KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

exe

Na czym miałoby polegać budowanie poczucia własnej wartości Question

Czym jest owo "poczucie" i jak ono się ma do możliwości realnej oceny wartości Question

Do czego odnosić się ma owa wartość Question

Duśka · Gość

W trakcie transu lunatycy zachowują się zazwyczaj spokojnie pozostając w głębokim śnie. Zdarza się jednak ,że popełniają morderstwa . Wystarczy niewielki bodziec np. światło Księżyca, aby mózg uruchomił mięśnie i wówczas śpiący wstaje z łóżka i wyrusza na spacer. Rano niczego się już nie pamięta. Co do zbrodni będąc w trakcie czynu pod wpływem transu nie jest się świadomym czynu , czyli niewinnym.
Mój kuzyn był lunatykiem i łaził nocami po domu , z czasem się do tego przyzwyczailiśmy i go wogóle nie wybudzaliśmy , sam wracał do łóżka, czasem pomylił łóżka , bywa i tak . :wink:

beast

exe

Rozumiem Ciebie teraz lepiej, beast, acz zapytam, bo:

uel

Kiedyś gdy byłem z daleka od kościoła pamiętam miałem 2 książki na temat OOBE a Roberta Monroe ( kilka lat temu wyrzucone na śmietnik) . Praktykowałem to co tam pisało , są zaangażowane te same władze duszy co w modlitwie .
Myślę że to jest niebezpieczna działka demoniczna . Sam miałem bardzo niemiłe doświadczenie w połączeniu gdy raz kolega poczęstował mnie trawą . Raz gdy chciałem "wyjść z ciała" siłą swojej woli , pamiętam wpadłem w jakiś trans , czułem że na wieki nie będę mógł wrócić do swojego umysłu , po prostu nagle jabym był bez swojego ciała , jakbym nie miał ciała jakbym nie miał gdzie pójść . Ten stan był straszny , pamiętam jak moja mama przyszła do domu to pytała i powtarzała wkółko "co ci sie stało ?" . Ja wszystko słyszałem ale nie miałem kontaktu sam ze sobą jakbym był wyrzucony ze swojego ciała i jakbym nigdy już nie mógł wrócić . Przez następne 3 dni niewiedziałem co się ze mną dzieje i przez 3 dni dochodziłem do siebie i pytałem co się dzieje. To był straszny koszmar, ja byłem pewny że to zagubienie będzie trwało wiecznie a każdy moment był nie do zniesienia , czułem strasznie wielki dyskomfort , strach ciężko z czymkolwiek porównać , porównać można do snu który staje się prawdziwy że człowiek wraca do domu a okazuje się że tam gdzie mieszka domu nie ma , i bliskich osób też nie ma i nie ma gdzie pojśc i co zrobić a dookoła mrok i nieprzyjaciele i że tak zawsze będzie. Jak słyszałem głos mamy to mi się zrobiło jej żal i przykro bardzo i żałowałem że jej przykrość sprawiłemtak martwiąc . Dziś jak myślę o tym to zastanawiam się czy to nie był moment w czyśćcu albo piekle .

maly_kwiatek · Gość

Prochy są złe.

exe

Osobiście, patrząc na to, że jedna jest śmierć, a potem Sąd, sklaniałbym się do opinii, że nie był to stan czyśćca sensu stricte, acz być może samo doświadczenie, które tak ciekawie opisałeś Bracie, było analogicznie właściwe.
W myśl nauk świętego Tomasza, o ile dusza ludzka, jako forma, jest doskonalsza od ciała, jako formy (akt jest doskonalszy od możności), o tyle pod kątem bytowym (istnirniowym) dusza nie może w pełni się wyrażać, ponieważ to ciało stanowi dla niej oparcie.
Myślę, że Bóg dał dopust tą sytuacją.