KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

exe

Obecnie w Watykanie [link widoczny dla zalogowanych]

O ojcu Pio pisaliśmy, natomiast [link widoczny dla zalogowanych] zasłynął z niezwykłego charyzmatu przeglądania sumień. Nawet niektórzy chcieli posądzać go o [link widoczny dla zalogowanych]. Szczęściem nie doszło do tego, a życie tego zakonnika trwało w świętości.

Oby więcej takich kapłanów było w konfesjonałach.

Rubinka

Mi brakuje takich kapłanów. Jak ks. Piotr Glas powiedział na jednej z konferencji mamy III wojnę światową między Bogiem a szatanem w Kościele.

exe

Dobrze powiedziane! Też odnoszę takie wrażenie, iż trwa autentyczna wojna światowa!

W mojej parafii jest taki 83-letni ksiądz, którego typowałbym na wzorujacego się na świętym Leopoldzie Mandič'u.

exe

Czytając artykuły o o.Leopoldzie Mandić OFM Cap., zastanawiałem się na początku nad tym, jak on przyjął decyzję przełożonych o tym, że miast ewangelizować na Wschodzie zgodnie ze swymi marzeniami, będzie miał za teren misyjny "jedynie" konfesjonał w Padwie. Z drugiej strony czytając o jego wielkiej pokorze, nie dopuszczałbym więc myśli o tym, że ta decyzja jakoś rozdziera mu serce, a przynajmniej nie na całe życie.

I oto natknąłem się na pewien materiał o nim w Apostolstwo Chorych", nr 7, lipiec 2016, na artykuł (kolejny, bo wcześniejszy był tam opublikowany w [link widoczny dla zalogowanych] ) , w którym opisana jest nieznana mi wcześniej sytuacja, kiedy to mnich dał wyraz swemu zrozumieniu decyzji o misji w konfesjonale:

Pewien zakonny brat zapytał go:
"Jak to się dzieje ojcze, że kiedyś tak bardzo pragnąłeś wyruszyć na misje i mówiłeś o tym z takim entuzjazmem, a teraz już więcej o tym nie mówisz?".

Ojciec Leopold odpowiedział:
"Niedawno miałem sposobność spotkać pewną świętą duszę i dać jej Komunię. Gdy ją przyjęła, powiedziała mi: Ojcze, Pan Jezus kazał mi powiedzieć, że każda dusza, której teraz pomożesz w spowiedzi, jest twoim Wschodem".

Te słowa zostały również potwierdzone w osobistym dzienniku ojca Leopolda.

Myślę, że każdy z nas ma jakiś taki wymarzony Wschód, ale jak widać: marzenia są raczej nie tyle po to, aby je realizować, ale po to, by je oddawać do aprobaty Panu Jezusowi, bo On wie jedynie, co rzeczywiście dobre będzie dla nas.