KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

wybrana

Każdy człowiek podąża własną drogą do Królestwa Bożego.

Okres doświadczania obecności i miłości Bożej, każdy człowiek odczuwa inaczej. Niektórzy już od dziecięcych lat,inni dopiero w póznej starości.Nie zawsze nasze oczy widzą a nasze uszy słyszą.Każdy człowiek ma własną,indywidualną drogę.Wiara jest indywidualnym,wewnętrznym, pragnieniem i odczuciem .Tworzymy osobistą więz z Bogiem.Poprzez szczerą,osobistą modlitwę,poprzez uczestniczenie we mszy świętej,poprzez nasze uczynki,poprzez dążenie do świętości.Życie człowieka jest wewnętrzną walką między tym,co dobre,a tym co złe.Zło próbuje nami manipulować,zwodzić nas i tylko moc miłości Bożej pozwala nam w tej walce zwyciężać.Człowiek jest słaby i ułomny,dlatego tak często upadamy,ale najważniejsze,abyśmy się podnosili i nie poddawali złu.Poprzez modlitwę,prośmy Boga o siłę,a zawsze zwyciężymy.

maly_kwiatek · Gość

Każdy ma swoje doświadczenia i byłoby jakimś niesłychanym przejawem pychy, gdyby ktoś zazdrościł drugiemu "uduchowienia w modlitwie", albo "realnych spotkań z Bogiem, aniołami, świętymi".

Każdy otrzymuje to, na co jest gotowy i dostaje takie doświadczenia, jakie pomogą mu skutecznie pokonać drogę do Nieba.

Aż mi się przypomniała anegdotyczna sytuacja z mego dzieciństwa:

Miałem kolegę, który z zacięciem rozważał sposób, w jaki mężczyźni stają się ojcami. Robił to głośno i w czasie, gdy ja nie byłem jeszcze świadomy tych wszystkich spraw, dlatego uważałem go "grzesznego".

Kiedyś szliśmy spacerem koło starych szop i on pokazuje jakieś miejsce i mówi: tu mi się ukazała Matka Boska!
Ja na to, jak to, Matka Boska Ci się ukazała? (pomyślałem w duchu: to już nie miała gdzie i komu?)
On mówi: no ukazała się.
Pytam: I co mówiła?
Nic nie mówiła. Uśmiechała się, a potem zniknęła.

Pomyślałem: to pewnie nie była Matka Boska, tylko jakaś pani. Jakby Matka Boska chciała się komuś ukazać, to prędzej wybrałaby mnie, albo jakąś grzeczną dziewczynkę :D
(Pamiętacie, że pycha to był mój największy grzech?)

Minęły lata i dowiedziałem się że ów chłopak ożenił się i został ojcem bliźniąt.
Wtedy pomyślałem, kurcze, zaiste, pewnie mu się objawiła Matka Boska bo narodziny bliźniąt jest dowodem, że Bóg sprzyja temu człowiekowi - tak pomyślałem.

Minęły kolejne lata i wtedy mnie urodziły się bliźnięta.
I wtedy przestałem myśleć o głupotach co do objawień.
Nabrałem dystansu dzięki własnemu doświadczeniu.

wybrana

Naucz mnie czynić Twą wolę, bo Ty jesteś moim Bogiem. Twój dobry duch niech mnie prowadzi po równej ziemi. Ps. 143.10." Tajemnicą wszelkiej świętości jest doskonałe zgadzanie się z Wolą Bożą w rzeczach, które nie zależą od człowieka, a doskonałe posłuszeństwo Bogu we wszystkim, co jest zależne od człowieka. Chodzi więc o taką postawę, aby tak w życiu wewnętrznym jak i zewnętrznym działaniu dążyć wyłącznie do spełnienia się Woli Boga. Wysiłek ludzkiego rozumu na drodze rozeznania Woli Bożej staje niejednokrotnie w obliczu sytuacji, które są tajemnicą. Nie zawsze wiemy, co jest Wolą Bożą wobec nas. A dzieje się to częściej niż przypuszczamy. W razie niepewności trzeba działać zgodnie z tym, co w sumieniu uzna się za niewątpliwy nakaz woli Bożej.
Jeśli więc chcesz podobać się Bogu i prowadzić życie szczęśliwe na ziemi, łącz się zawsze i we wszystkim z Najświętszą Wolą Bożą. Weź pod uwagę to, że grzechy życia , które popełniłeś w rozterce wewnętrznej i goryczy, są następstwem oderwania się od Woli Bożej. Od dziś więc obejmij całym sercem Wolę Bożą i we wszystkim, co cię spotka, mów zawsze: " Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie" (Mt 11, 26). Tak niech będzie, Panie, ponieważ tak się Tobie podobało. Kiedy wstrząśnie twym wnętrzem jakaś przeciwność, pomyśl sobie, że zsyła ci ją Bóg, i powiedz sobie: Bóg tak chce i uspokój się. Panie, ponieważ Tyś to czynił, przyjmuję to w milczeniu. Do tego więc niech zdążają wszystkie twoje myśli i modlitwy, proś Boga w czasie rozmyślania, przy Komunii świętej i podczas nawiedzenia Najświętszego Sakramentu, by ci udzielił łaski doskonałe ; o zdaniu się na Jego Wolę. Oddawaj się nieustannie Bogu tymi słowami: Oto jestem, Boże mój, czyń ze mną i ze wszystkim, co do mnie należy, wedle Najświętszej Woli Swojej.

wybrana

Jesteśmy stworzeni głównie do życia wiecznego. Nasze życie na ziemi jest maleńkim zaczątkiem, maleńkim epizodem życia wiecznego. Żyjąc na ziemi zaświadczamy, czy pragniemy, by nasze życie wieczne było z Bogiem, czy bez Boga. Mamy wybór, jakie życie pragniemy prowadzić tu na ziemi i w wieczności. Jezus Chrystus umarł za nas na krzyżu, by nam to zbawienie dać w darze, byśmy mieli łączność z Bogiem. Naszym zadaniem jest tylko ten dar przyjąć - dar zbawienia. Możemy ten dar przyjąć, lub go odrzucić. Przyjąć, to znaczy przyjąć Jezusa do swojego życia. Przyjęcie Jezusa do swojego życia, to nie puste bezwartościowe słowa, to słowa, które są w naszej duszy, w naszych pragnieniach, w naszych dążeniach. To naszym życiem potwierdzamy, czy chcemy żyć z Jezusem. Jak mamy żyć, właśnie Jezus żyjąc na ziemi nauczał. Nauczał: jacy mamy być, jaki jest Bóg, jakie jest Królestwo Boże, jakie są najważniejsze dla nas przykazania, jak mamy przebaczać i czym się kierować. Zbawienie jest nam dane, ale my musimy pragnąć ten dar przyjąć. Nie możemy powiedzieć, że coś jest dla nas bez nas. Nasza wola musi zdecydować, co wybieramy. Bóg nie może ingerować w nasze życie, bo bylibyśmy Jego niewolnikami lub panami, bo chcielibyśmy, by robił wiele rzeczy za nas i jeszcze odpowiadał za nie. Zło na ziemi istnieje poprzez złe rzeczy, które ludzie sobie nawzajem czynią. Ludzie gdyby kierowali się naukami Jezusa, to byłoby o wiele tego zła i okrucieństwa mniej. Choroby wchodzą w skład natury ludzkiego ciała i duchowość człowieka za nie nie odpowiada. Bóg może wedle swojej woli i na skutek naszych próśb w niektórych sytuacjach pomóc. Głównie ratując nas ma na celu, by ratować nasze życie duchowe, nasze zbawienie, chociażby przedłużając nam nasze życie, lub uleczając w nas chorobę, lub ratując nas z tragicznego wypadku. Bóg podaje nam rękę - daje nam szanse na nawrócenie. Oskarżanie Boga o zło tego świata jest zupełnie bezpodstawne. Bóg jest miłosierny, kochający, cierpliwy, przebaczający. Bóg jest w nas, z nami i przy nas zawsze. My jesteśmy Jego częścią, bo Bóg nas stworzył. Jest naszym najlepszym Ojcem. Nie czeka na nasze potknięcia, nie chce nas karać. Czeka cierpliwie na nasze wznoszenia się w Jego miłości i w Jego świętości, by żyć z Bogiem zawsze i wszędzie, tu na ziemi i w niebie.

maly_kwiatek · Gość

Duśka · Gość

Najlepszą drogą do Boga to nic innego jak posłuszeństwo :P

maly_kwiatek · Gość

Droga posłuszeństwa to droga wiary - wielkiej wiary w osobę, której się ufa, kocha ją i jest jej posłuszna.

W innym wypadku jest to droga niewolnicza.
Trzeba uważać.

maly_kwiatek · Gość

Problemem naszych czasów jest posłuszeństwo biskupom - dawniej dość oczywiste, gdy biskupi jak jeden mąż stali przy Prawdach Wiary, Matce Bożej i Papieżu.

Dziś, gdy bywa, że oni są nieposłuszni Bogu do tego stopnia, że są w masonerii, naprawdę trzeba uważać z tym posłuszeństwem.

maly_kwiatek · Gość

Mogę stać się w dobrej sprawie niewolnikiem Boga, lub Matki Bożej albo innej świętej osoby.
Nie chcę być niewolnikiem osoby służącej złu.

Duśka · Gość

maly_kwiatek · Gość

Ten Który Jest nie zmienia swej miłości wobec człowieka.
Z całym zaufaniem możemy Jemu być posłuszni.

Ja napisałem o posłuszeństwie różnym ludziom, którzy jakoby zastępują Boga na ziemi - według ich własnych nauk - zazwyczaj.

Posłuszeństwo Kościołowi jest tego szczególnym przypadkiem.
Bo co mają zrobić wierni, którzy wyczuwają, że ich biskup błądzi, a chcą być posłuszni Kościołowi?
To bardzo trudne sytuacje, niestety często się powtarzające.

Na domiar, nie brakuje w Kościele czy przy Kościele wilków w owczych skórach, wołających: Oto tu jest Słowo Boże, oto tu jest wykładnia, czego Bóg żąda od Ciebie. Zastosuj się w imię posłuszeństwa Kościołowi.
I prowadza całe rzesze ludzi poza obszary prawdy, bardzo często w odmęty nienawiści, skutkującej utratą wiary.

To naprawdę jest problem.

Dlatego trzeba w ludziach rozwijać świadomość ich wolności i potrzeby dojrzałości by mieli świadomość umożliwiającą rozeznanie, gdzie jest Bóg, a gdzie jego przeciwnik.

Duśka · Gość

Jest wyrażnie powiedziane , że

18 Zaprawdę. bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni.

Jeżeli będzie się zmieniać Słowo , to jest już to Herezją Idea

exe

wybrana

Duśka · Gość

Bóg nie pragnie na siłę nikogo zbawić. Każdy z nas sam musi pragnąć swojego zbawienia. Bóg jest w stanie uszanować wolną wolę grzesznych ludzi, a zarazem realizować własną wolę. Nie raz jest tak ,że nie chcemy Boga, odpedzamy się od Niego , nic z Nim nie chcemy mieć wspólnego , jednak czyni tak , że w nieoczekiwanym momencie robisz zwrot o 360 stopni i tu jest wielka tajemnica jak to uczynił , wbrew ''woli''. Czy ktoś umie na to odpowiedzieć :wink: Question

maly_kwiatek · Gość

maly_kwiatek · Gość

wybrana

Człowiek jest Świątynią Boga, a serce człowieka jest Jego Ołtarzem. Bóg jest miłością.
Poprzez wzrastanie w wierze wzrastamy w świętości i miłości Bożej. My jesteśmy częścią Boga, bo Bóg nas stworzył i jest w nas. Wzrastanie w miłości Bożej daje nam uczucie wielkiego szczęścia, bezpieczeństwa, ochrony i wzmocnienia duchowego. Poznajemy wiarę od swoich rodziców, na katechezie, czytając Pismo Święte, uczestnicząc we Mszy Świętej, jak również poprzez świadectwa wiary innych ludzi, którzy pragną się nimi podzielić. Wiara jet tak wielka i niepojęta, że czasem rozum ludzki nie jest wstanie ją ogarnąć, ale serce i dusza czuje i wie. Bóg jest wszędzie. Mieszka w każdym człowieku. Jest z nami w każdej chwili. Niejednokrotnie wspomaga nas, chociaż my czasem tego nie zauważamy. Z perspektywy czasu dopiero nieraz jesteśmy w stanie to zauważyć. Bóg jest miłością wielką i tą wielką miłością obdarza każdego człowieka, nawet tego grzesznego.
Każdy chrześcijanin jest wyznawcą Jezusa. Jest to wiara dla mnie jedyna i prawdziwa. To nie religia jest wykładnią nasze wiary, ale czystość naszego serca. Pytanie a co to znaczy ? to znaczy, że pragniemy żyć tak, jak nauczał Jezus, bo Jezus jest naszym zbawieniem. Jesteśmy ludzmi grzesznymi, którzy często upadają, ale możemy poprzez wyznawaną wiarę, modlitwę, podnosić się z naszego upadku i starać się wzrastać - wzrastać w świętości Bożej. Grzech oddala nas od Boga. Bóg jest żywy i prawdziwy. Zawsze nas słyszy i zawsze nas widzi. Naszą wolą musimy wyrażać, czy pragniemy życia z Bogiem tu na ziemi i w Królestwie Bożym. Jesteśmy powołani do życia w wieczności. Życie na ziemi jest tylko maleńkim zaczątkiem, maleńkim epizodem życia wiecznego. Tu na ziemi my swoją wolną wolą decydujemy jakiego dalszego życia - życia wiecznego pragniemy. Jezus Chrystus przekazał nam najważniejsze przykazania, które mamy czynić : Kochać Boga i bliżniego swego, jak siebie samego.
Poprzez modlitwę zapraszamy Jezusa do naszego życia i wyrażamy, że pragniemy, by Był z nami i by nas wspomagał, prowadził ku zbawieniu. Bóg tworzył człowieka wolnego i dlatego poprzez modlitwę wyrażamy naszą wolę, że pragniemy zamieszkać w Królestwie Bożym.

maly_kwiatek · Gość

Pięknie piszesz o Bogu i wierze, wybrana.

Jednak zwróć może uwagę na pewien szczegół:

Duśka · Gość

Ja bym raczej powiedziała , że staliśmy się „domownikami Boga”. :wink:

wybrana

maly_kwiatek · Gość

maly_kwiatek · Gość

Aby łatwiej zrozumieć istotę tego, o co w tym chodzi, kiedyś otrzymałem jedno proste zdanie:
"To Bóg stworzył człowieka, a nie człowiek stworzył Boga".

I gdy to przyjmiemy za założenie, wnioski stają się jasne.

Duśka · Gość

I jeszcze stworzył na dodatek z gliny . Człowiek jest tworem Boga, tzn. Bogu zawdzięcza byt i życie. :wink:

wybrana

Prawdziwy obraz Boga

Zatwierdzone przez Watykan

[link widoczny dla zalogowanych] ?

Duśka · Gość

Nasze spostrzeganie Boga jest jedynie bladym odbiciem Jego Obrazu. Będąc na ziemi poznajemy Boga jakby w zwierciadle.

18 My wszyscy z odsłoniętą twarzą wpatrujemy się w jasność Pańską jakby w zwierciadle; za sprawą Ducha Pańskiego, coraz bardziej jaśniejąc, upodabniamy się do Jego obrazu. :wink:

exe

TOMASZ-V.A.D · Gość

Myślę, że to jest bardzo ciekawe ujęcie obrazu i drogi do Boga. Kto źle to odbiera ten cierpi z powodu braku Jego obecności, nie odczuwa jej, mimo, że Bóg cały czas jest.

wybrana

Obiecałem światu Mesjasza. Czego nie uczyniłem, aby przygotować Jego przyjście! Ukazywałem się w symbolach, które Go przedstawiały już tysiące lat przed Jego przyjściem!
A kim jest ten Mesjasz? Skąd przychodzi? Co uczyni na ziemi? Kogo przychodzi ukazać? Mesjasz jest Bogiem. A kim jest Bóg? Bóg jest Ojcem, Synem i Duchem Świętym. Skąd przychodzi lub raczej kto Mu polecił przyjść między ludzi? Ja, Jego Ojciec, Bóg. Kogo ukazywać będzie na ziemi? Swego Ojca, Boga. Co uczyni na ziemi? Sprawi, że Ojciec, Bóg, zostanie poznany i pokochany. Przecież powiedział:
„Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do Mego Ojca?" - „Nesciebatis quia in his quae Patris Mei sunt oportet Me esse?" (Łk 2,49)
„Przyszedłem pełnić jedynie wolę Ojca Mojego." (J 6,38)
„Wszystko, o co poprosicie Ojca w Imię Moje, da wam." (J 15,16; 16,23)
„Módlcie się tak: Ojcze nasz, który jesteś w Niebie." (Mt 6,9)

Następnie - ponieważ przyszedł otoczyć chwałą Ojca i dać Go poznać ludziom - mówi:

„Kto Mnie widzi, widzi Ojca Mojego." (J 14,9)
„Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie." (J 14,11)
„Nikt nie przychodzi od Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie." (J 14,6)
„Każdy kto jest ze Mną jest także z Ojcem Moim." (l J 1,3) itd...
Przychodzę do was dwoma drogami: poprzez Krzyż i Eucharystię!
KRZYŻ, jest Moją drogą zstępowania ku Moim dzieciom. Sprawiłem, że przez niego Mój Syn was odkupił. Dla was Krzyż jest drogą dojścia do Mego Syna, a przez Mojego Syna - do Mnie. Bez niego nigdy me moglibyście przyjść do Mnie, człowiek bowiem ściągnął na siebie przez grzech karę rozłąki z Bogiem.
w EUCHARYSTII przebywam między wami jak ojciec w swojej rodzinie. Chciałem, żeby Mój Syn ustanowił Eucharystię, aby z każdego tabernakulum uczynić skarbiec Moich Łask, Moich Bogactw i Mojej Miłości, aby dać je ludziom, Moim dzieciom.
Sprawiam, że tymi dwiema drogami nieustannie zstępuje Moja Potęga oraz Moje niezmierzone Miłosierdzie.
Ukazałem wam, że Mój Syn Jezus reprezentuje Mnie przed ludźmi i że przez Niego stale przebywam miedzy nimi. Teraz pragnę wam pokazać, że przychodzę do was także przez Mojego Ducha Świętego, aby być wśród was.

Zeszyt nr.I
Przychodzę do was dwoma drogami: poprzez Krzyż i Eucharystię!
KRZYŻ, jest Moją drogą zstępowania ku Moim dzieciom. Sprawiłem, że przez niego Mój Syn was odkupił. Dla was Krzyż jest drogą dojścia do Mego Syna, a przez Mojego Syna - do Mnie. Bez niego nigdy me moglibyście przyjść do Mnie, człowiek bowiem ściągnął na siebie przez grzech karę rozłąki z Bogiem.
w EUCHARYSTII przebywam między wami jak ojciec w swojej rodzinie. Chciałem, żeby Mój Syn ustanowił Eucharystię, aby z każdego tabernakulum uczynić skarbiec Moich Łask, Moich Bogactw i Mojej Miłości, aby dać je ludziom, Moim dzieciom.
Sprawiam, że tymi dwiema drogami nieustannie zstępuje Moja Potęga oraz Moje niezmierzone Miłosierdzie.
Ukazałem wam, że Mój Syn Jezus reprezentuje Mnie przed ludźmi i że przez Niego stale przebywam miedzy nimi. Teraz pragnę wam pokazać, że przychodzę do was także przez Mojego Ducha Świętego, aby być wśród was.

Zeszyt I
[link widoczny dla zalogowanych]

Jaśmina · Gość

Nie wiem czy nie przyczyniłam się do nacisku na pewnym znajomym, którego właściwie znam od 3 tygodni . Nagle ,tak po 10 latach poszedł pierwszy raz dziś do Kościoła i do Konfesjonału . Z początku bardzo się wykręcał , byłam trochę ostra w stosunku do niego i nie wiem czy nie wywarłam tym nacisku , gdzie wcześniej deklarował od siebie sam powrót , a zmieniał ciągle zdanie , aż do dziś , gdzie nie wytrzymałam i na spokojnie użyłam słów dla niego nie wygodnych . Reakcja była natychmiastowa i efekty również tylko czy nie ze względu na moją osobę to uczynił , gdyż wiem ,że zależy mu na mojej przyjażni . Boję się , że przyjdzie czas , gdzie będę musiała go opuścić i żeby nie okazało się , że ten powrót był powierzchowny . Trochę mnie to niepokoi. A niepokoi ponieważ użył sformuowania ''gdyby nie ty, nie wróciłbym do Kościoła '', jednak w tym żadna moja zasługa .