KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

emwu · Gość

W sumie to nie wiem, ile mogę napisać, żeby nie wylecieć z forum, ale od kilku dni nasuwa mi się nieustannie myśl, że obecny Kościół Rzymskokatolicki jest zupełnie inny od tego z początku XX wieku. Punktem zwrotnym był niewątpliwie Sobór Watykański II, który w swoich niesłychanie rozwlekłych dokumentach pozostawił tyle możliwości interpretacji, że stworzono mnóstwo furtek, które obecnie są wykorzystywane.

Co konkretnie mnie boli? Nie, nie pospolita pazerność księży, przepych Watykanu, tuszowanie afer pedofilskich itp. sprawy, podnoszone w mediach. Są inne sprawy, znacznie groźniejsze.

A teraz konkretnie:

==> 500-lecie reformacji było "świętowane". Jak można "świętować" tragiczne wydarzenie i modlić się z ludźmi, którzy mają radykalnie odmienne poglądy na wiarę, dla których Msza jest obrzydliwością, obrazy i kult maryjny bałwochwalstwem itd.

==> Ruch Odnowy w Duchu Świętym - tolerowane i oficjalnie zatwierdzone są praktyki zaczerpnięte od protestantów, polegające na imitowaniu mówienia językami [przypadkowe zbitki sylab - było to już badane przez lingwistów i nie ma żadnych cech języka ani istniejącego, ani wymarłego] oraz przewracanie się, zaczerpnięte wprost z hipnozy scenicznej.

==> Neokatechumentat - organizacja o wszelkich cechach sekty, stosująca stopnie wtajemniczenia tajne dla niewtajemniczonych, zamieniająca Najświętszą Ofiarę w "wieczerzę", piekąca jakieś bułki i łamiąca się nimi siedząc, przy stole, wyciągająca grzechy od członków nie w sakramencie pojednania, ale na zwykłych spotkaniach, przez co wszyscy wiedzą wszystko o innych itd.

==> papież, który w dokumentach doktrynalnych najwyższej rangi wypisuje o dwutlenku węgla i globalnym ociepleniu, jakby to były prawdy wiary, który w sposób całkowicie niegodny sprawowanego urzędu robi sobie "selfie", rzuca bon-moty i większość wysiłku skupia na sprowadzeniu morderców chrześcijan do Europy, oczywiście cudzymi rękami i cudzym kosztem.

==> stałe wewnętrzne skłócenie, w którym poglądy o groźbie kar piekielnych za pożądliwe spojrzenie na kobietę mieszają się z poglądami o dopuszczeniu rozwodników do komunii [w czym przoduje papież], w którym jedni chcą powrotu mszy trydenckiej a inni dalszego protestantyzowania liturgii, żeby przypominała biesiadę, gdzie kłócą się egzorcyści widzący wszędzie demony z księżmi-psychologami, którzy na wszystko patrzą jak ateistyczni psycholodzy itd. itp.

Ogólnie widzę we współczesnym Kościele gigantyczny chaos, w którym wszystko się miesza, nie ma żadnego porządku, poza pilnowaniem, aby pieniądze szły do określonych kieszeni. Poza tym wszystko jest dozwolone, przewracanie się, bełkotanie niby-językiem, encykliki o globalnym ociepleniu, proroctwa o nadchodzącym końcu świata i ogólnie totalny mętlik. Mam zasubskrybowanych kilkanaście oficjalnie katolickich źródeł i jakbym czytał zupełnie inne media. Każdy coś tworzy, coś wymyśla, stale jakieś nowinkarstwo, pomysły na ulepszenie liturgii, życia duchowego, prawd wiary itd.

Myślałem nawet nad przejściem na prawosławie, bo oni przynajmniej uniknęli bzdur typu charyzmatyzm i podobnych, ale są z kolei tak hermetyczni, jest taka bariera wejścia, że byłby to ogromny trud [np. językiem liturgii jest cerkiewno-słowiański, którego w Polsce poza klerem praktycznie nikt nie rozumie a nawet czytania są w tym języku].

Nie widzę dla siebie żadnej spokojnej przystani w chrześcijańskim świecie, chociaż wierzę we wszystko, co jest w Piśmie Świętym.

inquisitio

Rad jestem , przyjacielu, że odkryłeś nam swoje ,,rany ". To dobrze.

Pozwól ze pokrótce odniosę się do Twojej wypowiedzi;

exe

Drogi emvu...

Jak słusznie już zauważył nasz brat inquisitio , trzeba Tobie odnieść się właśnie do dokumentów Kościoła i modlitwy, aby Go ujrzeć takim, jakim chciałbyś ujrzeć.
Ja tylko nadmienię, byś pozostał jednocześnie w kręgu zainteresowań tym profilem Kościoła, o jakim wspomniałeś podczas przywitania, a więc w kręgu mistyki, bo tam jest ów skarb, jakiego Ty poszukujesz.

Wspomnę jeszcze tylko, iż należy zaznajomić się z tematami:
Sprzeczne sygnały ze strony Kościoła oraz Rozczarowanie KrK, co by nie doszło do powielania zarzutów oraz odpowiedzi. Tego będę wymagał w toku dalszej rozmowy, która nie jest tutaj w zasadzie zgodna swym profilem z ideą tego miejsca.

Raczej apeluję o rozmyślania w zaciszu własnej izdebki nad podanymi tu kwestiami, ponieważ na stronie Wirtualnego klasztoru żyjemy tymi skarbami Kościoła, jakie odkrywał przed nami Chrystus poprzez całe zastępy Wszystkich Świętych, pracujących niezmordowanie nad odgrzebywaniem blasku Bożego z warstw błota nawarstwiającego się w wyniku niegodnej postawy co poniektórych przedstawicieli duchowieństwa.

Mam nadzieję, że jakoś udaje się nam pokazać, że w Kościele oprócz złota, nadal są obecne: kadzidło i mirra.

Z Bożym pozdrowieniem,
exe

exe

No i chyba jeszcze dodałbym cytat, który wywołałeś we mnie, drogi emvu (nie zasnąłbym, gdybym Ci go nie podał):

"Katolicyzm jest dziwną budową. Kto nie usiłował wżyć się weń, nie zna jego tajemnic, jego "czarów". Przeciętny Polak-katolik mało lub wcale nie wie o tym, jak głęboki umie być katolicyzm, gdy w nim szuka się głębokości.[...]
Posłuszeństwo hierarchiczne, podporządkowanie laików duchowieństwu, są to najbardziej uderzające rysy kościelnej budowy.
Ale w granicach tego posłuszeństwa Kościół posiada swoje kaplice dla samotników, krypty dla myślicieli, baszty dla rycerzy: to co orle i to co podziemne w ludzkiej duszy znajduje tu schronienie.
Istnieją całe systemy głębokich, filozoficznych, artystycznych koncepcji świata, które uzasadniają to posłuszeństwo Kościołowi, ale jednocześnie pozostawiają myśli indywidualnej bezgraniczny niemal przestwór dla filozoficznych dociekań, intensywnej kultury ducha". (S. Brzozowski: "Legenda młodej Polski; Lwów 1910, s.72)

Zauważyłeś to Question

Jaśmina · Gość

maly_kwiatek · Gość

No i czytam czytam i zadumałem się.
Bo przecież nie tylko kąkol rośnie w Kościele, rosną w nim także prawdziwe zboża o wielkiej wartości, czemu dajecie wszyscy dowody.
I ta refleksja budzi nadzieję na odrodzenie Kościoła, bo niewątpliwie od pewnego czasu spowity jest rozmaitymi mrokami.

Przy okazji, exe, dziękuję bardzo za wspomnienie jednej z najwybitniejszych polskich postaci przełomu XIX i XX wieku Stefana Brzozowskiego. Sprawiłeś mi wielką radość, tym, bo myślałem, że nikt już o nim nie pamięta.

emwu · Gość

Dziękuję, na razie wstrzymam się z pisaniem, nie chcę prowokować jakichkolwiek awantur i sporów.

exe

Jaśmina · Gość

exe