KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

exe

Przeczytałem niegdyś w [link widoczny dla zalogowanych] taki wers:

"Cóż wiesz o pięknem? Kształtem jest miłości".

Bardzo spodobało mi się to wyborne, w mojej opinii, określenie piękna. Ma ono wiele konotacji metafizycznych. Dlaczego świat jest piękny Question

Nie znam greckiego języka i nie udaję, jak wielu na tzw. biblijnych forach (chwalących się rzekomą poliglosą), acz natknąłem się na bardzo ciekawą uwagę dotyczącą podobieństwa brzmieniowego w grece dwóch wyrazów :

1. (kallos) - piękno
2. (kaleo) - wzywać.

Wydaje się więc, że świat został wezwany przez Boga i dlatego właśnie jest piękny. Nawiązując do Promethidionu myślę, że Bóg sprawia więc wszystko właśnie w ten sposób, że każdy byt zwraca się naturalnie ku Niemu siłą miłości.

Wydaje się, że z Boskiego piękna pochodzi właśnie istnienie każdej rzeczy.

Czymże w swej treści będzie piękno, jeśli nie blaskiem i pewną harmonią wśród bytów stworzonych:?:

Boży blask jest właśnie blaskiem prawdy, o którym pisał w swej encyklice Jan Paweł II - zresztą o wdzięcznej nazwie Blask prawdy - Veritatis splendor - że widzimy go w każdym stworzeniu.

Harmonia zaś, o której wspomniałem, realizuje się , co łatwo możemy zauważyć - zarówno na poziomie intelektualnym poprzez zbieżność sądów, jak i na poziomie afektywnym (wolitywnym), poprzez przyjaźń.

Wydaje się, że piękno jest przyczyną, która wpływa na poruszenie woli, nie zawaham się więc powiedzieć, że jest przyczyną sprawczą wszystkiego Exclamation

Wydaje się więc, że piękno jest dobrem, ponieważ z Bożego piękna wypływa wszystko, a Bóg jest Dobrem. Idea

Jak tą kwestę postrzegacie w swym życiu Question

Water-mix

ja myslę ze bog stworzył całą gamę piękna
czśc jest niedoceniona a część źle wykorzystana
część nawet działa przeciw Bogu i tu trzeba uważać.
Za to zdecydowanie nie podzielam ogolnie panującego pogladu
jakoby należy jakoś szufladkować piękno podług swojego gustu :P
Oczywiscie wyrażac opinie mozna rzecz jasna, ale nie polecam mieszać w to Boga :)

exe

Water-mix

chodzi mi o to , że niektorzy za 'coś pięknego' uważają jedną rzecz
a inni taką samą uważają za takie sobie lub nawet coś szkodliwego.
np w innej kulturze jest inny kanon piękna kobiecego,
u Meksykan inny w Europie inny
Np inaczej malują Jezusa a nieraz sie słyszy
''ale brzydko namalowane'' ,bo nie w kanonie hellensko-europejskim:P
to samo jest z muzyką
Jeden woli muzykę o mocno rytmicznych dzwiekach , a drugi z rozwiniętą melodyką (ja lubie akurat oba rodzaje:P )
Ale niektórzy nie mogą siebie nawzajem zrozumieć.
A już tymbardziej zrozumieć
''Jak mozna te dwie rzeczy pogodzić"
No wlasnie ze mozna jak najbardziej 8)

Ale faktycznie mogłem odbiedz nieco od tematu,bo
ja tłumaczyłem piękno bardziej pod kątem odbioru ludzi
niż z perspektywy Tworu

exe

exe

Piękno możemy uchwycić poprzez kontemplację, gdzie byt w pełni swego bogactwa - niejako nam się narzuca - bombardując umysł swą wyrazistością afirmacji istnienia, które jednakowoż potrafi wytłumaczyć (tu dla naukowców: niestety) istotę rzeczy w sposób niewyraźny.
O tym mówi przepiękny film o genialnym geniuszu Ramanujan'ie , który poddałem pod komentarze.

exe

Trzeba jednakże uważać, aby nie sprofanować wewnętrznej świątyni, którą my sami jesteśmy, poprzez brak skromności nawet...

Spójrzmy:

"Ale zaufałaś swojej piękności i wyzyskałaś swoją sławę na to, by uprawiać nierząd. Oddawałaś się każdemu, kto obok ciebie przechodził." (Ez 16, 15)

Naturalnie stopni owego nierządu jest wiele, a pożądanie rodzi się w sercu, co i dotyczy narcyzmu - który u kobiet może przerodzić się w samouwielbienie, kończące się w skrajnych przypadkach nimfomanią...

Przykładem jest dla mnie to zdjęcie.. [link widoczny dla zalogowanych] [link widoczny dla zalogowanych]

Brak skromności rodzi wstyd, który prowadzi do grzechu niumiarkowania.

Andy72

Właśnie zastanawiałem się nad tym dzisiaj.
W dobie Darwina i jeszcze bardziej Dawkinsa, obecnie dla 90% ludzi wydaje się że piękno nie jest obiektywne ale subiektywne. Że w ogóle to absurd myśłeć że piękno może być obiektywne.
Ale aby odpowiedzieć, weżmy duszę.
Nie w znaczeniu wschodnim, reinkarnacjonistycznym, gdzie równa się świadomość, i dusza w ciele to niby człowiek w ubranku czy kierowca w samochodzie.
Nie, chodzi mi o pojęcie scholastyczne, czyli dusza jako forma.
Prymitywnie może by rzec, że obiektywnie istnieje tylko materia, zbiór atomów, a forma jest nadawana tylko przez naszą świadomość, przez nas odbiór. Ale to by oznaczało, że nie ma obiektywnej duszy!
A skoro dusza istnieje obiektywnie, to moze również obiektywnie być coś piękne.

exe

Jeśli zestawisz ze sobą to, cośmy o samoistności duszy napisali z tym, cośmy tu o pięknie napisali to zauważysz, że o ile dusza ma istnienie, o tyle piękno jest transcendentalną właściwością tego istnienia.

Z Bożym pozdrowieniem,
exe
🙏 💒

Andy72

A jak pogodzić to z tym, że jednymu podoba się co innego niż drugiemu?

exe

Jaśmina

Piękno

„jest po to, ‚żeby zachwycało’, żeby podnosiło duszę człowieka, żeby ze zwykłych zjadaczy chleba aniołów czyniło. (…) piękno j e s t wolne. Ono jest wolne, nie przywiązane do niczego, jest wiekuiste. I dlatego, kiedy człowiek się pięknem nakarmi, to mu skrzydła do duszy przyrastają. I czuje w duszy swojej wolność”

uel

uel

Ja przyznam się do tego że z wiekiem, coraz bardziej nie radzę sobie z pięknem Embarassed

. Nie radzę sobie z pięknem świata stworzonego przez Boga, bogactwem i pomysłowością roślin, zwierząt, choć mało się na tym znam. Nie radzę sobie z pięknem kobiet, które są zbyt piękne zwłaszcza jeszcze jeśli za pięknym wyglądem idzie moralność i normalność. Piękne jest to że Bóg między kobietą a mężczyzną tylko takie drobne różnice postawił a już samo to jest źródłem piękna a jednak i mężczyzna i kobieta to człowiek. Jaki dopiero piękny musi być Bóg, skoro po tym kroku bliskości, we Wcieleniu przyjął ludzkie Ciało, a wcześniej różnica jak między Stworzycielem a stworzeniem Embarassed

. Nie zdziwiłbym się wcale jakby się okazało że ta odległość Boga i brak fizycznej obecności Boga, nie jest umotywowana tylko tym aby ukazać świętość Boga, ale przedewszystkim miłością Boga, żeby nas Bóg fizycznym pięknem nie zniewolił za życia na ziemi, dając wolność i swobodę dla naszej miłości do Niego.

Piękno mi daje nadzieję, pozwala mi zrozumieć że skoro je potrafię zauważyć, zachwycić się, to we mnie też musi coś z tego być, jakiś receptor czy zmysł, który jest z piękna i chce piękna chociaż ja dla innych piękny wcale być nie muszę bo to wszystko pod karoserią się dzieje.

To piękno widzialne i doświadczalne wywołuje we mnie zakłopotanie, jest niekiedy wręcz zniewalające i paraliżujące a więc utrudniające bo chcę myśleć tylko o tym co jest piękne i przyjemne i co mi odbiera jakoś wolność.

Co pozwala mi docenić także to że istnienie brzydoty i grzechu we mnie w ludziach oraz znoszenie czasem przykrości daje większe pole dla działania miłości. Chyba zarówno brzydota i piękno motywuje do poprawy, przy pięknie istnieje pokusa że można spocząć na laurach i można nic nie zrobić. A od nadmiaru doświadczania zła, brzydoty można uznać że się jest samą brzydotą.

Nade wszystko Jezus Chrystus jest wzorem jak piękno Boga spotkało się z brzydotą stworzeń tego świata i to jest bardzo optymistyczne, to daje światło w szarości tego życia. Jan od Krzyża napisał piękne wskazówki :

WSKAZÓWKI, KTÓRE PRZECHOWAŁA MARIA MAGDALENA OD DUCHA ŚWIĘTEGO

158. Kto z czystej miłości działa dla Boga, nie tylko stara się o to, aby o tym nie wiedzieli ludzie, ale gdyby nawet nie wiedział o tym sam Bóg, który wie o wszystkim, to nie przestałby czynić podobnych przysług z radością i miłością.

159. Inna wskazówka w celu zwyciężenia pożądań: Nieustannie pragnąć naśladować we wszystkim Jezusa Chrystusa, dostosowując się do Jego życia, które należy uważać za wzór i tak postępować we wszystkim, jakby On postąpił.

160. Aby móc tak postępować, jest rzeczą konieczną wyrzec się wszelkiego pożądania lub upodobania, które by nie było całkowicie na chwałę Bożą, z miłości dla Tego, który w swym życiu nie szukał niczego prócz pełnienia woli Ojca, którą nazywał swym pokarmem (J 4, 34).

161. Dla umartwienia czterech naturalnych namiętności: radości, smutku, bojaźni i nadziei zastosuj następujące wskazówki:
Staraj się zawsze skłaniać nie do tego co łatwiejsze, lecz do tego co trudniejsze;
Nie do tego co przyjemniejsze, lecz do tego co nieprzyjemniejsze;
Nie do tego co smakowitsze, lecz do tego co niesmaczne;
Nie skłaniaj się do tego co daje odpoczynek, lecz do tego co wymaga trudu;
Nie do tego, co daje pociechę, lecz do tego, co nie jest pociechą;
Nie do tego co większe, lecz do tego co mniejsze;
Nie do tego co wzniosłe i cenne, lecz do tego co niskie i wzgardzone;
Nie do pragnienia czegoś, lecz do niepragnienia niczego;
Nie wybieraj w rzeczach tego co lepsze, lecz to co gorsze, znosząc dla Jezusa Chrystusa ogołocenie, braki i ubóstwo w stopniu możliwym na tym świecie.

162. Przeciw pożądliwości:
Starać się działać w ogołoceniu i pragnąć, aby inni nas ogołacali;
Starać się uniżać w słowach i pragnąć, aby wszyscy to czynili;
Starać się myśleć nisko o sobie i pragnąć, aby także inni to czynili.
163. Uzbrój twoje serce przeciw wszystkiemu, co cię pociąga ku rzeczom, które nie są Boże, i kochaj się w cierpieniu dla Chrystusa.

164. Szybkość w posłuszeństwie, radość w cierpieniu, umartwienie wzroku, nie chcieć wiedzieć o niczym, milczenie i nadzieja.

165. Panuj bardzo nad językiem i myślami, uczucie twoje niech stale trwa w Bogu i rozpalaj się w ten sposób duchem Bożym. Przeczytaj to wiele razy.

exe

Wspaniale wyraziłeś swe przemyślenia i uczucia. Powiedziałbym, że chyba nie zauważyłeś, jakie piękno (pulchrum) bije z Twego posta 👍😊
To potwierdza, że piękno jest tym transcendentale, które scala osobowość w procesie oczyszczenia biernego.

Tak więc masz powód do radości, nie zaś do smutku. 😉

Z Bożym pozdrowieniem,
exe
🛐✝️

exe

exe

Myślę, że od strony metafizycznej genialnie ujął to prof. Mieczysław Gogacz. Oto jego słowa, których nie śmiem nawet transponować we własne myśli, aby nie uszczuplić bogactwa formy i treści przekazu:

"Piękno jest w całym bycie jednostkowym przejawianiem się istnienia, ukazującego siebie i cały byt jego odrębności, jedności, realności, prawdzie i dobra. Wskazują na to cechy piękna.

Jest ono jawieniem bytu w jego całości (integritas) i zarazem doskonałości (perfectio), jako spełnienia się i dokonania wewnętrznej struktury bytu, która jest harmonijna, wyznaczona jednością, przejawiającą akt formy i akt istnienia. Jest piękno zarazem proporcją w bycie wszystkich jego pryncypiów, swoistym ich współbrzmieniem ujawniającym ład współtworzyw bytu (consonantiae ordinatrum entiae)). Jest piękno także i przede wszystkim przejawem istnienia i formy (splendor formae), swoistym blaskiem (claritas).

Chodzi tu o to, że dominujący w bycie akt oraz dominujący w istocie akt formy, powodują swoistą prostotę i jasność lub przejrzystość strukturalną bytu. Krótko mówiąc, trzy cechy piękna to całość lub scalenie wewnętrznych tworzyw bytu, z kolei proporcja i współbrzmienie tych tworzyw, ponadto jasność i czytelność tego, czym byt jest.

Takie ukazanie piękna opiera się na tezie, że piękno jest łącznym i jednoczesnym przejawianiem się wszystkich własności transcendentalnych.

Występuje też pogląd, że piękno jest łącznym przejawianiem się tylko prawdy i dobra. Inaczej mówiąc, gdy ujmujemy zarazem prawdę i dobro w bycie, doznajemy piękna bytu. Piękno nie byłoby więc osobną własnością transcendentalną, lecz sumą tych dwu transcendentaliów.

W najnowszej literaturze filozoficznej znajdujemy pogląd, że piękno jest własnością transcendentalną, wyprzedzającą inne transcendentalia, że doznaje piękna wprost dusza, zanim zacznie swym intelektem odbierać inne własności transcendentalne. Ten pogląd wynika z tezy, że piękno przejawia byt wtedy, gdy ujmujemy byt sam w sobie i zarazem odniesiony do nas.

We wcześniejszej literaturze filozoficznej dzieli się transcendentalia na dwie grupy: na te, które są ujęciem bytu samego w sobie (odrębność, jedność, realność), oraz na te, które są ujęciem bytu w odniesieniu do nas (prawda, dobro, piękno). Naturę piękna stanowi tu odniesienie bytu do samego siebie albo odniesienie do kogoś poznającego, głównie do jego intelektu i jego miłości."

Z Bożym pozdrowieniem,
exe
🛐✝️