KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

Duśka · Gość

Człowiek w nerwicy tkwi w ciągłym stanie przerażenia, a to jest straszne. Cierpimy z powodu lęków, dlatego że identyfikujemy się z nimi. Grzech z którym walczysz czasami nawet latami jest największym złem twojej duszy. Najgorsze jest to ,że nie wiesz jak z tego wyjść.

TOMASZ-V.A.D · Gość

Martinusie

Z życiem człowieka jest jak z grą w warcaby. Gdy pionek dochodzi do pewnego miejsca, etapu to zamienia się go na damkę, a więc figurę, która może znacznie więcej. Aby dojść do tego miejsca należy tak manewrować aby do tego pola dotrzeć.
Gdy jako pionki idziemy do przodu i nie dojdziemy do tego miejsca ulegając złemu to istnieje duże prawdopodobieństwo zbicia nas przez innego pionka (złego, który sieje pokusami na wszystkie strony). Trzeba zatem takie pułapki omijać i dążyć do osiągnięcia właściwego pola, aby przejść do stanu tej warcabowej damki, która może znacznie więcej, a więc dojść do takiego etapu życia w którym jako wierzący chrześcijanin możesz już znacznie więcej. Masz siłę, masz możliwości, masz moc która daje ci wiara i ona będzie pomagała ci dalej iść przez życie.

Nie rezygnuj z walki, nie poddawaj się, bo szatan kusi człowieka durnymi często myślami: że ci się nie uda, że nie warto, że lepiej się poddać, bo tak jest łatwiej, mami, że nie będzie cierpienia tylko przyjemności. Za pokusami zła idą zawsze cierpienia i to znacznie większe niż idąc droga do Boga.

I tak jak w warcabach zmienia się pionki na damki tak ty zmieniaj swoje złe przyzwyczajenia, złe emocje, złe zachowania na to co będzie dawało ci większe możliwości: wiarę, miłość, przebaczenie, zrozumienie, cierpliwość. W tych zmianach pomaga modlitwa oraz czerpanie wiedzy z tego co da ci taką dobra przemianę: Słowo Boże, Eucharystia, może jakiś udział we wspólnocie Kościoła (jest ich obecnie wiele), prasa czy książki katolickie. To będzie przemieniało twoje życie. Staraj się przebywać wśród ludzi wiary, to ci pomoże wyjść z tego stanu w którym jesteś.

Jeden z braci wspólnotowych był o ile pamiętam blokersem a więc w takiej grupie młodzieżowej, która raczej dobrej drogi nie obierała. Jeden z prezbiterów zaprosił go na katechezy wspólnotowe i ten przyszedł. Będąc we wspólnocie zobaczył jakie życie może dać mu Bóg. Skończył studia i jest zupełnie innym człowiekiem.

Wszystko można osiągnąć jeśli do tego się dąży. Można wyjść z nałogów, można osiągać sukcesy sportowe itp. Wybierz drogę którą chcesz iść - chcesz iść do Boga czy w przeciwnym kierunku? Droga do Boga wiedzie do szczęścia, droga przeciwna do potępienia, do cierpienia wiecznego. Co wolisz? Sam wybierz i wierz w swoje możliwości oraz w to, że Bóg będzie ciebie prowadził, może stawiać na twojej drodze ludzi, którzy ci będą pomagali.

Martinus

Jak wiesz kim jesteś i czego chcesz to pewnie warto ale jak tego nie wiesz to nic nie warto.

Duśka · Gość

Masz może depersonalizację Question

. Nie wiesz kim jesteś i czego chcesz od życia Question

.
Czasami poprostu ''gubimy ''się ze swoją tożsamością, często powodem są rozpamiętywania przeszłości. Wydaje mi się , że trzeba zaakceptować siebie i wszystko, co się działo w Twoim życiu, zaakceptować swój aktualny stan. Za nic siebie ani nikogo nie obwiniać. Wielu z nas prowadzi życie za '' kratami''. Czujemy je , jednak nie widzimy, gdyż są niewidzialne . Te kraty to nasze sądy, przekonania, opinie , lęki, obawy . Można by wiele wymieniać . Gdy odzyskamy wolność , wtedy kraty ''pękną''. Bywa i tak , że jesteśmy bardzo długo '' uwiezieni''. Te kraty to nasza '' niewola''.
Uważam, że względy i wpływy jakie są nam narzucone możemy zweryfikować przez pryzmat wolności wyboru i samodzielności w decydowaniu o własnym losie.

exe

Od wszystkich zwycięstw, od wszystkich cnót nawet, doskonalsza jest modlitwa.
Tak samo, jak woła dziecko swego Ojca, gdy upadło i nie umie powstać, tak rzeba każdego dnia, będąc zanurzonym w błocie tego świata, wzywać imienia Bożego. Jak nie ma ufności w modlitwie, tak nie ma jej wysłuchania.
Samemu stwarzasz sobie problemy, tym bardziej usilnie staraj się je usuwać, prosząc Boga o wsparcie.

W twojej sytuacji widocznie trzeba żyć od zwycięstwa do upadku i znów do zwycięstwa.

Duśka · Gość

Z otchłani nędzy swojej do Miłosierdzia Twego, do litości Twojej. „Cierpliwość, Modlitwa i Milczenie ''- to wzmacnia duszę. Przez trudy życia nie można przejść zwycięsko bez Jezusa. Bez modlitwy obumieramy duchowo, gdyż tracimy miłość i życie wieczne. ''Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj'', i tak Modlitwa jest naszym ,takim chlebem powszednim, mimo sytuacji, złych , czy nawet tragicznych módlmy się , nawet jak nie mamy na to ochoty , trwajmy jednak w modlitwie. A upadki są potrzebne, są dobrym ''batem'' , uświadamiają nam że sami z siebie nic nie możemy , a z Jezusem możemy wszystko. Dopóki się nie nauczymy w pełni ufać Bogu, na Bogu budować i starać się realizować Jego plan, a nie swoje plany i dążenia , to będziemy się tak właśnie miotać. Łatwiej będzie Ci wytrwać w wierności do Boga, jeśli będziesz dbał o twój kontakt z Nim. Módl się dużo. To może na tyle już wystarczy , została mi nowenna jeszcze :wink: . Dobrej Nocy.

Martinus

Philip

Martinus

exe

Martinus

exe

Duśka · Gość

Martinus

exe

Martinus

Wróciłem jeszcze do cennej książki bo taką odczułem potrzebę a konkretnie do "Wolni od niemocy" o.Augustyna Pelanowskiego.
Odszukałem zagadnień dotyczących relacji z Bogiem i spełniania pierwszego przykazania. Jeżeli Bóg nie jest Bogiem bo Jego miejsce zajął drugi człowiek i ludzkie "dekalogi" , wynikające z nich różne teorie, nakazy,idealne i nieosiągalne wyobrażenia o sobie,skupianie się i poświęcanie największej ilości czasu,myśli wszystkiemu tylko nie Bogu to niestety wstyd przyznać że w takiej postawie liczę na cud uzdrowienia , mam żale , pretensje czy wyrażam jakąś formę nienawiści.
Nie wytłumaczę się z tego bo żaden argument nie będzie sensowny.
Na pytanie dlaczego przestałem czytać Psalmy , modlić się , starać bardziej ufać odpowiedź jest chyba tylko taka że trzymałem się i jeszcze nadal trzymam takiej wizji uzdrowienia dzięki której z dnia na dzień znika wszystko to czego chcę się pozbyć tzn wewnętrzne konflikty,przeżycia,rozdarcia,niepewności,lęki itp. więc miejsce cierpliwości i wierności zajęło zrezygnowanie.

exe

Właśnie ... Wizje, wizje, wizje.
Zrezygnować z nich trzeba na rzecz wypłynięcia na głębię.

wybrana

Ksiądz mówi : że zacząłem sobie tak układać z nową świadomością pewnych rzeczy, ale robić wszystko po staremu. I tak by było, gdyby nie pewna noc, którą przeżyłem. Krótko przed spaniem przyszła taka myśl do mego serca. Bóg przemówił do mnie wyraźnie - gdybyś tej nocy zmarł - gdzie będziesz? Odpowiedziałem - ja nie wiem. Mimo, że byłem księdzem 5 rok, mimo, że sprawowałem sakramenty. Taka umknęła mi myśl o czyścu - takie bezpieczne miejsce. Nie zbyt dobry na niebo, ale do piekła wrzucić księdza, to też tak nie bardzo. I gdy ta myśl mi przemknęła- Duch Święty mi powiedział - jesteś teraz potępiony. To było tak silne wrażenie duchowe, że ja po prostu - przeraziłem się.

Świadectwo nawróconego księdza Dariusza Suszka

https://www.youtube.com/watch?v=ORg53qPw0W0

TOMASZ-V.A.D · Gość

maly_kwiatek · Gość

Wątek zapoczątkowany przez Wybraną został przeniesiony do nowego tematu:

Wiara w zasady protestanckie

Wybrana, wkleiłaś swój post w temat nie pasujący do Twoich rozważań. Na drugi raz nie wahaj się otwierać po prostu nowy temat, dostosowując jego lokalizację do tematyki działu.

Martinus

Kieruję prośbę o zamknięcie tematu.
Prośbę oddalam Bracie, bo to nie jest blog, lecz forum.exe

Martinus

Poniższy cytat z innego tematu ale przydatny akurat tutaj

exe

W takiej materii nigdy nie należy się śpieszyć, a stosować technikę małych kroków. Wydaje się, że nie do przecenienia jest dokładna retrospekcja swej historii.

Pytanie (nie)pierwsze ode mnie:
Kiedy zauważyłeś swoje "odstawanie w reakcjach na ludzi" od reszty i w jakich sytuacjach (statystycznie potraktujmy te zdarzenia, jako pewne typiczne grupy sytuacyjne) ?

Pytanie (nie)drugie ode mnie:
Czy początek problemu uważasz za nagły, czy za stopniowy?

Po wyczyszczeniu tego tematu możemy dopiero poszukać dalej i wpatrzeni nadal w Twą historię, będziemy ustalać, czy początek ma podłoże nerwicowe, czy też inne, a także spojrzymy na objawy "odstawania" na tle tzw. norm i zastanowimy się, czy istnieje w ogóle definicja normy.

PS: Co do ogniskowych hulanek z nieznajomymi, to pewnie, że się da. Inaczej nie byłoby mowy w Piśmie Świętym niczego o gościnności w pozytywnym sensie :wink:

Martinus

Wrócę do tematów odnoszących się do chwili obecnej a temat taki na tym forum jest, i link też jest w jednym z moich poprzednich użalań się nad sobą.
To będzie lepsze niż rozdrapywanie czegoś co było bo jak pisze o.Augustyn w swojej książce człowiek taki nigdy nie wyjdzie ze swoich problemów a będzie tylko cały rozdrapany.

Brakuje mi tu chyba jakiegoś odniesienia utwierdzającego że człowiek jest tylko człowiekiem bo ten stres to efekt przyjętego z góry nastawienia że zostanę oceniony , osądzony albo w jakiś sposób zaatakowany.

exe

o. Augustyn odnosi się do ducha, ja zaś do psychiki. W przypadku psychiki, dotarcie do początków jest decydujące dla szukającego.
Czy w rodzinie byłeś pod presją, jakąś formą permanentnej kontroli, oceny, etc.?
Czy chętnie chodzisz do lekarzy?

Martinus

exe

Duśka · Gość

Masz fobie społeczną. Fobia społeczna często mylona jest z nieśmiałością, introwertyzmem. Podstawowym objawem jest lęk dotyczący wszystkich sytuacji społecznych, związanych z podejmowaniem aktywności (poznawaniem nowych ludzi, inicjowaniem rozmowy), wystąpieniami publicznymi. To trzeba niestety leczyć . :wink:

exe

Martinus

Jestem wdzięczny za chęci ale odcinam się od tego tematu.