztoru westchnienie mówiące o tym, że (parafrazując) niespokojne jego serce, póki nie spocznie w Bogu:

"gdy spoczniesz, nie zaznasz trwogi,
zaśniesz, a sen twój będzie przyjemny." (Prz 3, 24)

Chciałbym więc zauważyć, że niebyt jest pojmowany powszechnie, jako totalna negacja bytu pojętego metafizycznie, czyli bytu jako bytu, a więc negacja egzystencjalna. O ile ta negacja najłatwiej przychodzi na myśl, o tyle jej stosowalność i stwierdzalność, jest prawie zerowa w sferze niematerialnej, zaś jej moc widzimy w sferze materialnej, co jednak stanowi tzw. "pływanie po powierzchni" tzw. "rzeczywistej rzeczywistości".

Niebyt można również pojmować , jako negację partykularnego bytu, kiedy to dla przykładu myśląc o człowieku, stwierdzimy, iż słoń - jako nieczłowiek - jest nniebytem. To jest wyraz stosowalności zasady niesprzeczności, która jest niezbędna dla dorzeczności pojmowania rzeczy.

Niebyt można też pojmować, jako negację samego aktu (realizacji, pełni bytowej). I właśnie na tym znaczeniu pragnąłbym się nieco wnikliwiej zatrzymać, ponieważ właśnie nieobecność aktu w jakimś realnym bycie, upoważnia do nazwania czegoś niebytem w danym aspekcie.
Trzeba tu więc koniecznie rozróżnić te aspekty bytowe, o które chodzi w pytaniach o stan piekielny człowieka, a mianowicie o zanegowane:
aspekt essencjalny aktu, którym jest forma rzeczy, ale i o aspekt egzystencjalny aktu, którym jest istnienie .

Byt w stanie piekielnym, a więc osoba potępiona przez siebie samą, jest realnie przyporządkowana do aktu istnienia, który utraciła, stąd jest ona w stanie realnej możności, która nigdy nie zostanie odzyskana.

To na razie tyle tytułem wstępu z mojej strony. Tak myślę, podpierając się systemem arystotelesowsko-tomistycznym.

Z Bożym pozdrowieniem,
exe
+++

Jaśmina · Gość

Trochę ciężki temat, trzeba byłoby się bardziej w to zagłębić , więc niewiele napiszę . Zacznę od ;

Dr John S. Wimbish trafnie to ujął: „Nasze życie jest zawieszone na wątłych nitkach. Na każdym kroku, w naszym życiu, pod stopami odczuwamy otchłań grobu. Śmierć jest wrogiem wszystkich. Nawet królowie muszą paść pod kosą Posępnego Żniwiarza. Naukowiec i chirurg dzielnie walczą, by nie dopuścić potwora do drzwi pałacu, lecz okryty całunem Książę Lęku ukradkiem przedziera się przez straże, idzie wzdłuż korytarzy i w królewskiej sypialni spowija potężnego władcę swym ciemnym płaszczem".

A zakończę tym ;

Biblia mówi, ''że niezależnie od tego, czy jesteśmy ocaleni, czy zgubieni, egzystencja duszy i osobowości jest świadoma oraz wieczna''.

maly_kwiatek · Gość

W moim przekonaniu Piekło istnieje, bo to wynika z przekazu wiary i wizji objawionych.
W Piekle są dusze ludzkie po przejściu przez Sąd.

Inne dusze, które nie weszły do Nieba, usiłują odpracować swoje winy i dokonać zadośćuczynienia w tzw. Czyśćcu, w duchowej przestrzeni astralnej.

Takie Piekło jest doczesne.

Na Sąd Ostateczny stawią się wszyscy ludzie ubrani w ciała materialne, czyli opróżnią Niebo, Czyściec i Piekło i spotkają się jeszcze raz, po raz może pierwszy wszyscy razem i równocześnie po raz ostatni.

Na tysiąc lat szatan zostanie strącony do Otchłani - rozumiem, ze razem z tymi ludźmi którzy wybrali Piekło, tym razem z ciałami i duszami.

po tysiącu lat Otchłań zostanie odemknięta, bo ludzie w Królestwie Bożym będą już dobrze nauczeni wartości Dobra, by nigdy już nie stanąć po stronie Zła. Szatan pozostanie istotą wolną - tak jak był stworzony jednak bez żadnej możliwości powtórki grzechu pierworodnego.
A co z ludźmi z Piekła, którzy na wieczność wybrali oddalenie od Boga?
Logicznie rzecz biorąc, będzie z nimi to samo co z szatanem, czyli pozostaną "wolni" - będą stykać się tylko z szatanem i ze sobą wzajemnie, nie będą mogli mieć żadnej możliwości komunikowania sie z ludźmi w Królestwie Bożym.

I to ma być także po tym tysiącu lat? Na wieczność?
No więc tu sprzeciw chyba zgłasza fizyka.
Materia nie może bowiem trwać wiecznie, chyba, że jest przebóstwiona przez Boga. Więc kto ma podtrzymywać w istnieniu ciało człowieka po tysiącu lat ? Jakoś mi się to nie układa.

Reasumując, nie wyobrażam sobie wiecznej a nie przebóstwionej przez Boga materii. A Bóg nie ma potrzeby by sadystycznie utrzymywać przy istnieniu i ciała i dusze istot które go nienawidzą i nienawidzą własnego istnienia. Myślę, że Bóg pozwoli im zniknąć. Podobnie zresztą jak szatanowi - jeśli wyrazi taką wolę.

To są moje luźne przemyślenia, nie oparte specjalnie o mądrą wiedzę.

uel

Witam . Kiedyś jak byłem niewierzący tjletni, wierzący nie praktykujący , nie wierzyłem w piekło bo uważałem że życie trwa do śmierci a później jest NICi ciężko mi było pojąć że po śmierci mogłoby być nic było to dla mnie szokiem i niewyobrażalne . A dziś trudno by mi było zaakceptować że od tak sobie Bóg mógłby zlikwidować i unicestwić to co stworzył dobrego czyli dusze (wolną wolę , pamięć i rozum) , dzis uważam że takie unicestwienie byłoby zbyt łatwe i zbyt wygodne dla wielu dla tych wygodnych którzy kpią ze sprawiedliwości Bożej , nadużywając miłosierdzia Bożego akceptując grzechy , bo co innego jest grzeszyć ze słabości a mieć w nienawiści grzech .'

Co do niebytu to uważam że jeżeli człowiek żyje tylko cieleśnie , bez Boga wiary i przykazań , to jakby nie zył czyli jakby nie istniał ("Duch daje życie... J 6 63 ") , gorzej nawet bo gdy nie wierzy w Boga i życie duszy to nie sprawia to że piekło przestaje istnieć , a konsekwencji dusza taka pogrąża się w strasznych mrokach i dezorientacji duchowej. Takie cielesne tylko życie wygląda na straszne kłamstwo , przyrównałbym do takiego absurdu jakby ryba dla której naturalnym środowiskiem jest woda , miałaby wylegiwać się na suchej plaży i z zadowoleniem udawać że jest szczęśliwa a za nią idą masy innych zaślepionych cielesnoscią

Uważam że człowiek może pragnąć własnej śmierci , lecz śmierci cielesnej, jeżeli człowiek np z powodu zewnętrznych czynników ,samotności , cierpień z powodu ciągłej nieprzychylności i grzechów innych , nie znajomości zamiarów Bożych co do siebie ma dość takiego życia i takie życie jawi się jako zmarnotrawione , zniszczone , wypełnione ciągłym żalem , słabościami , przepełnione milczeniem Boga a niekiedy ciężko o nadzieje i cierpliwość do samego siebie . Tobiasz i Sara pragnęli śmierci lecz dobry Bóg ich wysłuchał i posłał swojego anioła Rafała Tb 3

Pozdrawiam serdecznie

Prostaczek

Czy jeżeli piekło byłoby stanem niebytu osoby, to można by było mówić o jakimś przeżywaniu kary? I analogicznie niebo jest niebem ponieważ jest przeżywane właśnie przez osobę 😁 tak uważam.

exe

Bogatwo waszych spostrzeżeń niezmennie mnie raduje!

dark

Piekło, to nie niebyt. Tak myślę. O niebycie mówią np. Świadkowie Jehowy, przy okazji negując istnienie piekła.

Gdybyśmy mówili o niebycie, nie było by sensu mówić o piekle, jako miejscu kary i stanie duszy.

Niebyt kojarzy się z nicością, a piekło nie tylko ze stanem , ale i z miejscem. Kara aby była kara musi opierać się o świadomość.

Warto zauważyć, że biblia mówi np. o świadomości w trakcie odbywania kary:

- np. w przypowieści o Bogaczu i Łazarzu - bogacz jest świadomy swojego miejsca pobytu i kary

- biblia też mówi o miejscu, gdzie będzie płacz i zgrzytanie zębów - to opis pewnych emocji i odczuć w toku odbywania kary - nie jest to zasadne dla niebytu

- w innym miejscu biblia mówi o ludziach, którzy powstaną na zmartwychwstanie życia i o ludziach, którzy powstaną na zmartwychwstanie potępienia - zmartwychwstanie zostało użyte zarówno w kontekście zbawienia jak i potępienia

- w biblii tez powiedział Pan Jezus, że lepiej by było człowiekowi przez którego będzie wydany, aby się nie narodził - to wskazuje na jakieś szczególne konsekwencje , a niebyt raczej wydaje się być taki sam dla wszsytkich

-

maly_kwiatek · Gość

uel

Wizja piekła św s. Faustyny oraz męki piekielne :

Dziś byłam w przepaściach piekła, wprowadzona przez Anioła. Jest to miejsce wielkiej kaźni, jakiż jest obszar jego strasznie wielki. Rodzaje mąk, które widziałam:
pierwszą męką, która stanowi piekło, jest utrata Boga;
drugie - ustawiczny wyrzut sumienia;
trzecie - nigdy się już ten los nie zmieni;
czwarta męka - jest ogień, który będzie przenikał duszę, ale nie zniszczy jej, jest to straszna męka, jest to ogień czysto duchowy, zapalony gniewem Bożym;
piąta męka - jest ustawiczna ciemność, straszny zapach duszący, a chociaż jest ciemność, widzą się wzajemnie szatani i potępione dusze, i widzą wszystko zło innych i swoje;
szósta męka jest ustawiczne towarzystwo szatana;
siódma męka - jest straszna rozpacz, nienawiść Boga, złorzeczenia, przekleństwa, bluźnierstwa.

Chyba niektóre dusze przechodziły podobne męki lecz czyścowe na ziemi jak np Weronika Giuliani , Mała Arabka

Jak się pomyśli że piekło nigdy się nie kończy i że każdy ma przygotowane swoje miejsce w piekle (św Teresa z Avila widziała swoje) , to prędzej człowiek nabiera wiary i bojaźni Bożej :)

Ciekawi mnie czy piekło będzie zawsze istniało . Zawsze mnie zastanawia czy potępione dusze nie żałują że nie żyły lepiej , jak pamiętam z książki pt "Ostrzeżenia z zaświatów " to szatan przez osobę mówił że gdyby miał kilka sekund życia to by inaczej postąpił . Czasem mnie fantazja ponosi i chyba to zakrawa o herezje czasem jak rozmyślam o tajemnicy cierpienia i zła to wyobrażam sobie że skoro każde zło powinno się wybaczyć dla swojego dobra i innych aby być wolnym , a wiadomo że zło jest z inspiracji złego ducha . To tak sobie myślę czy kiedyś np dzięki wszystkim tym ludziom którzy nieśli swój krzyż cierpliwie za Panem Jezusem , Bóg np nie posłuży się znów wielką miłością wobec człowieka że np posłużył by się tymi ludzmi do odkupienia piekła . I jak Bóg się tak zniżył do człowieka , to gdyby święci się zniżyli w pokorze do potępionych aby cierpieć dla nich to czy ostatecznie wszystkie dusze nie mogłyby zostać zbawione i taki mógłby być ostateczny koniec ?

Zastanawia mnie też , dlaczego np potępiona dusza czy święta w niebie nie mogłaby zmienić swej decyzji (przecież tak było w przypadku Lucyfera który był wcześniej najpiękniejszym i dobrym aniołem który w swej wolności się zbuntował). Czy to by oznaczało że dusza trafiając do nieba czy piekła już nie ma wolności ?

exe

Jaśmina · Gość

maly_kwiatek · Gość

exe

uel

Dziękuje bardzo bracie exe za te dwa tematy :) . Forum jest tak bogate w treści i ojętość że sam nie wiem czy bym znalazł odpowiedz . Dobrześ zrobił żeś je podał , a nie pisał od nowa , bo byś musiał się na daremno trudzić i nie potrzebnie tracić czas choć i tak pewnie znalezienie starszych tematów zajęło Ci już wystarczająco dużo czasu .

exe

maly_kwiatek · Gość