KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

exe

A wreszcie rzekł: Puść mnie, bo już wschodzi zorza! Jakub odpowiedział: Nie puszczę cię, dopóki mi nie pobłogosławisz! Wtedy [tamten] go zapytał: Jakie masz imię? On zaś rzekł: Jakub. Powiedział: Odtąd nie będziesz się zwał Jakub, lecz Izrael, bo walczyłeś z Bogiem i z ludźmi, i zwyciężyłeś. (Rdz 32, 27-29)

W powyższym fragmencie stoi o tym, jak to Jakub (dosłownie znaczy "powalający na ziemię", "zmagający się z wadami") - żyjący we wstrzemięźliwości, powściągliwości - przechodzi na bycie Izraelem (dosłownie znaczy "oglądający Boga").
Serce Izraela jest stale zwrócone na Boga (kontemplacja) - żyje w powściągliwości, jest to więc wskazanie na przemianę serca (metanoia).

Z Bożym pozdrowieniem,
exe
+++

uel

Jak dla mnie jeden z najpiękniejszych fragmentów Biblii. W tym fragmencie
dostrzegam jakieś osobliwe poczucie humoru Pana Boga . Ta walka i to zmaganie kończy się zwichniętym biodrem co po ludzku wygląda jako porażka walce duchowej. Jednak to zwichnięte biodro okazało się być wielkim błogosławieństwem , bo brat Jakuba , Ezaw który miał złe zamiary, widząc poszkodowanego brata złagodniał. A Jakub sam był wpierw łagodny i bardzo przychylny dla brata prawdopodobnie z powodu swojej słabości Rdz 33