KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

exe

Jak wiemy, choroba nie dotyczy samego tylko człowieka cierpiącego, ale dotyka, czy też raczej dotyczy wszystkich, zaangażowanych jakoś w niesieniu pomocy czy to duchowej, czy wprost fizycznej, aby ulżyć w niedoli.

Człowiek w cierpieniu staje się podatny na zmiany swego nastawienia do otoczenia, objawiające się obniżeniem komunikatywności, wzrostem niecierpliwości i napięcia w kontakcie - a wszystko to urastać może do karykaturalnych rozmiarów Idea

Takie zachowanie chorego, jawi się z jego strony najłatwiejszym rozwiązaniem, bo ukierunkowanym na siebie samego. Jednak, jeśli człowiek w imię najwyższych ideałów chrześcijańskich, których nawet nie musi koniecznie sobie uświadamiać, stara się cierpliwie znosić ból, trzymając na wodzy swoje nieopanowanie fizyczne, emocjonalne i duchowe, wówczas taki człowiek, będąc wdzięczny otoczeniu za poświęcenie, oddając się jednocześnie Bożej Opatrzności, to dokonuje się w tym "miejscu" Kościoła wielki proces miłości : dochodzenia do samego Boga poprzez naśladowanie Chrystusa - realizacja tego, czym jest w istocie Kościół - Wspólnotą Miłości Exclamation

Wejście kapłana w to środowisko ze świętym olejem jest niczym innym, jak z postawą dobrego Samarytanina, który namaszczał rannego przy drodze:

"
30 Jezus nawiązując do tego, rzekł: "Pewien człowiek schodził z Jerozolimy do Jerycha i wpadł w ręce zbójców. Ci nie tylko że go obdarli, lecz jeszcze rany mu zadali i zostawiwszy na pół umarłego, odeszli. 31 Przypadkiem przechodził tą drogą pewien kapłan; zobaczył go i minął. 32 Tak samo lewita, gdy przyszedł na to miejsce i zobaczył go, minął. 33 Pewien zaś Samarytanin, będąc w podróży, przechodził również obok niego. Gdy go zobaczył, wzruszył się głęboko: 34 podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem; potem wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do gospody i pielęgnował go." (Łk 10, 30-34).
Choroba, czy też zbliżająca się śmierć, to okresy w życiu, kiedy człowiek uświadamia sobie konieczność samotnego wejścia w rzeczywistość odpowiedzialności za własny czyn. Człowiek pragnie, aby jego ewentualnie zbliżająca się śmierć, stała się zgodna z jego życiem, to znaczy chce on, aby śmierci nadać kształt życia swego, jak swemu życiu zresztą, nadawał do tej pory kształt swej śmierci Idea

Człowiek zaczyna ostrzej widzieć swe błędy, pojmować je i dochodzić do wniosków, które nie napawają optymizmem - to znaczy - do bezradności wobec swego losu w obliczu sytuacji katastrofy biologicznej, jaką jest niewątpliwie ciężka choroba, już nie mówiąc o zbliżającym się stanie terminalnym.

Tutaj widzimy, jak bardzo różni się chrześcijańskie społeczeństwo, od ateistycznego , jako że chrześcijanin pragnie zamknąć swoje życie w przekonaniu, że było sensowne, to w co wierzył, nie było pomyłką. W społeczeństwie ateistycznym, w tym okresie narasta tylko bunt, złość, dokonywane są egoistyczne wybory, ostentacyjnie kończone coraz częściej - jak mniemam - decyzją o eutanazji, czy samobójstwem w wydaniu "klasycznym" (przepraszam za niezręczne trochę rozróżnienie).

Człowiek, wątpiąc nieraz nawet w podstawowe prawdy wiary, wie jednak na dnie duszy, że nie może poddać się kłębowisku wężowych myśli i traktować je, jak pokusy do przezwyciężenia Exclamation

To jest cierpienie z Chrystusem i w końcu też umieranie z Chrystusem Exclamation

Dlaczego jest to sakrament chorych Question

A no dlatego, że człowiek w obliczu niemożności składania już nawet deklaracji i oświadczeń, może już nawet "tylko" doświadczać poprzez dotyk świętego oleju, poprzez dźwięk słuchanych modlitw, z którymi łączy się swoją wolą Idea

Sakrament namaszczenia chorych ma wiele wspólnego z sakramentem pokuty, gdyż w obliczu nadchodzącej śmierci, powstaje w umyśle rekapitulacja swego życia,a w sercu żal za sprzeniewierzenie się przykazaniu miłości Idea

Symbol Kościoła - Krzyż ... Jakżesz to wielka jest różnica, pomiędzy znakiem, a symbolem-śladem Exclamation

Należy przy tym odróżnić "symbol" w znaczeniu znaku zawierającego wewnętrzną treść, którą on wyraża, od znaku samego w sobie, który tylko wskazuje na rzeczywistość, która jest poza nim

Tak, niestety fałszywie, rozumieją pojęcie"symbolu" świadkowie Jehowy, które tak naprawdę w szóstym rozdziale Ewangelii świętego Jana, powinno być zastąpione słowem "znak" - bo o to im chodzi - ku przerażeniu wyznawców boskości Jezusa Embarassed

Oto źródło zamieszania pojęciowego ....

Wracając więc do samego sakramentu, to widać tutaj również nawiązanie do sakramentu bierzmowania, kiedy to człowiek tworzy nową strukturę egzystencjalną - najdojrzalszą bodaj formę bycia uczniem Chrystusa Exclamation

Kościół udziela więc tego sakramentu również i tym, którzy trwają w stanie śmierci klinicznej i jemu podobnych stanach, licząc na całe poprzednie życie tego człowieka i jego skierowanie całego życia na ten moment ostatni - moment śmierci, jako spotkania z Bogiem Exclamation

Istnieje niewątpliwy związek pomiędzy chorobą, a złym duchem:

"Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. " (Jk 5, 14),

a także pomiędzy modlitwą, a mocą uzdrawiania Jezusa. Modlitwa i namaszczanie, mają więc moc uzdrawiania (sensu: ściśle religijnego uzdrawiania):

"Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości." (Mt 10, 1),

"Wyrzucali też wiele złych duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali." (Mk 6, 12).

Kościół w sakramencie namaszczenia chorych patrzy na chorobę i śmierć, jako na skutek grzechu , dlatego Kościół zbliża się do chorego, pragnąc jego pojednania z Bogiem, chcąc przyczynić się do uzyskania harmonii duszy i ciała w dążeniu do Miłości.