KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

Wilczyca

...własnie taki czujący pustkę chce zapełnić ją czymkolwiek, zwłaszcza tym, co zostaje mu ładnie podane i sporo obiecuje. Taka osoba staje się ofiarą okultystycznych praktyk. Z potrzeby szukania i zapełniania tej pustki, z braku idei i wartości a jednak z potrzebą ich poszukiwania.

Chociaż mi brak właściwości całkowicie neguje człowieczeństwo i jest czymś mało logicznym...

Celowo nawiązałam do "Człowieka bez właściwości R. Musila - przypomina mi się taki pan socjolog Zygmunt Bauman - według niego człowiek ponowoczesny jest taki pusty, zagubiony (rozpad więzi społecznych itp).

Kto nas tak zagubił?
My sami?

exe

Hm ... Wilczyco ...

Pytanie głębokie i zarazem skłaniające do refleksji nad istotą bycia człowiekiem.

Jeśli człowiek jest kimś - a jest - gdyż jest osobą- tedy ma właściwości osoby.

Pytanie więc tutaj zrodziło mi się takowe :
- Czy człowiek może stać się pełnym wypełniając się rzeczami naturalnymi ?

Mam na myśli - pisząc o wypełnianiu - zaspokajanie.

Czy bycie człowiekiem jest możliwe w duchu desakralizacji?

Pozdrawiam.

Nocturno19

Ave Abba!

Innymi słowy, zadajemy pytanie, czy da się być w pełni człowiekiem, będąc ateistą :)

Zastanawia mnie to, bo wnioskuję, iż nie pojmie nikt człowieczeństwa, co jest ateistą. Z prostego względu - dla ateisty nasze pożądania to naturalna część ewolucji, która ma nas zmusić ku np rozmnażaniu. Tedy człowiek w rozumieniu ateisty traci przymiot duchowy, a pozostaje jeno cielesny, co ogromnie człowieka ucina. Ogranicza. Uogólnia. Streszcza błędnie. Bo w takim razie, kultura, religia, tradycja są jeno tworem "z nudy" tudzież "by się nie pozabijać". W takim rozumieniu, pada tak sakralizacja życia, intymności, tradycja, kultura...

Ale i to jest złudne. Bo w pewnym momencie człowiek odwraca się z tego ateizmu i znajduje fałszywe duchowości, by się zapełnić. Pamiętajmy, że ta pustka serca, dana nam od Boga by go szukać i kochać, zarazem tworzy z nas Homo religiosus, co oznacza, że bez Boga i tak zapchamy czymś serce.

Pozdrawiam!

exe

Dokładnie !!!

Człowiek , który nie wierzy w Boga , uwierzy w cokolwiek ... :?

MacMierz

Witam!

Tak dokładnie tak kpax.
Od kiedy pamiętam miałem instynktowna potrzebę duchowości. Niestety w pierwszym okresie mojego życia katolicyzm pokazany mi przez rodziców księdza w moich oczach był czymś niezrozumiałym, czymś co nie spełniało jakiś moich wewnętrznych oczekiwań co do duchowości.
Więc sięgnąłem po inne systemy. Jednak ateizm był dla mnie czymś niewłaściwym czymś wbrew naturze. Czułem to instynktownie.
Inne systemy niby coś dawały ale pozostawał pewien niedosyt.
Niby było fajnie niby stawałem się bardziej opanowany porządkowałem swoje życie ale był to efekt strasznie krótkotrwały. Dopiero "dorośnięcie" :D do katolicyzmu sprawiło, że moje życie nabrało innej jakości. W rodzinie, w pracy, nawet ćwicząc tai chi zdumiewam się nieustannie jak to się wszystko poukładało.
Trzeba uporządkować przede wszystkim swój poziom duchowy. Jeżeli to zrobimy to i umysł się oczyści i ciało zacznie działać w sposób bardziej prawidłowy (heheh oczywiście zgodnie z pewnym naturalnym potencjałem :D) Dla mnie jedyną duchowością jaka przyniosła mi to uporządkowanie jest wiara w Trójjedynego Boga.

Pozdrawiam

Lonely · Gość

exe

Może inaczej: Kto nie modli się do Boga osobowego, modli się do diabła.

Prostaczek

Co masz na myśli mówiąc wierzy ale nie znajduje go całe życie ? Jeśli chodzi o odczucia to na nich tego odnalezienia Boga nie można oprzeć dalej wszystko może nas do Boga przybliżać i wszystko może nas od Niego oddalać, zależy czego szukamy w rzeczywistości która nas otacza. A po 3 to czy ktoś wierzy czy nie ,nie zmienia tego że znajduje się pod jedynym panowaniem Boga więc moim zdaniem wiedza podstawowa z podstawówki i chęci wystarczą by znaleść Boga prawdziwego poza tym wystarczy chcieć bo to On nasz szuka tak naprawdę i nie ma możliwości by dusza która szczerze poszukuje Prawdy nie znalazła jej.