KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

exe

19 Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień świetnie się bawił. 20 U bramy jego pałacu leżał żebrak okryty wrzodami, imieniem Łazarz. 21 Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza; nadto i psy przychodziły i lizały jego wrzody. (Łk 16, 19-21).

14 Było bowiem około pięciu tysięcy mężczyzn. Wtedy rzekł do swych uczniów: "Każcie im rozsiąść się gromadami mniej więcej po pięćdziesięciu!" 15 Uczynili tak i rozmieścili wszystkich. 16 A On wziął te pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo i odmówiwszy nad nimi błogosławieństwo, połamał i dawał uczniom, by podawali ludowi. 17 Jedli i nasycili się wszyscy, i zebrano jeszcze dwanaście koszów ułomków, które im zostały.(Łk 9, 14-17).

Zjadłem.
Za dużo zjadłem.
Jadłem, aby się nie odróżnić od innych,
Bo byłem zaproszony,
Byłem w towarzystwie, a oni nie zrozumieliby.

A każde danie
I każdy kęs,
I każdy łyk z trudem przechodził mi przez gardło.
Za dużo zjadłem Panie,
Podczas gdy w tej samej chwili, w moim mieście, ponad półtora tysiąca osób z puszkami od konserw w ręce stało w ogonku po bezpłatną zupę;

Gdy jednocześnie jakaś kobieta jadła na poddaszu to, co uzbierała w śmietniku;
Gdy jednocześnie jakieś dzieci dzieliły się w swej norze zimnymi resztkami nędznego posiłku starców z przytułku;
Gdy jednocześnie dziesięciu, stu, tysiąc nieszczęśników wiło się w świecie z bólu, umierało z głodu w oczach zrozpaczonej rodziny.

Panie, to straszne, bo ja wiem.

Ludzie teraz wiedzą.
Wiedzą, że nie tylko kilku głodnych biedaków, ale że setki ich stoi u ich drzwi.
Wiedzą, że nie tylko kilkuset, ale że tysiące głodnych znajduje się w granicach ich kraju.
Wiedzą, że w całym świecie nie tylko tysiące, ale miliony ludzi głoduje.
Ludzie sporządzili statystykę głodu,
Ujawnili straszliwe strefy śmierci.
Cyfry wskazują nieubłagana prawdę.
Dla ponad ośmiuset milionów istot ludzkich, miesięczne minimum Francuza, jest rocznym maksimum.
Trzecia część ludzkości jest niedożywiona.
Wiele milionów ludzi umiera z głodu w czasie jednego tylko okresu głodu w Indiach.
Hindusi żyją przeciętnie zaledwie 26 lat.

Panie, TY widzisz tę statystykę. Ty czytasz te cyfry odwiecznie.
Tyś ja widział, Ty je czytałeś, gdyś opowiadał dla mnie historię o bogatym biesiadniku i biednym, wygłodzonym Łazarzu.
Tyś ja widział, Ty je czytałeś, gdyś dla mnie mówił o Sądzie Ostatecznym.

"...Byłem głodny..."

Panie, jesteś straszliwy!
To Ty stoisz w ogonku po bezpłatną zupę,
To Ty zjadasz resztki ze śmietników,
To Ty konasz w torturach z głodu,
To Ty umierasz w 26 roku życia gdzieś w kącie, samotny,
Gdy jednocześnie w innym kącie wielkiej sali świata, z kilkoma członkami naszej rodziny - nie czując głodu, jem to, co wystarczyłoby, by Cię ocalić.

"...Byłem głodny..."

Możesz mi to zawsze powtarzać, Panie, jeżeli bodaj na chwilę przestanę dawać.
Nigdy nie skończę podawać zupy mym braciom, bo jest ich za dużo,
Zawsze będą tacy, którzy nie dostaną swej porcji.
Nigdy nie przestanę walczyć o zdobycie zupy dla moich wszystkich braci.

Panie, niełatwo nakarmić świat.
Wolę odprawiać moje modlitwy regularnie, starannie,
Wolę pościć w piątek,
Wolę odwiedzić mego biednego,
Wolę dać na kiermasz i na sierocińce.
Ale przecież tego nie dosyć !
To przecież jest nic, jeżeli któregoś dnia możesz mi powiedzieć :
"Byłem głodny!"

Panie, już nie jestem głodny.
Panie, ja nie chcę być więcej głodny.
Panie, ja chcę jeść tylko to, co potrzebne, by żyć, by móc Ci służyć i walczyć za mych braci.
Boś głodny, Panie,
Bo Ty umierasz z głodu, jednocześnie ja jestem nasycony.

Michel Quoist OCD

MariaMagdalena

Mocne!!!Porusza do głębi!

pitong

Bardzo mocne i jakże prawdziwe..

Kaśka

Jezus powiedział, że On jest prawdziwym chlebem zstępującym z nieba i Tym Chlebem mamy się najbardziej dzielić, bo to jest Chleb dający wieczne życie. Ale mamy nie zaniedbywać fizycznie głodnych, ubogich, nieszczęśliwych. Mamy możliwość dzielenia się tym, co nam Bóg daje. Ja kiedyś zorganizowałam gorącą zupę dla bezdomnych, gotowałam ją sama, przyjaciółka udostępniała talerze i sztućce, zbór dał pomieszczenie. To wszystko kosztowało naprawdę niedużo, wystarczyły chęci i odrobina czasu. Bóg daje nam różne możliwości pomagania, my tylko powinniśmy ,,zakasać rękawy,, :) ...