KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

Magnolia · Gość

Jak się z nimi skontaktować ?
Gdzie przechodzą dusze wychodzące poza przestrzeń tego świata?
Na jaką „odległość” oddalają się od nas zmarli?
Czy zmarli mogą pomagać żywym?
Podobno powiadają ,że dzięki mszom gregoriańskim można wymodlić miejsce bliskiej osoby w niebie ?Ile jest w tym prawdy?

exe

Machabeusz

Magnolia · Gość

Wracając do mojego pierwszego pytania chciałabym z kimś nawiązać kontakt . Może poprzez seans ? Czy takich kontaktów należy się obawiać ? Często ludzie opowiadają że przy takich kontaktach czuli spokój ,takie dobro płynące .

Machabeusz

Magnolia · Gość

Chciałam wyjaśnić tylko stale powracającą i nie dająca mi spokoju kwestie wizyt nocnych i snów , one czegoś chciały i chciałam wiedzieć co ale trudno skoro nie wolno to nie będę się w to wgłębiac , dziękuję za odpowiedzi .

Machabeusz

Magnolia · Gość

Mój dziadek umarł w 1998 roku o 3.30 w nocy i po jego smierci nie od razu ale po jakimś czasie do dziś budzę się o tej godzinie co noc równo zawsze o 3.30 , zaczynam się bać i nie bardzo rozumiem o co w tym wszystkim chodzi ?

Klara

Magnolia · Gość

Klara

Magnolia · Gość

Machabeusz

Magnolia · Gość

[quote="Machabeusz"]

Machabeusz

Machabeusz

Magnolia · Gość

Machabeusz

Magnolia · Gość

benedykt

"Zmarli nie mogą się o siebie modlić, stąd musimy im pomagać."
Komunia świętych

Pięknie podsumowane

Na pytania które zna odp, Pan Bog czlowiek, nie powinien spekulować.

Magnolia · Gość

maly_kwiatek · Gość

exe

Myślę, że ów temat zawiera w sobie szczegółowsze (a przez to w ogólności reprezentatywne) odniesienie do sprawy, a mianowicie kwestię tego, czy zmarli - zbawieni - widzą nas. Na podstawie lektury Pisma Świętego myślę, że z zasady nie, acz jest to dopuszczalne:
"19 Ponieważ ulękło się twoje serce i upokorzyłeś się przed obliczem Pana, słuchając tego, co wypowiedziałem przeciwko temu miejscu i mieszkańcom jego, iż staną się przedmiotem grozy i przekleństwa; ponieważ rozdarłeś szaty swoje i płakałeś przed obliczem moim, to również i Ja wysłuchałem [ciebie] - wyrocznia Pana!
20 Oto Ja przyłączę cię do twoich przodków i będziesz pochowany spokojnie w swoim grobie. I oczy twoje nie ujrzą całej zagłady, jaką sprowadzam na to miejsce". A oni zanieśli tę odpowiedź królowi." 2 Krl 22,20

Jaśmina · Gość

Zmarli nie odczuwają upływającego czasu, podobnie, jak żywi nie mają poczucia czasu podczas snu.

Wyczytałam takie coś i prawdę mówiać daje mi do myślenia . Muszę to na spokojnie przeanalizować .

Jego dzieci zdobywają szacunek - lecz on o tym nie wie; gdy żyją w poniżeniu, on na to nie zważa. Dopóki ma ciało, odczuwa ból, dopóki jest w nim tchnienie, smuci się. [Hi 14,21-22]
W Księdze Hioba znajdujemy informację, że człowiek posiada odczucia fizyczne (jak ból) lub psychiczne (jak smutek), dopóki ma ciało, czyli dopóki żyje. Tekst ten sugeruje, że po śmierci nie ma takich doznań.
Bo po śmierci nie pamięta się o tobie, A w krainie umarłych któż cię wysławiać będzie? [Ps 6,6]
A więc po śmierci nie ma też oddawania czci Bogu? Nie jest zatem możliwe funkcjonowanie w tym czasie w Niebie, na przykład wśród chórów anielskich…
Czy opowiada się w grobie o łasce twojej, A w miejscu zmarłych o wierności twojej? Czy w mrokach cud twój będzie można poznać, A sprawiedliwość twoją w kraju zapomnienia? [Ps 88,12-13]
Nie ma wówczas nawet żadnej wiedzy o Bogu.
Gdyby Pan nie był mi pomocą, Dawno leżałbym w krainie milczenia. [Ps 94,17]
Stan śmierci nazywany jest symbolicznie krainą milczenia. Milczenie oznacza brak działania.
Umarli nie będą chwalili Pana, Ani ci, którzy zstępują do krainy milczenia. [Ps 115,17]
Nie ma czczenia Boga, jest milczenie.
Gdy opuszcza go duch, wraca do prochu swego; W tymże dniu giną wszystkie zamysły jego. [Ps 146,4]
Giną zamysły, a więc nie ma marzeń, planów… świadomości.
Bo los synów ludzkich jest taki, jak los zwierząt, jednaki jest los obojga. Jak one umierają, tak umierają tamci; i wszyscy mają to samo tchnienie. Człowiek nie ma żadnej przewagi nad zwierzęciem. Bo wszystko jest marnością. Wszystko idzie na jedno miejsce; wszystko powstało z prochu i wszystko znowu w proch się obraca. Bo któż wie, czy dech synów ludzkich wznosi się ku górze, a dech zwierząt schodzi w dół na ziemię? [Koh 3,19-21]
W tej księdze Salomon snuje rozważania nad sensem życia. Dochodzi między innymi do wniosku, że każdego człowieka spotyka taki sam koniec – śmierć. Tłumaczy, że nie różni się to niczym od losu zwierząt, które również umierają i kończy się ich egzystencja.
Wiedzą bowiem żywi, że muszą umrzeć, lecz umarli nic nie wiedzą i już nie ma dla nich żadnej zapłaty, gdyż ich imię idzie w zapomnienie. Zarówno ich miłość, jak ich nienawiść, a także ich gorliwość dawno minęły; i nigdy już nie mają udziału w niczym z tego, co się dzieje pod słońcem. [Koh 9,5-6]
Trudno byłoby to ująć bardziej dobitnie. Po śmierci nie dzieje się nic, nie ma nawet świadomości.
Na co natknie się twoja ręka, abyś to zrobił, to zrób według swojej możności, bo w krainie umarłych, do której idziesz, nie ma ani działania, ani zamysłów, ani poznania, ani mądrości. [Koh 9,10]

maly_kwiatek · Gość

uel · Wysłany: Nie 19:52, 03 Mar 2024 Temat postu:

Zgadzam się z Koheletem oraz małym kwiatkiem.
Czas upływa, starzeje się, starzeją się moi rodzice, nad wieloma sprawami nie mam żadnego wpływu choćbym o wszystkim wiedział, życie każdego płynie swoim życiem, a ja coraz mniej rozumiem, coraz mniej wiem, coraz mniejszą kontrolę mam nawet nad swoim życiem, które jest jak liść porywany w różne strony wiatru. Ale w tym całym zgiełku egzystencjalnym w tej wielkiej niewiadomej, która przerasta mój rozum, zdaję się na Boga mówiąc "bez Ciebie nic nie mogę, nie wiem kim jestem, nie wiem co robić", "Ty Boże jeden wszystko wiesz, jesteś najlepszym Stwórcą, ja się poddaje w Twoje ręce " takie krótkie modlitwy kilka sekund na dzień to wszystkie moje modlitwy i możliwości na jakie mogę się zdobyć, a reszta większość czasu marnotrawiona na bezmyślności i próżności Embarassed

jak niemowlę - tak we mnie jest moja dusza Ps 131 2