KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

sylka1989 · Gość

Wprowadzenie

Drogi Czytelniku! Masz przed oczami książkę, w której znajdziesz bardzo wiele świadectw o doznanej pomocy św. Michała Archanioła i Aniołów Stróżów. Jakie jest źródło tych świadectw? Po kilkunastu latach pracy misyjnej w Paragwaju i Argentynie i powrocie do Polski, spełniając obietnicę daną św. Michałowi Archaniołowi, na początku 1993 roku, za pozwoleniem swoich przełożonych, założyłem i zacząłem wydawać dwumiesięcznik poświęcony świętym Michałowi i Aniołom, zatytułowany „Któż jak Bógł. Z pomocą Bożą jest on wydawany do dnia dzisiejszego. W latach 1993—2004 byłem jego naczelnym redaktorem, obecnie jest nim ks. Piotr Prusakiewicz, michalita. Wydając to anielskie pismo, prosiłem czytelników o przysyłanie świadectw doznanej od swoich Aniołów Stróżów pomocy; nadchodziły setki listów. Po upływie kilku lat, dzięki inicjatywie pana Pawła Piotrowskiego dyrektora naczelnego Wydawnictwa PETRUSŽ, wiele z tych świadectw zostało zebranych w tej książce. Kiedy wzmagają się ataki złych duchów, potrzebujemy pomocy dobrych aniołów i ich wodza, świętego Michała. Napisałem kilkanaście książek o aniołach, teraz chciałbym w skrócie podać najważniejsze wiadomości o nich, opierając się na Piśmie Świętym, nauce Kościoła i świadectwie Świętych. W ten sposób czytelnik będzie miał przejrzystą wizję nauki objawionej o Aniołach i w jej świetle może skorygować błędne poglądy czysto socjologicznego patrzenia na nich.

Aniołowie to stworzenia rozumne, są duchami, nie posiadają ciała. Stwórca zaprosił ich do uczestniczenia w swoim boskim życiu. W akcie stworzenia otrzymali wiedzę o Bogu, o sobie i innych stworzeniach. Podobnie jak my, poznawali Boga przez wiarę, dopiero po przebytej próbie mieli dostąpić wizji Boga w niebie, bezpośredniego widzenia. Kto znajduje się w uszczęśliwiającej wizji Boga w niebie, już nie może odłączyć się od Niego i zgrzeszyć. Stwórca dopuścił wszystkich aniołów do poznania tajemnicy Wcielenia Syna Bożego i nakazał im adorować Chrystusa w Jego człowieczeństwie (Hbr 1,6). Pierwszy wódz Aniołów, najpiękniejszy ze wszystkich stworzeń, zapatrzony w swoje przymioty i otrzymane od Boga dary, uniesiony pychą, urządził zamach przeciw Stwórcy, sam chciał być bogiem i założyć z aniołów i ludzi swoje królestwo. Pociągnął za sobą trzecią część aniołów (Ap 12,4). Aniołowie w tym tekście są nazwani gwiazdami. Jak gwiazdy posiadają własne światło, tak oni posiadali światło prawdy i świętości, udzielone im przez Stwórcę. Nastąpiła duchowa walka w niebie wiary: „W niebie rozpętała się walka. Michał i jego aniołowie mieli walczyć ze Smokiem. I wystąpił do walki Smok i jego aniołowie, ale nie przemógł i już się miejsce dla nich w niebie nie znalazłoł (Ap 12,7). Pierwszy wódz, okazując nieposłuszeństwo Bogu, przekształcił się w szkaradnego smoka: utraciwszy nadprzyrodzoną miłość Boga i światło Ducha Świętego, stał się potworem duchowym kłamcą i zabójcą (J 8,44). Stał się żywym grzechem (1J 3,8). Zbuntowani aniołowie „nie zachowali swojej godności, ale opuścili własne mieszkanieł (List Judy 06) uczestniczenia w życiu Bożym. Pięknie powiedział św. Izaak (VI wiek): „Miłość Boża działa na dwa różne sposoby: dla tych, którzy ją przyjmują, staje się niebem, dla tych, którzy ją odrzucają, staje się piekłemł. Dobrzy aniołowie z nowym swym wodzem Michałem zostali dopuszczeni do oglądania Boga. Pan Jezus potwierdza to i mówi: „wpatrują się zawsze w oblicze mojego Ojca, który jest w niebieł (Mt 18,10). Sobór Laterański IV (1215 r.) zdefiniował, że upadli aniołowie zostali stworzeni jako dobrzy, lecz okazując Bogu nieposłuszeństwo, sami siebie uczynili złymi.

Upadli aniołowie stali się złymi duchami, a ich przywódca zwie się szatanem lub diabłem. Pełni zawiści i zazdrości, chcą nas oderwać od Boga, odwieść od życia wiecznego w Chrystusie, który swoją śmiercią na krzyżu wyzwolił nas z niewoli szatana, śmierci i grzechu i otworzył nam drogę do nieba. Każdy człowiek, uznając swoje grzechy i wierząc w Chrystusa, może otrzymać Jego przebaczenie i trwając w łączności z Jezusem wypełniać wolę Ojca niebieskiego oraz ufać, że po zakończeniu ziemskiej próby On weźmie go do swej chwały w niebie (J 14,1-3). Złe duchy, wykorzystując naszą niewiarę w ich istnienie, popierając żądze naszej upadłej natury i skłonność do złego, wmawiają nam, że nasze patologiczne żądania, kierujące nas do zachowań zwierzęcych, są słuszne, zaspakajając je będziemy szczęśliwi. O taktyce szatana pisałem w książce: Królestwo Chrystusa i królestwo szatana, Michalineum 2004.

Święty Michał Archanioł (archanioł to pierwszy z aniołów, ich książę), obecny wódz wiernych Bogu Aniołów, jak to powiedział Jozuemu, jest wodzem aniołów, ludzi i całego kosmosu (Joz 5,13-15). Uznał swoją całkowitą zależność od Chrystusa, uznał Go za swego Pana i Króla i w pełni poddał swoją wolę Jego woli. Jest Strażnikiem Bożej chwały, to znaczy wypełniając we wszystkim wolę Boga przejawia Jego świętość i czuwa nad wszystkimi stworzeniami, by przejawiały i głosiły wielkość swego Stwórcy. Św. Michał, spośród wszystkich aniołów i świętych, otrzymał największy udział w świętości Boga, tylko Maryja Niepokalana, jako Matka Boga, przewyższa go w świętości i chwale. Jego imię, po hebrajsku Mikael, po łacinie Michaël, po polsku Michał oznacza „Któż jak Bóg!ł, „Kto może się równać z Bogiem?ł Nie tyle jest to zawołanie świętego Archanioła, lecz on sam całym swym istnieniem i działaniem, zgodnym z wolą Bożą, uwielbia Boga i daje świadectwo o Jego świętości, wielkości, miłości i mądrości. Aniołowie adorują Boga, strzegą ludzi na drodze ich ziemskiej próby (Ps 91,11-13), pomagają im w osiągnięciu zbawienia (Hbr 1,14) i opiekują się kosmosem. Zawsze działa przez nich Bóg, który nieustannie utrzymuje ich w istnieniu. Są Jego ukochanymi dziećmi.

Ponieważ złe duchy atakują i kuszą nas, Bóg każdemu z ludzi dał duchowego obrońcę i przewodnika, nazywamy go Aniołem Stróżem. W każdej chwili ten twój duchowy przyjaciel i brat jest przy tobie. Trzeba, abyś uwierzył w jego niewidzialną obecność, otwierał się na jego natchnienia, przyzywał jego pomocy, dziękował mu za otrzymane wsparcie i razem z nim uwielbiał Boga obecnego w nim i w sobie. Zapraszaj go do twoich modlitw, do wykonywanej pracy, proś o pocieszenie w chwilach udręki i cierpienia. Gdy przyjmujesz Pana Jezusa w Komunii świętej, proś swego Anioła Stróża, aby ci pomógł w uwielbianiu Go, zamieszkałego w tobie. Nie pozwól, aby twój Anioł Stróż cierpiał na bezrobocie z tej racji, że nie otwierając się na jego oświecenia i przewodnictwo, nie dajesz mu pracy. On zaś chce ci pomagać, bo w ten sposób wyraża swoją miłość do Boga i do ciebie. Świadectwa opieki anielskiej, przytoczone w tej książce, są godne zaufania. Przeżywając różne trudności, cierpienia i choroby, pisali je szczerze i prosto ludzie wierzący i miłujący Boga. A nawet jeśli zapomnieli o Bogu i przez grzeszne życie oddalili się od Niego, otrzymując wsparcie Jego niebieskich posłańców, na nowo wzniecili swą wiarę i z miłością zwrócili się ku Niemu. Pan Bóg, wspomagając nas przez swych aniołów w różnych problemach ziemskich, chce, abyśmy odkrywając Jego dobroć, na Jego miłość odpowiadali miłością, czyli działaniem zgodnym z Jego Przykazaniami. Moje krótkie komentarze, byłego redaktora pisma „Któż jak Bógł, ułatwią ci interpretację czytanych świadectw. Niektóre komentarze uzupełniłem dopowiedzeniami, np. zamiast Sługa Boży ks. Bronisław Markiewicz, zmieniłem na błogosławiony ks. Bronisław Markiewicz, jako że w 2005 roku nastąpiła jego beatyfikacja. Pozdrawiam wszystkich Szanownych Czytelników i Waszych Aniołów Stróżów.

ks. Marian Polak, michalita

a oto jedno świadectwo a tej książki

Anusiu, wezwij świętego Anioła Stróża i skacz!

A.M. Weigl, Schutzengel-Erlebnisse, V. St. Grignionhaus Altötting 1984, s. 38—39:

W środku nocy, nagle, w miejscowości Zams w Tyrolu zaczął bić dzwon. W płomieniach stanęły dwa z największych domów. Przed płonącymi domami zgromadziły się tłumy ludzi. Nic już nie można było uratować, gdyż płomienie ogarniały dachy. Z wielką biedą mieszkańcy domów uratowali własne życie. Ale co to? Właśnie otwiera się okno na dachu w jednym z tych domów i ukazują się twarze dwóch dziewczynek: ośmio- i dwunastoletniej. W zdenerwowaniu i przestrachu zapomniano o dzieciach śpiących w pomieszczeniach na strychu. Stojących ogarnęło okropne przerażenie. Ogień był już tak blisko dzieci, że prawie ich włosy zaczynały się palić. Starsza dziewczynka odezwała się wtedy do młodszej: „Wyskoczymy! Nasz Anioł Stróż nam pomoże. Ja skaczę pierwsza. Gdy mi się nic nie stanie, skoczysz za mną''. Ze słowami: „Święty Aniele Stróżu pomóż mił dziewczynka wyskoczyła na twardą nawierzchnię ulicy. Tłum patrzył na to w ogromnym napięciu. Bez żadnego obrażenia dziecko znalazło się na dole, jak gdyby je ktoś zniósł. Uratowana dziewczynka krzyknęła do góry: „Anusiu, wezwij świętego Anioła Stróża i skacz! Mnie się nic nie stało!ł Anusia wezwała Anioła Stróża i skoczyła na dół. Nie odniosła najmniejszego obrażenia. Dzieci objęły się ramionami, uklękły i podziękowały swoim Aniołom Stróżom. Rodzice i zgromadzeni ludzie płakali ze wzruszenia i radości.