KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

maly_kwiatek · Gość

Proszę nie traktować moich słów w tym temacie jako wykładni należytego postępowania, czy nawet rozumowania w ważnych sprawach duszy.
Będą to pewne spostrzeżenia z doświadczenia, jakie są znamienne w dążeniu duszy do zbawienia, spostrzeżenia na tyle ciekawe, że postanowiłem się w końcu nimi z Wami podzielić.

Temat jest otwarty również dla każdego z Was.
Bo każde z nas ma osobiste doświadczenia z wewnętrznej pracy duchowej, jakimi warto podzielić się z innymi.

1. Wszystko wszystkim i sobie należy wybaczyć.

Zauważyłem dziś zupełnie nieoczekiwanie, że mimo całego mego doświadczenia i świadomości nastawionej na wybaczenie wszystkim wszystkiego, co mogłoby być do wybaczenia, nagle odkryłem obszary niewybaczone. Chodzi o osobę bliską mi, a fakty niewybaczone pochodzą sprzed wielu lat. To wiązało się z moimi wybuchami emocji wówczas, i dodatkowym usprawiedliwieniem odejścia od Kościoła, czy nawet Boga na kolejne lata. Dlaczego? Bo przypisałem bliskiej osobie winy za moje postępowanie i jego skutki! Za postępowanie które nastąpiło po rzekomym zaciągnięciu winy !
Wiele lat wcześniej obdarzyłem tę osobę klątwą za pewne jej działania, których ona nie kontrolowała, a ja nie rozumiałem i nie akceptowałem. Lata później sytuacja powtórzyła się, choć już bez klątwy.

W ostatnich latach gdy zacząłem się oczyszczać z syfu przeszłości odwołałem te klątwy, przeprosiłem Boga za to co zrobiłem, tylko zupełnie zapomniałem o pewnym szczególe, który był ważny a przypomniał mi sie dziś.

No i najważniejsze - to co dla Was. Ta osoba od pewnego czasu coraz ciężej choruje. Ostatnio bardzo ciężko. I nikt nie wie, także ja, dlaczego.
Nadal nie wiem wszystkiego, jednak wiem, że mam zdjąć z niej wszystkie ciężary jakie jej nałożyłem. Bo sporo tego było i mogło poważnie naruszyć jej zdrowie, a tego zupełnie jej nie życzyłem. Nigdy.

I wielka wdzięczność Bogu, ze obdarzył mnie sercem, które potrafi przebaczać, świadomością, że nic nie jest proste i rozumem, pozwalającym mi odkrywać powiązania miedzy przyczynami i skutkami.

maly_kwiatek · Gość

2. W każdym stanie duszy trzeba szukać środków uświęcania.

Kolejne spostrzeżenie, nie tylko dzisiejsze.

Pewne problemy duszy, uwarunkowania duszy i życia dają się odkryć o wiele łatwiej w stanie grzechu, niż w stanie Łaski Uświęcającej.
W stanie Łaski po prostu nie myśli się o ciemnych stronach egzystencji tylko chwali Boga (ja tak mam).
Gdy nie posiada się Łaski, dusza wciąż rozważa jak to się stało, co do tego doprowadziło i jak postępować w życiu, by w przyszłości uniknąć skażenia grzechem. I w ciemności duszy widać to wszystko całkiem wyraźnie, a w świetle nie widać.
Wykorzystujmy więc okresy ciemności duszy i grzechu by dokonywać wartościowych dla duszy odkryć. I korzystać z nich później w życiu.

Dla dorosłych, chcących zrozumieć tę zasadę, polecam uważną lekturę powieści Stefana Żeromskiego "Dzieje grzechu" lub film pod tym samym tytułem Waleriana Borowczyka.

Tytuł powieści nawiązuje do tytułu znanej już wówczas książki małej św. Tereski "Dzieje duszy".

Jedni kroczą drogą do świętości i poza cierpieniem nie mają z tym kłopotów, inni krocza drogą grzechu, a jednak i jedni i drudzy są przeznaczeni do zbawienia i świętości. Przypomina o tym mała św. Teresa, patronka ciężkich grzeszników.

maly_kwiatek · Gość

3. Wspólnota ułatwia wzrastanie w świętości.

Jeszcze starsze spostrzeżenie, o którym Wam już wspominałem. Przytoczę je tu by nie umknęło.

Otóż we wspólnocie trudniej się grzeszy. Oczywiście w czystej wspólnocie, jaką mamy na przykład tu w wirtualnym klasztorze. Dlaczego? Bo wspólnota zobowiązuje.
Podobnie działa efekt wspólnoty w zgromadzeniach anonimowych alkoholików, 'czy środowiskach Monar.

Ważne jest jednak by podtrzymywać więź ze wspólnotą i by wspólnota dawała znać o sobie. Żeby przypominać człowiekowi, że nie jest sam.

maly_kwiatek · Gość

4. Nie ma cudów.

Nawet jak cuda się dzieją, to to nie są cuda.
Kiedyś odkryłem, ze Bóg nie łamie zawartych przymierz i zobowiązań. Nigdy.
A przecież prawa uniwersalne obowiązujące w przyrodzie zawsze i bez wyjątków to znak przymierza Boga ze światem.

Kiedy widzę cud, przede wszystkim cieszę się, ze to zjawisko jest. Bo ono udowadnia, że przyroda, przestrzeń nie są trywialne, lecz zawierają wiele tajemnic, naturalnych, jednak tajemnic.
Bóg korzysta z pełni praw, człowiek tylko z niektórych spośród tych, które zna. Dlatego uważamy, że cuda istnieją.

A tak naprawdę, gdy jest przed nami cud, to nie należy ani go podważać, ani skupiać się na jego wyjaśnianiu i dzieleniu włosa na czworo, tylko trzeba pozostawać w zachwycie i korzystać z wdzięcznością z owoców cudu.
Cudu - który z całą pewnością jest naturalny.

Magia i magiczne sztuki nie są cudami tylko iluzjami.
O tym warto pamiętać.

maly_kwiatek · Gość

5. Wszystko oddziaływuje na wszystko.

Gdyby Bóg uczynił cud na sposób magiczny, czyli gwałcąc prawa naturalne, naruszyłby ustalony porządek świata. Ten porządek mógłby załamać się na zasadzie kostek domina, podobnie jak się dzieje w efekcie motyla.

Nie wolno tak robić, bo można w ten sposób zniszczyć świat.
Dlatego Bóg nigdy tak nie robi.

Szatan, czy człowiek zajmujący się magią nie rozumie, że magiczne działanie sprawcze jest niemożliwe, bo Bóg czuwa nad wszystkim poprzez swoje prawa, które pilnują porządku Bożego. Magia jest jedynie żałosną iluzją. A co z astrologią? Co z jasnowidzeniem? Co z uzdrawianiem?
Czy to magia?

Astrologia opisuje naturalny stan i porządek rzeczy, w moim rozumieniu, w znacznym stopniu jest nauką przyrodniczą, wynika z obserwacji naturalnych związków w przyrodzie, podobnie zresztą jak opisy typów osobowości i zachowań ludzkich na podstawie ich ukształtowanego wizerunku fizycznego według nauk Aleksandra Lowena.
Astrologia jako opis stanu nikomu nie przeszkadza i niczego nie narusza. Niestety, w oparciu o astrologię rozwinęły się próby kształtowania rzeczywistości w sposób nadnaturalny a to już jest wykroczenie przeciwko prawu. Kościół nie popiera praktyk astrologicznych nie widząc w nich istotnego dobra.

Jasnowidzenie polega na spoglądaniu na rzeczywistość w pewnej odległości czasowej.
Za x czasu stanie się to co się stanie, prawda? Jeśli ktoś bez żadnej ingerencji w przedmiot obserwowany zechce nań rzucić okiem nie narusza żadnych praw. Prawo narusza się wtedy, gdy efekt jasnowidzenia usiłuje się wykorzystać do manipulacji rzeczywistością. I wtedy dzieją się rzeczy zupełnie niekontrolowane. Kościół nie kwestionuje indywidualnej umiejętności jasnowidzenia, jednak przestrzega przed tymi praktykami, by nie stały się narzędziem w rękach szatana i nie prowadziło do zła.

Uzdrawianie pojawiło się jako czynność konkretnie wskazana w Katechizmie Kościoła która jest grzeszna, jeśli wynika z chęci posiadania władzy nad ludźmi i nad materią.
Otóż to zjawisko jest bardzo częste i widać je na przykład u ludzi na facebooku. Pewni ludzie zajmują się uzdrawianiem dla sławy, dla pieniędzy, a niektórzy dla wykorzystania uzdrowionych pacjentów, jako swoistych niewolników. To wszystko narusza naturalne prawo wolności.
A samo uzdrawianie? Jest naturalne, podobnie jak naturalne jest zdrowie. Uzdrawia się miłością, albo modlitwą do Boga o uzdrowienie. Miłość nie istnieje w oderwaniu od Boga.

Wszystko jest ze wszystkim połączone, dlatego na siebie wzajemnie oddziaływuje. Tak jest w społecznościach ludzkich, zwierzęcych, roślinnych, galaktykach, tak jest w całej stworzonej przestrzeni i jej wypełnieniu.

Ks. Natanek w jednej ze swych najważniejszych homilii po której zaraz został suspendowany mówił do nowożeńców: Gdy skończycie swoją wędrówkę po Ziemi i pójdziecie do Nieba, Bóg zapyta: gdzie jest Twój współmałżonek? I jeśli odpowiecie, że ręce ci opadły i zostawiliście współmałżonka na bezdrożach, bo to, bo tamto, bo owamto, Bóg powie: więc wracaj, odszukaj współmałżonka i przyprowadź go tu.
Bo spodobało się Bogu zbawiać małżonków, połączonych świętym węzłem małżeńskim, razem. Albo razem, albo w ogóle.
To niezwykłe kazanie w znacznym stopniu ułatwiło mi zrozumienie relacji i zadań w moim małżeństwie i w znacznym stopniu ich uzdrowienie.

Wszystko oddziaływuje na wszystko.
Zauważyłem że gdy jestem w stanie grzechu, na świecie i w Polsce występuje więcej katastrof i agresji ludzkich w postaci eskalacji działań zbrojnych i terroru. Gdy jestem w stanie Łaski Uświęcającej i modlę się za świat, te działania cichną.

Więc dla dobra świata, z miłości do świata, warto być bez grzechu a ściśle z Bogiem. Spróbujcie o tym pomedytować.

Duśka · Gość

Człowiek ma wolną wole ,nie każdego da się poprowadzić, a co dopiero przyprowadzić . Bóg nie może znieść grzechu, ale szanuje wolną wolę człowieka. Zatem i nam pozostało także szanować .

exe

Jaśmina · Gość

Mam wątpliwości i to poważne w mojej Egzystencji. Mam status, pozycje, lużny czas pracy ,który sobie sama ustalam , zatem pracuje kiedy chce i o której chce . Właściwie żyć i nie umierać . Wcale się nie napracuje. Ludzie w pracy trochę mnie się boją ze względu na stanowisko i są dla mnie mili do '' obrzydzenia'', jestem przez to nieszcześliwa.To nie jest moja droga życiowa. Mam coraz większe ''ciągnotki'' do pójsćia w świat, dokładnie w ''teren '' a ta odpowiedzialność zawodowa toruje mi drogę i nie mogę się duchowo rozwijać . Przez to nie znajduje szczęścia . Przebywam wśród ludzi a tam nie ma Boga . Jałowi ludzie i jałowy teren . Duszę się .

Ps. Gdy zniknę któregoś pieknego dnia , nie koniecznie pięknego dnia na bardzo długi okres to będzie oznaczało , że nie wytrzymałam i poszłam w teren .

Jaśmina · Gość

Jest napisane , aby aby nie trwać zbyt długo w grzechach lekkich. Dlatego Kościół nieraz zaleca spowiadanie się z nich mniej więcej raz na miesiąc.

''Dusza przyzwyczajona do grzechu powszechnego kończy na tym, że nie dostrzega granic dzielącej ją od ciężkiej winy''.

Bł. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej.

dark

Jaśmina · Gość

W rachunku sumienia pada w książeczce pytanie ''czy masz dwie moralności''. Nie bardzo zrozumiałam pytanie . O co wlaściwie w tym chodzi Question

maly_kwiatek · Gość

Myślę, że chodzi o tzw. podwójną moralność. Inną dla innych (ostrzejszą) i inną dla siebie (łagodniejszą).

exe

Droga Dusiu

Jaśmina · Gość

Gdy następują niewyjaśnione mechanizmy wielorakowośći czynów . Gdzie jest winowajca Question

exe

Jaśmina · Gość

Przepraszam . Chodzi mi o ;
ignorantia,
passiones,
metus,
violentia

exe

Na dzień dobry trzeba by powiedzieć, że ignorantia legis non excusat - nieznajomość prawa nie jest usprawiedliwieniem. Ma to ogromne znaczenie nie tylko w systemie prawnym opartym na tradycji rzymskiej, ale i w ogólnym podejściu do kwestii winy wobec otwierania sie na siły demoniczne. Wówczas to próby usprawiedliwiania się poprzez argumentum ad passiones et metus - argument odwołujący się do osobistego cierpienia (namiętności) i strachu stanowią tylko zasłonę dymną dla zrzucenia z siebie odpowiedzialności za czyny, czy tez nawet za intencjonalne podejście do zdarzenia.
W ogólności podchodzi to pod argumentum ad misericordiam - argument odwołujący się miłosierdzia, który to wespół z wyżej wskazanymi, mają charakter czysto osobisty.
Jeśli więc mówimy o tym wszystkim, to nie są to możliwe do zaakceptowania próby usprawiedliwiania violentia - przemocy.

Jaśmina · Gość

Czy to jest możliwe ,że przytulanie może wejśc w uzależnienie . Question

inquisitio

To zależy czy jest grzeszne lub prowadzi do grzechu

maly_kwiatek · Gość

Każde przywiązanie, poza przywiązaniem do Boga, może rodzić problemy moralne.
Dość trudno uczyć ludzi, żeby wyzbywali się przywiązań, bo to sfera delikatna i wrażliwa.
Niemniej, właśnie z powodu przywiązań, obserwuje się dużo odczuć krzywdy, jaka ani nie była potrzebna, ani zasadna, gdyby do przywiązań nie doszło.

Przytulanie?
Jest w 100% dobrym działaniem rozdającym za darmo radość, uśmiech i energię.
W przytulaniu warto zwracać uwagę by niepotrzebnie nie naruszać sfery intymnej osoby przytulanej, bo to może rodzić zupełnie niepożądane i nieoczekiwane skutki.

Nawyk?
Jeśli to nie jest jakiś przymus, zwłaszcza przymus przytulanie jakiejś konkretnej osoby, nie daj Boże z nieczystą intencją, to nie ma w tym nic złego.
Dawanie ludziom radości, uśmiechu, ciepła i energii serca jest zupełnie naturalnym zachowaniem wspólnotowym.

Przytulamy także osoby nieznajome, jeśli nie ma z ich strony sprzeciwu a jest im to potrzebne.
To nasz wkład miłości dla wspólnoty ludzkiej.

Szczęść Boże!

Jaśmina · Gość

Dla mnie każde Przytulenie narusza strefę intymną . Jakoś nie akceptuję poufałości i wchodzenia w moją strefę prywatności . Wyjątkiem jest zawsze dziecko . W kontakcie z ''określonym''mężczyzną to też jest całkiem inna sprawa. W mojej wspólnocie, do której należę zawsze gdy się widzimy lecimy się przytulać. Dla mnie jest to niedpuszczalne , nie cierpię tego .

maly_kwiatek · Gość

Jaśmina · Gość

Wogóle mnie nie zrozumiałeś. Przykre to. Pisząc wyjątkiem są zawsze dzieci miałam na mysli , że one zawsze mogę być przytulane bo nie naruszają mojej strefy. Nie wiem czy dalsze tłumaczenie ma sens.

maly_kwiatek · Gość

Jaśmina · Gość

Znowu złe zrozumienie . Ta dyskusja już nie ma sensu .Miłego wekendu .

maly_kwiatek · Gość

Ponieważ czegoś nie rozumiem w tej dyskusji, zgodnie ze swą naturą zacząłem ją rozkminiać głębiej, bardziej od strony dyskutantów, niż swojej.
I zatrzymałem się nad tym zdaniem.

exe

Bardzo dobrze i przejrzyście opisałeś te sprawy mój Bracie!
Faktycznie nie opisuję wprost tych kwestii, bo i nie umiałbym, jako że zresztą moja wiedza nie jest w tej materii tak rozległa, jak Twoja - mały kwiatku, a raczej staram się dotykać uwarunkowań ostatecznych także w tych sprawach. Ot, nawyk metafizycznego spoglądania na zagadnienia. Laughing

Jaśmina

Wszelkie rozterki to nic innego jak nasza wrażliwość sumienia. Natknęłam się na podział. Chętnie się podzielę.

Dzielimy Sumienie na:

☆przeduczynkowe – przed podjęciem danego działania rozeznaje jego godziwość i jeśli osąd jest pozytywny, nakazuje je czynić, a jeśli negatywny – zakazuje.
☆pouczynkowe – aktywuje się po dokonaniu danego działania. Są to tzw. wyrzuty sumienia przykre, gdy czynność była zła (sumienie złe, nieczyste, niespokojne) oraz dające pokój i radość, gdy była dobra (sumienie dobre, czyste, spokojne)
☆ogólne – (prasumienie) wrodzony sposób działania intelektu, zachęcający do czynienia dobra i unikania zła
☆szczegółowe – zastosowanie sumienia ogólnego do konkretnych przypadków
☆prawdziwe – takie, którego osąd jest zgodny z rzeczywistością, jest obiektywny
☆fałszywe – (błędne) takie, którego osąd jest sprzeczny z obiektywnym porządkiem rzeczy, które czynność złą rozeznaje jako dobrą; zazwyczaj przyczyną rozmijania się z rzeczywistością jest ignorancja
☆fałszywe niepokonalnie – gdy błędne sumienie jest pewne, gdy nawet nie dopuszcza się myśli, że może być inaczej
☆fałszywe pokonalnie – gdy błędne sumienie dopuszcza wątpliwości, jednak brakuje zaangażowania w poszukiwanie obiektywnego stanu rzeczy
☆przewrotne – bardziej lub mniej świadomie usprawiedliwia zło, bagatelizuje dążenie do prawdy
☆pewne – brak wątpliwości co do dobra danego czynu (tylko mając do czynienia z takim sumieniem można działać moralnie)
wątpliwe – występują pewne wątpliwości przy rozeznaniu
☆zawikłane – brak zdolności do rozstrzygnięcia o dobru bądź złu danego aktu, przeświadczenie że żaden wybór nie będzie dobry
☆autonomiczne – skupione na własnym ego, które czyni najwyższą wartością
☆szerokie – gdy ciężkiej materii grzechu i zła nie traktuje się poważnie
☆ciasne – (skrupulatne) grzechy lekkie uważa za ciężkie, doszukuje się zła tam, gdzie go nie ma
☆głuche – (nieczułe, przytępione) częsta kontynuacja sumienia szerokiego, w ogóle nie dostrzega grzechu
☆sytuacyjne – przy rozeznaniu koncentruje się na aktualnych okolicznościach, nie uwzględniając przyczyn i skutków
☆delikatne – łagodna wersja skrupulatnego, obawia się o dobre rozeznanie wagi przewinienia
☆przytępione – nie robi adekwatnych lub żadnych wyrzutów po popełnieniu ciężkiego grzechu
☆faryzejskie – łączy w sobie elementy sumienia szerokiego i ciasnego, występuje gdy ktoś bardziej niż przykazania (szczególnie miłości bliźniego) przejmuje się samymi zewnętrznymi praktykami religijnymi i stawia większe wymagania bliźnim niż sobie

exe

Bardzo zwięźle przedstawione, za co bardzo dziękuję Ci siostro. Wprawdzie jest tu zmieszany podział aspektowy, lecz w niczym nie umniejsza to wartości tego zestawienia.

Z Bożym pozdrowieniem
exe
+++

Jaśmina

Trochę tak nieelegancko napisane. Widocznie autor nie był polonistą.😊