KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

uel

1 Gdy podniósł oczy, zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do skarbony.
2 Zobaczył też, jak uboga jakaś wdowa wrzuciła tam dwa pieniążki,
3 i rzekł: «Prawdziwie powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni.
4 Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę z tego, co im zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie». Łk 21

Z tego co pamiętam, kobiety w starożytności , za czasów życia apostołów i wcześniej , nie zarabiały , pieniędzmi gospodarował mężczyzna a kobieta miała nie wielkie kieszonkowe, więc dla kobiet pieniądze musiały mieć jeszcze większą wartość niż dla mężczyzn skoro zwyczajnie miały ich mniej lub wcale.

Ta kobieta była wdową , a więc jej mąż już nie żył więc była naprawdę w ciężkiej sytuacji materialnej .

Choć więcej razy się wypowiedziałem nieprzychylnie nt. różnych zachowań kobiet to niezwykle urzekła i wzruszyła mnie postawa tej wdowy . Jest dla mnie wzorem , aby do niczego się nie przywiązywać na tej ziemi. Ta kobieta mogła wszystko , nie miała co stracić więc mogła tylko zyskać , można powiedzieć że miała wszystko , bo zrezygnowała nawet z tych dwóch monet . Ci co dawali to co im zbywało, wydaje się jakby ta część bogactwa do której byli przywiązani jakby byli zrośnięci z nim . A przecież martwe rzeczy pomieszane z człowiekiem w duszy i sercu umniejszają wartości człowieka i wykrzywiają człowieczeńśtwo . Chciałbym być tak wolnym człowiekiem i ubogim duchowo aby patrzeć na wszystko jak na zysk , nawet na stratę .Posiadanie czegoś , przywiązanie nawet do tego co najdroższe , dla mnie do książek , wydaje się strasznie krępować i zatrzymywać wewnętrznie doprowadzając do stagnacji. Zawsze rozumiałem oddanie czegoś Bogu, jako wewnetrzny akt "Boże daje Ci to i to" , tymczasem dziś rozumiem to jako pokój i gotowość gdy traci się to co stworzone i najdroższe.
Nawet zostawienie sobie czegoś , i przywiązanie do tego nie jest zyskiem ale stratą . Im więcej kto ma tym więcej musi o tej wielości myśleć i tym samym traci siły duszy i czas na to co najistotniejsze