KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

Hejal · Gość

Grzesząc buntujemy się przeciwko Bogu a stajemy się przyjaciółmi szatana.Grzech śmiertelny jest utrapieniem,bólem,cierpieniem dla duszy oraz powodem chorób,zmartwień,klęsk czy nawet śmierci,które Bóg za grzechy może na nas sprowadzić.Święty Augustyn był moczymordą i rozpustnikiem jednak opanował się za w czasu i napisał swoje doświadczenia w książce.Dla nas też nie jest za późno.Powinniśmy się opanować bo gdy nadejdzie śmierć będzie już tylko wieczne potępienie dla potępionych.

Czy jesteśmy szczęśliwi jak popełniamy grzechy?Czy nasza dusza nie cierpi wtedy?Dlaczego się oddalamy od Boga przez grzech?Czy potraficie się powstrzymywać od grzechów jak święci?Bóg nam wybaczy grzechy nawet najcięższe?

Wilczyca

1. Nie zawsze mamy świadomość, ale nie jesteśmy.
2. Oczywiście, ewentualnie po chwili to odczujemy
3. Bo pozornie wygodniej, np samobójcy tak myśleli
4. Hejal, to poniżej pasa pytanie :P Święci też przezywali swoje noce ciemne!
5. Wybaczy jak okażemy skruchę

exe

Grzech śmiertelny, to odwrócenie sie od Boga, czyli naszego celu ziemskiej pielgrzymki.
Gdyby człowiek wiedział , jak wyglada w oczach Boga dokonawszy grzech, nigdy by się na to nie powazyl.
Tak, na swój sposób jesteśmy szczęśliwi w trakcie dokonywania grzechu, gdyż grzech ma pewną własność : grzech jest przyjemny.

Pokusa ma tą właściwość , że wejście w pokuse skutkuje jej "konsumpcją" , stąd należy jej unikać.

beast

Grzech tak naprawdę nie przynosi szczęścia, rozbudza tylko cierpienie.

To trochę tak jak w Buddyźmie: "przyczyną cierpienia jest pragnienie".

Naszą motywacją przy popełnianiu grzechu jest pragnienie osiągnięcia czegoś, posiadania, zrozumienia - o ile na krótką metę daje to chwilowe szczęście, to w średnim dystansie powoduje cierpienie - niedostyt, że można posiadać coś lepszego, że można wiedzieć więcej - nieustanny "niedosyt i głód", wynikający z pierwszego 'grzechu'. O dłuższym dystansie(potencjalnej wieczności) już nawet nie wspominam.

Zwycięstwo tworzy wrogość, pokonany trwa w bólu. Ludzie pełni pokoju żyją szczęśliwie, odrzucając i zwycięstwo, i porażkę.

exe

Tak. Mówiąc o byciu szczęśliwym w chwili popełniania grzechu, miałem na myśli nazywanie szczęściem owego chwilowego uniesienia, nazywanego spełnieniem pragnienia zmysłów i psychiki.