 |
KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !
Forum mistyki Kościoła Katolickiego pw. św. Jana Pawła II : Pamiętaj pielgrzymie: "zawołasz, a Pan odpowie, wezwiesz pomocy, a On [rzeknie]: "OTO JESTEM!" (Iz 58,9).
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
exe
Dux Ducis unum inter multi
Dołączył: 17 Cze 2012
Posty: 13510
Przeczytał: 5 tematów
Pomógł: 378 razy
Ostrzeżeń: 0/2
Płeć: 
|
 Wysłany: Pon 12:59, 18 Sty 2016 Temat postu: Datowanie radioizotopami pierwiastków ciężkich-ściema |
|
|
W temacie datowanie C-14 padła uwaga: | beast napisał: | | Co do wieku Ziemii czy wieku diamentów – co do zasady skały czy diamenty nie są badane z wykorzystaniem C14 lecz z wykorzystaniem innych pierwiastków promieniotwórczych, których okres półrozpadu jest znacznie dłuższy, tym samym umożliwiając rzeczywiste datowanie, a nie pomiar błędu ludzi i aparatury. |
Czy więc skoro datowanie C-14 nie jest wsparciem dla szacowania wieku starej Ziemi, to czy zgodnie z wyżej przedstawionym cytatem, radiometria izotopów pierwiastków ciężkich skutecznie idzie w sukurs marzeniom ewolucjonistów 
W tym poście padnie więc rys uwag ogólnych w tej materii.
Geolodzy regularnie korzystają z pięciu nadrzędnych izotopów: uran-238, uran-235, potas-40, rubid-87, i samar-147. Wymienione radioizotopy ulegają przemianom promieniotwórczym odpowiednio do : ołowiu-206, ołowiu-207, argonu-40, strontu-87 i neodymu-143.
Wiodącą metoda ma być metoda potasowo-argonowa, jednak problematyka rozwinięta dotyczy w zasadzie tego samego szkopułu:
[link widoczny dla zalogowanych]
W górnej misie klepsydry widzimy pierwiastek promieniotwórczy macierzyście zawarty w skale, zaś w drugiej misie (dolnej) widzimy pierwiastek "córczy" - efekt rozpadu promieniotwórczego (ołów-206, argon-40, itp).
Cóż z tego, że naukowiec zna tempo tworzenia się innych atomów i może obliczyć czas, który miał upłynąć od startu rozpadu wyjściowej liczby izotopów promieniotwórczych , skoro ;
1. ilość materiału wyjściowego nie może być zbadana, lecz oszacowana, zaś nie ma żadnego gwaranta dla zgodności teoretycznej ilości materiału wyjściowego z praktyczną jego ilością (zwiększenie się jego ilości na różny sposób "losowy").
2. Tempo zmian uległo zmianie.
Niezawodność "zegarów radioaktywnych" jest uzależniona od udowodnienia 3 założeń:
1 założenie: czas zerowy - nieobecność badaczy podczas tworzenia się próbki
Mówiąc prosto - geolodzy nie mogą w ogóle zagwarantować, że w próbce macierzystej (dla przykładu: lawy) nie było w ogóle izotopów "córczych" (np. Argon-40), a więc zakładanie ilości wyjściowej materiału macierzystego promieniotwórczego na poziomie 100% jest wymysłem - myśleniem życzeniowym 
Tutaj drobna uwaga: dyskutanci nieraz zauważają, iż pierwszy problem już nie istnieje, gdyż opracowano metodę isochron, która służyć ma do zbadania ilości materiału wyjściowego w "czasie zero" - jednak jest ona oparta na następnych - nieudowodnionych założeniach - które przedstawię poniżej.
Okazuje się na prostym przykładzie z obecnych czasów, że lawy różnych wulkanów zawierały różne ilości izotopów "córczych" Argonu-40, niż to oczekiwano. Warto tu zajrzeć do badań AA Snelling, “Geochemical Processes in the Mantle and Crust,” in Radioisotopes and the Age of the Earth: A Young-Earth Creationist Research Initiative , L. Vardiman, AA Snelling, and EF Chaffin, eds. (El Cajon, Kalifornia: Instytut Badań Stworzenia, St. Joseph, Missouri: Creation Research Society, 2000), pp 123-304.
Warto również przyjrzeć się kilku pracom przykładowym:
A/ pracy podsumowującej anomalie stwierdzone przy zastosowaniu tchnącej w ewolucjonistów na dzieją metodzie argonowo-potasowej co do badań lawy w Mt. Ngauruhoe (Nowa Zelandia), gdzie wynik tej metody przyniósł ogólną konsternację: miast szacowanych co najmniej setek 10E6 (milionów) lat, zegar pokazał ledwie 3,5 miliona lat: Ngauruhoe, New Zealand, and the Implications for Potassium-Argon 'Dating,'” in Proceedings of the Fourth International Conference on Creationism , ed.RE Walsh (Pittsburgh: Creation Science Fellowship, 1998), pp. 503–525.,
B/ pracy wskazującej, że lawa z wulkanu Św. Heleny ma bagatela ... 350 tysięcy lat ;) : S. A. Austin, “Excess Argon within Mineral Concentrates from the New Dacite Lava Dome at Mount St. Helens Volcano,” Creation Ex Nihilo Technical Journal 10.3 (1996): 335–343. jak wiemy, Góra Św. Heleny wybuchła w ... 1980 roku ;)
C/ pracy wskazującej na absurdalne rozbieżności w datowaniu tej samej próbki bazaltów z Wielkiego Kanionu Kolorado, gdzie relatywnie niedawno wybuchłe wulkany spowodowały spływ lawy po zboczach Kanionu. I tutaj uwaga:
- metodą potasowo-argonową uzyskano wynik około 1 milion lat,
- metodą stront-rubid otrzymano wynik, bagatela ... 1 miliard 143 milionów lat ;) :
AA Snelling, “Isochron Discordances and the Role of Inheritance and Mixing of Radioisotopes in the Mantle and Crust,” in Radioisotopes and the Age of the Earth: Results of a Young-Earth Creationist Research Initiative , eds.
L. Vardiman, AA Snelling, and EF Chaffin (El Cajon, California: Institute for Creation Research; Chino Valley, Arizona: Creation Research Society, 2005), pp. 393–524;DB DeYoung, “Radioisotope Dating Case Studies” in Thousands .Not Billions (Green Forest, Arkansas: Master Books, 2005), pp. 123–139.
Odnośnie tych próbek skał bazaltowych, które spłynęły w dół Kanionu, otrzymano innymi metodami wyniki:
- metodą samarowo - neodymową około 916 milionów lat : AA Snelling, “Isochron Discordances and the Role of Inheritance and Mixing of Radioisotopes in the Mantle and Crust,” in Radioisotopes and the Age of the Earth: Results of a Young-Earth Creationist Research Initiative , eds.
L. Vardiman, AA Snelling, and EF Chaffin (El Cajon, California: Institute for Creation Research; Chino Valley, Arizona: Creation Research Society, 2005), pp. 393–524;DB DeYoung, “Radioisotope Dating Case Studies” in Thousands .Not Billions (Green Forest, Arkansas: Master Books, 2005), pp. 123–139.
- metodą uranowo-ołowiową 2,6 miliarda lat: S. A. Austin, ed., Grand Canyon: Monument to Catastrophe (Santee, California: Institute for Creation Research, 1994), pp. 123–126.
No i gdzież Bracia i Siostry ta wiarygodność Znowóż mamy do czynienia z mitologią kolumny geologicznej Ch. Lyel'a , w którego zapatrzył się Darwin ...
2 założenie - brak zanieczyszczeń:
Zegary radiometryczne są otwarte na zanieczyszczenia, a nie zaś zamknięte, jak by to chcieli badacze
(co jest przedstawione w postaci klepsydry). Dlatego też z powodu zanieczyszczeń (lawy pod wulkanami, wody, etc) mamy do czynienia z dodatkowym zamieszaniem, gdzie chociażby odnośnie wspomnianego wulkanu Ngauruhoe, uzyskano metodą rubid-stront "wiek" 133 milionów lat, a metodą samar-neodym "wiek" 197 milionów lat , zaś metodą uran-ołów "wiek" z 3.908 miliardów lat! , o czym mówi praca: AA Snelling, “The Relevance of Rb-Sr, Sm-Nd and Pb-Pb Isotope Systematics to Elucidation of the Genesis and History of Recent Andesite Flows at Mt.Ngauruhoe, New Zealand, and the Implications for Radioisotopic Dating,” in Proceedings of the Fifth International Conference on Creationism , ed.RL Ivey, Jr. (Pittsburgh: Creation Science Fellowship, 2003), pp. 285–303;Ref. 4, 2005.
3 założenie - stałość tempa rozpadu promieniotwórczego;
Spotkamy zupełnie inne zależności, na co są dowody:
Oto kryształy granitu w Nowym Meksyku rozpadają się w takim tempie, że ustalono metodą uranowo-ołowiową ich wiek na 1,5 miliarda lat, a tymczasem okazało się, że podczas rozpadu miażdżącej ilości zakładanej (wyjściowej) uranu, wydobyło się tyle atomów He, że czas na ten proces skurczył się do ... 6000 lat Tak więc takiemu szybkiemu wydzieleniu się helu, musiał towarzyszyć proporcjonalnie szybki rozpad uranu 
Tempo to jest 250 tysięcy razy większe, niż dziś mierzone  Not Billions (Master Books, Green Forest, Arkansas, 2005), pages 65–78.
Skąd taka rozbieżność
Trzeba zauważyć pewne rozbieżności w "tykaniu zegarów". oto jest tak, że metody: argonowo-potasowa i rubidowo-strontowa są beta-rozpadami i wskazują na młodsze datowanie, zaś metody: uranowo-ołowiowa i samaro-neodymowa są alfa rozpadami.
Zbadano więc określone warstwy Wielkiego Kanionu :
Wśród nich były cztery zespoły skalne (Rysunek 1). Te 4 warstwy przedstawiają się następująco:
1. Cardenas Bazalt (lawy we wschodniej strefie Kanionu) (Rysunek 2).
2. Bass Rapids z diabazu (gdzie magma bazaltowa wciśnięta jest między warstwy diabazu i chłodzi się) (Rysunek 3).
3. Amfibolity Brahma (bazaltowe lawy głęboko położone w strefie Kanionu, które później przekształciły się) (Rysunek 4).
4. Otchłań granodiorytowa (granitowe warstwy uważane są za najstarszą jednostkę Wielkiego Kanionu) (Rysunek 5).
Rysunek do pobrania z mojego dysku Google: [link widoczny dla zalogowanych]
Metoda potas-argon znaczy warstwę nr 1 na 516 milionów lat, a samar-neodym na 1,588 milionów lat
Okazuje się więc, że dla tej samej warstwy Cardenas Bazalt (lawy we wschodniej strefie Kanionu) są rozbieżne: metoda samar-neodym daje trzykrotność metody potas-argon.
Tak więc "tykanie" różnych zegarów gdy "się rozpoczęło" w tym samym momencie, daje różne wyniki obecnie, ponieważ każdy z pierwiastków promieniotwórczych ulegał w przeszłości zmianie tempa rozpadu : AA Snelling, “Isochron Discordances and the Role of Inheritances and Mixing of Radioisotopes in the Mantle and Crust,” in Radioisotopes and the Age of the Earth: Results of a Young-Earth Creationist Research Initiative , eds.L. Vardiman, AA Snelling, and EF Chaffin (El Cajon, California: Institute for Creation Research and Chino Valley, Arizona: Creation Research Society), pp. 393–524, 2005;DB DeYoung, “Radioisotope Dating Case Studies,” in Thousands, Not Billions (Green Forest: Arkansas: Master Books), pp. 123–139, 2005.
To, że zegary radiometryczne są całkowicie nieprzydatnymi do ustalania wieku bezwzględnego skał, widać gołym okiem, a jednak mogą się one przydać do szacowania względnego wieku warstw, chociażby dla wiadomości o "pierwszeństwie" geologicznym warstw.
Na podstawie wyników zegarów promieniotwórczych, możemy stwierdzić, że te cztery zespoły skalne osadzone głęboko w wąwozie Wielki Kanion (tabela 1) są starsze w sensie relatywnym niż poziomych warstw osadowych w ścianach kanionu. Jednak tylko tyle, ponieważ upływ czasu pomiędzy tymi cztero-warstwami (oznaczanymi przez ewolucjonistów za pre-kambr), a najwcześniejszymi osadowymi (oznaczanymi przez ewolucjonistów za kambr) to nie miliony lat, ale ledwie ~`1700 lat. : LK Middleton and DK Elliott, “Tonto Group,” in Grand Canyon Geology , 2nd ed, eds.,SS Beus and M. Morales (New York: Oxford University Press), pp. 90–106, 2003
Tak więc nie tak jest prosto, aby sobie powiedzieć, że radiometria pierwiastkami ciężkimi załatwia problem. Wcale, a wcale - tylko go pogłębia ... i to jest tak naprawdę problem dla ateistycznych, bądź ewolucjonistycznch ideologów, bo dla mnie kreacjonisty - wcale 8)
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez exe dnia Nie 22:13, 19 Cze 2016, w całości zmieniany 4 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
 |
|
|
 |
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
|
|
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
