KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

trup

Można by zadać pytania inne czy chce aby się głodziły i w inny sposób umartwiały (no właśnie w jaki ?)Ale to trupa nie interesowało odczuwa taka potrzebę i basta.A może chce naśladować naszego Pana Jezusa Chrystusa .Ale powtorze intencje już napisałem dlaczego i w sumie nie interesuje mnie jakbędzie to odebrane .Trup ma tylko radochę że a być może Pan go usłyszy i w jakis sposob spowoduje uwolnienie lub ulge w cierpieniu innych .pozdrawiam . :)

Water-mix

mi sie podoba Twoja postawa trupie, postepujesz zgodnie ze swoją wiarą
i nie uogólniasz jak ktoś nierozumny, podoba mi sie to , ze nie wmuszasz
w kogoś własnych recept i to , ze wstawiasz się do Boga za innych, ofiarując siebie :)

Prostaczek

Jeśli się nie nauczysz umartwiać swej woli i innym ulegać, nie troszcząc się o siebie, ani o swe sprawy, nie postąpisz w doskonałości, choćbyś wiele działał.

Droga życia jest zbyt krótka, by jej poświęcić wiele zabiegów i starań, i więcej wymaga umartwiania woli, niż rozległej wiedzy. Im kto mniej będzie szukał upodobania w rzeczach, tym szybciej pójdzie po niej.

Nie trudz się na próżno, gdyż nie wejdziesz w ukojenie i słodycz duchową, jeśli się nie będziesz umartwiał w tym wszystkim, czego pragniesz. - Tak powiada św Jan od krzyża.

Machabeusz

Słowa skierowane do św. Katarzyny ze Sieny przez Boga:

exe

Bardzo istotne są to zastrzeżenia, które podajesz za św. Katarzyną ze Sieny, ponieważ łaska wyniszczenia myśli i świadomości własnego bytu, podkreślających własne "ja" (co oddziela nas od Boga), zależy zarowno od Bożego upodobania, jak i od pewnej zdolności odpowiadającej tej łasce i umożliwiającej jej przyjęcie. Tą zdolnością jest żywe i głębokie zmartwienie duchowe.

Trzeba pamiętać, aby w tym zmartwieniu przestrzegać wielkiego umiaru. To przestrzeganie umiaru objawia się czuwaniem nad tym, aby nie powstawało wielkie napięcie ani ciała, ani ducha.
Wygodna pozycja ciała nie koliduje z zanurzeniem się ducha w zmartwieniu.

Największym powodem duszy do zmartwienia jest to, że wie i czuje, że istnieje, a konkretniej, żeczuje się swe istnienie i wie, kim się jest. To jest zmartwienie doskonałe, ponieważ takie zmartwienie oczyszcza duszę nie tylko z grzechu, ale i z kary należnej grzechowi i czyni duszę zdolną do otrzymywania tej radości, która polega właśnie na utracie myśli i świadomości własnego bytu.

Taki to smutek jest prawdziwie Boży i pełen jest świętego pragnienia i od czasu do czasu dusza musi być karmiona pociechą dobra, do którego dąży, bo inaczej nie przezyłaby smutku doskonałego. O ty smutku pisze św. Paweł Apostoł:
"8 A chociaż może i zasmuciłem was moim listem, to nie żałuję tego; nawet zresztą gdybym i żałował, widząc, że list ów napełnił was na pewien czas smutkiem,
9 to teraz raduję się - nie dlatego, żeście się zasmucili, ale żeście się zasmucili ku nawróceniu. Zasmuciliście się bowiem po Bożemu, tak iż nie ponieśliście przez nas żadnej szkody.
10 Bo smutek, który jest z Boga, dokonuje nawrócenia ku zbawieniu, którego się [potem] nie żałuje, smutek zaś tego świata sprawia śmierć.
11 To bowiem, że zasmuciliście się po Bożemu - jakąż wzbudziło w was gorliwość, obronę, oburzenie, bojaźń, tęsknotę, zapał i potrzebę wymierzenia kary! We wszystkim okazaliście się bez nagany. (2 Kor 7, 9-11)

exe

Jaśmina · Gość

maly_kwiatek · Gość

Dziś usłyszałem w trakcie lektury Dzienniczka siostry Faustyny, co Jezus jej mówił o ofiarowaniu cierpienia Bogu.

I dostałem szoku, bo mimo, ze przecież Dzienniczek znam od lat, to stanowisko samego Jezusa o cierpieniu dotarło do mnie dopiero dzisiaj. Posłuchajcie:

W pewnym dniu skarżyłam się Jezusowi, że jestem ciężarem dla sióstr.
– Odpowiedział mi Jezus:
Nie żyjesz dla siebie, ale dla dusz. Z cierpień twoich będą korzystać inne dusze. Przeciągłe cierpienie twoje da im światło i siłę do zgadzania się z wolą Moją.

powiedział mi Pan:
Dziecię Moje, najwięcej Mi się podobasz przez cierpienie. W cierpieniach swoich fizycznych czy też moralnych, córko Moja, nie szukaj współczucia u stworzeń. Chcę, aby woń cierpień twoich była czysta, bez żadnych przymieszek.
Żądam, żebyś się nie tylko oderwała od stworzeń, ale i sama od siebie. Córko Moja, chcę się napawać miłością serca twego – miłością czystą, dziewiczą, nieskalaną, bez żadnego przyćmienia.
Córko Moja, im więcej ukochasz cierpienie, tym miłość twoja ku Mnie będzie czystsza.
.
I jeszcze fragment, którego nie umiem odszukać.
To było mniej więcej tak:

Faustyna martwiła się, że swoją chorobą sprawia problemy siostrom, które zamiast modlić się, muszą jej usługiwać.

Jezus powiedział:
Jedna cierpiąca siostra która swoje cierpienie i chorobę ofiarowuje Mi, przynosi Mi więcej radości niż cały klasztor rozmodlonych sióstr.

Wybaczcie jeśli coś przekręciłem.

exe

Wasze wypowiedzi zdradzają - w mojej skromnej opinii człowieka niedouczonego - dojrzałość chrześcijańską, bo zarówno u Dusi , jak i u małego kwiatka widzę wspólny mianownik:
" Ten zaś, kto się łączy z Panem, jest z Nim jednym duchem." (1 Kor 6, 17)
U Dusi jest mowa o pewnych objawach życia duszy kontemplatywnej, zaś u małego kwiatka widzę istotę czystej ofiary, składanej przez duszę kontemplatywną.

meteos24

meteos24

meteos24

meteos24

meteos24

meteos24

meteos24

Bo w bólach i trudach rodzi się to co piękne do życia wiecznego.

meteos24

Jaśmina

Strasznie kolego krzyczysz ,i po co Question

.Bóg ceni sobie ciszę i prostotę.
Musisz pamiętać, że istnieje cisza duszy, serca i oczu. Cisza duszy i serca to Twój wewnętrzny pokój i skupienie się na Bogu, to wyciszenie emocji i poruszeń. Jest też cisza oczu, która pozwala widzieć Boga. Nasze oczy są jak dwa okna, przez które Chrystus i świat przenikają do naszego serca. Jeśli Twój wzrok skupiony jest na świecie, nie będziesz miał miejsca w sercu dla Boga. Pamiętaj, że to na co patrzysz, zaczyna mieszkać w Tobie. Jeśli patrzysz tylko na świat, on może zająć całe Twoje serce..
Niejednokrotnie bywając w murach klasztorów zawsze spotykałam się z ciszą za dnia , jak i w nocy .Nie można być twarzą w twarz przed Bogiem w hałasie. Teraz czuję się wchodząc tutaj i nie móc przebić się przez ten gąszcz jakbym była u protestantów. Mad

. Nie odbierz źle moich słów. I to nas różni od nich. Oni są glosni ponieważ oni nie chcą słyszeć Boga.

meteos24

Jaśmina · Wysłany: Wto 21:19, 24 Mar 2020 Temat postu:

uel

Św.Franciszek Salezy pisze (Filotea, Traktat o miłości Bożej), że umartwienie wewnętrzne i zewnętrzne jest doskonałym środkiem, by ściągnąć na siebie łaski nieba, jeśli tylko jest praktykowane w miłości i przez miłość.
Powiedziano tam w sposób najbardziej praktyczny, że najwspanialsze umartwienia nie są lepsze niż zwyczajne, które zdarzają się co dzień nieoczekiwanie, a przynoszą więcej owocu i zapewniają zgodność naszej woli z wolą Bożą określoną przez przykazania i rady.
Stronice te przypominają nam, że umartwienie bez modlitwy jest ciałem bez duszy , a modlitwa bez umartwienia jest duszą bez ciała
Jest tam mowa w sposób nie tylko teoretyczny, lecz praktyczny o postępie cnót oświeconych przez wiarę i ożywionych przez miłość, zwłaszcza o postępie cnót teologicznych. Jest to zastosowanie praktyczne tego, czego uczy św. Tomasz w drugiej części Summy, stosując do czynów, które mają być pełnione co dzień, to, co mówi o cnocie w ogólności, o cnotach w szczególności, o ich motywach, powiązaniu i postępie.

Abstrakcja odróżniła te zagadnienia, ascetyka je łączy, by nam wskazać drogę prowadzącą do doskonałości. Chce nam ona wskazać raczej cel do praktycznego osiągnięcia niż dobre określenie natury cnót.

Ta dobrze rozumiana ascetyka nie tylko nie jest moralizmem, zapoznającym wzniosłość cnót teologicznych, lecz jest pod natchnieniem tych cnót i otwarta ku życiu wyższemu, do którego każde nam zmierzać.

exe