KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

Florenzi

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus !

W sumie to sam nie wiem dlaczego założyłem ten temat, chyba raczej dla tego żeby komuś się 'wygadać' , opowiedzieć o tym wszystkim, gdyż po prostu nie mam przyjaciela któremu mógłbym zaufać...
Z jednej strony może i piszę to dlatego, bo wielu ludzi z tego forum mi pomogło, dobrym słowem, modlitwą... Kto ma chwilę czasu poświęcić na przeczytanie rozterek 21 letniego chłopaka, który jest tylko "po drugiej stronie" monitora , zapraszam...

A więc ...
Myślę żę od zawsze byłem osobą "dosyć wierzącą", zawsze do kościoła, codziennie modlitwa przed snem, ale jakoś specjalnie nie zgłębiałem wiary. Zawsze jednak w swoich modlitwach zwracałem się do Boga z ufnością że mi pomorze.
2013. To rok w którym zaczyna się moja przemiana... Sierpień, końcówka wakacji . Pierwsza dziewczyna, alkohol, i tak, pierwsze współżycie .Bez zabezpieczenia. Potem strach, co ja zrobiłem, jaki jestem nieodpowiedzialny, przecież przez jeden błąd, mogę mieć dziecko. Modlitwa, potem kolejne spotkanie z tą dziewczyną i znów to samo zrobiliśmy... Znowu strach, ale mimo tego zrobiliśmy to znowu po alkoholu 3 raz. Z perspektywy czasu patrząc na to dzisiaj dopiero widzę jak głupi byłem.
Jesień 2013, tutaj zaczyna się moja przemiana. Najpierw moja modlitwa miała bardziej charakter prosząco Boga o to bym nie miał dziecka, by mi wybaczył, dał "II szansę "w życiu. Nie, nie zostałem ostatecznie ojcem.Z czasem jednak widziałem jak powoli się zmieniam, zaczynałem dzięki temu zdarzeniu przybliżać się do Boga.
Tak wiem, to paradoksalne, ale może tak miało być? Czytałem Pismo Święte, czułem się jakoś dziwnie. Lepiej. Niesamowicie.
Czułem że ktoś jest ze mną, swoje myśli kierowałem ku Jezusie, starałem się z dnia na dzień być lepszym człowiekiem. Wspominam ten czas jako coś pięknego, wreszcie podczas mszy świętej czułem jakbym naprawdę w niej uczestniczył, tak jakby mój umysł dopiero się na to wszystko otworzył.
Było pięknie.

Do czasu...

Był jakoś koniec grudnia 2013 r, to chyba wtedy nastąpił pierwszy raz atak "bluźnierstw". Nie wiem dlaczego, skąd... Czytałem wtedy Pismo Święte, chyba Ewangelię Św. Jana i opis końca świata. Nagle w mojej głowie pojawiło się okropne bluźnierstwo. Przeraziłem się. Myśl ta była tak przerażająca, że czułem że zaraz zemdleję ze strachu. Starałem się później normalnie funkcjonować, ale nie dawałem rady. Nie mogłem czytać Pisma Świętego, gdyż cały czas bałem się że nadejdzie mnie jakaś "zła myśl". Przestałem odmawiać różaniec, czytać Pismo Święte. Byłem rozgoryczony. Chciało mi się płakać, odsunąłem od siebie Boga bo nie chciałem by nachodziły mnie te myśli. Potem był następne myśli, przerażenie. A co jeżeli jestem opętany ? Zacząłem bać się duchów, zjawisk paranormalnych. W sumie to zawsze bałem się takich rzeczy, nigdy nie oglądałem horrorów itp. ale strach przed tym nasilił się u mnie w tym czasie jeszcze bardziej. Nie mogłem się na niczym skupić, pojawiały się nowe myśli bluźniercze, tłumaczyłem je sobie, uspokajałem się na chwile, i znowu sobie tłumaczyłem. Czułem że powoli wariuje. Modliłem się już tylko przed snem, szybko odmawiałem pacierz i prosiłem Boga by mi to przeszło.
Rok 2014 i 2015. To ciągłe rozterki. Moje myśli bluźniercze już trochę przeszły, ale nasiliła się jakaś nerwica na punkcie spowiedzi. Przypominałem sobie grzechy z przeszłości, chodziłem do spowiedzi, po spowiedzi znowu miałem skrupuły "a czy wszystko powiedziałem" "a czy dobrze się wysłowiłem" "czy na pewno dostałem rozgrzeszenie" .Ciągłe rozterki , cały czas coś nowego w mojej głowie się rodziło. Na szczęście skończyłem szkołę jakoś... W moim życiu jest wiele nałogów, papierosy, alkohol, masturbacja z czym nie mogę poradzić sobie aż do dzisiaj...
Rok 2016.
Skrupułów ciąg dalszy, spowiedzi i rozterki, spowiedzi i rozterki. Pytałem na forum tutaj, i wielu ludzi mi pomogło. W kwietniu wyjechałem do pracy za granicę. Wszystko się nieco uspokoiło, ale zaczęło pojawiać się już problemy z innej dziedziny życia... Na punkcie prawa. Cały czas się bałem że łamie prawo, że coś robię nie tak, że pójdę do więzienia, że zapłacę karę, mandat.
Tak dochodzimy do jesieni 2016, czyli dzisiaj.
Pojawił się u mnie problemy osobiste. Po raz pierwszy od nie wiem kiedy, odmówiłem cały różaniec. Potem znowu i znowu. Przez ostatnie dni października, przez 4 dni pod rząd. Poczułem że znowu zbliżam się do Boga. Znów czuję to co kilka lat temu. Czuję obecność Jezusa, kogoś kto mi pomaga i nademną czuwa. Czytam Pismo Święte, słucham religijnej muzyki, chcę iść za Jezusem.

Jednak... pojawiły się odrazu rzeczy z przeszłości...
Zapomniałem dodać także fakt z kwietnia tego roku, jeszcze sprzed wyjazdu za granicę...Byłem na wizycie u diecezjalnego księdza egzorcysty. Bałem się, ale pojechałem. Wygadałem się wreszcie komuś .
Wyspowiadałem się. Było ok. Powiedziałem mu o moim problemie, o myślach bluźnierczych. Do dzisiaj dźwięczą mi jakby słowa tego księdza w głowie "To nie prawda, to kłamstwa. Mów do siebie 'To nie moje myśli".
Przypomniałem sobie o tym niedawno. Wpadłem w jakiś paradoks.

Teraz gdy moja wiara znowu jakby wzrastała, promieniała... Pojawia się u mnie jakiś "mały" zalążek strachu i niepewności... A co jeżeli te myśli bluźniercze nadejdą? Zacząłem o tym rozmyślać. Do tej pory nauczyłem się ignorować te myśli bluźniercze. Zacząłem jakby znowu "głupieć" ...
Najbardziej nie daje mi spokoju to, że słowa księdza egzorcysty które mi dźwięczą w głowie i które wypowiadałem podczas nachodzenia bluźnierstw uroiły mi się w głowie. A co jeżeli sam to sobie wymyśliłem? Przeczytałem w internecie?

"To nie prawda, to kłamstwa. Mów do siebie 'To nie moje myśli"

Siedzi mi to zdanie w głowie. Szukam w internecie pomocy na temat bluźnierstw, ludzie opisują swoje problemy, Zaczynam się znowu bać że coś jest ze mną nie tak...

I tak dochodzimy do dnia dzisiejszego. Siedzę, popijam herbatę z cytryną, mam laptopa na nogach. Jutro czeka mnie ostatni dzień pracy , a w czwartek nad ranem powrót do Polski.

Ciekawe czy ktoś wytrwał do końca? Jeżeli tak, to na prawdę gratuluję.
Chyba mi trochę ulżyło.

PS. A co z moją pierwszą miłością, przez którą tak jakby wszystko się zaczęło ? Pamiętam jak modliłem się by Bóg podarował dziecko parze, która tego dziecka na prawdę chce. Modliłem się bym w życiu dostał szanse na poznanie kogoś, kogo na prawdę pokocham i z nim będe chciał mieć dziecko z miłości a nie z przypadku.
Z ową dziewczyną urwał się kontakt. Znalazła sobie chłopaka. Wpadła. Ożeniła się i wyjechała. Dopiero po czasie zrozumiałem jak ją kochałem , i do dzisiaj nie poznałem równie tak fantastycznej dziewczyny jak ona...

Pozdrawiam.

Duśka · Gość

Czasami tak w życiu bywa , że leżąc w łóżku nie ma co liczyć na to, że ktoś przyniesie nam koc . Można też całe życie próbować kochać, ale nigdy się nie zakochać. Nasze myśli wybiegają naprzód, by dotrzeć do celu, a tego celu nie znajdujemy. Płacz bez powodu ,lęki . beznadzieja, pustka, smutek, żal i Bóg wie co jeszcze w każdym w nas ''drzemie''. Stale koncentrujemy się na brakach. Ciągle widzimy w sobie to, czego nam brakuje. Pragniemy uczucia dostatku w życiu nie tylko konsumpcyjnym , jak i emocjonalnym. A tak często zapominamy , że sprawy duchowe są również ważną częścią naszego duchowego rozwoju, naszej drogi do świętości. Bóg powinien być zawsze w naszym życiu, nieważne czy nam się dobrze wiedzie czy źle. Gdy jednak spotykają nas złe rzeczy, oskarżamy za nie Boga, gniewając się za to, szukamy winowajcy. Nie rozumiemy tego stanu rzeczy. Często i jest tak ,że szukamy wtedy ratunku u Stwórcy jako ostatniej ''deski''.

exe

Bracie!

Myślę, że ksiądz miał rację. I ja myślę, że zły duch próbuje osaczyć Ciebie.

W żadnym wypadku nie rezygnuj z pobożnego życia. Oto diabłu chodzi ...
A myśli o tym, co będzie ... Odłóżmy je - niech martwią się same o siebie ;)
Niech Bóg obdarzy cię dobrą żoną, jeśli tylko będzie taką Jego wola.
Serdecznie pozdrawiam,
exe

Florenzi

Cały czas walczę z tymi myślami, czasami przychodzą mi znikąd tak straszne bluźnierstwa że nie mogę opanować strachu. Próbuję nad tym zapanować...
Czasami mam takie myśli że czuję że dobro i zło , wszystko mi się miesza w głowię... Najgorsze jest to że raz pojawiło się w mojej głowie straszne bluźnierstwo na temat Boga i Jezusa, i teraz gdy np. chcę czytać Pismo Święte, czy modlę się, ta okropna myśl już mi automatycznie przychodzi do głowy...Ot takie zamknięte koło :

exe

Odrzucać natręta i żyć dalej. ;)

Duśka · Gość

Wyłącz myślenie a zastosuj Ora et labora :wink:

Florenzi

Sam nie wiem czy w czasie gdy nadejdą mnie takie myśli bluźniercze, mam odmawiać jakiś akty strzelisty, albo "to nie prawda, to kłamstwo- te myśli nie są moje" czy może po prostu ignorować...

exe

Florenzi

Exe i Duśka, jak zwykle służycie dobrą radą. Bardzo wam dziękuję, jesteście niesamowici że poświęcacie swój czas na rozmowę ze mną na forum o o moich życiowych rozterkach...

Będę się za was modlił...

Jeszcze raz DZIĘKUJĘ

PS. Co do avataru, jest to zdjęcie mojego autorstwa , uchwyciłem w kadrze jedno z moich ulubionych miejsc w mojej miejscowości :)

exe

Wiesz, nasza cała ekipa tu strażnikuje, nawet głęboką nocą, aby służyć potrzebującym ...
No, ale dość tej próżności ;)

PS: no właśnie widzę, że to jakowaś równina raczej , a zdjęcie zawiera swoistą świeżość ;)

Duśka · Gość

Mała poprawka :wink: . No nie cała kadra, bo ja w nocy próżnuje ale mam ''taryfę ulgową''. [link widoczny dla zalogowanych]

Florenzi

Witajcie !
Mam pewien problem, to znaczy problemem tego nie można nazwać ale jakoś mi tak od wczoraj nie daje spokoju...
Otóż, uwielbiam piłkę nożną, choć teraz to już bardziej jako kibic. Moją ulubioną drużyną której mecze zawsze oglądam jest ekipa z Rzymu, o nazwie "Roma".
Mam teraz pytanie, czy kibicowanie to swego rodzaju grzech ? Jakoś mnie tak wczoraj naszła refleksja że w Rzymie ginęli chrześcijanie, barwy tej ekipy to "żółto" czerwone" czyli barwy flagi Rzymskiej, a herb to Wilk który pochodzi od herbu miasta, wszystkim znanej wilczycy która karmi Remusa i Romulusa, taki sławny pomnik w Rzymie. Właśnie, ten wilk też jakoś mi się dziwnie kojarzy...
Wiem że to błachostki, ale dla mnie to dosyć ważne. Nie powiem, jestem wielkim fanem tej ekipy, utożsamiam się z tym klubem, aktywnie uczestniczę w dyskusjach na forum po meczu tych ekip...
Czy przesadzam ?

exe

Myślę, że nic złego nie ma w tym, że kibicujesz. Nie wyznajesz wiary w Romulusa i Remusa, stąd intencje masz czyste.
Tak myślę :wink:

Z Bogiem!

Florenzi

Ostatnio Papież Franciszek spotkał się nawet z piłkarzami tego klubu, którzy przekazali mu koszulkę z jego imieniem, a która następnie została wystawiona za licytację dla celów charytatywnych. :)

exe

No i w zasadzie sam sobie odpowiedziałeś :wink:

Florenzi

Niech będzie Pochwalony Jezus Chrystus !

Chciałbym się was poradzić, a mianowicie... Staram odmawiać różaniec, może nie zawsze codziennie, ale chciałbym teraz regularnie zacząć codziennie poświęcić te 25 minut każdego dnia na tą modlitwę.
Do tej pory jednak nie wiem czy dobrze odmawiałem różaniec, modliłem się według tego schematu na tym zdjęciu : [link widoczny dla zalogowanych]śka.pl/wp-content/uploads/2009/01/modlitwa.jpg

Niektórych modlitw dobrze nie znam na pamięć, i mam pytanie czy to grzech że czytam je z telefonu lub książeczki ? Czy muszę się ich nauczyć?
A także moje drugie pytanie czy sam sposób odmawiania różańca jak na zdjęciu jest poprawny ?
Słyszałem że należy także rozważać danego dnia podczas modlitwy tajemnice, ja niestety tego nie robiłem...

dark

Duśka · Gość

Wydaje mi się ,że to nie ma , aż takiego znaczenia i nie należy podchodzić do tego tak '' rygorystycznie , zarówno co do formy i miejsca odmawiania różańca a niektórzy nawet '' czepiają'' się prawidłowego trzymania . Liczy się szczera chęc i intencja . Mnie często zdarza się zasypiać w trakcie , szczególnie wieczorami i nie raz było tak ,że jedną częśc odmawiałam godzinę . :wink:

maly_kwiatek · Gość

exe

Florenzi

Szukałem w internecie sposobu na odmawianie różańca i mam wrażenie że niektóre "techniki" się różniły delikatnie...

Czyli ten sposób wedle którego się modlę jest dobry ?
[link widoczny dla zalogowanych]śka.pl/jak-odmawiac-rozaniec/

exe

Florenzi

Florenzi

Witajcie :)

Otóż, mam do was pytanie . Zastanawiam się nad tegorocznym Wielkim Postem, jednak nie wiem kiedy on się zaczyna i kończy? Podobno od Środy Popielcowej, czyli od 1 marca w bieżącym roku, a kiedy się kończy ? W dniu Wielkanocy ?

Mógłby mi to ktoś wyjaśnić, bo już się sam w tym pogubiłem ...

exe

Spoko.;)
1 marca jest pierwszy dzień Wielkiego Postu, a koniec jest w Niedzielę Palmową 9 kwietnia ;)
Potem rozpoczyna się Wielki Tydzień.

Duśka · Gość

exe

Zgadza się. Mój błąd.
Przepraszam.

Florenzi

- exe, Duśka: Dziękuję : ))

Duśka · Gość

A może tak „40-dniowy post”. Question

Zrezygnować z czegoś, co jest naszym „żywieniowym narkotykiem”, bez czego nie wyobrażamy sobie dnia, co jest naszym rytuałem. Ja już myślę nad konkretnym postanowieniem. :wink:

Florenzi

Ja w tym roku po raz pierwszy raz w życiu będę pościł : ) Postanowiłem że nie będe pił alkoholu, a czasami piwo zdarza mi się wypić, chcę także odrzucić okropny nałóg palenia papierosów, zlikwidować mój okropny nałóg przeklinania... Jakoś strasznie nie przeklinam ,ale muszę odrzucić ten okropny nawyk. : )
Jutro wieczorem wypalę ostatniego papierosa, ostatnie piwo koniec : )