KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

uel

Wśród sprzyjających czynników, które z dużym prawdopodobieństwem doprowadzają do opętania, metoda Enneagram jest współcześnie bez porównania najpowszechniejsza i najbardziej szkodliwa. Uwzględniając ogólny stan religii, nie zdumiewa, iż na popularność tej metody wpłynął w dużej mierze fakt, że została ona tak entuzjastycznie przyjęta i propagowana nie tylko przez katolickich teologów i nauczycieli z czołowych zakonów jezuitów, dominikanów i franciszkanów ale także przez oficjalne organy kierowane przez biskupów USA i Kanady, które mają za zadanie nauczanie doktryny religijnej zarówno wśród młodzieży katolickiej, jak i dorosłych. Co więcej, metoda Enneagram jest obecnie prezentowana jako zaaprobowana nauka Północnoamerykańskiego Forum Katechumenicznego ciała, które dostarcza parafiom i diecezjom w USA i Kanadzie materiały, mające doprowadzać społeczności i jednostki do dojrzałej wiary. Metoda przenika całą strukturę przekonań religijnych dosłownie od kołyski do grobu.
Metoda Enneagram jest tak skuteczna w tłumieniu oryginalnej wiary katolickiej, iż uznawana jest dziś za najniebezpieczniejsze zagrożenie w kampanii mającej na celu likwidację ortodoksyjnej wiary katolickiej.

Zgodnie z nazwą ,,enneagram" oznacza dziewięć punktów lub znaków. Enneagram jest dziewięciokątną figurą (typu mandali) wewnątrz okręgu. Charakter w stylu mandali ma w Ennagramie przedstawiać lotos i, jak to określił szwajcarski psycholog, Carl Jung, jest symbolem przedstawiającym dążenie do ponownego połączenia się jaźni". Enneagram dotarł na Zachód dzięki dziś już nieżyjącemu azjatyckiemu duchowemu mistrzowi, Jurijowi Iwanowiczowi Gurdjieffowi. Gurdjieff z kolei utrzymywał, iż wywodzi się od islamskich mistrzów sufi. Symbol dotarł do USA poprzez „nauczycieli duchowych" z Chile, Boliwii i Peru i był po raz pierwszy proponowany we wczesnych latach siedemdziesiątych w Instytucie Big Sur w Esalen w Kalifornii oraz na Uniwersytecie Loyoli w Chicago. Dziś na każdym kroku dostępna jest
obfita literatura na ten temat. Zgodnie z nauką Enneagramu istnieje dokładnie dziewięć typów ludzkiej osobowości, z których każdy reprezentowany jest przez jeden z kątów. Wszystkie istoty ludzkie są nierozłącznie przypisane do jednego, i tylko jednego typu, w granicach którego mogą się nieskończenie samodoskonalić.
Dwie cechy metody Enneagram zawierają moralne nauki, które nie dają się pogodzić z podstawowymi moralnymi naukami w szczególności katolickimi, a generalnie chrześcijańskimi. Podstawowe założenie zaprezentowane naszemu rozumowi przez metodę Enneagram mówi, że każdy osobnik może samodoskonalić się, w kategoriach moralności, w ramach swego typu osobowości.
Założenie to w rzeczywistości jest późnym wznowieniem dawnej herezji znanej jako pelagianizm, która zaprzecza podstawowej chrześcijańskiej nauce, głoszącej, że powinniśmy absolutnie polegać na akcie laski Bożej. Sami w sobie bowiem jesteśmy bezsilni. Nie tylko nie jesteśmy nieskończenie samodoskonalący się, ale w pojedynkę też nie zdołamy wymknąć się z uścisku naszej grzesznej natury. Czyni to możliwym jedynie nadprzyrodzona laska. A laska ta jest dobrowolnym aktem Boga.
Nauki głoszone przez metodę Enneagram usuwają z kontekstu Boga i jego łaskę. Praktycznie, nie ma tu już żadnego kontekstu. Człowiek zostaje odcięty od rzeczywistej wiary pokładającej nadzieję w Bogu i jego nadprzyrodzonej lasce i jestograniczony do typu osobowości wyznaczonego przez mistrzów Enneagramu.

Druga błędna moralnie cecha metody Enneagram dopelnia szkód wyrządzonych przez pierwszą. Po fatalistycznym zaakceptowaniu własnej kategorii człowiek uzależnia udoskonalenie siebie od „ćwiczeń" odpowiednich dla jego typu osobowości. Innymi słowy, dusza ucznia Enneagramu otwiera się i staje się chłonna, mając na celu uzyskanie obiecanego samopoznania zgodnego z danym typem. Dusza staje się chlon-
nym odbiorcą pełną aspiracji próżnią przygotowaną na przyjęcie tego, który sprowadza opętanie. W takim układzie może on przyjść zgodnie z pełnym dramatyzmu opisem Św. Pawła jako anioł światła. Niebezpieczeństwo jest tu o wiele bardziej podstępne, gdyż w takiej sytuacji może dojść do stanu powszechnie określanego jako „doskonałe opętanie".
Jak wskazuje sam termin, ofiara doskonalego opętania jest pod całkowitą kontrolą zła, nie wysyła na zewnątrz żadnych sygnałów, żadnych aluzji ani innych oznak, które mogłyby
wskazywać na zamieszkującego w niej demona. On lub ona nie będzie kulić się, jak inni opętani, na widok takich symboli religijnych jak krucyfiks czy różaniec. Doskonale opętani nie będą wzdragać się pod dotknięciem wody święconej, pełni opanowania nie zawahają się przed dyskusją na tematy religijne. Ofiara tego typu oskarżona o naruszenie prawa często przyznaje sie do „winy", a nawet moralnego zła" popełnionego przezeń czynu. Często będzie prosiła, by pozbawić ją życia fizycznego, ukarać śmiercią za jej zbrodnie. A zatem, na swój sposób uparcie wyraża satanistyczne pierwszeństwo śmierci wobec
życia oraz niezmienną chęć połączenia się z księciem w jego królestwie. Ponieważ ofiara pozbawiona jest własnej woli której część jest niezbędna do przeprowadzenia skutecznych egzorcyzmów szansa na powodzenie jest niewielka, nawet jeśli w jakiś sposób udałoby się odkryć i potwierdzić przypadek doskonałego opętania. (Martin Malachi Zakładnicy diabła)

Enneagram

(ennea – dziewięć, gram – znak) – spopularyzowana (głównie w kręgach katolickich i protestanckich w USA, ale także w Europie) forma numerologii i jednocześnie praktyka parapsychologiczna pozbawiona podłoża naukowego. Opiera się na założeniu, że istnieje jakaś ukryta siła (a nie osobowy Bóg) zdolna decydować o wszystkim; człowiek dociera do tego wymiaru rzeczywistości, który jest zdolny wytwarzać ład w przyrodzie, by w ten sposób poznać przyczynę wszelkich zmian; jednocześnie uważa się za odkrywcę tej siły.

W wypadku enneagramu (który funkcjonuje głównie jako typologia osobowości posiadająca 9 jej podstawowych typów) zakłada się, że człowiek rodzi się z jednym ustalonym typem osobowości oraz że jest on stały (niezmienny) przez całe życie. Funkcjonowanie człowieka jest uwarunkowane podanym typem osobowości, a na jego podstawie można wyjaśniać przyczyny wszystkich zachowań i wyborów.

Historia

Pochodzenie enneagramu nie jest do końca jasne. Pierwsze wzmianki mówią o Rosjaninie, Gieorgiju Gurdżijewie (1866-1949), który poznając starożytne tradycje i pogańskie wierzenia Afryki Północnej i Azji zainspirował się jedną z nauk sufickich (nazwaną przez niego Czwartą Drogą). Jednak wiarygodną wydaje się być informacja mówiąca o Chilijczyku – Oscarze Ichazo (ur. 1931), który swoją teorię oparł na praktykach Zen, I Ching, Buddyzmie, Judaizmie, a także Czwartej Drodze Gjurdżijewa. W latach 60. XX wieku została ona przetłumaczona na język psychologii naukowej. Brak podstaw empirycznych oraz wątpliwe tezy naukowe spowodowały, iż enneagram nie został przyjęty przez psychologię akademicką, zasilając tym samym techniki parapsychologiczne.

W latach 70. XX enneagram został przywłaszczony przez ideologię New Age i do dziś jest przez nią popularyzowany. Często wykorzystują go sekty w celach psychomanipulacji. Psychologia zarzuca tej metodzie pomijanie czynników endogennych w rozwoju osobowym człowieka; z kolei środowisko chrześcijańskie krytykuje zanegowanie wpływu Łaski uświęcającej.

Związki enneagramu z okultyzmem

Mitch Pacwa – amerykański jezuita – jest autorem książki Katolicy wobec New Age (Kraków, 1994), w której w obszerny sposób przedstawia związki enneagramu z New Age, kosmocentryzmem i okultyzmem, wyraźnie przedstawiając tę praktykę jako niosącą zagrożenie dla duchowości chrześcijańskiej. Również o. Aleksander Posacki (Encyklopedia Zagrożeń Duchowych TOM II, str. 156) podaje: Enneagram ma charakter pseudonaukowy (brak badań) i zarazem gnostycki; jest więc idolatrycznym zabobonem, konkretną formą kontrinicjacji; podobnie jak kosmogram (wykres astrologiczny czy horoskop), jest symbolem kosmocentrycznego kultu, a także może być jednocześnie spirytystycznym narzędziem “koncentracji mediumicznej”.

W roku 2004 wydawnictwo WAM wydało książkę autorstwa Richarda Rohra i Andreasa Eberta pt. Enneagram. Jest to książka, w której amerykańscy duchowni (franciszkanin kościoła katolickiego i pastor ewangelicki) promują enneagram jako praktykę godną polecenia każdemu człowiekowi, co należy potraktować jako tragiczną w skutkach pomyłkę krakowskiego wydawnictwa; potwierdza to także fakt, iż jeden z autorów książki wycofał się ze swoich poglądów wkrótce po jej oficjalnym wydaniu (za: o. Aleksander Posacki SJ, Drogi otwarcia na złe duchy).

Enneagram zagrożeniem duchowym

Reasumując: okultystyczny rodowód, brak podstaw naukowych, negowanie prawd wiary chrześcijańskiej, charakter gnostycki i spirytystyczny oraz kosmocentryczny światopogląd są wystarczającymi powodami, aby praktykę enneagramu uznać jako zagrażającą dla duchowości chrześcijańskiej.

(zagrozeniaduchowe.pl)