KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

[exe]

Jeden z tematów, a mianowicie : http://www.jhs.fora.pl/pogaduszki,12/wasze-najdziwniejsze-sny,827.html#17124 zszedł w naturalny sposób do kwestii bliskiej idei tego forum, a więc o rozprawianiu o Górze Karmel.

Prorok Izajasz napisał :

"1 Niech się rozweselą pustynia i spieczona ziemia,
niech się raduje step i niech rozkwitnie!
2 Niech wyda kwiaty jak lilie polne,
niech się rozraduje, skacząc i wykrzykując z uciechy.
Chwałą Libanu ją obdarzono,
ozdobą Karmelu i Saronu.
Oni zobaczą chwałę Pana,
wspaniałość naszego Boga" (Iz 35, 1-2).

Sama nazwa "Karmel" oznacza "winnicę" lub "sad" i stała się symbolem wspinania się na szczyty życia duchowego.

Pismo święte ukazuje tę górę, jako miejsce żyzne i urocze :

" A Ja wprowadziłem was do ziemi urodzajnej,
byście spożywali jej owoce i jej zasoby.
Weszliście i zbezcześciliście moją ziemię,
uczyniliście z mojej posiadłości miejsce pełne odrazy. " (Jr 2,7)

a czar tego miejsca pozwolił na porównanie tego miejsca z Najświętszą Maryją Panną :

"Głowa twa [wznosi się] nad tobą jak Karmel,
włosy głowy twej jak królewska purpura,
splecione w warkocze." (PnP 7,6).

Nie dziwne więc, że tak jak na szczycie góry Karmel znajdujemy odpocznienie, tak i w ramionach Maryi, chociażby odmawiając różaniec święty, znajdujemy odpocznienie , sama Maryja jest matką kontemplatyków, o czym nie raz wspominałem.

Dlatego też właśnie, zakony kontemplacyjne mają za swoja przewodniczkę Maryję, tak znienawidzoną przez inne wyznania chrześcijańskie (chrześcijańskie doprawdy? - wszak błędy w mariologii powadzą do błędów w chrystologii).

Trzy etapy :

1. Schronienie się Eliasza przy potoku Kerit:

"
3 "Odejdź stąd i udaj się na wschód, aby ukryć się przy potoku Kerit, który jest na wschód od Jordanu. 4 Wodę będziesz pił z potoku, krukom zaś kazałem, żeby cię tam żywiły". (1 Krl 17, 3-4),

2. oczyszczenie góry z kultu Baala :

"20 Achab rozesłał polecenie wszystkim Izraelitom i zgromadził proroków na górze Karmel. 21 Wówczas Eliasz zbliżył się do całego ludu i rzekł: "Dopókiż będziecie chwiać się na obie strony? Jeżeli Jahwe jest [prawdziwym] Bogiem, to Jemu służcie, a jeżeli Baal, to służcie jemu!" Na to nie odpowiedzieli mu ani słowa. 22 Wtedy Eliasz przemówił do ludu: "Tylko ja sam ocalałem jako prorok Pański, proroków zaś Baala jest czterystu pięćdziesięciu. 23 Wobec tego niech nam dadzą dwa młode cielce. Oni niech wybiorą sobie jednego cielca i porąbią go oraz niech go umieszczą na drwach, ale ognia niech nie podkładają! Ja zaś oprawię drugiego cielca oraz umieszczę na drwach i też ognia nie podłożę. 24 Potem wy będziecie wzywać imienia waszego boga, a następnie ja będę wzywać imienia Pana, aby okazało się, że ten Bóg, który odpowie ogniem, jest [naprawdę] Bogiem". Cały lud, odpowiadając na to, zawołał: "Dobry pomysł!" 25 Eliasz więc rzekł do proroków Baala: "Wybierzcie sobie jednego młodego cielca i zacznijcie pierwsi, bo was jest więcej. Następnie wzywajcie imienia waszego boga, ale ognia nie podkładajcie!" 26 Wzięli więc cielca i oprawili go, a potem wzywali imienia Baala od rana aż do południa, wołając: "O Baalu, odpowiedz nam!" Ale nie było ani głosu, ani odpowiedzi. Zaczęli więc tańczyć przyklękając przy ołtarzu, który przygotowali. 27 Kiedy zaś nastało południe, Eliasz szydził z nich, mówiąc: "Wołajcie głośniej, bo to bóg! Więc może zamyślony albo jest zajęty, albo udaje się w drogę. Może on śpi, więc niech się obudzi!" 28 Potem wołali głośniej i kaleczyli się według swojego zwyczaju mieczami oraz oszczepami, aż się pokrwawili. 29 Nawet kiedy już południe minęło, oni jeszcze prorokowali aż do czasu składania ofiary z pokarmów. Ale nie było ani głosu, ani odpowiedzi, ani też dowodu uwagi. 30 Wreszcie Eliasz przemówił do ludu: "Zbliżcie się do mnie!" A oni przybliżyli się do niego. Po czym naprawił rozwalony ołtarz Pański. 31 Potem Eliasz wziął dwanaście kamieni według liczby pokoleń potomków Jakuba, któremu Pan powiedział: "Imię twoje będzie Izrael". 32 Następnie ułożył kamienie na kształt ołtarza ku czci Pana i wykopał dokoła ołtarza rów o pojemności dwóch sea ziarna. 33 Potem ułożył drwa i porąbawszy młodego cielca, położył go na tych drwach 34 i rozkazał: "Napełnijcie cztery dzbany wodą i wylejcie do rowu oraz na drwa!" I tak zrobili. Potem polecił: "Wykonajcie to drugi raz!" Oni zaś to wykonali. I znów nakazał: "Wykonajcie trzeci raz!" 35 Oni zaś wykonali to po raz trzeci, aż woda oblała ołtarz dokoła i napełniła też rów. 36 Następnie w porze składania ofiary z pokarmów prorok Eliasz wystąpił i rzekł: "O Panie, Boże Abrahama, Izaaka oraz Izraela! Niech dziś będzie wiadomo, że Ty jesteś Bogiem w Izraelu, a ja Twój sługa na Twój rozkaz to wszystko uczyniłem. 37 Wysłuchaj mnie, o Panie! Wysłuchaj, aby ten lud zrozumiał, że Ty, o Panie, jesteś Bogiem i Ty nawróciłeś ich serce". 38 A wówczas spadł ogień od Pana <z> i strawił żertwę i drwa oraz kamienie i muł, jako też pochłonął wodę z rowu. 39 Cały lud to ujrzał i upadł na twarz, a potem rzekł: "Naprawdę Jahwe jest Bogiem! Naprawdę Pan jest Bogiem!" 40 Eliasz zaś im rozkazał: "Chwytajcie proroków Baala! Niech nikt z nich nie ujdzie!" Zaraz więc ich schwytali. Eliasz zaś sprowadził ich do potoku Kiszon i tam ich wytracił." (1 Krl 18, 20 - 40)

3. zbawienny deszcz :

"41 Potem Eliasz powiedział Achabowi: "Idź! Jedz i pij, bo słyszę odgłos deszczu". 42 Achab zatem poszedł jeść i pić, a Eliasz wszedł na szczyt Karmelu i pochyliwszy się ku ziemi, wtulił twarz między swoje kolana. 43 Potem powiedział swemu słudze: "Podejdź no, spójrz w stronę morza!" On podszedł, spojrzał i wnet powiedział: "Nie ma nic!" Na to mu odrzekł: "Wracaj siedem razy!" 44 Za siódmym razem [sługa] powiedział: "Oto obłok mały, jak dłoń człowieka, podnosi się z morza!" Wtedy mu rozkazał: "Idź, powiedz Achabowi: "Zaprzęgaj i odjeżdżaj, aby cię deszcz nie zaskoczył"". 45 Niebawem chmury oraz wiatr zaciemniły niebo i spadła ulewa, więc Achab wsiadł na wóz i udał się do Jizreel. 46 A ręka Pańska wspomogła Eliasza, bo opasawszy swe biodra pobiegł przed Achabem w kierunku Jizreel.(1 Krl 18, 41-46),

zawierają znamienne pouczenie o etapach wspinania się na szczyty duchowego rozwoju - szczyt Karmelu

Bardzo ciekawą publikacją o górze Karmel, jako górze doskonałości, jest artykuł opisujący to, co miał na myśli doktor mistyczny Kościoła, święty Jan od Krzyża :

[link widoczny dla zalogowanych]

Serdecznie zapraszam do czytania i czerpania z tej, jak i innych na tej stronie, publikacji - niewątpliwie otwierających horyzonty wiedzy o naszej wierze katolickiej - tak naprawdę traktowanej bardzo płytko , czego dowodem smutnym staja się apostazje....

Na tej pustynnej górze, w pewnym momencie puka głos Tego, którego się kocha :

"Otwórz mi" (PnP 5,2) i On "wstrząsa pustynią" (Ps. 29, 8 ).

[Brat Mario OFMCap.]

piękne to poezja Karmelitańska , piękna i głęboka

[Iwona19]

Mój ojciec duchowy jest karmelitą

[Brat Mario OFMCap.]

to pięknie Iwonko. Ja czytałem Jana od Krzyża, choć duchowym synem bliżej św. Franciszka, jednak bliska sercu mi jest mała Teresa

[Prostaczek]

Święci Karmelu to są kozakami ;]

[exe]

[Prostaczek]

Wiem tylko wiesz ,ja się nimi zafascynowałem dlatego bliżej mi jakoś do nich ;]

[Maria]

wow, podziw, mógłbyś żyć prawie nic nie mówiąc?

[Prostaczek]

Nie ,ale nie jestem przecież zakonnikiem ,poza tym to nie zabrania mi być zafascynowany tym jaka regułą oni żyją i świętymi karmelu których życiorysy są imponujące ;]

[Maria]

No tak, masz racje

[Brat Mario OFMCap.]

W karmelu modlitwa jest tak jakby ich charyzmatem,( życie zakonne to też i modlitwa) czyli szczególnie ukierunkowanie w nią są , jak ich święci założyciele

[trup]

temat trochę dawny chyba , ale trup poczytał sobie twierdze wewnętrzną sw.teresy .- cienkie to było w zasadzie i tak sobie pomyślał trup że raz ,dwa i skończy .Przeczytanie całej książki zajęło mi 12 miesięcy .To było jak wędrowanie . pierwsze mieszkanie i ciach upadek (grzech - trup trupem , ale też człowiek )i od początku . Tak to było .Jednak w końcu przeczytałem , może dlatego że trup się zawziął nad ostatnimi mieszkaniami coby je przeczytać do końca - bo nie daj Boże a znowu musiałby zaczynac od początku .Tak to jakoś działało że nie sposób było czytać dalej jeżeli coś się mialo za uszami że tak powiem . Każdorazowy upadek powodował powrót do początku książki .Z jednej strony dobrze ponieważ mogłem co niektóre rzeczy lepiej poznać - chociaż i tak pomalutku zaczynam wertować książkę i wnikać w jej glębszy sens (chyba).Ale duchowość św .Teresy jest bardzo ciekawa i dobra - to mistrz modlitwy wewnętrznej .pozdrawiam.

[maly_kwiatek]

[uel]

Droga na Górę Karmel jak i reszta dzieł św Jana od Krzyża jest wspaniała . Fajna jest ta mapka drogi na górę karmel co pośrodku jest NIC .
Kiedyś pamietam pierwszy raz natknąłem się na tego wybitnego autora trafiając na przestrogi które mówiły że dusza ponosi szkody z 3 źródeł , ze świata , od ciała i od szatana i żeby jedną zwyciężyć to trzeba wszystkie 3. O dziwo te przestrogi wywołały we mnie jakiś przełom i nawrócenie , wszystko stało się jasne , potem ciemna noc Jana i reszta dzieł .

Dzięki łasce Bożej że trafiłem i dzięki św Janowi z tego tytułu że jest święty i w to wierzę , można odszukać się i zrozumieć sens niektórych swoich sytuacji co pozwala zorientować się w tym świecie dokąd się zmierza i przez co można przechodzić . A tak nie znając tych dzieł jak i reszty dzieł świętych i nauczania kościoła katolickiego , nie dziwi mnie że poradnie psychologiczno-psychiatryczne pękają w szwach nad czym ubolewam!

[maly_kwiatek]

[uel]

Maly_kwiatek zgadzam się z Tobą .

Kłamstwo i obłęd tak się rozplenił chyba już w każdej dziedzinie , w dodatku gdy dochodzi pośpiech w rozmowach w życiu między ludzmi , to nieraz tak by się chciało komuś zagubionemu naświetlić niektóre sprawy, zwyczajnie pomoc dobrym słowem i tak jak św Jan od krzyża : szczegółowo aby dobrze ten ktoś zrozumiał , jednak jest to graniczące z cudem bo przeważnie nawiązanie do spraw duchowych juz po dwoch słowach budzi głęboką odraze od religii a nie mówiąc już o od kościoła i przeważnie wiele ludzi nie ma ochoty , ani czasu zrozumieć . A takich ludzi jest sporo , wydaje mi się że coraz więcej . I z jednej strony trochu jako chrześcijanin czuje się przegrany że słownie nie mogę dotrzeć do drugiej osoby tam gdzie jestem a widze czyjes zagubienie , także często z braku odwagi , a dziwi mnie bardzo takie podejscie niektorych że z jednej strony są zamknięci na prawdę , a z drugiej strony ubolweają i nieraz złorzeczą Bogu , a nie widzą co czynią . I tylko czekać aż nadejdzie kara Boża albo po prostu większość w ślepym obłędzie z nienawiści zacznie zabijać chrześcijan. Choć mam nadzieję i wolałbym aby Szatan i całe zło zniknęło i aby ludzie zostali zbawieni