KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

exe

Przemożnie przychodzi mi tu na myśl taki oto fragment dziejów Apostolskich, w których Apostoł Filip spotyka się z dworzaninem, szukającym Boga:
"A Filip otworzywszy usta swoje i zaczynając od tego Pisma, opowiedział mu dobrą nowinę. I gdy jechali i rzekł rzezaniec: Oto woda! Cóż przeszkadza mi, aby został ochrzczony?
i rzekł Filip: Jeśli z całego serca wierzysz, wolno." (Dz 8, 36-37 WLG)

W nowych tłumaczeniach nie widzę tak objasnionego wątku świętości wody i zależności cudowności od postawy serca ludzkiego.
Jest więc zgodne z ludowym porzekadłem uzależnianie "mocy" wody przeciw złym duchom od wiary człowieka.

maly_kwiatek · Gość

Wiara czyni cuda.
Zdarzyło mi się parę razy potrzebować wyganiać obce byty natury duchowej i zawsze odczuwałem przy tym, że przydałaby się woda święcona oprócz modlitw, jakimi się modliłem.

W domu zwykle nie było wody święconej, albo była w małej symbolicznej ilości. W końcu w tym roku po raz pierwszy w życiu poszedłem we właściwym czasie w Wielką Sobotę i nabrałem wody w dużym zapasie.

Po powrocie od razu pokropiłem całe mieszkanie w ochronnej intencji i pomodliłem się. Od tej pory, w rodzinie zanikły spory, ucichły kłótnie i dom napełnia się chwałą Bożą.

Wiara czyni cuda?
A może nie, może wiara jest potrzebna, by pozwolić Bogu by czynił cuda?
A może to wszystko jedno, byle Bóg był uwielbiony, a nie stworzenie ...

Tak wygląda mój zapas wody święconej:

maly_kwiatek · Gość