Forum KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ ! Strona Główna KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !
Forum mistyki Kościoła Katolickiego pw. św. Jana Pawła II : Pamiętaj pielgrzymie: "zawołasz, a Pan odpowie, wezwiesz pomocy, a On [rzeknie]: "OTO JESTEM!" (Iz 58,9).
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy     GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Kino, telewizja i inne media a wychowanie dzieci

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ ! Strona Główna -> Edukacja i wychowanie
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
maly_kwiatek
Gość






PostWysłany: Śro 12:39, 12 Paź 2016    Temat postu: Kino, telewizja i inne media a wychowanie dzieci

O wychowywaniu dzieci mam zdanie jak najbardziej rewolucyjne i zapewne nikomu się ono nie przyda. Dlatego powiem parę słów o roli obrazów medialnych w wychowaniu.

Pamiętam czasy gdy w USA rządziła nad filmami kinowymi i telewizyjnymi pod kątem ich treści Komisja Moralna, to skutkowało tym, że amerykańskie filmy były głównie kowbojskie i sensacyjne. Heteroseksualna para - nie małżeńska - złączona w pocałunku - była dla tej komisji bardziej niemoralna i bardziej dla dorosłych niż obrazy masowego mordowania ludzi w akcja wojennych.
To w tamtych czasach Marilyn Monroe przebijała się z trudem przez zakazy zakłamanej cenzury i moralności amerykańskiej.

[link widoczny dla zalogowanych]

Nie przypadkiem pewnie USA było sprawcą pierwszego ataku jądrowego na cele cywilne: Hiroshima, Nagasaki. Nie przypadkiem żołnierze amerykańscy ginęli od choroby popromiennej w wyniku "sprawdzania jak na ludzi działa promieniowanie z wybuchu jądrowego". Nie przypadkiem żołnierze amerykańscy ginęli za mrzonki amerykańskich polityków w Korei i Wietnamie, przy okazji siejąc śmierć w aktach rzezi ludności cywilnej.
Wydawałoby się, że w wyniku Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka z roku 1948, już nigdy nie dojdzie do aktów ludobójczych. Przecież w procesie inicjowania i tworzenia tego aktu ONZ brała udział znana Amerykanka Eleanor Roosevelt.

Niestety, już po paru latach ta sama Ameryka rozpętała agresywną wojnę w Korei, w której Prawa Człowieka deptano tak samo jak w hitlerowskiej wojnie światowej.

Dlatego tego rodzaju komisje uważam za może eleganckie i składające się z ludzi dobrej woli, jednak one nie mają żadnego znaczenia, a częściej napełniające pełne hipokryzji społeczeństwa fałszywym poczuciem, że w sferze moralności, coś zabezpieczyły

O wiele ważniejsze jest to co powie ojciec do swego dziecka, niż to, co uchwali daleka komisja. O wiele ważniejszy jest przykład ojca, niż to co mówi na tematy moralności nauczycielka w szkole.
Taka jest ludzka natura. Mały człowiek nie traktuje stada, w jakim przyszło mu żyć jako rodziny. Rodzina musi mieć ojca i matkę, choćby nie żyli, choćby byli daleko, ale sa to osoby nie do zastąpienia.

Tak to działało w moim domu rodzinnym.
Pamiętam domowe debaty nad tym, czy można wziąć mnie do kina na filmy: Szatan z siódmej klasy i O dwóch takich, co ukradli księżyc. To był początek lat 60-tych.
Babcia wówczas zabroniła mi patrzeć w telewizji na film Kleopatra. Oglądałem go więc przez szparę między meblami i słuchałem erotycznych dialogów, równocześnie udając, że śpię.

Moim dzieciom, gdy były małe, zabraniałem oglądać film Szczęki w telewizji. Niestety odsłoniły sobie kawałek zasłony i obejrzały chyba cały film nie mając nawet jeszcze 7 lat.

Na film Jurassic Park zdecydowałem się pójść z nimi, pod warunkiem, że jak będzie coś strasznego, to będę im zasłaniał oczy. I tak było, co najmniej raz :D

Są dzieci, na które zakazy działają odwrotnie niż ich intencja. Trzeba uważać. Zresztą najważniejsza jest w tym znajomość psychiki dziecka, która nie jest czarno - biała i pewne treści wytrzymuje i się uczy, a inne gwałcą tą delikatną psychikę, skutkując trudno odwracalnymi, bardzo złymi zmianami.

Bardzo pozytywne wydaje się wspólne z dzieckiem eksplorowanie kanałów telewizyjnych, by pokazać im co ciekawsze, podobnie w niezmierzonych zasobach internetowych - żeglować razem z nim i komentując to co widzimy.
Powrót do góry
Duśka
Gość






PostWysłany: Śro 14:28, 12 Paź 2016    Temat postu: Re: Kino, telewizja i inne media a wychowanie dzieci

maly_kwiatek napisał:


Bardzo pozytywne wydaje się wspólne z dzieckiem eksplorowanie kanałów telewizyjnych, by pokazać im co ciekawsze, podobnie w niezmierzonych zasobach internetowych - żeglować razem z nim i komentując to co widzimy.


U mnie też odbyła się debata na temat '' Dlaczego nie mamy telewizora''. Odpowiedż była , żebyś miała więcej czasu dla matki i dyskusja się skończyła i potem już nie było pytania na temat telewizora. :P


Ostatnio zmieniony przez Duśka dnia Śro 14:29, 12 Paź 2016, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
wybrana
Optio
Optio



Dołączył: 25 Wrz 2016
Posty: 156
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 5 razy
Ostrzeżeń: 0/2
Skąd: Polska
Płeć: Kobieta

PostWysłany: Pią 17:11, 14 Paź 2016    Temat postu: Re: Kino, telewizja i inne media a wychowanie dzieci

Duśka napisał:
maly_kwiatek napisał:


Bardzo pozytywne wydaje się wspólne z dzieckiem eksplorowanie kanałów telewizyjnych, by pokazać im co ciekawsze, podobnie w niezmierzonych zasobach internetowych - żeglować razem z nim i komentując to co widzimy.


U mnie też odbyła się debata na temat '' Dlaczego nie mamy telewizora''. Odpowiedż była , żebyś miała więcej czasu dla matki i dyskusja się skończyła i potem już nie było pytania na temat telewizora. :P

R
Taka odpowiedz w przypadku dzieci chyba by się nie sprawdziła. Wychowałam trzech synów i mogę powiedzieć, ze to nie lekkie zadanie. Mogę się pochwalić, że wychowałam ich dobrze. Piszę, że wychowałam w liczbie pojedyńczej, bo tatusia mieli alkoholika. Każdy ukończył wyższe studia i są mądrymi i porządnymi ludzmi. Mają już swoje rodziny.
Rodzic dla dziecka musi być nie tylko autorytetem ale przede wszystkim przyjacielem, tak, aby dziecko nie tylko darzyło go szacunkiem, ale miało do niego pełne zaufanie. Ja chodziłam na każdą wywiadówkę i przeważnie słyszałam pochwały, ale gdy widziałam, że nauczyciel niesprawiedliwie potraktował moje dziecko, to stawałam w jego obronie. Sama pamiętam swoje lata szkolne i pamiętam jak nie raz byłam niesprawiedliwie potraktowana i teraz dam przykład niesprawiedliwości;
Jako, że z wypracowań z polskiego byłam zawsze dobra, pomagałam synowi napisać recenzję na temat Jagny z powieści Chłopi. Napisaliśmy na 4 strony w zeszycie i syn wrócił z oceną - jedynka. Poszłam z tym zeszytem do nauczycielki, by się spytać - czemu jedynka, bo za same napisanie 4 stron - to powinien otrzymać chociaż 2. Gdy nauczycielka mnie zobaczyła, że to mój syn, bo po nazwisku kojarzyła go z chłopakiem innej rodziny, to się tak bardzo speszyła, że szybko zabrała mi ten zeszyt z ręki i nie wiedziała co w sumie ma powiedzieć. Od tego zdarzenia powiem szczerze, że chociaż bazgrał, to zawsze stawiała mu czwórkę, choć ja dawała bym dużo niższe oceny.
Trzeba tak jak napisałam wyżej być dziecka przyjacielem i przede wszystkim traktować sprawiedliwie. Trzeba nieraz również zastanowić się jak podjąć rozmowę, by nie urazić uczuć. Jeśli moje dzieci mnie nie raz krytykowały, to się nie obrażałam, tylko przemyślałam ich racje. W ogóle to nazywali mnie szpieg doskonały, bo nic się przede mną nie ukryło. Nie stosowałam kar fizycznych, tylko wiele spraw wolałam spokojnie przedyskutować wspólnie, spokojnie przekazać swoje racje.
Gdybym działała na zasadzie zakazu i koniec, bez dyskusji, to skutek mógłby być odwrotny.
Wychowanie wymaga dużo cierpliwości, spostrzegawczości, zrozumienia, dialogu a przede wszystkim przyjaźni.


Post został pochwalony 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
exe
Dux Ducis unum inter multi
Dux Ducis unum inter multi



Dołączył: 17 Cze 2012
Posty: 13509
Przeczytał: 11 tematów

Pomógł: 378 razy
Ostrzeżeń: 0/2

Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pią 17:22, 14 Paź 2016    Temat postu:

Media są bardzo blisko ludzi, a wręcz narzucają się tak bardzo, iż przekraczają w mig wszelkie nawet bariery dystansu osobistego.

Niestety takie są czasy i wydaje się - w mojej opinii - że czarowanie rzeczywistości przed dzieckiem na zasadzie dogmatyzowania: tv i radio złe - zajmij się Cyceronem, nie stanowi żadnego pozytywnego rozwiązania.
Duśka napisał:
maly_kwiatek napisał:


Bardzo pozytywne wydaje się wspólne z dzieckiem eksplorowanie kanałów telewizyjnych, by pokazać im co ciekawsze, podobnie w niezmierzonych zasobach internetowych - żeglować razem z nim i komentując to co widzimy.


U mnie też odbyła się debata na temat '' Dlaczego nie mamy telewizora''. Odpowiedż była , żebyś miała więcej czasu dla matki i dyskusja się skończyła i potem już nie było pytania na temat telewizora. :P

bardzo mocne, ale i bardzo zdrowe! ;)
Korzystając więc z mądrości moich przedmówców, również stawiam na bycie dziecku przyjacielem, nauczycielem oraz piewcą niesamowitego świata Bożego, do którego i my należeć chcemy.


Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez exe dnia Pią 17:26, 14 Paź 2016, w całości zmieniany 2 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Duśka
Gość






PostWysłany: Nie 21:34, 22 Sty 2017    Temat postu:

Ksiądz, który obrażał WOŚP straci pracę? Tego chcą rodzice.

[link widoczny dla zalogowanych]


Nie Wiedziałm ,że ksiądz to już zawód , a nie powołanie .[/b]
Powrót do góry
TOMASZ-V.A.D
Gość






PostWysłany: Pon 0:06, 23 Sty 2017    Temat postu:

W obecnych czasach dzieciom oferuje się wszystko: elektronikę, extra wykształcenie, extra warunki i wiele innych atrakcji. Dba się o wszystko, aby dziecku niczego nie brakowało. Niektóre dzieci mają tak napięty grafik dnia, że nie mają czasu na nic.
Wykształcenie jest dla wielu rodziców numer jeden w wychowywaniu dzieci - idzie na to ogrom funduszy rodzinnych. Takie dzieci zdobywają wykształcenie, może jeszcze maja zapewnioną prace po znajomości. Wszystko aby tylko osiągnąć cel w wyprowadzeniu dziecka do poziomu, który pozwoli zgarniać niezłą kasę. Ale w tym całym procesie jest często jeden minus: rodzice w tym pędzie zapominają o tym co naprawdę jest ważne i co utrudni dziecku życie, bo nie w każdej sytuacji pieniądze, extra praca czy inne rzeczy pomogą rozwiązać poważne problemy.

Oczywiście chodzi o wiarę, która w tym ferworze spada na ostatnie miejsca na liście ważnych spraw rodzinnych. Gdy przyjdzie jednak trudna sytuacja (poważna choroba lub inna), gdzie te wszystkie dobra materialne, finansowe nie mają znaczenia dziecko pozostaje samo, bo nie wie kto to Jezus, nie wie jak można prosić o pomoc Boga, bo rodzice bardziej dbali o te dobra niż o wiarę dziecka. Takie dzieci w dorosłym życiu nie wiedzą co to są wartości chrześcijańskie, dlatego krzywdzą innych, bo prawo Boga jest dla nich czymś obcym.

Można być biednym jak mysz kościelna i mieć wielkie bogactwo - wiarę, która pozwala człowiekowi żyć, być szczęśliwym, bo taki człowiek wie, że to co ma najcenniejszego ma cały czas przy sobie i zawsze może posłużyć się tym prosząc Boga o pomoc. Bez wiary nie jesteśmy w stanie kochać i przebaczać innym, stajemy sie egoistami myślącymi tylko o sobie i tych, którzy są nam najbliżsi. Nie zauważamy tych przez których objawia się Chrystus.

Wychowanie dzieci w wierze to najcenniejszy dar jaki możemy oferować dziecku. Wiara pozwala na właściwe życie i obronę przed złem, pokusami. Pozwala widzieć tych, którzy się pogubili, którzy spadli na dno i nie wiedzą jak mają wrócić do normalnego życia.





Nawet nie wiecie jak miło było patrzeć na dzieci w takich sytuacjach. Dzisiaj na mszy moja młodsza córka powaliła mnie swoją postawą. Uklękła sobie na ostatnim stopniu schodków tuz przed ołtarzem i jak była modlitwa Ojcze nasz mówiła modlitwę patrząc się na ołtarz. Kilku księży odprawiających mszę stało za ołtarzem a jeden patrzył się na nią. Po prostu zadziwiła mnie tym, bo często się kręci a dziś taka postawa. Często teraz siedzi w pokoju i śpiewa kolędy, mimo, że zna inne piosenki.

Od małego modlą się z nami a po modlitwie udzielam im błogosławieństwa. Był czas, że gdy sam ze zmęczenia zapomniałem im błogosławieństwa udzielić to przychodzili do mnie i domagali się go stwierdzając, że bez niego nie pójdą spać.
To mnie upewniało, że dzieci czują, że to błogosławieństwo jest czymś naprawdę ważnym. Nawet jak byłem bardzo chory to tez przychodzili i męczyli mnie o to, więc nie patrząc na stan udzielałem im błogosławieństwa bo to dla nich tak ważne.

Mam nadzieję, że pójdą dobrą drogą i nie zapomną o Bogu.


Ostatnio zmieniony przez TOMASZ-V.A.D dnia Pon 0:11, 23 Sty 2017, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Philip
Princeps prior
Princeps prior



Dołączył: 21 Mar 2014
Posty: 1361
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 38 razy
Ostrzeżeń: 0/2

Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pon 0:27, 23 Sty 2017    Temat postu:

Słyszałem, że błogosławieństwo rodziców to siedmiokroć błogosławieństwa innych osób i księdza.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Martinus
Optio
Optio



Dołączył: 07 Lut 2015
Posty: 195
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 3 razy
Ostrzeżeń: 0/2

Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pon 19:52, 20 Lut 2017    Temat postu: Re: Kino, telewizja i inne media a wychowanie dzieci

maly_kwiatek napisał:

Bardzo pozytywne wydaje się wspólne z dzieckiem eksplorowanie kanałów telewizyjnych, by pokazać im co ciekawsze, podobnie w niezmierzonych zasobach internetowych - żeglować razem z nim i komentując to co widzimy.


Bardzo pozytywne to się zgadzam i nadmieniam że bardzo ważne jest to eksplorowanie bo w mojej opinii niewiele dzisiejszych bajek nadaje się dla dzieci.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
exe
Dux Ducis unum inter multi
Dux Ducis unum inter multi



Dołączył: 17 Cze 2012
Posty: 13509
Przeczytał: 11 tematów

Pomógł: 378 razy
Ostrzeżeń: 0/2

Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pon 19:59, 20 Lut 2017    Temat postu: Re: Kino, telewizja i inne media a wychowanie dzieci

Martinus napisał:
maly_kwiatek napisał:

Bardzo pozytywne wydaje się wspólne z dzieckiem eksplorowanie kanałów telewizyjnych, by pokazać im co ciekawsze, podobnie w niezmierzonych zasobach internetowych - żeglować razem z nim i komentując to co widzimy.


Bardzo pozytywne to się zgadzam i nadmieniam że bardzo ważne jest to eksplorowanie bo w mojej opinii niewiele dzisiejszych bajek nadaje się dla dzieci.
Zgadzam się, jednak spójrz: nawet na tym forum zdarza się, że nasi ziomkowie takie poglądy uznają za znerwicowanie i wykrzywioną percepcję ...

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ ! Strona Główna -> Edukacja i wychowanie Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1

Skocz do:  

Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001 phpBB Group

Chronicles phpBB2 theme by Jakob Persson (http://www.eddingschronicles.com). Stone textures by Patty Herford.
Regulamin