KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

Duśka · Gość

Wczoraj byłam w sklepie zoologicznym po nowego członka rodziny i kasjerka miała duży dekold i zauważyłam duży na piersi tatuaż kozła z czterema rogami . Aż mnie cofło , a żeby robić sobie taki tatuaż. Też mnie zastanawia ,że pozwolono ,żeby obsługiwała klientów. To było okropne . Do czego to wszystko dąży ...

exe

dark

dark

Duśka · Gość

W Księdze Kapłańskiej jest wyrażny zakaz Boży wobec rytualnego okaleczania ciała . Nie wolno umieszczać żadnych znaków , czy wizerunków oddających cześć obcym bogom. Większość nie zdaje sobie z tego sprawy i tym chce wzbudzić przykuwaj zainteresowanie wszystkich dookoła. Jednak tatuaż znajduje się tuż pod powierzchnią skóry, ale jego znaczenie może sięgać samej duszy. Ale kto by się tym przejmował w tych czasach . Rolling Eyes

TOMASZ-V.A.D · Gość

Tatuaże stały się wielką plagą i faszerują się nimi wszyscy, którzy uważają się za ludzi wolnych, którzy uważają, że mają prawo robić to co chcą tym bardziej, że w ten sposób nie krzywdzą nikogo. To jednak tylko pozornie tak wygląda. Prawda wygląda zupełnie inaczej. Wszelkie negatywne zachowania są szybko powielane przez młode pokolenie, które tylko czeka na uzyskanie wieku pełnoletności aby pójść w ślady kolegów, znajomych i walnąć sobie tatuaże, aby być jak inni, aby nie czuć się gorszymi.
Dawanie więc złego przykładu jest krzywdzeniem innych, tym bardziej, że ciało dostaliśmy od Boga i oczekuje od nas zachowania go w czystości.

Powiedzmy jednak sprzeciw osobom tatuującym się a dostaniemy taką antychrześcijańska wiązankę, że zamkniemy usta ze strachu, aby tylko nie oberwać na kontrę.

Co wypada robić?

Głosić prawdę o tym, że robienie tatuaży to grzech. I do tego celu mają nam służyć słowa z Biblii, w których jasno pisze, że Bóg zabrania robić tatuaży.

Tak dla przekonania dodam jeszcze tekst na temat tatuaży:

[link widoczny dla zalogowanych]

exe

Zdobienie swego ciała tatuażami w kulturze Starego Świata, ma również wymiar czysto diagnostyczny: jest objawem niskiego poziomu intelektualnego i zaburzonego porządku wartości.

TOMASZ-V.A.D · Gość

To widać po tym dążeniu do upodabniania się do innych i staraniu się aby pokazać, że nie jest się gorszym od innych.

Duśka · Gość

A taki bardzo maleńki symbol krzyża na nadgarstku to będzie grzech Question

dark

62Krzych

Duśka · Gość

Tylko , że taka jest opinia .

"Pamiętam świadectwo pewnego pracownika salonu tatuażu, który chwalił się, że barwniki stosowane w tatuażach są oddawane demonom podczas rytuałów satanistycznych, aby przez tatuaż złączyły się z ludzką krwią. Wtedy nie ma znaczenia czy wytatuujesz sobie pentagram czy kwiatuszka…" [ks. Sławomir Kostrzewa]

exe

TOMASZ-V.A.D · Gość

Ja nie rozumiem po co patrzeć na ludzi szalonych, którzy postępują na przekór woli Boga, wbrew temu co jest zapisane w Biblii. Przecież każdy chrześcijanin powinien myśleć o tym, aby iść za Chrystusem, wzorować się na Nim, brać też wzorce ze świętych, którzy pokazywali nam, że można w każdych czasach dążyć do świętości, zachować czyste ciało nie podążając za głupią modą.

exe

TOMASZ-V.A.D · Gość

Ja po prostu uważam, że nie ma co z siebie robić jakiegoś wymalowanego klowna tylko dlatego, że jest to modne większość robi to właśnie z mody, bo inni mają to i ja muszę mieć. Nie musisz mieć i do niczego ten tatuaż nie jest potrzebny. O naszej wierze nie świadczą tatuaże tylko uczynki rodzące się z wiary. Jeśli chcemy być chrześcijaninem to stosujmy się po prostu do woli Boga zawartej w Biblii. To będzie najlepszy przykład i świadectwo dla innych.

Podążanie za modą, naśladowanie chorych ludzi, którzy chcą coś głupiego manifestować nie przyniesie nam chluby i nie pokaże nas w dobrym świetle przed Bogiem.

Popatrzmy: taki Messi czy inni piłkarze, aktorzy deklarują się jako osoby wierzące a robią z siebie jakieś galerie obrazkowe wbrew temu co pisze w Biblii. Czy tak ma prezentować swoją wiarę. Lewandowskiemu nie potrzebne są tatuaże a swoją wiarę uwidacznia po przez swoją relację do Chrystusa i do innych ludzi, biorąc tez udział w różnych akcjach charytatywnych. To jest droga do Boga, taki jest właściwy przykład dla ludzi sukcesu - gdy opierają swoje życie, postępowanie na woli Boga, nie podążając za modą.

exe

Oczywiście, jak piszę, nie wydaje się to najlepszym sposobem manifestacji wiary, lecz prawdą jest i to, że każdy z nas miał jakieś początki, związane z uniesieniem religijnym, kiedy to chciał pokazać - paradoksalnie nie światu - lecz samemu sobie, że się nawrócił i kocha Boga. Nie mówiąc już o innych tradycjach kulturowych.

Mnie się wydaje, że nie jest pedagogicznie dobrym rozwiązaniem każdemu nakazywać nabożnego postępowania właściwego tym ludziom Boga, którzy więcej przeszli w życiu doświadczeń (z jednej i drugiej strony) i są na "etapie" mowy serca. Takie wymagania dla wszystkich wydawałyby się nienaturalne, a wręcz zgubne.

Jeśli pedagogizacja na sposób "duchowej urawniłowki" miała by być jedynie słuszną, co wówczas począć z dotychczasowym poszanowaniem osoby ludzkiej i wynikającym z tego poszanowania uwzględnieniem tradycji innych kultur przez działających tam misjonarzy Question

Uznać więc dzieło misyjne, którego wyraz potwierdził św. Jan Paweł II podczas wielu pielgrzymek do egzotycznych krajów, za niewłaściwe Question

Moją myśl podsumuję dla porządku tak: "Ten bowiem, który współdziałał z Piotrem w apostołowaniu obrzezanych, współdziałał i ze mną wśród pogan. (Ga 2, 8 )

maly_kwiatek · Gość

Gdy moja córka była mała toczyłem boje z żoną i z córką o nie przebijanie jej uszu dla celów ozdobnych. Uważałem to za akt próżności i to bardziej matek niż córek, stanowiący równocześnie akt przemocy wobec małoletniego dziecka.

Skądinąd nadal tak uważam.
Skończyło się na tym, że żona po kryjomu przede mną poszła z córką przebić te uszy. Uszy ropiały, potem córka praktycznie nigdy nie założyła kolczyków. Ale postawiły na swoim i było tak jak one chcą.

Mnie w tej sytuacji ręce opadły, zdystansowałem się do zasad chrześcijańskich i jakiś czas później całkiem poważnie rozważałem tatuaż dla siebie. Tylko, że nie umiałem się zdecydować na motyw i w końcu zostałem bez. I całe szczęście. Dziś źle bym się czuł z tatuażem.

U kolegów widzę różne tatuaże, ładniejsze i brzydsze, ciekawsze i mniej ciekawe. Reaguję ze spokojem i z dystansem. Najczęściej udaję, że nie widzę. I jakoś idę do przodu.

Kiedy przeczytałem w tej dyskusji o tatuowanym krzyżyku u chrześcijan żyjących wśród Arabów i Żydów to mi się serce poruszyło. Bo to jest swoisty akt heroizmu i za te krzyżyki ludzie tam na południu oddawali i oddają teraz życie.
Trwa największa w historii chrześcijaństwa ofiara męczeńska chrześcijan. A skoro znakiem chrześcijaństwa jest ten mały krzyżyk wytatuowany na ręce, lub medalik na szyi to są to znaki noszone w aktach heroizmu. Szacunek dla tych, którzy w warunkach wojny z chrześcijaństwem, je noszą.

Duśka · Gość

Niestety tatuaż kojarzy się z czymś złym, często z kryminałem, dlatego jest taka niechęć do osób tatuowanych.

exe

TOMASZ-V.A.D · Gość

exe

TOMASZ-V.A.D · Gość

Tutaj nie chodzi o to aby zaliczać kogoś do bydła z powodu tatuażu, tylko bydło było tak znakowane. Człowiek nie musi być znakowany, nie musi tego robić w ogóle a robi to z wymienionych w cytacie powodów. Co mu z tego przyjdzie poza tą szaloną głupotą? Nic, tak jak jest tam napisane: na starość zostanie z takim głupowatym piętnem.
70-80 letni dziadek lub babcia z wytatuowanym ciałem pomarszczonym ze starości.
I na co to? Bogaty przez to nie będzie, mądrzejszy też nie, więc to tylko zwykły bezsens.

Duśka · Gość

Delikatny , mały w niewidocznym miejscu jeszcze nie jest zbrodnią, nie mówiąc już o tatuowaniu na całym ciele wielkich motywów Shocked

.

TOMASZ-V.A.D · Gość

Tylko po co te chemikalia wpuszczać pod skórę. Ja osobiście wolę mieć czystą skórę i żadnych tatuaży robić nie będę i dzieciom też o tym mówię i nie chciałbym aby którekolwiek robiło sobie tatuaż.

exe

Nie mówię, że nie masz racji, lecz rozmowa w tym temacie zeszła na 2 równoległe wątki :
1. O planowanych tatuażach
2. O zrobionych tatuażach.

Każdy z nich wymaga już nieco innej oceny. Tak myślę ;)

maly_kwiatek · Gość

Nawiązując do tytułu tematu: czy wolno?
Oczywiście, że wolno.
Chrześcijanin - być może w odróżnieniu od innych wyznań i ateizmu - jest świadomy, że wszystko może, wszystko mu wolno.
Za wszystko, co zdecyduje i zrobi ponosi odpowiedzialność - tak jak wyznawcy innych religii i ateiści.
Różnica polega na tym, że chrześcijanin jest w pełni świadomy swej wolnej woli, bo tego uczą u nas dzieci na lekcjach religii w najmłodszych klasach.

W ślad za tą wiedzą w chrześcijanach rośnie odpowiedzialność za swoje myśli, słowa, czyny.

Tatuaż jest ze swej natury piętnem nieusuwalnym.
W imię czego mielibyśmy sobie to piętno nadawać?
W dodatku dobrowolnie???

W nauce o zdrowiu ciała i ducha dowiadujemy się, że skóra jest obrazem relacji między istotą a jej otoczeniem. Człowiek zdrowy na ogół nie ma jakichś niewyjaśnionych zmian na skórze.
Np. łuszczyca na ogół zdarza się osobom nieśmiałym, które mają obawy przed zbyt żywymi kontaktami z otoczeniem.
To duch rządzi materią, a nie odwrotnie. Dlatego uważa się, że na ogół choroby ciała mają swój początek w duszy, czasem gdzieś na jej dnie. Choroba ma swój wpływ odwrotnie - na stan duszy. I zaczyna się kręcić spirala, jeśli nie powstrzymamy przyczyny choroby.

No a co z tatuażem?
Przyczyna dla której dobrowolnie chcemy mieć tatuaż jest w umyśle i w duszy. Wydaje się, że panujemy nad tym co robimy. A jednak ...
tatuaż zostaje całe życie i oddziaływuje w sposób niewidzialny i niesłyszalny na duszę, ogranicza ducha tak, jak tatuaż ogranicza ciało, takie ciało i taka dusza z tatuażem są mniej doskonałe niż te które otrzymaliśmy od natury.

Nie tatuujmy się ! :)

Duśka · Gość

Skoro można to jednak chyba zrobię sobie taką małą rybkę. :wink:

exe