 |
KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !
Forum mistyki Kościoła Katolickiego pw. św. Jana Pawła II : Pamiętaj pielgrzymie: "zawołasz, a Pan odpowie, wezwiesz pomocy, a On [rzeknie]: "OTO JESTEM!" (Iz 58,9).
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
maly_kwiatek
Gość
|
 Wysłany: Nie 11:20, 28 Maj 2017 Temat postu: Sługa Boży Kardynał Prymas Stefan Wyszyński |
|
|
Dzisiaj 36 rocznica powrotu do Ojca naszego Ojca Narodu Prymasa Polski Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
Ten najsłabszy ze słabych, kandydat do święceń kapłańskich, o którym jeden z przełożonych wyraził się z przekąsem: "Ty się bardziej na cmentarz nadajesz, niż na księdza", prowadził Polaków i Polskę przez kilkadziesiąt trudnych lat komunistycznego zalewu, uratował Kościół od zniszczenia i zalania przez komunistyczne zło, odrodził ten Kościół po hitlerowsko - stalinowskiej hekatombie śmierci i doprowadził go do wielkiej chwały, w której syn polskiego Narodu został Papieżem.
Ten prosty wewnątrz człowiek przeżył dwie wojny światowe, przeżył hitleryzm i stalinizm, przeszedł lata więzienia w tzw. "wolnej Polsce", lata walki o wolność Kościoła i wolność Polski i zawsze pozostawał Księciem Kościoła, diamentem w koronie Polskiej Rzeczypospolitej i jednym z najpiękniejszych diamentów w płaszczu Matki Bożej, której był orędownikiem.
Przypomnijmy sobie dziś choć kilka cytatów z jego modlitw, rozważań i dzieł:
| Cytat: | Duch ciemności jest duchem niepokoju. On nie zawsze dąży do tego, aby nas doprowadzić wprost do grzechu. Często wie, że mu się to nie uda, bo łaska Boża jest w nas wystarczająco silna. Wtedy przynajmniej zasiewa niepokój, stwarzając sto trudności i wątpliwości, które mają charakter niesłychanie podniosły, a tematykę niemal świętą i religijną. Wynika ona nawet często z troski o Kościół Chrystusowy i Królestwo Boże, o to niemal, aby samemu Bogu starczyło sił do uratowania się i utrzymania na świecie. Wtedy boimy się o wszystkich i o wszystko.
(Z rozważań o modlitwie "Ojcze Nasz") |
| Cytat: | Każda miłość musi być próbowana i doświadczana. Ale gdy wytrwa, doczeka się nagrody - zwycięskiej radości. Każda miłość prawdziwa musi mieć swój Wielki Piątek... Jeśli więc miłujemy naprawdę, trwajmy wiernie tak, jak trwała na Kalwarii Maryja z niewiastami i ufajmy! Skończy się Wielki Piątek, przyjdzie Wielka Sobota i triumf Wielkiej Niedzieli!
(Warszawa, 28 marca 1965) |
| Cytat: | Zwolnienie się od życia wewnętrznego pod wpływem nadmiaru pracy odbija się na wartości naszej pracy, wtedy bowiem ujawnia się w niej brak cnót osobistych, o który rozbić się może każde dzieło. Nie pomogą wówczas najbardziej pociągające idee: gdy zabraknie powiązania życia wewnętrznego z życiem czynnym, upadnie dzieło prowadzone, jak wiele innych upadło, o czym poucza historia zakonów.
(z książki "Duch pracy ludzkiej") |
| Cytat: | Bóg jest Miłością! Jego Syn pragnął upowszechnić wśród ludzi to przekonanie, pragnął dodać nam otuchy i wiary, że wędrówka człowieka na ziemi nie jest wygnaniem i karą, lecz zadaniem, by przez dzieła miłości czynić sobie ziemię poddaną, bardziej ludzką i w pełni Bożą.
(orędzie na Boże Narodzenie 1980 roku) |
| Cytat: | Obyście nie poddali się wygodnictwu, egoizmowi i wrogości życia! Obyście nie naśladowali modnych lalek, których pełne są teatry, kabarety, kawiarnie, redakcje. Obyście nie naśladowali kobiet, wyśmiewających matki, które urodziły Polsce i Kościołowi trzecie, czwarte, czy piąte dziecko.
(Kobyłka, 8 września 1970) |
| Cytat: | Kościół od nas tak mało wymaga, iż niektórzy mędrcy, teologowie, i mistycy doszli do przekonania, że wystarczy polecenie: "Miłuj i czyń, co chcesz!" W Kościele ten, kto miłuje, nie ma kłopotu z żadnymi prawami, przepisami i kodeksami karnymi, nawet nic o nich nie wie. Św. Paweł tak tłumaczy: przykazania są potrzebne tym, którzy je naruszają, a nie tym, którzy ich nie naruszają.
(z rozważań o modlitwie "Ojcze Nasz") |
| Cytat: | Gdy na was patrzę, budowniczy przyszłej Polski, światłości świata ojczystego i "soli" polskiej ziemi, gdy widzę jak stoicie cicho, spokojnie, uważnie, to wiem, że w waszych młodzieńczych duszach szlachetne serce bije. Wiem, że w was jest wielki głód sprawiedliwości, by ojczyzna nasza święta, chrześcijańska przednia straż, była sprawiedliwą dla wszystkich. By jej chleba nie zabrakło dla nikogo. By nie było uprzywilejowanych, żadnego gatunku. By był pokój Boży i niekłamana, niedeklamowana, prawdziwa miłość społeczna. Zawiedliśmy się nie raz i nie dwa; zda się, opadły ręce i duchy, ale czyż mielibyśmy zwątpić, że jest to możliwe? Jest możliwe, najmilsi bracia! Chrystus uspokoił świat, przywrócił mu pokój przez Krew swoją. Może od was nie będzie się żądało krwi. Jak powtarzałem po swoim powrocie z więzienia, tak powtarzam i dziś: więcej niż waszej krwi potrzeba Polsce waszej rzetelnej pracy, by z niej wszyscy mieli chleb, dach nad głową i okrycie. Nad tym pracować musicie.
(fragment przemówienia do studentów w Warszawie, 7 maja 1958) |
| Cytat: | Tylko pokora zdobywa świat. Najbardziej gorszą się ateiści naszą pewnością siebie i tupetem, zwłaszcza gdy słyszą ciągle: Ja mu pokażę! Zdarza się, że przyjdzie do Kościoła Bożego człowiek zagubiony, z resztkami swej wiary, z tysiącami wątpliwości, zastrzeżeń, krytyk i usłyszy: Ja ci pokażę, ja! Traci wówczas resztę wiary, przynajmniej na połowę życia, dopóki nie zapomni. Gdy człowiek wierzący ma dużo pewności siebie, zarozumiałości, tupetu i pójdzie z tym wszystkim do innych, aby ich zdobywać dla Pana Boga, może ogromnie zaszkodzić przybliżeniu się Królestwa Bożego. Wobec wszystkich ludzi, zwłaszcza wobec ludzi odmiennych przekonań, trzeba być bardzo ostrożnym, delikatnym, taktownym.
(z rozważań o modlitwie "Ojcze Nasz") |
| Cytat: | Gdy będę w więzieniu, a powiedzą Wam, że Prymas zdradził sprawy Boże - nie wierzcie. Gdyby mówili, że Prymas ma nieczyste ręce - nie wierzcie. Gdyby mówili, że Prymas stchórzył - nie wierzcie. Gdy będą mówili, że Prymas działa przeciwko Narodowi i własnej Ojczyźnie - nie wierzcie. Kocham Ojczyznę więcej niż własne serce i wszystko, co czynię dla Kościoła, czynię dla niej.
(Warszawa, 25 listopada 1953) |
| Cytat: | Nienawiścią nie obronimy naszej Ojczyzny, a musimy jej przecież bronić. Brońmy jej więc miłością! Naprzód między sobą, aby nie podnosić ręki przeciw nikomu w Ojczyźnie, w której ongiś bili nas najeźdźcy. Nie możemy ich naśladować. Nie możemy sami siebie poniewierać i bić. Polacy już dosyć byli bici przez obcych, niechże więc nauczą się czegoś z tych bolesnych doświadczeń. Trzeba spróbować innej drogi porozumienia - przez miłość, która sprawi, że cały świat, patrząc na nas, będzie mówił: "Oto, jak oni się miłują". Wtedy dopiero zapanuje upragniony pokój, zgoda i wzajemne zaufanie.
(Niepokalanów, kwiecień 1969) |
| Cytat: | Powszechnie mówi się, że: czas to pieniądz. A ja wam powiem: czas to miłość! Bo my wszyscy, jak tu stoimy, jesteśmy owocem Ojcowej miłości. Nie byłoby nas na świecie, ani na tym placu, gdyby Bóg Ojciec każdego z nas nie umiłował pierwszy! On cię umiłował wcześniej, zanim jeszcze twoja matka ujrzała cię na swoich ramionach, zanim przytuliła cię do piersi. Wiedz, że nie jej miłość do ciebie była pierwsza, ale miłość Ojca niebieskiego, który wszczepił swoją miłość w serce twej matki, a ona ci ją tylko przekazała. Dlatego jesteśmy wszyscy owocem miłości Ojcowej, Bożej. A na umocnienie tej prawdy posłał Bóg Syna swego, wołającego: Ojcze! Jako znak, że Ojciec miłuje. "Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby wszelki, który wierzy weń, nie zginął, ale miał wieczne życie" (J 3,16). Oto jest cała misja Chrystusa na ten świat przychodzącego. Potwierdzenie, że jesteśmy dziećmi miłości Ojcowej, i że Bóg nie przestaje nas miłować. Całe nasze życie tyle jest warte, ile jest w nim miłości.
(Jasna Góra, 15 sierpnia 1979) |
[link widoczny dla zalogowanych]
|
|
| Powrót do góry |
|
 |
|
|
 |
maly_kwiatek
Gość
|
| Wysłany: Nie 11:23, 28 Maj 2017 Temat postu: |
|
|
Niedawno minęła 110 rocznica urodzin Prymasa Tysiąclecia, Sługi Bożego Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
Przypomnijmy sobie, jak był.
Cytuj:
Nie nawracaj, tylko kochaj
- Zaopiekuj się hipisami, porozmawiaj z nimi, zanieś im coś do jedzenia - powiedział kiedyś Prymas Wyszyński do Marty Wójcik z Instytutu Prymasowskiego.
- Byłam zaskoczona, chociaż wiedziałam, że pod Jasną Górą zbierała się młodzież hipisowska - opowiada dziś dyrektor Instytutu.
Kardynał Wyszyński wcisnął wtedy Marcie Wójcik pieniądze na kupno chleba i prosił, by zaproponowała im pomoc. Wiedział, że ostatnio milicja zorganizowała obławę na hipisów i że nie mieli gdzie się schronić.
- Kiedy zobaczyłam tych młodych ludzi, w większości pod wpływem narkotyków, nie wiedziałam, jak z nimi rozmawiać. Tym bardziej że oni w ogóle nie mieli na to ochoty. Byłam na Księdza Prymasa zła. Poszłam i powiedziałam z wyrzutem, że lepiej zająć się dobrą młodzieżą, a chleb przyda się bardziej tym, którzy idą w pielgrzymce do Częstochowy, niż narkomanom. Prymas wziął wtedy za ramię i spokojnie oznajmił:
„Wiesz co, nie chciej za chleb ich nawrócenia. Ty ich nie nawracaj. Ty ich kochaj!".
Był człowiekiem miłości. Najpierw - miłości człowieka. Po prostu kochał każdego, „bo Bóg go kocha" - jak sam mówił.
To piękne wspomnienie oraz mnóstwo innych informacji, wspomnień, cytatów naszego kochanego Ojca Narodu można znaleźć na pięknej stronie:
[link widoczny dla zalogowanych]
Rozważajmy Społeczną Krucjatę Miłości, zainicjowaną przez Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
ABC Społecznej Krucjaty Miłości
1. Szanuj każdego człowieka, bo Chrystus w nim żyje. Bądź wrażliwy na drugiego człowieka, twojego brata.
2. Myśl dobrze o wszystkich – nie myśl źle o nikim. Staraj się nawet w najgorszym znaleźć coś dobrego.
3. Mów zawsze życzliwie o drugich – nie mów źle o bliźnich. Napraw krzywdę wyrządzoną słowem. Nie czyń rozdźwięku między ludźmi.
4. Rozmawiaj z każdym językiem miłości. Nie podnoś głosu. Nie przeklinaj. Nie rób przykrości. Nie wyciskaj łez. Uspokajaj i okazuj dobroć.
5. Przebaczaj wszystko – wszystkim. Nie chowaj w sercu urazy. Zawsze pierwszy wyciągnij rękę do zgody.
6. Działaj zawsze na korzyść bliźniego. Czyń dobrze każdemu, jak byś pragnął, aby tobie czyniono. Nie myśl o tym, co tobie jest kto winien, ale co ty jesteś winien innym.
7. Czynnie współczuj w cierpieniu. Chętnie spiesz z pociechą, radą, pomocą, sercem.
8. Pracuj rzetelnie, bo z owoców twej pracy korzystają inni, jak ty korzystasz z pracy drugich.
9. Włącz się w społeczną pomoc bliźnim. Otwórz się ku ubogim i chorym. Używaj ze swego. Staraj się dostrzec potrzebujących wokół siebie.
10. Módl się za wszystkich, nawet za nieprzyjaciół.
Kard. Stefan Wyszyński
[link widoczny dla zalogowanych]
|
|
| Powrót do góry |
|
|
exe
Dux Ducis unum inter multi
Dołączył: 17 Cze 2012
Posty: 13510
Przeczytał: 5 tematów
Pomógł: 378 razy
Ostrzeżeń: 0/2
Płeć: 
|
| Wysłany: Nie 12:07, 28 Maj 2017 Temat postu: |
|
|
Niesamowite są słowa kardynała, jak dla mnie ostatniego z mocnych prymasów.
Robią na mnie wrażenie małe książeczki z myślami kardynała Wyszyńskiego: "Okruchy chleba", "Bochen chleba". Znamienne jest u niego myślenie o chlebie ... Myślę, że miał na myśli Pana Jezusa.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
maly_kwiatek
Gość
|
| Wysłany: Nie 12:51, 28 Maj 2017 Temat postu: |
|
|
| exe napisał: | Niesamowite są słowa kardynała, jak dla mnie ostatniego z mocnych prymasów.
Robią na mnie wrażenie małe książeczki z myślami kardynała Wyszyńskiego: "Okruchy chleba", "Bochen chleba". Znamienne jest u niego myślenie o chlebie ... Myślę, że miał na myśli Pana Jezusa. |
Prymas Wyszyński przeszedł nieraz czasy głodu i to takiego, od którego się umierało. Jego miłość do ziemi, która rodzi chleb, była znamienna. Nie zapomnijmy, ze to był człowiek, który ratował Żydów od śmierci!
Pod ręką mam tylko dwa cytaty, za to znamienne:
| Cytat: | (...) Modliłem się o to, chodząc po miedzy wśród waszych pól zbożowych. Dostrzegłem, jak z ziemi wyłażą ziemniaki. Przystanąłem - patrzę, jak przebijają się przez ziemię ku słońcu i myślę: czy ktoś z przechodzących tędy podziękował Bogu za rosnący ziemniak? Może nikt?... Więc ja Tobie, teraz, Najlepszy Ojcze, na miedzy pod Białyninem, dziękuję za ziemniaki, które już wyrastają, za kłosy puste na razie i dlatego tak wysoko trzymające głowy.
(Białynin, z rozważania podczas nabożeństwa majowego, 16 V 1968) |
| Cytat: | Pozwólcie, dzieci Boże, że wspomnę na osobiste doświadczenia z pierwszych dni II wojny światowej. Znajdowałem się wtedy niedaleko Dęblina, na polach, w miejscowości zwanej Irena. Tak się złożyło, że spowiadałem żołnierzy w okopie. Prosili mnie o to. Jeden z nich płakał jak dziecko i mówił mi: Proszę księdza, co ci Niemcy z nami zrobili! Pocieszałem go, jak umiałem. W pewnej odległości widziałem rolnika, który obsiewał pole zbożem. Myślałem sobie: wszyscy uciekają, wszyscy się boją, ubezpieczają, samoloty bombowe nad drogą, a ten spokojnie sieje... Gdy wyspowiadałem żołnierzy, podszedłem do niego. Spytał mnie: Ksiądz się boi? - Odpowiedziałem: A pan się boi? Dziwię się, że pan się nie boi, bo ja się boję. Ale zastanawia mnie to, że pan wsiewa zboże w ziemię, gdy wszyscy uciekają. - A on na to: Proszę księdza, jak to zboże zostawię w spichlerzu, spłonie. A gdy je wrzucę w ziemię, wpierw czy później ktoś z niego chleb będzie jadł. Zapadła mi głęboko w pamięć przedziwna mądrość tego siewcy.
(Wąchock, 7 października 1979) |
|
|
| Powrót do góry |
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
|
|
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
