KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

Magnolia · Gość

Czyli na to wygląda ,ze Biblia nie jest księgą prawdy ?skoro twierdzisz ,ze nikt nie zna armenskiego ?

Hafka

Exe, zgadzam się, ale wybaczyć nie znaczy zapomnieć.

Magnolia, biblia jest zbiorem przypowieści i przykazań, które pasowały i odpowiadały czasom, w których zostały spisane. Rozumienie jej dosłowne i bezkrytycznie nie jest zbyt rozważne.

exe

Water-mix

''nie szukajcie Ducha Świętego poza Kościołem"
ja bym temat nazwał osobiście inaczej
a mianowicie

''nie szukajcie Ducha Świętego w oderwaniu od Kościoła"
Wtedy mogę wlasnoręcznie potwierdzic:P
Bo tak nawet jak nam ''odbije'' i zaczniemy badać Pisma na własną rękę (co warto czasem zrobić zeby poszerzyć horyzont)
To kosciol tu wtedy służy jako taka ręka ktora czasem mocno klepnie po głowie ze sie gdzieś zatracamy hehe
Bardzo niebezpieczne za to jest słuchanie tłumaczeń antykościelnych, ktore z kilku elementów prawdy (np cytatów PS) budują najgorsze z możliwych kłamstwo.
i niestety wtedy łatwo można dać sie zahipnotyzować

Hafka

Exe, część pasuje, część nie. Jedne są strasznie dziwaczne w odniesieniu do dzisiejszej rzeczywistości inne nadal uniwersalne i aktualne.

Dla mnie biblia jest takim zbiorem wskazówek, przewodnikiem, ale nie znaczy, że mam we wszystko ślepo wierzyć i rozumieć to dosłownie

exe

Rozumiem Cię, Hafko.
Zapraszam Cię do czytania i pisania i życzę błogosławionego tygodnia !

Magnolia · Gość

Dla mnie Biblia jest także takim zbiorem wskazówek, przewodnikiem, ale ...właśnie , ale to Pismo nie jest już wiarygodne w dziśiajszych czasach :(

Water-mix

jest tylko trzeba brać poprawkę, ze dawniejsi ludzie inaczej wszystko nazywali i mieli mniejsze rozeznanie, tak było
zeby taka surowa ''ziemia'' doszła do zbawienia
PanBog odrazu całej wiedzy nie zaserwuje a szczegolnie w zakresie ''jaktojestzrobione''
Tylko raczej odkrywał sprawy Boże , zapraszał i zaprasza do KN:)

jam_jest

Szanowny Exe,
Każdy szanujący się Kościół, czy też nawet każda sekta, twierdzi, że jest jedynie słuszny/słuszna i nie należy szukać sobie innych Kościołów/wyznań/sekt, bo grozi to "tym a tym".

To samo, co Ty tutaj napisałeś, mówią np. muzułmanie o swojej religii.

Nie wymyśliłeś więc nic nowego.

Magnolia · Gość

Święta racja nie szukajcie poza Kośćiołem, zatem namawiam do opuszczania powoli organizacji które nie mają kośćioła i eucharystii :D

exe

exe

maly_kwiatek · Gość

Bardzo ciekawie postawiony temat, charakterystyczne, ze tematu właściwie nikt nie podjął w pełni, nie zmierzył się z nim poza założycielem.

Bo jest w tym temacie swoista tajemnica.
Duch Święty jest wszędzie i tchnie kędy chce.
W tłumaczeniu Jakuba Wujka "Duch tchnie, kędy chce" - spiritus flat, ubi volet.

No to po co ten Kościół, skoro duch dociera wszędzie gdzie trzeba, "by nawrócić poszczególnych ludzi".

Obserwujemy w świecie wielu ludzi, nieraz złączonych w jakieś grupy, którzy odchodzą od Kościoła (bo tu rządzi "niedobry" ksiądz) i szukają Boga wszędzie poza Kościołem. I znajdują!!!

Bo taka jest prawda, poza Kościołem Boga też widać, trudno byłoby uwierzyć w Niego, gdyby mieszkał tylko w Kościele, albo w jakichś świątyniach zbudowanych przez człowieka.

Na czym polega problem.
Poza Kościołem działają różne duchy, nie tylko Duch Święty. Dla człowieka bez przewodnika, odróżnić te istoty od Ducha Świętego i jego posłańców jest trudno.
Wielu ludzi idzie zwiedzonych, przez złego ducha, przez jego posłańców, do sekt, do ateistycznych partii, pozostają na kontemplacji przyrody, żeby broń Boże nie skazić się "kościelnym postrzeganiem Boga".
Znałem dobrych, przyzwoitych ludzi, którzy wypoczywali na łonie natury, lubili zwierzęta, czasem dawali jałmużnę biednym, w Boga wierzyli, jednak nie chcieli Go uwielbiać w ramach Kościoła.
Myślę, że ktoś ich w tym Kościele zranił i to było dlatego.

Na fejsbuku założyłem ponad rok temu grupę, która miała na celu skupiać ludzi poszukujących swego ducha, poznających duchowość innych, rozwijających się duchowo przy założeniu, ze nikt nie będzie kwestionował Boga jako źródła wszelkiego ducha.

To jest zresztą zarzewie wielu moich rozstań ze znajomymi usiłującymi "posiąść świat" za pomocą rozwoju duchowego, jednak bez udziału Boga, a nawet przy założeniu, że jego nie ma, a jeśli to nieprawda, to nas to nic nie obchodzi. Najpierw niech Bóg pozapłaca długi zaciągnięte przez katolików, szczególnie przez księży - grzeszników - a potem ewentualnie, będziemy mogli rozmawiać. Ale raczej nie będzie nam się chciało.

Inne założenie takich ludzi: Jeśli Bóg to Jakikolwiek, byle nie chrześcijański. Aż mi się przypomina anegdotyczne zachowanie tworzących rzad Olszewskiego w 1991 roku. A kto będzie ministrem finansów? Obojętnie, idźcie do ministerstwa i ściągnijcie tam kogokolwiek, kto się zna na finansach, byle nie Balcerowicza.
Stąd zabawne bałwochwalcze oddawanie czci Manitou, pogańsko słowiańskim bożkom czy bożkom egipskim.

W dwóch przypadkach musiałem usunąć członków grupy, którzy nie chcieli zaakceptować jej formuły, tylko podważać ją będąc wewnątrz grupy.

Jednemu z nich, skądinąd mądremu człowiekowi, zaproponowałem lekturę Dzienniczka siostry Faustyny, by zrozumiał na czym w ogóle może polegać relacja człowieka z Bogiem.
I nagle nieoczekiwanie zalał mnie lawiną pretensji o co? O to, co uważałem za największe osiągnięcie Faustyny - za jej pokorę okazywaną Bogu stworzycielowi. Tę pokorę on uznawał za tak niegodną człowieka że rzucał emocjonalnymi oskarżeniami w siostrę. Rzuciłem na szalę największy skarb chrześcijaństwa - śmierć Jezusa na Krzyżu i zbawcza rola tego pokornego aktu. Dowiedziałem się, że Bóg który nie tylko żąda ofiary, ale sam składa ofiarę to jest Bóg okrutny i groteskowy. On nigdy nie chce z takim Bogiem mieć nic do czynienia. Z żalem pożegnałem tę osobę, bo ludzie w grupie przestali pisać w związku z tą gorszącą dyskusją.

My nie wiemy jaki jest Bóg, bo nawet jeśli mieliśmy jakieś spotkania z Bogiem, nawet jeśli ufamy w Objawienie Boże przekazane w Piśmie Świętym i w objawieniach prywatnych to mamy problem, bo te objawienia nieraz są sprzeczne ze sobą. Poza tym są fragmentaryczne i dostosowane do jakiejś sytuacji.
Kontemplowanie Boga i jego poznawanie nie polega zresztą na studiowaniu zakurzonych książek. Nie tylko.
Dlatego taki ważny jest Kościół. W Kościele Duch Święty działa przez zbiorową mądrość Kościoła. Treści jakie otrzymujemy w Kościele są zweryfikowane na wszystkie strony. Treści kontrowersyjnych Kościół nie podaje do wierzenia.

Niektórzy kwestionują dogmat o nieomylności papieży w sytuacji ex catedra. Trochę przeszperałem rozmaitych dokumentów z historii Kościoła i ze zdziwieniem zauważyłem, że Prawdy Wiary, zwane też dogmatami, rozwijały się - kształtowały w Kościele jak nitka zwijana na kłębek. I nigdy nie były sprzeczne z innymi prawdami wiary głoszonymi przez Kościół.

Na przykład koncepcja reinkarnacji jest sama w sobie bardzo przyciągająca i teoretycznie prawdopodobna. Jednak przeszkadzałaby w rozumieniu innych prawd wiary m.in. o unikalności osoby ludzkiej mieszczącej się w jego duchowo cielesnej postaci.I dlatego Kościół zrezygnował z koncepcji reinkarnacji na pewnym etapie.

Ja to sobie tak wszystko po kolei układam, kompletuję by rozumieć ten świat, ludzi i Boga. Nie miałem szczęścia otrzymać formacji katolickiej na lekcjach religii. Dlatego układam to sam i oczywiście we współpracy z innymi osobami, dlatego jestem ciągle w drodze, ciągle poszukujący. I dlatego Duch Święty w Kościele bardzo mi pomaga.

exe

exe

Spróbuję jakoś podsumować ostatnie zdania, jako punkty zaczepienie ku temu postowi.

Poczucie chrześcijańskiej tożsamości generuje w nas wiarę w jej wyjątkowość. Wcale nie trzeba z tej wiary rezygnować i jestem też przekonany, że można tą wiarę w wyjątkowość pogodzić z wymogami dialogu międzyreligijnego.

Dlatego tak myślę, ponieważ tajemnica Boga jest na tyle niepojęta, że wymyka się wszelkim wyobrażeniom ludzkim i dlatego też tylko Bóg - który nikomu nie odmawia zbawienia - dokona kiedyś syntezy wszelakich religij (piszę tak, a nie "religii", aby zaakcentować liczbę mnogą) głęboko poza granicami ludzkiej historii.

Owa historia ludzka jest pojęciem istotnym i nie bez kozery wspomniałem o niej wyżej, ponieważ pomimo tego, że Chrystus jest pełnią dostępnego człowiekowi objawienia Boga, pełnia ta nigdy nie może być w pełni adekwatnie objawiona człowiekowi w jego historii, o czym mówi pięknie jeden z moich ulubionych teologów dominikańskich Claude Geffre:
"Chrześcijaństwo, jako religia historyczna nie może zatem rościć sobie pretensji do objęcia innych religii. Synteza należy do Boga poza historią.
(...)
Chrześcijaństwo, jako pewna religia historyczna określa się raczej jako wymaganie dialogu.
(...)
Zamiast rezygnować z wiary w Chrystusa jako absolutu, wolę powiedzieć, że chrześcijanin powinien zrezygnować z wszelkich pretensji do posiadania prawdy absolutnej, ponieważ wierzy w Jezusa Chrystusa, jako absolut, to znaczy jako eschatologiczną pełnię, która nie będzie nigdy adekwatnie objawiona w historii"

W rozmowie z Natanaelem, Jezus zapewniał go:
" Odparł mu Jezus: "Czy dlatego wierzysz, że powiedziałem ci: Widziałem cię pod drzewem figowym? Zobaczysz jeszcze więcej niż to". (J 1, 50)

Azaliż nie jest więc tak, że pełnia prawdy odsłoni się w przyszłym świecie zmartwychwstania Question

Prawda jest wyrażana językiem nadziei, tak więc nie dziwne, że część poznania woła zawsze o całość, dlatego właśnie z tego powodu trzeba cenić sobie tę częściową percepcję prawdy, ale jednakowoż nie wolno nadużywać języka religijnego i mówić o posiadaniu "pełni prawdy", ponieważ wówczas stajemy się sekciarzami Exclamation

Nasza ziemia jest wspólnym gruntem cierpienia, na którym rozwija się sakralny wymiar naszego życia wewnętrznego, dlatego też - na swój sposób - pokrótce konkludując - stwierdziłbym, że powiedzenie "Extra Ecclesiae nulla salus" jest o tyle prawdziwym, o ile będziemy je rozumieć w aspekcie szerszym (aspekt Królestwa Bożego, które przerasta Kościół), to znaczy, jako "Extra mundum nulla salus"

exe · Wysłany: Wto 11:24, 27 Mar 2018 Temat postu:

Niezwykle cenne i doniosłe zastrzeżenie podaje nasz brat maly_kwiatek:

exe · Wysłany: Sob 21:46, 31 Mar 2018 Temat postu: