KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

exe

Na jednych z for, użytkownik napisał taką tezę:

Wszystko musi mieć swój początek. Zanim coś się pojawi to pojawiają się czynniki, które to coś stworzą. Te czynniki wynikają z kolei z innych przyczyn, które i te za sobą mają kolejne. To jest nieskończona kontynuacja. Wynika to z tego, że początku nie ma. Ale jak to możliwe? Przecież nawet aby uzasadnić istnienie tej ciągłej kontynuacji to trzeba określić znów to coś, co wyznaczyło taki a nie inny kierunek wspomnianej kontynuacji, no i oczywiście to coś też musi z czegoś wynikać.

jedno jest jednak stałe i trzeba to zrozumieć; nieskończoność.
Krótko mówiąc, trzeba ustalić początek nieskończoności co jest niemożliwe. Jednak działa ona zasadach, które musiały powstać przed tą nieskończonością, i tu jest właśnie pieprzony paradoks.
Ktoś zastanawiał się kiedyś, czemu żyjemy w wymiarze nieskończoności?
--------------------------------------------------------------------------------------
Jednak nie ma tutaj paradoksu, lecz niewłaściwe zrozumienie wewnętrznego ograniczenia pojęcia zmiany.

Kontynuacja bazuje na zmianie, stąd rzeczywiście powstaje w powyższym rozumowaniu paradoks, jednak można go rozwiązać, gdyż w żadnej zmianie podmiot zmiany nie tworzy się przez zmianę, jako że podmiot zmiany i jej kres nie są tym samym.

Zaistnienie po nieistnieniu nie dopełnia więc prawdziwej treści zmiany - do tego jest potrzebny podmiot, któremu raz brakuje formy, a raz ją posiada.

Zatem, nawet gdyby świat zaczął istnieć, po tym, jak go nie było, nie oznacza, że powstał poprzez zmianę, lecz przez stworzenie.

Dlatego właśnie Kościół Katolicki nie przyjmuje niczego, co by było współwiecznym Bogu.