KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

exe

Niedawno , pojawił się taki oto wpis na forum mojadroga
-------------------------------------------------------------------------------------
:"Dochodzę do wniosku że nauki Pawła, który zwał się Apostołem są błędne."
-------------------------------------------------------------------------------------

Zachęcam do prześledzenia dyskusji w tym wątku od poczatku, do konca , ponieważ mamy do czynienia tutaj z przywiązaniem się autora tego "odkrycia" do własnych przemyśleń z jednoczesnym przekreśleniem Tradycji apologetycznej Ojców i Doktorów Kościoła.

A oto moja wstępna odpowiedź :

"Moja wiara jest niezachwiana, a umysł płata człowiekowi wiele figli.
Zbyt wielu mędrców na przestrzeni 2000 lat czytało i komentowało Pismo Święte i nie stwierdziło tego, co ty, a to już raczej tobie powinno dać do myślenia, chociażby w aspekcie porównywania swej wiedzy do ichniejszej.
Spójrz na rozważania o modlitwie, kontemplacji - na moich stronach. Nie sadzisz chyba, że kochający Chrystusa Paweł działał przeciw Niemu?
To bardzo poważny błąd musiał zaważyć na twoim rozumowaniu. Tak się dzieje zawsze, kiedy porównuje się fragmenty wyjęte z kontekstu, a do tego nie ma się pewności, czy zestawienie cytatów jest uprawnione, co do ich znaczenia.
Wybacz Bracie, ale moje stanowisko w tej kwestii jest niezachwiane.
Pozdrawiam i życzę powodzenia."

oraz :

"Cóż, podziały były zawsze dziełem głupców. Nie chciałbym, abyś i ty do nich dołączył.
Cała Tradycja Kościoła, oparta na nauczaniu świętego Pawła z Tarsu, jest elementem od zawsze jednoczącym Kościół, podziały zaś nastąpiły w wyniku fragmentarycznej analizy, i nawet jeśli twoja analiza ma znamiona pełniejszej, nawet jeśli poświęcisz resztę życia na badanie Pism, by coś sobie udowodnić, pamiętaj proszę :

simplex intuitus veritatis - proste spojrzenie na prawdę.

To jest łaska Boża, której jeśli brak przy badaniu Pisma, wtedy twoje interpretowanie stanie się przyczynkiem do największej pomyłki życia, a za taką ją uważam, studiując wielkich apologetów chrześcijaństwa. Wybacz, ale twoje wnioski są dla mnie - na przeciw tamtejszych - stracone. "

exe

oto tekst kolenego oszczerstwa :
-------------------------------------------------------------------------------------
PostWysłany: Sob 14:24, 02 Lis 2013 Temat postu: Paweł nie był Apostołem - List do Efezjan Odpowiedz z cytatem
Ten człowiek, który mienił się apostołem, porównał Jezusa do diabła.
Prawdziwa jego natura wychodzi na jaw.
Paweł - "Albowiem On jest pokojem naszym, On sprawił, że z dwojga jedność powstała, i zburzył w ciele swoim stojącą pośrodku przegrodę z muru nieprzyjaźni. Efezjan:2-14.

Paweł stwierdza że Jezus miał w sobie przegrodę nieprzyjaźni, która ROZDZIELA jego ciało jak mur, że był rozdwojony sam w sobie.

Co na ten temat pisze ewangelia?
Ewangelia - "...A Jezus znając ich myśli, (faryzeuszy) rzekł im: Każde królestwo, rozdwojone samo w sobie, pustoszeje, i żadne miasto czy dom, rozdwojony sam w sobie, nie ostoi się.
A jeśli szatan szatana wygania, sam z sobą jest rozdwojony; jakże więc ostoi się królestwo jego? Ew. Mateusza:12-25,26.
-------------------------------------------------------------------------------------

Pragnę skomentować ów oszczerczy post.

Moi kochani , zarówno w poście powyżej, jak i w obecnym, znajdujemy konstrukcję myślową, bazującą na błędach logicznych :

- mniemania, że dowodzi się czegoś, a stawiając tylko tezy nie poparte rzetelną analizą biblijną, jaka jest przyjęta w nowoczesnych standardach naukowych ;

-ekwiwokacji, porównując te same wyrazy przy założeniu , że to samo znaczą (utożsamiając je ze sobą) : "rozdwojenie" z Ef 2, 14 jest użyte w innym kontekście (niewiedzy) niż "rozdwojenie" z Mt 12, 25-26 (konflikt interesów nie może właściwie tłumaczyć pochodzenia Jezusowej Mocy) ;

- błąd fałszywej analogii - gdzie zestawiane są ze sobą fragmenty, nie mówiące o tym samym : Ef 2, 14 ma inny kontekst moralizatorski (komentarz poniżej) , niż Mt 12, 25-26 (niemożność usunięcia zła złem) ; Właściwym odniesieniem do Ef 2, 14 jest Iz 9, 5.

- błąd pomijania kłopotliwego kontekstu wersów poprzedzających wskazany fragment, jak i następujących po nim (pominięto Ef 2, 11-13 - który to właściwie ustawia linię interpretacyjną, o czym poniżej).

Co mówi o tym komentarz biblistów , pracujących nad najnowszym przekładem Pisma Świętego (edycja Święty Paweł r. 2005) :

"Widocznym znakiem, Bożego działania jest fakt, że poganie, którzy niegdyś byli daleko od Boga, przez ofiarę Chrystusa, zbliżają się do Niego.
Oddalenie pogan wynikało stad, że nie mieli wiedzy o Bogu i nie znali przymierzy, które On zawarł z ludźmi. Dlatego nie oczekiwali nikogo, kto miałby ich zbawić. Nieświadomość pogan została usunięta przez Jezusa Chrystusa, który swoją Męką, Śmiercią, i Zmartwychwstaniem, objął wszystkich ludzi. Poganie staja się więc bliscy Bogu, i są wezwani do tworzenia wspólnoty z Nim, w Jezusie Chrystusie. Nawrócona wspólnota Izraela i nawróceni poganie stanowią jedność, gdyż Chrystus zniósł między nimi wszelkie podziały (w.14).

Wszyscy nawróceni otrzymują także miano współobywateli świętych - co oznacza, że Bóg udziela im łask koniecznych do wypełnienia ich powołania do świętości. Dzięki łączności z Chrystusem, wierzący są wprowadzeni do domu Boga, ale także sami stają się domem, gdzie mieszka Bóg.

Ten dom,. czyli wspólnota z Bogiem, m,a charakter niezniszczalny, gdyż sam Jezus Chrystus zapewnia mu stabilność i trwałość. Jego fundamentem jest nauczanie i świadectwo proroków i apostołów. Dopóki budowla wspólnoty wznoszona jest tu, na ziemi, możliwe są trudności, nieporozumienia, upadki, lecz w Chrystusie, który jest pokojem (właśnie Iz 9, 5) , przezwycięża się wszelką wrogość i rozłam.

exe

Herezja, zarzucająca św. Pawłowi kłamliwość i podszywanie się pod wykładanie apostolskie, pokutuje od zarania powstania Kościoła.

Tymczasem w rozdziale 23 "Preskrypcji przeciw heretykom" świetnie pisze Tertulian o tym, że przygana, jakiej św. Paweł udzielił św. Piotrowi i tym, którzy z nim byli, była jakoby dowodem na odstępstwo Pawła z Tarsu od nauki apostolskiej , jest dowodem niezrozumienia sprawy.

Otóż na podstawie powyższej sytuacji twierdzi się powszechnie wśród heretyków, co też tyczy się wspomnianego użytkownika, że św. Paweł "głosił inną w swych zarysach Ewangelię, niż tą, którą głosił Piotr i inni apostołowie".

Stwierdzanie takiej konotacji pomiędzy przyganą św. Pawła wobec Piotra i towarzyszy, a odmiennością interpretacji Ewangelii, jest jaskrawym nadużyciem i w zasadzie opiera się na ignorancji wobec zasad panujących w Kościele, to jest pomiędzy jego członkami.

Tertulian pisze o trzech zasadach, jakie regulowały wzajemne kontakty wewnątrz Kościoła, a zebrane pod nazwą jedności Kościoła, poprzez jedność nauki kierowanej Tradycją Kościoła:

1.łączność wszystkich w pokoju,
2.nazywanie się wzajemne braćmi,
3.przestrzeganie więzów gościnności.

Tertulian podaje, że pisze o tym świadectwie bycia św. Pawła w Kościele wyraźnie w Dz 9, 27:

" Dopiero Barnaba przygarnął go i zaprowadził do Apostołów, i opowiedział im, jak w drodze [Szaweł] ujrzał Pana, który przemówił do niego, i z jaką siłą przekonania przemawiał w Damaszku w imię Jezusa.".

a mianowicie wnioskuje, że : "kiedy nawrócił się z prześladowcy na głosiciela ewangelii, wówczas przez braci został doprowadzony do braci, jako jeden z braci i przez tych do tych, którzy przyjęli wiarę od Apostołów".

Pisze dalej Tertulian o tym, że "a jednak podali mu rękę na znak zgody i pojednania i podzielili się obowiązkami , a nie w głoszeniu Ewangelii tak, że nie każdy [u]uczył co innego, ale aby każdy przepowiadał tę samą ewangelię komu innemu, Piotr Żydom, Paweł zaś narodom pogańskim."

takie niekonsekwencje należy tak więc rozumieć wg. Tertuliana, że Piotr był zganiony za chwiejność wobec pogan: raz z nimi przebywał, a raz stronił i konkluzja jest taka, że przygana dotyczyła błędu postępowania, nie zaś błędu przepowiadania i tutaj heretycy, rzucając swe oszczerstwa na św. Pawła - marząc zapewne o jeszcze większym okrojeniu Kanonu Pisma Świętego (na przykład z Dziejów Apostolskich).

Trzeba mi również za Tertulianem powiedzieć o tym, że niekonsekwencja postawy dotyczyła wielu, także i Pawła, jak na przykład w kwestii obrzezania : "zakazywał obrzezania, a sam obrzezał Tymoteusza".

Toteż pamiętajmy o różnicy w błędzie pomiędzy postępowaniem, a przepowiadaniem, zanim zdecydujemy się przystąpić do heretyków, mamiących ludzi słabej wiary swoimi sztuczkami erystycznymi.