KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

Katarynka

Nazwa tematu, została ukonkretniona, jako ukłon w stronę Czytelników przeszukujących index forum. exe

Na czasy pomieszania powszechnego kilka myśli:

1. W rozmowach często takie pomieszanie lubi okazywać się w całej krasie. Pewna osoba z mojej rodziny w rozmowach lubiła się ukazywać ostatnimi czasy jako wierząca, ale nie zainteresowana sprawami wiary.
Jednocześnie narzekała na złych lekarzy.
Świetnym argumentem w takich przypadkach będzie: bo ten lekarz również jest niezbyt zainteresowany sprawami wiary...

(dla przypomnienia, wiara to styl życia, bardzo konkretny, przekładający się również na jakość wykonywanej pracy, morale oraz poważne traktowanie obowiązków stanu)

2. Kwestia słabości ludzkiej. Ostatnio ukazywana mi w groteskowej formie i w końcu mnie olśniło. Otóż rzecz banalnie prosta - aby mówić o ludzkiej słabości w kontekście wiary katolickiej, należy robić to w taki sposób, aby człowiek tym bardziej przylgnął do Boga (On wszak dodaje mocy) i nabył pokory, lecz nigdy nie może się to odbywać w sposób, który utwierdza grzesznika w grzechu.

Cdn..

Water-mix

powiem Ci ze myśli niebanalne szczegolnie punkt 2
tylko jeszcze jedna taka mała uwaga- otóż owoców pokory nie
poznawaj po czyms takim jak
zniewieścienie charakteru, czy używanie tylko miłych , lub wzniosłych słowek
Po pierwsze dlatego ze to moze być tylko gra (ale nie musi!!!!), a po drugie
nie mozesz od kogoś czegoś takiego wymagać, bo nie to jest wyznacznikiem wiary.
Jeżeli chcesz kogoś nawrocić do Boga, musisz to zrobić naprawde
dla Boga , a nie dla siebie, bo przykładowo -jego ''ostry'' charakter jest Ci niewygodny
Jezus też miał ostry charakter, a jak trzeba był łagodny.

'podsumowując:
Człowiek ktorego chcemy nawrócić musi pozostać sobą
ale zamiast działać w imię zła, działać w imie Boga.
[jak przemianowany żołnież]

Katarynka

Water-mix

Dzięki za odpowiedź. Punkt 2 to bardzo powszechne zjawisko w przeróżnych kombinacjach.
Czasy średniowiecza byłyby zdumione tą (anty)ewolucją oświeceniową. Bardzo dziwne to nasze oświecenie.

Mnie podoba się punkt 1, ponieważ brak zaangażowania religijnego oraz powierzchowna znajomość spraw wiary i niechęć do ich poznania, realizowania, często idą w parze z narzekaniem na innych. A tymczasem ci inni kierują się podobnym systemem wartości jak ci narzekający i już tylko ta jedna rzecz powinna skłonić człowieka do zastanowienia, tym bardziej , że świat laicki (religijnie neutralny) nie będzie kierował się wartościami katolickiej tradycji.
Skoro nam się to podoba i sami angażujemy się w taki kształt świata, nie płaczmy później.
Kochamy grzeszki? To kochajmy również zło wynikające z grzechu i radujmy się, kiedy nas dotyka.

No i tu dochodzimy do gorliwości katolickiej, którą różne środowiska chcą zaraz kojarzyć z fanatyzmem (fanatyzm może się zdarzyć, tu trza formacji).
Na to też jest łatwa odpowiedź: to jak będziesz głodny, w potrzebie, nagi, chory, itp., ciesz się, człowiecze, kiedy środowiska umiarkowane ledwie cię zauważą albo odwrócą głowy, tudzież wykorzystają do szemranych celów. Tam gdzie brakuje obiektywnego wypróbowanego systemu wartości, tam będzie wolna amerykanka.

Bardzo powszechne są hasełka populistyczne, np. nagonka na rzekomą lub urojoną pazerność kleru, ale tu brakuje pewnej rzeczy i to tej podstawowej. Jeśli rzeczywiście gdzieś zdarzają się takie nadużycia, to pierwszą ich przyczyną jest nie tylko słabość charakteru, ale nade wszystko odejście konkretnej osoby od zdrowej doktryny, czyli od tej chętnie pogardzanej litery.
Zachowanie doktryny i zdrowa formacja nie dają złych owoców.

Ps. Pasterze nie powinni przesadnie pochylać się nad słabością owieczek, bo później (a idą trudne czasy) tacy pasterze zostaną sami na polu walki w chwili próby, łatwiej też będzie ulec pokusie kompromisu, słabości i zaprzedać swą duszyczkę.

Water-mix

no ja wiem ten 1 punkt też mi sie podobał , jednak z nim niewiele mozna zrobić ,
dlatego, że to jest na poziomie ludzkiej woli ,
komuś nie wygodnie ''chcieć wiecej'' wiec sobie chcąc nie chcąc religijność ustawia
jako ze tak zacytuje jego duszę : "ZESTAW ZAKAZÓW I NAKAZÓW"
ale zeby wola powstała do poznania czegoś wiecej
najpierw musi faktycznie zaświecić światło po stronie wiary,
Chrzecijanie mają bardzo ciężkie zadanie, nieprawdaż?
Bo oni muszą siać a nie kraść rolę duchowi świętemu i podlewać ;p
Jednak ciezko jest sie powstrzymać jak już sie wie o co chodzi:)
Człowiekowi laickiemu religijność kojarzy się z 'bezsensownym chodzeniem do kościółka' i
'nieżyciowym klepaniem tych samych modliw'. Wiem bo sam niałem takie glupie myśli

dlatego bardziej przyszłościowy wydał mi sie punkt2 :)
Mam taką tendencje by szukac budulca, by ludzie zapragneli
jednak stać sie Chrześcijanami , a nie zeby kojarzyli to z kagańcem na wszystko czym są , czy coś takiego;)

Marek MRB · Gość

ad.1. przypomina mi anegdotę, w której jeden gość mówi do drugiego:
ja sobie pomyślę, jakim jestem inżynierem, to boję się iść do lekarza...
:)

Katarynka

Water

Ponieważ kwestie leżą na poziomie woli, a wola współczesnego człowieka słaba jest, trzeba liczyć się z tym, że herezje, populistyczne hasełka i błędy duszpasterskie będą padać na podatny grunt.
Znam sytuację kiedy pasterz oddzielał czyn od ducha (wbrew nauce katolickiej) i w ten sposób prowadził do grzechów przeciw Duchowi Św. Bardzo poważna materia związana dodatkowo z grzechem świętokradztwa.
A znajoma mi mówiła, że ludzie chcą słuchać takich rzeczy i nie są zainteresowani poznaniem stanu faktycznego, bo to jest związane z wysiłkiem i odpowiedzialnością, wymaga zmian, które mogą kosztować.
Dlatego kłamcy i heretycy będą zdobywali poklask.

W pewnych warunkach nie da się siać. Jeśli takie indywidua sieją chwast na potęgę, delikatna i szlachetna roślinka nie ma szans na rozwój. Bardziej to przypomina ugór, który należy przeorać, ale to raczej tylko ręka Boska może uczynić.
Przyglądając się realiom, mamy do czynienia z ciężkim dopustem.

No i wracamy do punktu 2. Jak komuś zależy na drugim człowieku, musi akcentować nie słabość, lecz siłę i odwagę. Dobry trener nie prowadzi drużyny do stagnacji, zaś zawodnicy nie akcentują własnej niemocy.

exe

Katarynka

Sumienie źle ukształtowane prowadzi na manowce i zawsze istnieje ryzyko powoływania się na sumienie, który to niby-argument ma być zasłoną dymną dla nieposłuszeństwa względem Magisterium oraz przełożonych. Kto rozumie Słowo Boże i Kościół, ten nie da się zwodzić.

Ktoś przypomniał ostatnio argument dość już "otrzaskany", że Kościół powinien wsłuchiwać się w głos wiernych. Ten ktoś poszedł o krok dalej, twierdząc, że Magisterium powinno być echem (tego) głosu wiernych.
Skoro już takie głupoty głosi się, to się liczy na niedouczenie wiernych.
Do ludzi świadomych nie odważono by się podnosić takich argumentów.

exe

Katarynka

exe

Katarynka

Teologia musi mieć korzeń w Objawieniu, a przyjęta do chętnego serca, uczy dochowywania wierności łasce Bożej i dopiero ta łaska przy współpracy człowieka jest zdolna oczyszczać serce.

Jeśli człowiek ucieka od światła Bożej Prawdy (od zdrowej teologii) na nic bajdurzenie o czystym sercu, woda na młyn ludzkiej głupoty i nic ponadto.

Teologia postępowa zrywa łączność z tą teologią, którą Kościół wypracowywał przez wieki, a która jest zanurzona i w Objawieniu i w prawdzie o kondycji ludzkiej.
Różni ludzie chcą to nazywać głębszym rozumieniem Ewangelii, ale każdy, kto ma jako takie pojęcie o tych rzeczach, widzi gołym okiem, że to wszystko kupy się nie trzyma, że ta łączność jest ewidentnie zerwana i nie mamy do czynienia z głębszym rozumieniem Słowa Bożego, ale z czymś całkowicie różnym od tego, czego Kościół nauczał od wieków.

Święty Paweł już o tym mówił i przeklinał tych, którzy tak czynią, ostrzegając: choćbyśmy my lub anioł z nieba głosił wam inną Ewangelię, niech będzie przeklęty. Bo nie ma innej Ewangelii, są tylko jacyś ludzie siejący wśród was zamęt..
(własnymi słowami, ale sens zachowany)

Bóg nie zmienił Swej natury, zdrowa teologia pełni funkcję wychowawczą.
A teologia postępowa jest jak bezstresowe wychowanie i nie dziwota, że przynosi takie opłakane skutki. Dla doczesności to jeszcze pół biedy, ale przecież w perspektywie mamy wieczność.

A Pismo Św. mówi nam jeszcze, że nadejdą czasy, że zdrowej nauki nie ścierpią, ale wg własnych upodobań będą wyszukiwać sobie nauczycieli, żądni tego co łechce ich ucho.

Teologia postępowa w świetle Tradycji , Objawienia, Magisterium, w świetle życia praktycznego (czyli żywoty świętych, którzy doskonalej od innych potrafili iść za głosem zdrowej teologii, a więc i za głosem Boga) w żaden sposób nie jest w stanie się obronić.
Owszem, przybiera jakiś pozór tego co Boże, ale tylko pozór. Kto troszkę więcej liznął tych rzeczy, powinien łatwo rozpoznawać takie zwidy.

Ponadto to są rzeczy, które rozwijały się w oparciu o nieposłuszeństwo Magisterium, Tradycji i już tylko ten fundament jest przegniły na wskroś.

exe

Tu nie ma teologii niezdrowej, o której mówisz, a jedynie ta, która pozytywnie ukształtowała Kościół.

Katarynka

Dodam jeszcze, że naukę trzeba rozpoczynać od poznania starej szkoły, szkoły trzeźwej i stąpającej po twardym gruncie, bo wtedy człowiek poznaje wzorzec, w oparciu o który można badać nowinki. To ważne, by nie dać się zwodzić tym, którzy mnożą błędy.
Te osoby nie mogą podeptać Objawienia i tych nauczycieli, których na przestrzeni wieków dała nam Opatrzność, dlatego kombinują przy interpretacjach. A są przy tym tak cyniczni, że nawet kiedy ewidentnie ciągłość zrywają, wpierają, że jej nie zrywają. Owszem, dużo gadki o szacunku, ale gdzie tu jest jakiekolwiek poszanowanie dla cudzej inteligencji czy w ogóle poszanowanie rozumu?

exe

Katarynka

Jeśli szanuje się drugiego, to nie traktuje się go jak idioty i nie podaje mu się g..wna w złotym papierku.

Katarynka

Trochę mnie dziwi, że rzeczy, które ze swej natury są proste i stosunkowo łatwe do rozeznania, stają się w naszych czasach czymś niedoścignionym i nieuchwytnym. Nie tak było przez wieki.

A na Ducha Św. nie należy zrzucać odpowiedzialności za to, co leży w gestii człowieka. Człowiek ma swoją robotę do wykonania, a Duch Św. swoją.
Ja bym się wstydziła wołać Ducha Św., mając zdrowe ręce, aby umył za mnie gary. Ale.. jakbym ich umyć nie chciała, to pewnie zaczynałabym cudaczyć.

Trafiłam wczoraj na smutny fragment Pisma Św. mówiący o tym, że synowie Królestwa zostaną precz wyrzuceni.

Katarynka

Chciałabym się dowiedzieć na czym polegała pokora np. kardynała Wyszyńskiego w stosunkach z komunistami. Proszę o olśnienie, bo w głowę zachodzę.

Katarynka

Hej, może doczekam się odpowiedzi :) a w międzyczasie kilka spostrzeżeń.

Dość często spotykam się z takim stwierdzeniem, że pieski szczekają a karawana (chyba raczej walec) toczy się dalej. Może to zniechęcać, ponieważ człowiek uzyskuje w ten sposób informację, że wysiłki są próżne.
Ale.. to nie pierwszyzna, że człowiek jedyne co może, to dać świadectwo wierze, również w sposób werbalny. To ma sens! Dla Pana Boga ważne jest właśnie to świadectwo, nie zaś skutek działania. Skutek jest w Jego rękach, a On dopuszcza z różnych przyczyn powodzenie ludzi oddających się złu.

Kolejna rzecz - wspólnota. Tak pięknie kładzie się dziś na nią nacisk. Ale .. tacy np. banderowcy również tworzyli pewną wspólnotę. To również nie jest żadne novum - wspólnota w złym dziele. Nie ma się co łasić na piękne słówka, grunt pod Rewolucję Francuską, pod Rewolucję Komunistyczną, pod wiele innych ruchów rewolucyjnych (również w kulturze, społeczeństwie) jest tymi słówkami wprost upstrzony.
Za komuny nikt zdrowo myślący nie mówił, że z wiernymi synami systemu należy tworzyć jakąś wspólnotę i to jest ogromy plus, że wtedy przynajmniej język pojęć pozostał nietknięty i pozwalał na trzeźwy osąd.
To nie jest tak, że ten kto nie daje się wplątać w taką wspólnotę jest człowiekiem burzącym pokój, krwiożerczą bestią i prze do wojny. Do wojny prą ludzie oddający się złym dziełom, a przewrotną swą mową próbują przerzucać odpowiedzialność na osoby będące w opozycji do ich dzieł. Tyle w temacie. Za komuny to było rozumiane, lecz z czasem rozmyło się w bałaganie pojęciowym.
Kard. Wyszyńskiego komuniści wlekli jak barana na powrozie, bo nie ubierał się w szatki fałszywej pokory i nie dawał się prowadzać na sznureczku, zasłaniając się np. tym biblijnym słowem, które mówi, że Pan Jezus jadał z celnikami i nierządnicami.
A gdyby za komuny chciano dostosować doktrynę katolicką do zapewnienia sobie komfortowego żywota w paszczy bestii, to przecież dałoby się zrobić.

exe

Hm...

Katarynka

exe

Katarynka

exe

Katarynka

Katarynka

exe

Olśnienia Katarynki dotyczyć mogą różnych kwestii, więc czy mógłbyś zostawić tytuł po staremu, aby w błąd nie wprowadzać?

exe

exe

Katarynka

Sprawa wygląda tak, że osoby powołane do życia w łasce mogą tę łaskę utracić, zaś herezje są do tego doskonałą okazją.
Próba godzenia bardzo już zepsutego świata z doktryną jest sposobem na zachowanie wygód, "świętego" spokoju, egoizmów, słabości i grzechu w formie nietkniętej przez łaskę.

exe