KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

Palma

Popieram Exe, dodam, że wiara nasza jest Miłosierna bo Bóg jest Miłosierny i myślę, że po przemyśleniu powyższych słów, można iść się poopalać i porozmyślać o wakacjach :)

Dorota64

Bóg jest nie tylko Miłosierny, ale przede wszystkim silniejszy od zła, od naszego grzechu. A tu wystąpiła wręcz promocja zła.. Mamy głosić Dobrą Nowinę, jak zresztą mówi Exe.
Dobry pomysł , Palmo z tym opalaniem, ale ja bym proponowała poopalać się w promieniach Miłości, przed Najświętszym Sakramentem. Bóg ukryty w Tej maleńkiej Hostii jest Miłością Przebaczającą , On nam wskazuje , co z swym grzechem mamy zrobić. Nikt, kto poznaje Żywą Obecność nie zaneguje ani Tradycji ani Magisterium Kościoła , wręcz przeciwnie , będzie po nie sięgał, ale zanurzony już w Miłości, Chrystusie Jezusie. To Miłość nas przemienia w ludzi o czystych sercach , a nie nakazy. I z miłości do Boga staramy się przestrzegać Jego Przykazań, a nie ze strachu. I tej miłości uczy nas Jezus...a to miłość wymagająca...

Katarynka

Bóg jest Miłością i dlatego zawraca grzeszników z ich dróg również poprzez upomnienia i kary. A w wiersze wplata słowa otuchy, które również są wyrazem Miłości.
Ja znam Boga poważnego, a nie pluszowego misia. Nie wiem kogo Prawda o Bogu miałaby wpędzać w depresję, chyba tylko uporczywego grzesznika, a tego raczej nie wolno zagłaskiwać na śmierć wieczną i przedstawiać mu Boga w karykaturalnej formie.

Dorota64

Katarynka

Cytat św. Augustyna znajduje zastosowanie w całym kontekście jego wypowiedzi, a nie w oderwaniu od kontekstu.
A co do faryzeuszy, to Pan Jezus używał bardzo mocnych słów w odniesieniu do ich obłudy religijnej i nieobce Mu były słowa : groby pobielane, albo: obchodzicie całą ziemię, by pozyskać jednego współbrata, a później go czynicie w dwójnasób godnego piekła (cytat z pamięci).

Czytam teraz opracowanie życia proboszcza z Ars, pisane językiem nieco archaicznym, więc domyślam się, że opracowanie nie jest szczególnie współczesne. I co mnie uderza, to duża różnica pomiędzy mową współczesną a tamtą, bo tamta mowa jest jasna, klarowna, na zasadzie : tak, tak, nie, nie i nie ma tam żadnego pomieszania pojęć, żadnej dwuznaczności czy wieloznaczności, żadnego zmiękczania i usprawiedliwiania, jest serce i czyn, litera i duch, nauczanie Kościoła stosowane w całej pełni, jak to zresztą czynili również nasi wspaniali święci.
Ja cały czas do tego jednego staram się nawiązywać i doprawdy trudno mi zrozumieć histeryczne reakcje jakie w różnych osobach ten fakt wzbudza, tym bardziej, że tajemnicą poliszynela jest kryzys wiary, który rozlewa się także w Kościele.
Odpowiedzią na kryzys nie jest zmiana doktryny (choćby eksponowanie Miłosierdzia kosztem Sprawiedliwości, odrywanie serca od czynów, itp., tych herezji jest tak wiele na wielu płaszczyznach, że trudno tu się odnieść w sposób jasny i treściwy, trzeba by odnosić się do każdej z rzeczy z osobna, ponadto jeśli ktoś mówi w sposób wieloznaczny, zawsze może wykręcić się sianem), by dopasować doktrynę (oraz Boga) do oczekiwań człowieka, ponieważ to człowiek powinien dopasowywać siebie do tego czego Bóg go naucza.
W innym przypadku będziemy mieli tak jak w kościołach w Niemczech, obiecanki cacanki, a głupiemu radość.

Słowo Boże może być źródłem smutku wyłącznie dla osób, które nie chcą słuchać tego Słowa i traktują je wyłącznie w kategorii suchych nakazów i zamachu na swoją samowolę tudzież swoje poglądy, wygody, przyzwyczajenia, itp. będące w opozycji do tego czego Kościół nieomylnie od wieków nauczał.
Bo człowiek ma na ogół twardy kark do spraw Bożych.
A Dobra Nowina to nie są obiecanki cacanki lecz konkretne wymogi, nawet trudniejsze niż te w czasach przed Chrystusem, ale nazwane są właśnie Dobrą Nowiną, a nie smutnym brzemieniem nie do udźwignięcia, choć owszem, mogą się wiązać z niewygodą, cierpieniem, łzami czy smutkiem, wyrzeczeniem i ofiarą, niepopularnością i trudnymi decyzjami. To wciąż jest część Dobrej Nowiny.

exe

Dorota64

Katarynka

exe

mała czarna · Gość

Piszesz bardzo chaotycznie i właściwie nie wiadomo do czego to przypiąć Rolling Eyes

exe

Dorota64

Katarynka

Z braku czasu streszczę się do

exe

exe

Dorota64

Powstało tu ciekawe zjawisko....
Katarynka nie rozumiejąc języka filozoficznego, pisząc także , ze do poznania Boga filozofii nie potrzeba, odpowiada właśnie na filozoficzne posty, a moje pisane językiem prostej baby omija szerokim łukiem. Poniekąd rozumiem, bo zwykłemu śmiertelnikowi nie w smak jest , gdy wykazuje się jego błędy, jego zaniedbania, lepiej natomiast jest poobgadywać innych.
Inne zauważalne przeze mnie zjawisko , to takie , że mimo iż Katarynka twierdzi , że omija pisanie ludzi tzw. niereformowalnych , w pokrętny sposób udziela odpowiedzi filozofowi , a treścią są kolejne zarzuty , mniemam , że znów do mej osoby.
Ale....
Aby ogołocić i zaprzec się siebie ( to pojęcie , które może nie być znów zrozumiałe dla innych, na czym ono tak właściwie polega) , wyrzec się grzechu, zrezygnować z wygód i przywiązań, to najpierw należy poznać , z czego się ogołocić, czego się wyrzec, a to wiąże się z poznaniem siebie samego, swego serca, swego wnętrza, oczywiście z pomocą Bożą , bynajmniej nie samemu. Aby poznać siebie natomiast to trzeba poczuć się jako nędzny człowiek dosłownie i nade wszystko nie myśleć o innych tylko li wyłącznie o sobie, swej nędzy, grzeszności. Jednym słowem jakby stawać się własnym ( w świetle Ducha Świętego ) oskarżycielem , a nie czyimś.
Owocem takiego poznania dla duszy, która się takiemu poznaniu poddaje winno być całkowite uwolnienie od jakichkolwiek oszczerstw , domniemywań, osądów.

Ostatnia wypowiedź Katarynki moim zdaniem służyć winna jej samej. Wszystkie posty Katarynki bowiem świadczą, że sama za to ogałacanie nawet się nie wzięła, bo nie ma owocu poznania siebie, swego grzechu, swych przywiązań. Jest tylko grzebanie w czyichś sumieniach, bynajmniej nie w swoim.
Dla zainteresowanych procesem poznawania siebie polecam , to w czym ja uczestniczę i co jakiś czas przeżywam, może ktoś zna dodatkowe propozycje, a mianowicie sa to rekolekcje ignacjańskie i "33-dniowy okres ćwiczeń duchowych do Aktu Ofiarowania się Jezusowi Chrystusowi przez Maryję"-Na podstawie „Traktatu o doskonałym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny” Św. Ludwika Marii Grignion de Montfort (1673-1716). Link do ostatnich ćwiczeń [link widoczny dla zalogowanych] - proszę zwrócić uwagę na spis treści.

Mam pewne obawy związane z tym , co przekazuje nam Katarynka , a te obawy są ujęte w ciekawej pozycji książkowej , cytuję za portalem deon.pl "

O potępianiu bliźniego

Jest jeszcze inny rodzaj złudzenia, którym diabeł kusi niektóre osoby. Rozgrzewa ich mózg pragnieniem o zdumiewającej sile, pragnieniem, aby zachować prawa Boże i wyniszczyć grzech we wszystkich ludziach. Czuwa przy tym, aby nie sugerować im czegoś, co byłoby wyraźnie złe, ale skłaniać ich do czynienia tego, co czyni czujny biskup w stosunku do wiernych wszystkich stopni, lub opat w stosunku do swoich mnichów. Te osoby napominają wszystkich, których spotykają, wyrzucają im ich winy, tak jakby były odpowiedzialnymi pasterzami ich dusz i poczytywały sobie za uchybienie wobec Boga, gdyby czyniły inaczej.

Mówią, że płomień Bożej miłości ich przynagla. W rzeczywistości zaś kłamią, bo ogień piekielny szaleje w ich mózgach i wyobraźni. Można to stwierdzić w następujący sposób. Diabeł jest duchem i, tak jak aniołowie, z natury swej, nie ma ciała. Atoli, za Bożym pozwoleniem, aniołowie i diabły przyjmują czasem na siebie ludzkie ciało, aby spełnić pewną misję w stosunku do ludzi. W tym wypadku cechy ich ciała wyrażają zawsze w jakiś sposób dzieło, które mają wykonać. Pismo Święte daje nam tego dowody i za każdym razem, kiedy Stary lub Nowy Testament ukazuje nam anioła posłanego do nas w cielesnej postaci, jego imię albo narzędzie, które ma w ręku, albo jaki inny szczegół ciała ujawnia, czym się on zajmuje jako duch i co zwiastuje.

Podobnie jest z diabłem. Jeżeli ukazuje się w cielesnej postaci, to postać ukazuje w pewien sposób to, jacy są jego uczniowie jeśli chodzi o sprawy ducha. Aby zaś poprzeć to przykładem, oto co wiem od kilku adeptów nekromancji, którzy znają się na wywoływaniu złych duchów, tudzież od niektórych osób, którym diabeł ukazał się w postaci cielesnej. Za każdym razem, kiedy diabeł przybiera postać ludzką, ma na twarzy tylko jedno nozdrze: jest ono zresztą wielkie i szerokie, a nawet chce je diabeł rozszerzyć, aby można było zatopić wzrok w jego głowie i widzieć jego mózg. Mózg jego nie jest jednak niczym innym jak tylko ogniem piekielnym, bo diabeł nie może mieć innego; a jeżeli może kogoś skłonić, by popatrzył nań, to nie chce nic więcej. Ten, kto się ośmielił nań spojrzeć, traci rozum na zawsze. Doświadczeni nekromanci o tym wiedzą i tak czynią, aby nie sprowokować diabła do wykonania takiego gestu.

Wspomniałem o tym tylko w tym celu, aby pokazać jak diabeł, gdy przyjmuje ciało, ukazuje poprzez pewne cechy zewnętrzne, kim duchowo są jego słudzy. Podobnie rozpala ogniem piekielnym wyobraźnię swoich kontemplatyków tak, że chcą wykonywać od razu i bez umiaru ni rozeznania wszystko to, co im myśl przyniesie i biorą na siebie nieroztropnie i pospiesznie obowiązek wytykania wad bliźnim. Wada ta pochodzi stąd, że w znaczeniu duchowym, osoby owe mają tylko jedno nozdrze. Fakt, że nasze nozdrza są oddzielone od siebie, oznacza umiejętność duchowego rozeznania potrzebnego do sądzenia. Dzięki temu rozeznaniu odróżnia się dobro od zła, zło od tego, co jeszcze gorsze, i to co dobre od tego, co lepsze, zanim się wyda sąd o tym, co się widzi lub słyszy. Podobnie mózg oznacza wyobraźnię, której siedlisko i narząd znajdują się w głowie.

– „Chmura niewiedzy”, Kraków 1985, s. 114nn.

Water-mix

Dorota64

Water -mix

Tu nikt nie kwestionuje , że w kościele naszym są przypadki, o których tu mowa. One były w tym kościele od samego początku. Jest to dowód zresztą na to , że Biblia się nie starzeje, każdy człowiek może w niej odnaleźć siebie w różnych sytuacjach.
Tu natomiast , jak dobrze określiłeś propaguje się właśnie typowy legalizm bez wskazania sposobu wyjścia z niego, dokonuje się osądu pasterzy i w taki sposób, że wychodzi na to, że cały Kościół posoborowy jest zły. A Kościół był i będzie, Bóg sam sobie z nim poradzi. Szemranie o nim nie służy dobru natomiast, szemranie jest jednym z grzechów przeciwko jedności, bardzo niebezpiecznym grzechem.

Napisałeś natomiast :

exe