KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

pawelm

Witam
Na wstępie chciałbym przeprosić jeżeli to zły dział.
Mam 26 lat i opiszę po krótce swoja historię, chciałbym się dowiedzieć czy mogę być w jakiś sposób zniewolony bądź coś z tym guście. Do rzeczy pierwsze sytuacje z grzechem ciężkim miałem styczność już w dzieciństwie, gdy byłem w podstawówce więc byłem bardzo młody. Była to styczność z pornografią starszy kolega przyniósł gazetę pornograficzną i wraz z innym kolega wspólnie oglądaliśmy i w ten sposób dowiedziałem się jak to funkcjonuje. W tym samym wieku szkolnym wraz z kolega oglądaliśmy bajkę pornograficzną i zaczęliśmy z ciekawości robić źle rzeczy jednak nie było żadnych stosunków czy coś w tym stylu bardziej ciekawość, dotykanie itp. Nie chcę uogólniać ponieważ nie chcę nikogo demoralizować ani bulwersować, jednak nie jestem homoseksualistą tak samo kolega dzisiaj ma dziewczynę ja oczywiście nie bo nie wychodzi mi jakoś w kontaktach z kobietami mimo, ze od wszystkich słyszę, że brzydki nie jestem i się dziwią dlaczego jestem sam. Sytuacja jednorazowa głupie dzieciaki i już się nigdy nie powtórzyła. Jednak po tym wydarzeniu z dzieciństwa nigdy później z kolega nie rozmawialiśmy puściliśmy to w niepamięć. Dalej poznałem już filmy pornograficzne miałem wtedy już jakieś 12-13 lat. I jak wiadomo była masturbacja wiadomo, ze jest to wiek dojrzewania jednak większość z tego wyrasta ale nie ja ciężko mi było się od tego uwolnić. W wieku tych 13-16 lat byłem ministrantem jakieś 1,5 roku lub 2 lata potem oddaliłem się od kościoła, tym bardziej, że miałem tatę alkoholika i była ciężka sytuacja w domu mój tato zmarł z powodu alkoholizmu gdy miałem 22 lata. Bierzmowanie przyjąłem, jednak zamiast się przygotować jak na chrześcijanina przystało to wolałem śmiać się i robić głupie żarty z kolegami np. w kościele. Coraz bardziej oddalałem się od wiary przed bierzmowaniem nie chodziłem już do kościoła przestałem chodzić jakoś w wieku 16 lat i gdzieś od tego wieku się nie spowiadałem do chwili obecnej. Nie pamiętam już nawet czy spowiadałem się do bierzmowanie ale to chyba wymagane, nawet jeżeli tak to prawdopodobnie świętokradzko. Po bierzmowaniu kościół przestał całkowicie istnieć. Jakoś to wszystko mijało i w tym wszystkim cały czas była pornografia. Nie szło mi w nauce choć bardzo chciałem się dobrze uczyć niestety trafiłem do szkoły zawodowej po jej ukończeniu podjąłem naukę w szkole średniej zaocznie ponieważ miałem już wtedy pracę byłem żołnierzem zawodowym. W tym okresie czyli gdy pracowałem oraz się uczyłem nastąpiło to że coraz bardziej pogrążałem się w pornografii, coraz ciężej było dogadać się z innymi ludźmi zacząłem być agresywny dla siebie oraz innych. Mój brat jest chory nie będę opisywał choroby jednak bywały momenty, że go nienawidziłem śmiałem się z niego na każdym kroku wyzywałem oraz nie chciałem się do niego przyznawać z powodu choroby. Gdzieś 2 lata temu nadeszło coś takiego, że poczułem chęć zmiany życia nawrócenia się i wtedy właśnie zaczęły dziać się złe rzeczy w życiu odszedłem z pracy ponieważ sobie nie radziłem miałem problemy z zasypaniem mam je do chwili obecnej chodziłem do pracy nie wyspany. Atmosfera była taka, że gdy myślałem o zmianie życia ,nawróceniu się to wystarczyło , ze poszedłem do pracy i od razu mi to przechodziło zostałbym wyśmiany wiadomo jak to jest w wojsku trzeba być twardym i czasami iść po „trupach” bo jeżeli ktoś zobaczy, że jesteś słaby to będą Cię wykorzystywać i nie będzie się miało życia tak więc nadszedł moment kiedy już nie mogłem wszystkiego wytrzymać i odszedłem rzuciłem także szkołę w ostatnim semestrze. Gdy się tak zastanawiam dlaczego to zrobiłem to jest mi trudno odpowiedzieć. I w tym czasie kiedy pracowałem i się uczyłem pornografia przybrała na sile robiłem to coraz częściej i robiłem to przy coraz bardziej gorszących filmach nawet takich przy których normalny człowiek o mocnych nerwach dostałby odruchów wymiotnych. Wiedziałem, że to złe i chciałem się od tego uwolnić jednak nie potrafiłem. Zdarzało się, że płakałem i prosiłem Pana Boga o pomoc jednak nic. Zawsze staram się prosić o pomoc Jezusa, ponieważ gdy na myśl przyjdzie mi Matka Boża pojawiają się czasami w głowie prez chwilę bluźniercze myśli, ohydne jednak wiem, że sam bym tak nigdy nie pomyślał. W końcu w lutym byłem u księdza było to tak, że pisałem o swoich problemach na stronie różnych parafii tzn bezpośrednio do księży z tych parafii i jeden zgodził się ze mną spotkać na plebanii była rozmowa jednak nic z tego nie wyszło. Mam niesamowity strach przed spowiedzią gdy myślę o tych grzechach jakie popełniłem szczególnie przez masturbację to nie dobrze mi się robi ciężko jest się przełamać aby to wyznać na spowiedzi także często staram się zmuszać, ze skoro nie spowiedź to na razie chociaż powinienem zacząć chodzić do kościoła, a może na mojej drodze Pan postawi dobrych ludzi lub księży którzy mi pomogą jednak nie daję rady się wybrać do kościoła może ze strachu a może z lenistwa sam już nie wiem. Sporo myślałem o śmierci o tym , że gdybym umarł to nie czekało by mnie nic innego jak potępienie. Często gdy chciałbym się pomodlić lub żałuje za grzechy i chcę w końcu postanowić jakieś kroki to pojawiają się myśli, że nie dam rady iść do spowiedzi, że nie wiem jakiego księdza szukać, ze zostanę wyśmiany lub wyrzucony z konfesjonału gdy zacznę się spowiadać i że i tak już to nie ma sensu, że jestem największym grzesznikiem na ziemi. Przepraszam, jeżeli wygląda to tak chaotycznie ale mam nadzieję, że da się zrozumieć co tu napisałem. Prosiłbym o jakieś słowa wsparcia oraz o odpowiedzenie na to czy mogę być w jakiś sposób zniewolony. Nigdy jednak nie interesowałem się okultyzmem, za to sporo kiedyś grałem w gry gdzie na pewno okultyzm miał miejsce. Słucham muzyki rokowej od wczesnych lat między innymi Korn. Bardzo często przeklinam, nienawidzę siebie za to co robię jakie życie prowadzę. Czasami brzydzę się ludźmi dobrymi takimi którzy żyją kościołem wiarą, oglądając lub czytając jakieś świadectwa nawrócenia czasami się denerwuje i gadam na te osoby głupoty gdy się uspokoję nie wiem dlaczego tak mówiłem lub uważałem, ze mnie jednak poniosło lub coś. Miałem nawet myśli, że może powinienem to wszystko skończyć bo i tak mi Pan Bóg nie pomoże jednak cenię swoje życie i trzeba by czegoś więcej abym wykonał tak drastyczny krok. W mojej rodzinie także zaczęły się dziać złe rzeczy cały czas jakieś konflikty wybuchy gniewu itp. Wokół mnie nie dzieją się jakieś dziwne demoniczne rzeczy itp. Ale zastanawia mnie czy powinienem udać się na rozmowę do księdza egzorcysty ponieważ każda próba nawrócenie się lub pójścia do spowiedzi i tym samym do kościoła kończy się fiaskiem. Byłem u psychiatry w związku z bezsennością i po dłuższej rozmowie stwierdziła nerwice lękową dostałem leki na sen jednak czasami w ogóle nie pomagały zmieniałem na silniejsze ale także czasami w ogóle nie pomagały. Wiem, że jestem normalny nerwica lękowa to nie jest jakaś choroba psychiczna dużo ludzi tego doświadcza szczególnie przez stres a moja praca była bardzo stresująca. A ja czuje, że to może być coś więcej.Proszę o radę.
Dziękuję.

Odrowąż

http://www.jhs.fora.pl/pomoc-i-doradztwo-osobom-zniewolonym-przez-nalogi,66/samogwalt-i-pornografia,2412.html

tutaj jest opisana moja historia, możesz poczytać. Też mam problemy podobnego typu.

pawelm

zdążyłem się zapoznać wcześniej z Twoim tematem, te tematy są zazwyczaj do siebie podobne jednak ja chciałbym się dowiedzieć od kogoś kto dobrze się zna na zniewoleniach czy właśnie tak jest ze mną.

Odrowąż

Ja Ci powiem, że najlepiej oceni to kapłan.

exe

Nie jesteś opętany. Jesteś głęboko zniewolony, ale Twoja dusza krzyczy o pomoc, a Wy podjąłeś wyzwanie. Czyż można większego heroizmu, aby przeciwstawić się diabłu i zawołać do Ojca " "Ojcze, przygarnij mnie!".

Pierwszym elementem ćwiczeń, niechaj będzie odwracanie zmysłów od pokusy, poprzez naginanie woli.

Jest to bardzo trudne ćwiczenie, gdzie wyrabiamy właściwy nawyk oswajania się z podnietami zewnętrznymi.
Nieustannie przy tym, wzywaj w myśli Jezusa Chrystusa. Ćwiczenie niech będzie praktykowane bez względu na proporcję "sukces-porażka".

Dziś wieczorem będę się modlił o 19ej Litanią do Ducha Świętego. Uklęknij wtedy na 5 minutek proś Boga o miłosierdzie.

Zachęcam do kontaktu z egzorcystą diecezjalnym przypominając, kontakt z takim kapłanem nie jest tylko dla opętanych, ale po prostu dla potrzebujących rozeznania dalszej walki.

Diabeł chce, abyś był sam. Odcięta ofiara daje się łatwo osaczyć.

Z Panem Bogiem,

exe

pawelm

Ok dziękuje za modlitwę ale gdy pomyślałem o tym klęczeniu i proszeniu zrobiło mi się dziwnie gorąco i dostałem potów.
Mam jeszcze pytanie czy gdybym zdecydował się na pójście do księdza egzorcysty i gdyby się okazało, ze jest potrzebny jakiś egzorcyzm oraz gdybym się wyspowiadał istnieje wtedy nadzieja, że Pan uwolnił by mnie od tego zniewolenia, ponieważ byłem już u psychiatrów i uważam, że mojego problemu nie rozwiążą leki które nie pomagały oraz terapie tym bardziej, że nie jestem dobrym mówcą, a wiadomo, że na takich terapiach trzeba się otworzyć. Co do spowiedzi to bardzo bym chciał się wyspowiadać mieć to za sobą ale na samą myśl dostaję potów i uczucia gorąca jak przy pomyśle, że miałbym się pomodlić tak samo jest gdy pomyśle o spowiedzi i pójściu do kościoła. Gdy byłem wtedy u księdza na rozmowie to nie powiedziałem wszystkiego mówiłem o masturbacji itp ale byłem strasznie zdenerwowany i się pociłem mimo, że byłem żołnierzem widziałem nie jedno a boję się rozmowy z księdzem ;) pewnie dlatego nic wtedy nie wyszło. Postaram się o 19 pomodlić mam nadzieję, że dam rady.

exe

W zasadzie, demony odpowiedzialne za niszczenie w człowieku właściwej postawy odnośnie życia płciowego i społecznego, są bardzo niecierpliwe i mało wytrwałe przez to. To bardzo dobry prognostyk dla Twoich działań.

Tak, kapłan pokieruje Tobą, a na wstępie nałoży ręce i tchnie. Będziesz się dziwnie zachowywał, a będziesz wszystkiego świadomy.

Musisz żyć tylko tym "chcę".
Niech już nic się dla Ciebie nie liczy, jednak pamiętaj, że wizyty u lekarza zawsze początkiem : musisz wcielać w życie jego rady, aby zdrowieć.
Gdybyś miał problemy w modlitwie....
Wystarczy, że będziesz klęczał i pobożnie wzdychał "Jezu ufam Tobie".

pawelm

A czy gdyby w trakcie modlitwy nic się nie wydarzyło czy to by oznaczało, że nie jestem zniewolony? Jak to wtedy rozumieć

exe

pawelm

O 19 się pomodliłem Ojcze Nasz oraz prosiłem Pana Boga o miłosierdzie i pomoc w mojej sytuacji. Ogólnie rzecz biorąc nawet nie wiem od czego zacząć czy najpierw zacząć walczyć z nałogiem czy może najpierw udać się do egzorcysty? Wrócę jeszcze raz do spowiedzi, moja osoba tak bardzo broni się przed nią jednak wiem, że strasznie jej potrzebuję. Myśl o tym co by się ze mną stało gdybym umarł bo nie zna się dnia ani godziny jest nie do zniesienia. Ksiądz u którego byłem namawiał mnie na spowiedź generalną powiedziałem mu, ze się do niego odezwę, że najpierw muszę przypomnieć sobie wszystkie grzechy itp. Jednak w głębi nie dawały mi spokoju myśli, że nie dam rady powiedzieć tych grzechów, że są tak obrzydliwe, ze jednak nie ma nadziei i to takie właśnie błędne koło. Ale wiem, że muszę podjąć stanowczą decyzje i po prostu to zrobić Boję sie, że zły będzie robił wszystko abym się nie wyspowiadał. Zastanawiam sie, czy to ja tak bardzo się boje i wstydzę, czy to jakaś ingerencja złego na myśli ;/.

Prostaczek

Witaj Pomodlę się w twojej intencji bracie. Nie daj się zastraszyć zły tylko straszy i chce ci wmówić ,że jesteś sam i nie masz szans na nic .Ale to ksiaże kłamstwa on tylko kłamie . Będzie dobrze !

exe

Ćwiczenie woli należy rozpocząć. jak najszybciej Wink

Spowiedź generalna to wspaniały znak twojej wiary.
Idź do Ojca !
Powiedz Mu o wszystkim !

Odrowąż

Też bałem się wyspowiadać. To nic strasznego. Nikt Cię nie wyrzuci z konfesjonału. Wręcz przeciwnie.

pawelm

Może i nie ale na pewno zmrozi krew w żyłach spowiednika. Co do egzorcysty mieszkam w Białymstoku i z tego co już wiem to jest tam 3 lub 4 egzorcystów. Nie wiem do którego się udać może ktoś by polecił księdza z tego rejonu? Mam nadzieję, że po rozmowie nie wyśle mnie to psychiatry bo się trochę załamie ale to zrozumiałe taki ma pewnie obowiązek.

exe

Wysłanie do psychiatry nie jest obowiązkiem, jeśli symptomy nie pozostawiają złudzeń.

Nie jest to ani coś złego, ani wstydliwego.

Pierwsza rozmowa z księdzem-egzorcystą zawsze jest wywiadem. Nie ukrywaj czegokolwiek .
Wszystko będzie dobrze.

Odmów przed snem codziennie:

"Święty Michale Archaniele, broń nas w walce, a przeciw niegodziwości i zasadzkom złego ducha, bądź nam naszą obroną-pokornie o to prosimy.
A Ty - książę wojska niebieskiego - szatana i inne złe duchy, które na zgubę dusz ludzkich po tym świecie krążą, mocą Bożą strąć do piekła. Amen."

Odrowąż

Księża nie takie rzeczy słyszeli ;)

Migdałek

maly_kwiatek · Gość

Temat się skończył, a był świetnie prowadzony.
Ufam, że Paweł poszedł do spowiedzi i skorzystał z pomocy księdza egzorcysty i jego problemy skończyły się.

Jaśmina · Gość

Pewna dusza ( człowiek) szarpie i miota się całymi dniami , od świtu do nocy , a i noc ma zawsze niespokojną . Nie wiem czy bies nim nie miota. Przypomniała mi się scenka z Ewangelii i dokładnie jest tak samo u niego. Każde zmuszone siedzenie 5- minutowe jest mordęgą, jedynie łańcuch coś by tutaj pomógł. Na siłę gania , zaczepia, szuka byle coś robić, byle coś się działo. Wiem o każdym prawie ruchu ,a nie chcąc wiedzieć zawsze otrzymuje relacje. Rozmowa jest raczej bęłkotliwa , bez składu i ładu , przerywana bez dokończenia zdania . Zaganiany człowiek , pod koniec dnia ledwo'' zipie''. Jak poskromić taką duszę i jej pomóc, zaznaczam ,że rozmowa nie dociera do tego człowieka ( jeszcze).