KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

simonpierre

Mam pewien problem. U mnie w parafii ja jestem jednym z najstarszych ministrantów, ale nasz najstarszy kolega, który zajmuje się, w szczególności, naszą wspólnotą kazał mnie prowadzić to wszystko, bo on wyjeżdża na studia. Ja z niektórymi rzeczami sobie radzę, ale najtrudniej mam z najmłodszymi. Nie wiem, jak ich uspokajać, żeby nie rozrabiali przed i w trakcie mszy. Oni mnie nie chcą słuchać. Czasami się staram nie zwracać na nich uwagi, ale zaczynam tracić do nich siły. Proszę o sposoby na wprowadzenie jakiejś dyscypliny, żeby to wszystko ogarnąć.

exe

Szczęść Boże !
Przede wszystkim milczenie twoje wobec nich winno być wymowne, zaś rozmowy z nimi jedynie krótkie i zdawkowe, obliczone tylko na ustalenie programu ministranckiego działania.

Przede wszystkim należy donieść o tym proboszczowi, ponieważ to on jest głową całej parafii. To on [przede wszystkim winien mieć świadomość , że postawa służby ministranckiej w ogólności przedsięwzięć parafialnych, rzutuje na postrzeganie całej parafii przez wiernych.

W mojej parafii , jeden z księży podczas Mszy Świętej tak spojrzał na śmiejących się młodszych ministrantów, że zmroził ich wzrokiem, aż do końca Mszy, zażegnując problemy. Warto więc - wydaje się - porozmawiać o tym również z pozostałymi kapłanami.
Z Panem Bogiem.

simonpierre

Właściwie u mnie w parafii jest tylko jeden kapłan, nasz proboszcz, który mnie właśnie często mówi, żebym uspokajał chłopaków, chociaż odpowiadam, że mnie oni nie słuchają. No i rzeczywiście mnie się nikt nie boi. Lubię sprawy na spojnie załatwiać i nie unoszę się zbytnio gniewem. Mi nie chodzi o jakieś ,,zastraszenie", jak to inni ze starszych ministrantów myślą, żeby zastosować, tylko o coś innego, bo wiem, że to są jeszcze w pewnym sensie dzieci, które muszą się czasem pośmiać. Chcę, żeby jednak w jakiś dobry sposób uświadomić im, że trzeba pewną powagę zachować i poczekać z żartami na koniec służenia.
I jescze tutaj wchodzi sprawa z jednym ministrantem, który ma ADHD i jemu jest najtrudniej stać spokojnie, bo wiem, że osoby z tą chorobą muszą często coś robić.
Tak pokrótce napisałem o co mi chodzi.

exe

Masz kontakt z rodzicami tych osób ? Najpierw proponuję więc spotkanie z ministrantami . Przede wszystkim skoro proboszcz zrzuca to na ciebie, więc porozmawiaj z nim o zmianach personalnych, jeśli oni nie usłuchają.

Tak myślę.