KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

Bombolinka · Wysłany: Nie 20:13, 03 Mar 2013 Temat postu:

Racja,exe.

exe · Wysłany: Nie 20:21, 03 Mar 2013 Temat postu:

Jednak to wyczulenie uzyskamy tylko na modlitwie. Nie słyszałem, by samemu z siebie mozna bylo połączyć się w cierpieniu z Jezusem.

Magnolia · Gość

Pozwólmy się przybić do krzyża miłości, która jest aż po grób; do krzyża wierności, aż po rezygnację z siebie; do krzyża uczciwości, która nie pozwoli nam bawić się drugim człowiekiem.

Kerstin

Prostaczek

Dla ludzi którzy kochają Boga to ,że mogą cierpiec tak jak On cierpiał za nas jest czymś pięknym ,wiec nie zgodzę się do końca z tobą Kerstin słyszałem chorej kobiecie która była naprawdę ciężko chora a modliła się o większy krzyż by wziąśc krzyż za tych którzy tak wielkiego nie udzwigną, nie zrozum mnie złe ja sam nie umiem zrozumiec cierpienia ani sie pogodzic z nim zostawic to Bogu za bardzo się boję ,kiedy mnie nie dotyczyło w pięknych słowach potrafiłem o tym mówic i dziwiłem się ,że ludzie dla Boga tego nie potrafią ,a wiesz co ja sam nie potrafię .

exe

Klara

Pozwólmy się prowadzić z zaufaniem i pokorą.

Magnolia · Gość

Bóg mi bardzo skrzyżował plany :( ale wyszło mi to na dobre :D

brzydula · Wysłany: Wto 20:37, 04 Mar 2014 Temat postu:

ale po co nam jakiś krzyż???

Magnolia · Gość

Prostaczek · Wysłany: Pią 10:49, 07 Mar 2014 Temat postu:

Jak to po co ? Przecież to nasze życie jest krzyżem bez względu czy to wiemy czy nie a kiedy już cierpimy bo to nieuniknione , to chyba lepiej cierpiec z sensem niż bezsensu , bezsensowne cierpienie jest czymś okropnym ...;]

Magnolia · Gość

Niech przepadnie dzień mego urodzenia
i noc, gdy powiedziano:
„Poczęty mężczyzna”,
bo nie zamknęła mi drzwi życia,
by zasłonić przede mną mękę.
Dlaczego nie umarłem po wyjściu z łona,
nie wyszedłem z wnętrzności, by skonać?
Po cóż mnie przyjęły kolana,
a piersi podały mi pokarm?
Nie żyłbym jak płód poroniony,
jak dziecię, co światła nie znało.
Teraz bym spał, wypoczywał,
odetchnąłbym w śnie pogrążony.
Tam niegodziwcy nie krzyczą,
spokojni, zużyli już siły.
Po co się daje życie strapionym,
istnienie złamanym na duchu,
co śmierci czekają na próżno,
szukają jej bardziej niż skarbu w roli;
cieszą się, skaczą z radości,
weselą się, że doszli do grobu.
Człowiek swej drogi jest nieświadomy,
Bóg sam ją przed nim zamyka.

Księga Hioba

Nie tylko cierpienie jest elementem naszego życia ale także niestety zadawanie cierpienia. Człowiek ma wolną wolę to sam wybiera, jak postępuje. Może wybierać dobro, ale może też wybierać zło. Może budować i burzyć, leczyć i ranić, tworzyć i niszczyć, dawać życie i zabijać.

exe · Wysłany: Sob 11:49, 08 Mar 2014 Temat postu: Rz 7, 14 - 25

"14 Wiemy przecież, że Prawo jest duchowe. A ja jestem cielesny, zaprzedany w niewolę grzechu.
15 Nie rozumiem bowiem tego, co czynię, bo nie czynię tego, co chcę, ale to, czego nienawidzę - to właśnie czynię.
16 Jeżeli zaś czynię to, czego nie chcę, to tym samym przyznaję Prawu, że jest dobre.
17 A zatem już nie ja to czynię, ale mieszkający we mnie grzech.
18 Jestem bowiem świadom, że we mnie, to jest w moim ciele, nie mieszka dobro; bo łatwo przychodzi mi chcieć tego, co dobre, ale wykonać - nie.
19 Nie czynię bowiem dobra, którego chcę, ale czynię to zło, którego nie chcę.
20 Jeżeli zaś czynię to, czego nie chcę, już nie ja to czynię, ale grzech, który we mnie mieszka.
21 A zatem stwierdzam w sobie to prawo, że gdy chcę czynić dobro, narzuca mi się zło.
22 Albowiem wewnętrzny człowiek [we mnie] ma upodobanie zgodne z Prawem Bożym.
23 W członkach zaś moich spostrzegam prawo inne, które toczy walkę z prawem mojego umysłu i podbija mnie w niewolę pod prawo grzechu mieszkającego w moich członkach.
24 Nieszczęsny ja człowiek! Któż mnie wyzwoli z ciała, [co wiedzie ku] tej śmierci? Dzięki niech będą Bogu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego! 25 Tak więc umysłem służę Prawu Bożemu, ciałem zaś - prawu grzechu.".

Magnolia · Gość