KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

Duśka · Gość

Nie powinniśmy modlić się za dusze wiecznie potępione jednak nie mamy pewnosci, czy ktos jest w piekle czy nie. I modlimy się , mimo tego i jak taka modlitwa jest odbierana Question

Marek MRB · Gość

Taka modlitwa trafia do "skarbca Kościoła" tj. do tego Skarbu, z którego m.in udzielane sa odpusty.

Duśka · Gość

Nie bardzo rozumiem :?

Marek MRB · Gość

Odpust jest de facto odpowiednikiem dobrego czynu, pokuty, modlitwy czy jałmużny.
Nie jest odpuszczeniem grzechu, tylko jakby "darowaniem" pokuty (może zmienić kogoś na lepsze).
Wszystko co dobre czynimy nie może nas zbawić (to wszystko za mało). Nie jest to jednak problem, bo zbawił nas Jezus.
Jednak każdy nasz dobry czyn, modlitwa, oddane Bogu cierpienie działa na korzyść wiernych (Kościoła). To jest właśnie "skarbiec Kościoła".

Św. Paweł pisał o tym tak: "Teraz raduję się w cierpieniach za was i ze swej strony dopełniam niedostatki udręk Chrystusa w moim ciele dla dobra Jego Ciała, którym jest Kościół." /Kol 1,24/

Duśka · Gość

Odpust- kiedy można go uzyskać Question

i jakie trzeba spełnić warunki. Question

Jest dla mnie niezrozumiały.

Marek MRB · Gość

Może to [link widoczny dla zalogowanych] ci się przyda. Trochę starałem się wytłumaczyć.
Aby lepiej zrozumieć, można najpierw przeczytać to Może to [link widoczny dla zalogowanych]

Duśka · Gość

Łindołs

Duśka · Gość

Łindołs

Piekło to odpowiednik hebrajskiego słowa "szeol" i greckiego - "hades". W Biblii oznacza po prostu grób. Dlatego w składzie apostolskim czytamy o Panu Jezusie: "Wstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał".

Pozdrawiam!

inquisitio

Mozesz przytoczyc fragmenty gdzie szeol oznacza grób ?

inquisitio

Jezeli pieklo to grób to czego ma sie obawiac czlowiek po smierci w Lk 12,4-5 ?-„Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a potem nic więcej uczynić nie mogą. Pokażę wam, kogo się macie obawiać: bójcie się Tego, który po zabiciu ma moc wtrącić do piekła. Tak, mówię wam: Tego się bójcie"

Czy tekst ten mowi ze po smierci mamy sie obawiac wrzucenia do grobu czy do piekła ?
Jezeli pieklo to grob to trzeba tez uznac ze trzeba sie bac grabarza ktory po smierci nasze cialo wrzuci do grobu/piekla ? Shocked

Marek MRB · Gość

Duśka · Gość

Jaśmina · Gość

Nie, gdy ktoś jest potępiony to jest potępiony na zawsze . Łaski niesione w takiej modlitwie zostana zaniesione gdzie indziej,w tej samej intencji.

exe

exe

Jeśli kto zagłębia się w rozważania mniej, czy bardziej rozemocjonalizowane o tym, "czy znajdują się ludzie w piekle, czy nie, czy pozostaną tam na zawsze, czy nie?", to chciałbym rzec takiej osobie, że to nie są pytania, które winniśmy sami sobie stawiać!.

Dlaczegóż nie? Otóż, pamiętamy, iż:
"21 Nie szukaj tego, co jest zbyt ciężkie,
ani nie badaj tego, co jest zbyt trudne dla ciebie.
22 O tym rozmyślaj, co ci nakazane,
bo rzeczy zakryte nie są ci potrzebne.
23 Nie trudź się niepotrzebnie nad tym, co siły twoje przechodzi -
więcej, niż zniesie rozum ludzki, zostało ci objawione.
24 Wielu bowiem domysły ich w błąd wprowadziły
i o złe przypuszczenia potknęły się ich rozumy" (Syr 3, 21-24)

Jest więc i tak, ża takie próżne domysły uniemożliwiają pracę łaski Ducha Świętego w nas, a żeby ona pracowała owocnie, trzeba nam prostej rzeczy:
"Panie, moje serce się nie pyszni
i oczy moje nie są wyniosłe.
Nie gonię za tym, co wielkie,
albo co przerasta moje siły.
2 Przeciwnie: wprowadziłem ład
i spokój do mojej duszy.
Jak niemowlę u swej matki,
jak niemowlę - tak we mnie jest moja dusza.
3 Izraelu, złóż w Panu nadzieję
odtąd i aż na wieki!" (Ps 131)

Umyślnie wyróżniłem ostatnie wersy psalmu, ponieważ chciałbym wskazać, iż wierność Duchowi Świętemu jest tym, czego nam potrzeba. Ta wierność jest przede wszystkim świadomością, że ON jest zawsze wierny, a my wierni nie jesteśmy. Jedną z prawd objawionych jest to, że Duch Święty oczekuje od nas, że zawsze będziemy ufali JEGO wierności i że dlatego nigdy nie popełnimy świadomie najmniejszego błędu, a więc że nigdy nie pomyślimy w taki sposób, że jakoby "Bóg nas juz nie kocha, etc..."

Kościół wyraźnie nam mówi, że nasz Pan nigdy nikomu nie mówi i nie objawia, że jest skazany:
" 10 Wówczas Jezus podniósłszy się rzekł do niej: «Kobieto, gdzież oni są? Nikt cię nie potępił?» 11 A ona odrzekła: «Nikt, Panie!» Rzekł do niej Jezus: «I Ja ciebie nie potępiam. - Idź, a od tej chwili już nie grzesz!». (J 8, 10-11)

Nasza ufność ma być ufnością zaślubionego. ubogiego, trwającego w agonii, bądż ufnością sługi, co w przyszłości musiałbym rozwinąć.

Z Bożym pozdrowieniem, Drodzy Siostry i Bracia
+++