KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

exe

Urodzony 1 maja 1881 roku, zmarł 10 kwietnia 1955 roku.
Był to naukowiec , mistrz spekulatywnego myślenia, człowiek głębokiej modlitwy który swoje powołanie widział przede wszystkim w interpretowaniu nieprzenikających prawd chrześcijaństwa na użytek nowoczesnego świata pozostającego pod przemożnym wpływem nauki.

Wielki wpływ wywarła na nim książka Tomasza a Kempis " O naśladowaniu Chrystusa".
Napisał kontrowersyjny tekst o grzechu pierworodnym w świetle ewolucji.
Nie zrozumiano go i zabroniono publikować kwestii teologicznych, a cały czas był wierny Tradycji Katolickiej.
Jego niewielkie dzieło "Środowisko Boże", gdzie znajdujemy interpretację chrześcijańskiej modlitwy przedstawioną językiem dzisiejszych pojęć.
Najważniejsze jednak to "Fenomen człowieka".

Z pism jego odnosi się wrażenie, że przerastał on to , co napisał.
Przywiązywał wagę do wierności w życiu modlitewnym i służebnym.

Jego towarzysz z pobytu w Chinach powiedział :

"Spojrzenie jego oczu, gdy spotkało się z twoim, odsłaniało duszę tego człowieka. Jego pokrzepiające współodczuwanie pozwalało na nowo uwierzyć w siebie . Zwykła rozmowa z nim sprawiała, że czułeś się lepiej. Miałeś pewność, że on cię słucha i rozumie.

sylka1989 · Gość

dziękuje za info o tym człowieku :wink: :wink: :wink:

exe

Nie dodałem najważniejszego : był jezuitą. :wink:

maly_kwiatek · Gość

W ogóle powiedziałeś bardzo mało o tym wybitnym żywym umyśle, który był niezwykłym filozofem, szalenie uwodzącym mnie za moich młodych lat, gdy filozofia stanowiła moje życie.

Interesowały mnie nie wszystkie kierunki filozofii Theilarda de Chardi, mnie nigdy nie interesowały np. gwałtowne spory, żywe do dziś o koncepcję ewolucji. Cokolwiek wymyślą filozofowie i antropologowie, mnie nie są w stanie poruszyć, bo ewolucja gatunków u mnie świetnie mieści się w koncepcji kreacjonizmu Boskiego i w niczym jej nie narusza.

Pociągała mnie niezwykła wizja struktury świata przenikniętego wszechobecnym Bogiem, nazywana przez krytyków panteistyczną.
Krytycy nie rozumieją, a raczej nie chcą zrozumieć, że to, że Bóg jest wszędzie - jeden z podstawowych dogmatów chrześcijańskich, oznacza ni mniej ni więcej, że podtrzymuje on w każdej chwili każde istnienie każdego stworzenia.

Nie oznacza natomiast, że świat jest Bogiem, to horrendalna bzdura, na miarę chorych ośmieszających krytyk koncepcji reinkarnacji, krytyk, które niczego nie wyjaśniły, za to skutecznie ośmieszyły do tego stopnia, że od 1500 lat uważa się w Kościele, że reinkarnacja jest niemożliwa.

Bardzo mnie pociągała i nadal pociąga komunizująca koncepcja de Chardin o wspólnym wyznaniu wiary w Chrystusa przez cały świat. Dzięki tej koncepcji zarysowała się uniwersalna koncepcja Ludu Bożego i Kościoła powszechnego w Konstytucji Gaudium et Spes. Diabeł siedzi w szczegółach i w sposobie realizacji. Koncepcję uniwersalizmu światowa masoneria usiłuje wykorzystać do szatańskich celów. Na to nie pozwalamy.

Theilard de Chardin jest filozofem prawdziwym, takim, który nie podoba się i nie odpowiada wszystkim, nie pasuje wszystkim i każdemu. Jego filozofia jest jego, a nie każdego. Pamiętam, że gdy zagłębiałem się w jakieś pisma dotyczące jego filozofii, podziwiałem szczególnie odwagę, bo miał wiele przeciwników i uczciwość, bo to ona Go prowadziła do Prawdy.

Warto przeczytać ten krótki artykuł dotyczący żywej obecności Theilarda de Chardin we współczesnym Kościele.

[link widoczny dla zalogowanych]

exe

Myślę, że swiatobliwość życia tego zakonnika nie ulega wątpliwości, acz w kwestii filozofii nauk przyrodniczych bardzo się rozminął z tomizmem, co należałoby uznać za wpływ klimatu naukowego tamtych czasów.

Pierre Teilhard de Cardin SJ niestety przyjął za fundament swych prac modny płodów zaś jeszcze system Hegla. To własnie dialektyka Hegla stała się odskocznią dla zwolenników wiązania ewolucjonizmu kosmicznego z Bogiem.

Jednak ów Bóg został poddany, prawu heglowskiego stawania się, rozwoju, co wydatnie zainspirowało wspomnianego już P. Teilharda de Chardin SJ, do tworzenia swej pan-psychicznej koncepcji ducha.

Przyjmuje on 2 sprawy:
1. że rzeczywistość jest bytem (!) poprzez jedność i jednoczenie się (!) , wskazując jednocześnie (czy on wiedział w co się pakuje i nasz KrK?) na utożsamienie wielości absolutnej z nicością.
2. duch ma być własnością materii (pan-psychizm).

Tutaj system taki przeniknął głęboko w umysły katolików, które skutecznie zapłodnił niedorzecznym heglizmem i post-kantyzmem, rozkładając swą sieć teilhardowskiej wizji świata, gdzie duch jest rozumiany, jako samo-świadomość - stopniowo wyłaniająca się ze świadomości, a ta z nieświadomości.

Nietrudno zauważyć chyba, że mamy tu model ewolucyjnego kształtowania się życia, począwszy od jakiejś pra-zupy, minerału, czy innego ustrojstwa, aż do człowieka.
Jest to typowe heglowskie pogodzenie ducha z materią, które "godzi" (a raczej niweluje) - za cenę utraty dorzeczności systemu (o czym było wcześniej) - te dwie składowe substancji, a w pewnym znaczeniu nawet je utożsamiając, o czym nieco niżej.

Nie można się zgodzić z takim przedstawianiem sprawy przez de Chardin'a, ponieważ jest absurdalnym:

1. rozumienie stworzenia, jako jednoczenia się materii,
2. rozumienia ducha, jako czegoś odwrotności relacyjnej materii.

"Jednoczenie się" rzeczywiście zachodzi w bycie, ale go nie konstytuuje, a materia jest jakoś odwrotnością ducha, ale w żaden sposób nie jest to argumentacja wprowadzająca jakieś rozróżnienie pomiędzy ducha, a materię, dlatego takie poglądy, żywe w chrześcijaństwie (z większymi lub mniejszymi zmianami) nie są w żaden sposób ani naukowe, ani dorzeczne, a co najwyżej wzniosłe. wielu jednak katolików nabiera się nadal na taką retorykę monistycznej teologii, deprecjonując kreacjonizm (w tym kreacjonizm młodej ziemi) nawet za cenę negacji faktów!

Takie de chardinowsko-heglowskie rozumienie świata ludzkiego jest obecnie promowane w świecie naukowym, który w mojej opinii nieustannie się kompromituje, sprowadzając człowieka dowolnie raz do nicości, nie-bytu, raz do zwierzęcia, a czasem tylko do jego autentycznej godności osoby.

Jest to postawa Hegla, który na pytanie o to, w jaki sposób chce pogodzić swoją dialektykę z faktami, które jawnie jej przeczą, powiedział przewrotnie: "T y m g o r z e j d l a f a k t ó w !" Czyż można prosić o wiarygodniejsze świadectwo niedorzeczności?

Wizja de Chardin'a jest zanieczyszczona panenteizmem (nie mylić z panteizmem), ponieważ wg autora Chrystus udzielił nam swego istnienia boskiego, a tak nie jest. Byt przygodny, jakim jest człowiek, partycypuje w Bogu, jako skutek, nie zaś jako kolejny Bóg, ale byt stworzony.

exe