KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

Philip · Wysłany: Pią 19:07, 11 Mar 2016 Temat postu: Umieram i jest coraz gorzej.

Duchowo oczywiście. Nałóg onanizmu mnie niszczy. Co dwa-trzy dni, jednak stawiam praktycznie 0 oporu, nie umiem sobie z tym poradzić, wytwarza we mnie niechęć do życia, jak i wątpliwości w wierze. Nie lubię siebie zbytnio. Z Bogiem nie mam kontaktów jakie chciałbym mieć. Juz zaczałem go traktować jak masę, mało myślę, nie czytam pisma. Boje się że mnie przestał prowadzić chociaż chce ... lecz boje sie ze go nie widze, nie slysze. Coraz mniej modle sie wspólnotowo, formowałem/formuje się w Ruchu Światło Życie, wymiguje się z obowiązków jak tylko mogę, bo poprostu nie chcę, nie mam sił, niechce mi się, boje się, uwazam, że z moim gnojstwem duchowym nie nadaje się na to. Naprawdę, jedyne co mi się udało naprawć, to to że od Świąt Bożego Narodzenia modlę się wieczorem i coś tam w dzień. Przed tym absolutne 0. Chciałbym więcej. Ja nie umiem się przyznać do wiary poprzez czyny, przedmiot "religia" traktuje nijako dając antyświadectwo (chociaż na swoje wytłumaczenie powiem, że sposób prowadzenia i podejscie Ks tez jest ... ). Coś tam się pomodlę w autobusie. Umiem rozmawiać o Bogu przy innych, ale nie umiem ciągnąć tematów. Stanąć w obronie. Nie mam wiedzy ... inteligencji ? ... boję się o samego siebie. odechciało mi się formacji przez to, że niechce miec kontaktu z byłą dziewczyną i jej koleżankami, które mnie nie lubią itd ... Nie chciałbym bym być aż tak wrażliwy na drugiego człowieka. Czuję, że się wyniszczam i nic mi z tego. Boję się studiów i życia tamtejszego ... nie umiem wyrażać swoich idei, swojego jestestwa, bo boję się śmiechu innych ... mam ranę w psychicę i słowa innych są dla mnie bardzo ważne.

Jest źle. Nie nalezy mi się bym mógł pomagać innym, rozmawiać o Bogu, glosic ewangelie, ponieważ sam nie stałem się jego sługą ze wzgledu na to jak się zachowuje. Uważam, że to żałosne i okropnie sie z tym czuje.

jestem w syfie ponad miare, codziennie prosze ( a moze nie umiem prosic i zle to robie, chociaż nie umiem sie skoncentrowac ani nic by poprosić aby umiec prosic ) o pomoc, ale jej nie dostrzegam jej nie widze, nie umiem jej odnalezc. czuje jakby Bog mnie opuscil ... boje sie ze zbluznilem przeciw Bogu i nie ma dla mnie juz nadziei.

nie wiem co robic, nie wiem o co prosic, chce poprostu by bylo ze mna dobrze

exe · Wysłany: Pią 19:21, 11 Mar 2016 Temat postu:

Czytaj na forum Psalm 130 i 140 i rozważ je, co trzeba zrobić, aby nie umierać.

Duśka · Gość

-Módl się,
- przyjmuj często Eucharystię,
- spowiadaj się.

Jedynie w tym widzę ratunek . Też kiedyś długo walczyłam z uciążliwym nałogiem ale innym i tylko za pomocą tych 3 punktów pokonałam go , jednak nadal trzeba być czujnym , gdyż szatan krąży jak lew ryczący.

exe · Wysłany: Sob 0:03, 12 Mar 2016 Temat postu:

Niezwykle istotną sprawą jest surowe życie, wypełnione pracą.
Nieprawda jest, że nie możesz pomagać innym. To właśnie z powodu swego problemu, widzisz więcej i głębiej pewne stany.

Pamiętajmy, że nauczyciel jest dobry wtedy, gdy uczy się od swoich uczniów. Tak też stać się może w tej sprawie i ucząc innych, sam lepiej poznasz siebie.

Znajdź uczciwie w pamięci pierwsze chwilę autoerotyczne i wypunktuj te własne zachowania, od których się zaczęło. To może być obraz, nawyk spoglądania na kobiety, słuchanie sprośnych rozmów. Musiała być furtka, przez którą wszedł diabeł. Sam nigdy nie wejdzie.

Water-mix · Wysłany: Sob 23:31, 12 Mar 2016 Temat postu:

zaden grzech nie moze oddzielić człowieka od Boga, wiec argument ''duchowego gnojstwa'' mozesz spokojnie usunąć, liczą sie intencje nawet św. Pawel mówił tak:

Albowiem wewnętrzny człowiek [we mnie] ma upodobanie zgodne z Prawem Bożym. 23 W członkach zaś moich spostrzegam prawo inne, które toczy walkę z prawem mojego umysłu i podbija mnie w niewolę pod prawo grzechu mieszkającego w moich członkach. 24 Nieszczęsny ja człowiek! Któż mnie wyzwoli z ciała, [co wiedzie ku] tej śmierci? Dzięki niech będą Bogu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego! 25

Uwierz to, bo skoro Św Paweł nawet miał takie mysli to co dopiero ludzie ktorzy dopiero uczą sie naśladować Chrystusa:)

Co do reszty problemow to niestety nie mogę pomóc zbytnio bo mam podobne rozterki czasem, minus to autopotępianie z powodu grzechu.

Aha jeszcze jedno - religijność na akord to nie jest dobry licznik
eucharystia, modlitwy i inne zbożne praktyki przybliżają nas do Boga
a wymierność liczymy np w uczynkach miłosierdzia, czy w postawie własnej wobec trudności i przeszkód

Jeden drugiego brzemiona noście i tak wypełniajcie prawo Chrystusowe.
Gal 6:2

(nie zawsze to jednak dociera do głębi, czego przykładem jestem np ja Rolling Eyes

)

inquisitio · Wysłany: Nie 8:31, 13 Mar 2016 Temat postu:

Walcząc z grzechem nie wolno koncentrowac sie na nim ! Trzeba utkwic wzrok w Bogu a nie w grzechu. Musisz wyrobic w sobie nawyk patrzenia na krzyz i rozmyslania o nim ilekroc nachodzi Cie pokusa.
Powinienes tez rozpoznac co powoduje grzech,co jest prxyczyna pewnych zachowan a wtedy latwiej bedzie Ci miec kontrole nad swoim zyciem. Kiedy rozpoznasz ,,poruszyciela" grzechu zastap go natychmiast przeviwstawnym zachowaniem az wyrobi sie w Tobie nawyk.
Pamietaj ze sa trzy przycz6ny grzechu:
-szatan
- cialo ( wlasne slabosci)
- swiat
Musisz to rozeznac.Pros zawsze przy tym Pana zeby Ci pokazal co jest przyczyna i zrby pokazsl srodek zaradczy.

ps.Wez sobie tez rade sw Framciszka z Asyzu
,, Zacznijmy od nowa bracia " .
Zawsze mozna od nowa zaczać i niech to bedzie dla Ciebie pociecha.
Niech Bog kojarzy Ci sie z k7ms kto chce Ci pomoc powstac z otchlani a nie kims kto chce Cie karac.
Z Bogiem bracie.

exe · Wysłany: Nie 11:10, 13 Mar 2016 Temat postu:

Jest tak, jak mówią przedmówcy:

" Pan przyjaźnie obcuje z tymi, którzy się Go boją, i powierza im swoje przymierze. Oczy me zawsze zwrócone na Pana, gdyż On sam wydobywa nogi moje z sidła. (Ps 25, 14-15)

Oczy swe utkwij w Bogu, nie zaś w grzechu. To pomoże oderwać się od złych nawyków.

beast · Wysłany: Czw 23:37, 17 Mar 2016 Temat postu:

Skup się bardziej na tym, co Ci się w Tobie/w życiu podoba, a nie na tym co chcesz zmienić.
Pamiętaj, że masz prawo być grzesznym - nikt nie był, nie jest i nie będzie idealny. Pracuj nad "pozostałymi elementami", a reszta pójdzie za głównym nurtem:)
A tak dodatkowo: grzech o którym mówisz przynajmniej nie jest szkodliwy dla zdrowia - w przeciwieństwie do np. narkotyków, alkoholizmu czy papierowsów.
Nikogo tym nie krzywdzisz.
Powodzenia w postanowieniach.

inquisitio · Wysłany: Pią 10:46, 18 Mar 2016 Temat postu:

beast

beast · Wysłany: Pią 11:57, 18 Mar 2016 Temat postu:

Duśka · Gość

Anonizm przybiera formę dewiacji i niestety odbija to się na psychice , to nic innego jak choroba duszy. Następstwa tego doprowadzają do tego ,że współżycie nie jest w stanie dorównać fantazjom, przez co staje się ono mniej ciekawe i nudne . Poznajemy bardzo dobrze swój organizm i wyłącznie na tym się tylko skupiamy a potrzeby drugiego partnera idą na bok . Onanizm utrudnia odkrycie pełnego znaczenia aktu małżeńskiego. Itp . Większośc długoletnich ''anonistów'' są impotentami . Exclamation

exe · Wysłany: Pią 15:18, 18 Mar 2016 Temat postu:

inquisitio · Wysłany: Sob 10:56, 19 Mar 2016 Temat postu:

beast · Wysłany: Sob 15:06, 19 Mar 2016 Temat postu:

W jaki sposób poradzić sobie z problemem, który wydaje się ogromny?
Są dwie drogi, najlepiej stosować równocześnie:
1) samemu "stać się większym" (modlitwa, zaufanie Bogu, doskonalenie się, samoświadomość...)
2) zmniejszyć skalę problemu.

Powodem, dla którego tak podkreślam ujemną fizyczną szkodliwość aktu onanizmu jest właśnie chęć zmniejszenie skali problemu - w moim odczuciu to jest właśnie ta brakująca mała cegiełka.

Każdy grzech jest szkodliwy - tak, wynika to niejako z definicji grzechu. Nie zawsze jednak ta szkoda jest "materialna i duchowa"(obiektywna, rzeczywista i psychiczna, niezależna od poglądów) , czasem jest tylko/aż "duchowa" (subiektywna, wynikająca wyłącznie z poglądów) - tak jak np. z grzechem onanizmu czy powiedzmy zjedzeniem mięsa w piątek.

Mam świadomość, że umniejszanie wielkości grzechu może wydawać się łatwą drogą, swoistym uleganiu pokusie - jednak patrząc na owoce takiego sposobu postępowania z perspektywy psychologii - widziałbym w tym raczej narzędzie dane przez Boga niż pokusy Szatana.

inquisitio · Wysłany: Sob 17:01, 19 Mar 2016 Temat postu:

beast

exe · Wysłany: Sob 17:23, 19 Mar 2016 Temat postu:

Psychologia zresztą, jeśli rości sobie prawa do tłumaczenia spraw duchowych, to przestaje być psychologią, a staje się psychologizmem. Wystrzegać się tego należy.

inquisitio · Wysłany: Sob 17:30, 19 Mar 2016 Temat postu:

Co ciekawe ,psychologia ,przy swoim generalnie deklarowanym subiektywizmie lubi wyciagac wnioski obiektywne.Zauwazam ze w rozmowie z psychologami ,kierowanie sie logika i pewnikami ,jest jak rozmowa z niewidomym o kolorach.

exe · Wysłany: Sob 18:01, 19 Mar 2016 Temat postu:

Rzeczywiście, psychologia współczesna wypracowała wiele szablonów całkiem poprawnego wnioskowania o objawach, lecz nie radzi sobie dobrze z tłumaczeniem genezy problemów. Tak naprawdę, to do etapu ich genezy już nie dociera.

exe · Wysłany: Czw 1:02, 24 Mar 2016 Temat postu:

Pamiętaj Philipie o temacie traktującym o blokowanie szkodliwych treści

Philip · Wysłany: Czw 1:37, 24 Mar 2016 Temat postu:

exe · Wysłany: Czw 8:47, 24 Mar 2016 Temat postu:

Philip · Wysłany: Czw 14:49, 24 Mar 2016 Temat postu:

exe · Wysłany: Czw 18:06, 24 Mar 2016 Temat postu:

Duśka · Gość

A może poprostu idż do świątyni i wykrzycz Boże! Boże! kończę z tym od teraz !
W moim przypadku zadziałało , tylko to było inne uzależnienie , jednak też bardzo uciążliwe i trwało latami. :wink:.Kości zostały rzucone i już nie można było się wycofać . :wink:

Philip · Wysłany: Czw 22:22, 24 Mar 2016 Temat postu:

exe · Wysłany: Czw 23:37, 24 Mar 2016 Temat postu:

Duśka mówi bardzo praktyczną radę. Jest to działanie obliczone na konsolidację siły woli i przekonania samego siebie do aktywnego przeciwstawiają się diabłu.

Philip

Co do obecnej sytuacji zmieniło się to, iż coś tam więcej się modlę, tj rano i wieczorem oraz jestem w trakcie nowenny pompejanskiej, aczkolwiek nie widzę zbytnio rezultatów oraz ta modlitwa jest byle jaka nie umiem się skupić poprawnie ... nigdy nie umiałem. Teraz marnuje swoje życie w domu. Jest gorzej niż było, bo nie ma szkoły. Nie mam co robić. Siedzę około 15-17h przed kompem CODZIENNIE OD MAJA . Nie pracuje, bo w sierpniu mam rekolekcję i nie wiem czy się da bym mógł pracować tak krótko i mieć przerwę tak długą ( 2 tyg, nie nie da sie tego przesunąc ani odwołać ) . Na dodatek nie ma pracy dla mnie ... oraz bałbym się iść itd ... W domu też niewiele robię, bo co mogę ??????? Ojcu nie mam jak pomóc ... kiedy jest coś koło domu to robię ale ile to ... pare h może ... Umieram teraz tu ... Nie mam znajomych ( rozmawiam może z 2-3 osobami codziennie na fb, ale sa one oddalone troche i tyle ... ), więc nigdzie nie wyjdę.
Rodzice na mnie narzekają dzień w dzień ale co mogę zrobić do cholery?
Marnotrawie prąd w niesamowity sposób, marnotrawie siebie ... Tak bardzo nie chce żyć. Praktyki religijne nie wchodza w gre bo nic nie robienie pogłębia nie chęć oraz nie możność prawidłowej modlitwy/nauki.

Oczy i głowa wysiadają ale co ... Sportu nie uprawiam, bo nie mam jakiego. W dodatku po 10 minutach np biegu, głowa mnie zaczyna boleć ...

Tak mi ciężko. Takie to chore ... ale co ja mogę? Boga proszę i nic. Jest tak cały czas.

TOMASZ-V.A.D · Gość