KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

Matrix281

Witam.Wy też tak macie że jak np popełnicie grzech ciężki to myslicie ciągle o śmierci martwicie się że akurat w tym dniu się zabijecie albo przez przypadek i pujdziecie do piekła ?

exe

Tak. Ja tak miałem szczególnie względem grzechu śmiertelnego. To może być bardzo pomocne w odniesieniu sukcesu w walce z grzechem.

Matrix281

exe

Matrix281

Matrix281

Ej wiesz może czy np jakiś człowiek popełnił grzech ciężki i umarł a miał zamiar pójść do spowiedzi.Czy ten człowiek pujdzie do czyjśca ?

exe

Tego nie wiemy, jaka była wiara człowieka. O tym wie tylko Bóg, jednak śmiem twierdzić, że skrucha i pragnienie spowiedzi w obliczu rychłej śmierci, może działać, jak spowiedź.

mała czarna · Gość

Bóg rezygnuje z kary, gdy grzesznik czuje skruchę, wyznaje swą winę i prosi o łaskę. Może w ostatniej godzinie wyraził skruche , tego nie wiemy.

MariaMagdalena

exe

Dorota64

Ja , Exe powiedziałabym ....bojaźń , która wynika z tego, że nie chcę czynić nic, co się nie podoba Temu, Którego kocham i Który mnie pierwszy umiłował, z miłości do Niego...

exe

Rzeczywiście, Dorotko, jest to ze wszech miar słuszne, rozwinięcie kwestii bojaźni Bożej.

Jaśmina · Wysłany: Nie 21:08, 07 Mar 2021 Temat postu: Re: Wy też tak macie ??

ŻycieJestPiękne · Wysłany: Nie 22:43, 07 Mar 2021 Temat postu:

uel · Wysłany: Nie 23:27, 07 Mar 2021 Temat postu:

Jednak sama wiara, bojaźń Boża jest łaską Bożą. Problemy zaczynają się gdy zanika "poczucie grzechu ciężkiego" można np wiedzieć że dany grzech ciężki jest złem, można to tylko wiedzieć, ale ta wiedza może być tylko suchą wiedzą która nie przekonywuje nas w jaki sposób może obrażać Boga który jest ponad wszystkim i po trzykroć święty.

Grzech ciężki musi spełniać trzy warunki: dotyczyć materii poważnej, być popełniony z pełną świadomością i przy całkowitej wolności.Grzech powszedni natomiast to naruszenie przykazań „w małej rzeczy”, a w materii poważnej bez całkowitej świadomości lub bez całkowitej dobrowolności (KKK 1846-1876, zwłaszcza 1854-1864).

Zastanawia mnie czy jeśli człowiek tylko wie że dany grzech jest złem, ale ciężko mu uwierzyć że to obraża Boga i szkodzi sobie, nie potrafi sobie uzmysłowić że to jest straszne zło, tak jakby miał "poczucie grzechu czy żalu", to zastanawia mnie czy taki stan, gdzie człowiek pogrążony i przygnieciony słabościami, nie chce grzeszyć , nienawidzi grzechu i tak upada, czy to nie jest jakieś niezawinione zaćmienie świadomości i dobrowolności , które wykluczałoby grzech ciężki ?

Nigdy się nie odważyłem na to ryzyko aby jakieś wielkie problemy z grzechem ciężkim nazwać lekkim przez sam fakt np uzależnienia grzechowego nałogu, i wolałem latać do spowiedzi nawet i co drugi dzień i być zwyzywanym od księdza (nieraz idąc do najbliższej parafii gdzie przeważnie trafiam na kapłana bardzo nieprzychylnego wręcz i dobijającego mnie wręcz upokarzającego, co jeszcze bardziej podkopuje mnie duchowo), ale niekiedy ma to zbawienne skutki, że po prostu z powodu nieraz tylu pretensji w konfesjonale do mnie, powiem brzydko nie znoszę chodzić przez to do spowiedzi, i ta niechęć mnie powstrzymuje przed tym aby nie grzeszyć ciężko bo znów będą nieprzyjemności. Wiem po sobie że każdy dzień dłużej bez grzechu to był sukces, może to było nie wiele, ale miałem świadomość jaka walka się rozgrywa i że trzeba walczyć

Uważam że lepsze jednak jest to niżgdyby ksiądz miałby być miły, i miałbym z pobłażliwością dla siebie, chodzić do spowiedzi co tydzień grzesząc głupkowato myśląc "że wszystko jest fajnie, bo ksiądz fajny i nie grzmi".

Przeważnie jak chodziłem do spowiedzi to oczekiwałem pokrzepiającej nauki kapłana, wyrozumiałości że jestem tylko człowiekiem. A nieraz mam wrażenie że kapłani zapominają o skutkach grzechu pierworodnego u penitenta i pomijają grzechy rodzące się z braku nadziei, z przytłoczenia ciężarem i rzeczywistością życia, pracy, osamotnienia w walce duchowej. Bo człowiek się oskarża z grzechów , cierpi z tego powodu że grzechy górują nad nim, przywalają, a ich wcale nie chce w życiu, a w konfesjonale słyszy oskarżenia że jest do niczego że jest zerem i to jest okropne jeszcze większa beznadzieja i marazm.

ŻycieJestPiękne · Wysłany: Nie 23:41, 07 Mar 2021 Temat postu:

"Wiem po sobie że każdy dzień dłużej bez grzechu to był sukces, może to było nie wiele, ale miałem świadomość jaka walka się rozgrywa i że trzeba walczyć'

i o to chodzi...żeby wiedzieć że trzeba podjąć walkę i ją podejmować...bo jeśli ktoś nie podejmuje walki ze swoją grzesznością czyli nie stara się unikać możliwości popełnienia danego grzechu...to jaki ma tym samym sens chodzenie do konfesjonału bez chęci poprawy?
co do mentalności nałogu...przy spowiedzi (tak myślę) patrzy się bardziej na to czy popełnia się go rzadziej niż wcześniej czy nie...nałóg to choroba którą czasami wymaga małych kroczków niż drastycznego odrzucenia...wszystko to jest już indywidualnym rozeznaniem

uel · Wysłany: Pon 0:38, 08 Mar 2021 Temat postu:

Przeglądając różne fora , gdzie wypowiadali się kapłani. Widziałem odpowiedzi gdzie człowiekowi tkwiącemu w takim nałogu nie zalecano przychodzić po raz nty do spowiedzi, tylko do Komunii świętej. Nigdy bym się nie odważył na taki krok, bo wiem że za rogiem czaiła by się choroba skrupułów i dociekanie czy ksiądz na pewno wiedział co mówi.

Nieraz zdaje mi się że gdy człowieka nachodzi nadludzka bezsilność i zamroczenie którego nawet sobie nie wyobrażał, nie mówiąc już że nie przewidywał, skutkiem czego popada się w grzechy i obojętność na stan swojej duszy, lecz nie na obojętność wobec ludzi i Boga. To nieraz wydaje mi się że mniej gorszy jest stan takiej bezradnej i beznadziejnej bezsilności w grzechach ciężkich i świadomość swojego opłakanego stanu i łagodności względem innych z powodu braku jakiejkolwiek dumy, niż samozadowolenie z władzy nad jakimś grzechem, który był głównym, który udało się przezwyciężyć przez dłuższy okres czasu, a który stał się powodem jeszcze większego upadku duchowej pychy.

Nieraz wydaje mi się że wystarczy przez krótką chwilę pomyśleć o tym że jesteśmy w czymś mocni, aby zaraz doświadczyć i przekonać się że nie warto było nawet takiej myśli zaczynać nawet przez ułamek sekundy.

Najgorsze co może być to popaść w podobny błąd jak szatan poczucie własnej doskonałości z zapomnieniem o Bogu Exclamation

Zadziwiające i niesamowite jest że Maryja była tą najdoskonalszą, była i jest Matką Boga, a nie powodowało to w Niej pychy, a choć miała powody do dumy , wszystko Bogu zawdzięczała i milczała. A nam zwykłym szarym ludziom, nieraz przychodzi chlubić się nie tylko z jakichś niby próżnych osiągnięć które są niczym, ale nawet z grzechów i odważnej bezczelnej bezbożności jaką przejawia ten świat coraz wymyślniej...

ŻycieJestPiękne · Wysłany: Pon 2:02, 08 Mar 2021 Temat postu:

a gdzież e tu Bracie była mowa o pysze?

czy naprawdę unikanie grzechu z własnej woli i chęci poprawy jest tak złe w oczach Boga?
w którym miejscu walka o własną świętość...co za tym idzie i często najbliższego otoczenia...jest taka zła?

jeśli to wszystko czyni się w duchu pokory i samozaparcia...gdzież w tym zło się czai?

Umiłowani, nie każdemu duchowi dowierzajcie, ale badajcie duchy, czy są z Boga,(...) 1J 4,1

Jaśmina · Wysłany: Pon 11:14, 08 Mar 2021 Temat postu:

,, Bycie sobą nie może być zbudowane tylko na aktach bohaterstwa. Jestem sobą także w moim grzechu, w mojej skończoności, w mojej winie!,,. [ Tischner]

uel · Wysłany: Pon 11:34, 08 Mar 2021 Temat postu:

Jaśmina · Wysłany: Wto 14:46, 09 Mar 2021 Temat postu:

Andy72 · Wysłany: Wto 14:53, 09 Mar 2021 Temat postu:

exe · Wysłany: Wto 15:11, 09 Mar 2021 Temat postu:

Jest bowiem wstyd, co grzech sprowadza, i wstyd, który jest chwałą i łaską. (Syr 4, 21)

exe · Wysłany: Wto 15:13, 09 Mar 2021 Temat postu: Re: Wy też tak macie ??

Jaśmina · Wysłany: Wto 15:36, 09 Mar 2021 Temat postu: