KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

maly_kwiatek · Gość

Przypomnę tylko, że Sobór Watykański II zakończył obrady 51 lat temu.
Oczywiście katolicka etyka seksualna nie zaczęła się po Soborze Watykańskim II i ma swoje głębokie korzenie w Tradycji Kościoła.
Sobór poza tradycyjną funkcją rozrodczą seksu jaką wskazałaś, jako jedyną, zaakcentował bardzo mocno jego funkcję umacniającą i wzbogacającą małżonków w ich miłości.

Źródłem nauczania Kościoła w dziedzinie seksualności są arbitralne orzeczenia Magisterium Kościoła, opierające się na Tradycji oraz – w niektórych przypadkach – na Piśmie Świętym.

Nowsze dokumenty Magisterium na temat katolickiej etyki seksualnej:

encyklika Casti connubii papieża Piusa XI
konstytucja Gaudium et spes, nn.50-53 II soboru watykańskiego,
encyklika Humanae vitae papieża Paweł VI dająca m.in. ocenę etyczną środków antykoncepcyjnych i aborcji.
adhortacja Familiaris Consortio papieża Jana Pawła II (1981).
katechezy środowe Jana Pawła II, wydane później pod tytułem Mężczyzną i kobietą stworzył ich. Ich poprzedniczką była książka bpa Wojtyły „Miłość i odpowiedzialność”.
List apostolski Mulieris Dignitatem – o godności i powołaniu kobiety (Jan Paweł II, 15.08.1988 r.)
List do rodzin Jana Pawła II (2.02.1994)

Po II soborze watykańskim ukazały się następujące dokumenty Kongregacji Nauki Wiary i Papieskiej Rady ds. Rodziny poświęcone poszczególnym zagadnieniom etyki seksualnej:

Quaestio de abortu – deklaracja o przerywaniu ciąży – Kongregacja Nauki Wiary (Franjo kard. Šeper, 18.11. 1974).
Quaecumque sterilisatio – odpowiedź na pytania konferencji episkopatu Ameryki Północnej dotyczące sterylizacji w szpitalach katolickich (Kongregacja Nauki Wiary, 13.03.1975)
Persona humana – deklaracja o niektórych zagadnieniach etyki seksualnej[12] (Kongregacja Nauki Wiary, 29.12.1975)
Homosexualitatis problema – list do biskupów kościoła katolickiego o duszpasterstwie osób homoseksualnych (Kongregacja Nauki Wiary, Joseph kard. Ratzinger, 01.10.1986)[13].
Donum vitae – instrukcja o szacunku dla rodzącego się życia ludzkiego i o godności jego przekazywania. Odpowiedzi na niektóre aktualne zagadnienia (Kongregacja Nauki Wiary, 22.02.1987 r.).
Ludzka płciowość: prawda i znaczenie. Wskazania do wychowania w rodzinie. (Papieska Rada ds. Rodziny. 8.12.1995)
Instrukcja Dignitas personae – dotycząca niektórych problemów bioetycznych (Kongregacja Nauki Wiary, 12 grudnia 2008)[14].

Duśka · Gość

Dziekuje za obszerny opis , jednak nie w kwesti mojego zainteresowania ze względu na stan rzeczy stanu aktualnego , jednak dla innych jak najbardziej polecany :wink:

Odrowąż

Odrowąż

Odrowąż

Duśka · Gość

Odrowąż

Philip

Duśka · Gość

Jeżeli poglądy będą zgodne z prawem Bożym, to tak . Masz szanse i to duże :wink:

maly_kwiatek · Gość

Zaraz zaraz.
Bo widzę, że dyskusja zmierza w ślepą uliczkę.

Umówmy się, że forum nie jest miejscem na wydawanie zakazów i nakazów na cokolwiek, poza Regulaminem.
To miejsce wymiany poglądów, myśli. Rozmawiamy tu o różnych sprawach, które nas wspólnie interesują.

Szanujemy tu siebie samych i siebie wzajemnie. Jeśli ktoś potrzebuje pomocy, pomagamy jak umiemy. Także modlitwą.
Tak bym to widział.

I oczywiście nie jest to miejsce do zmieniania czyichkolwiek poglądów ze strony innych osób. Poglądy każdy człowiek kształtuje sobie sam.

Szczęść Boże!

Odrowąż

Philip

Duśka · Gość

W pierwszych wiekach jednoczenia się państwa greckiego erotyczne przyjaźń między żołnierzami były czymś absolutnie powszechnym , wojska były w stałym ruchu, homoseksualizm był jedyną opcją życia seksualnego. Dawniej sobie tak radzono , nie potrzebny był internet .

exe

Rzeczywiście, niegdyś, w starożytnej Grecji, szczytem przyjaźni pomiędzy mężczyznami, był akt kopulacji ... Nie wszystko, co stare więc, musi być dobre.

Arystoteles, Platon ... Szkoda naprawdę ...

maly_kwiatek · Gość

Kilkadziesiąt lat temu usłyszałem audycję w radiu o Sparcie.
Już nie pamiętam jaki charakter miała ta audycja, czy naukowy, czy artystyczny. Uderzające dla mnie było to, co powiedziano tam o kulturze Spartan:
- że była to kultura znamienna i budująca moc Narodu i Państwa,
- oparta na bardzo konkretnych zasadach moralnych, z których wynikały zasady postępowania, dość ściśle przestrzegane,
- że wśród najważniejszych zasad była dbałość o czystość rasy i zdrowie Narodu, skutkująca zabijaniem niepełnosprawnych dzieci i kalek, aby te osobniki nie wpływały negatywnie na rozwój rasy i by nie były obciążeniem dla młodego, zdrowego Narodu,
- drugą zasadą było pełnia swobód seksualnych dla wojowników, uwzględniająca przyjemności erotyczne między sobą. Było to zachowanie pożądane, by umacniać ich przyjaźń, by zapewniać ich dobrą kondycję psychiczną i gotowość do boju w każdym czasie
by nie szukali niepotrzebnie kobiet, i nie tracili na to czasu, bo jak wiadomo, na placu bitew kobiet raczej nie ma.

W audycji przedstawiono obraz Narodu i Państwa piękny, czysty i zdrowy. Rozrodczość była regulowana a wymiana pokoleń miała być tam zapewniana, nie poprzez wojowników, tylko starszych, którzy zapełniali zaplecze teatrów wojennych.
Obraz idealny.

I potem była konfrontacja tego obrazu ze zjawiskiem zniknięcia Sparty z powierzchni ziemi. Nikt Sparty nie pokonał. Wojownicy byli świetni i sprawni do końca. Sparta zniszczyła się sama. Naturalne odtwarzanie pokoleń, z naturalnym do tego przypisanymi zjawiskami normalnych małżeństw, opiekowania się dziećmi niepełnosprawnymi i kalekami, a także osobami starymi - co jest naturalne w każdej kulturze - zanikło, z braku tychże.
Kultura młodości umarła, bo młodzi zamieniając się w starych byli dezintegrowani i nie było komu podtrzymywać kultury.
To co było ongiś kulturą szybko zamieniło się w patologię a patologia przyniosła śmierć.
Sparta upadła i jej nie było.

Ogromnie mi ten obraz z tym mechanizmem zapadł w pamięć.
Nieraz sobie do niego wracam.
Czy tak było naprawdę,
Czy audycja nie przerysowała jakiegoś elementu,
Dlaczego ci ludzie właściwie tak postępowali,
Dlaczego to wyidealizowane piękno - bo to swoiste idealne piękno kulturowe przecież było - nie mogło przetrwać,
Jak się do tego odnosił Bóg, Bóg Spartan, jakiego Spartanie znali,
Znali czy może nie znali, lub znać nie chcieli?
Jak to było.

Nie mam odpowiedzi jednoznacznych, bo skąd.
A obraz tego Narodu wraca i skłania do refleksji.

maly_kwiatek · Gość

Jeszcze jeden element mi się nasunął przy lekturze tego tematu:

TOMASZ-V.A.D · Gość

Duśka · Gość

Nie wiem, komu jest „łatwiej” – wierzącemu czy niewierzącemu uporać sie z problem , skłonnośćią. Każdy człowiek w coś wierzy.
Niewierzący ma trudniej w życiu, tak mi się wydaje . Z taką osobą trudniej rozmawiać o sprawach niematerialnych. Jak takiemu wytłumaczyć , że skłonności homo- są drogą do zła , a może już '' zalążkiem'' zła . Question

. Szukam na to stale odpowiedzi , może prędzej porady .

exe

dark

dark

Duśka · Gość

Odrowąż

No wiesz jakoś Apostołowie, wszyscy święci, Męczennicy, a nawet Ojcowie Kościoła swoim życiem i przykładem dawali świadectwo niezwykłego szacunku i pokory wobec Boga . Myślę , że nawet przez myśl im nie przyszło żeby się spoufalać , kłócić z Panem Bogiem szukając wygody dla siebie , żeby było nam dobrze i lepiej żyć . To lekceważenie Praw Boskich podchodzi już pod pychę , szukając modernizmu własnego. Dopuszczalne jest ''wadzenie się '' z Panem Bogiem ale w poszukiwaniu Prawdy, a nie jej ''zniwelowaniu ''. Tak myślę .

Duśka · Gość

Może dark to będzie głupi przykład ale wyobraż sobie marynarza na morzu będącego pół , rok bez kobiety . Myślisz ,że nie zainteresuje się drugim mężczyzną Question

Philip

Duśka · Gość

Nie ważne . Trochę poczytałam o tych marynarzach i jest inaczej jak mówiszale nie ma co do tego wracać . Jednak dosyć ciekawy artykuł znalazłam na temat homoseksualizmu dawniej i dziś .

Jak homoseksualizm był postrzegany na przestrzeni wieków, a jak wygląda to w obecnym społeczeństwie?

Jak się okazuje, w zależności od czasów, homoseksualizm był albo bardzo potępiany, albo wręcz przeciwnie – postrzegany w kategoriach relacji idealnej. Obecny we wszystkich kulturach, na każdej szerokości geograficznej oraz w każdym czasie, homoseksualizm zapisał się na kartach historii i nadal wzbudza sporo emocji. Jeżeli przyjrzymy się, jak do homoseksualistów podchodziło społeczeństwo starożytnego Rzymu czy Grecji, to zauważymy, że sporo w tym było pozytywnych odczuć. Obecnie – niekoniecznie. Homoseksualiści głośno i kolorowo walczą o swoje prawa.

Co sprawiło, że po czasach starożytnych homoseksualiści wpadli w prawdziwe tarapaty?

Wszystkie problemy osób o orientacji homoseksualnej tak naprawdę zaczęły się wówczas, gdy chrześcijaństwo doszło do głosu i stało się religią dominującą. Już od samego początku wyznawcy Jezusa Chrystusa starali się na wszelkie sposoby tępić osoby propagujące inną orientację niż heteroseksualna, a zatem pozwalającą na spłodzenie gromadki dzieci, które również mogłyby dołączyć do grona przynależących do Kościoła Katolickiego. Geje i lesbijki jedynie z racji tego, z kim woleliby stworzyć związek, byli prześladowani i mordowani – bardzo często spalano ich również na stosach w czasach Średniowiecza. Mimo tego, że przedstawiciele chrześcijaństwa dwoili się i troili, chcąc raz na zawsze pozbyć się homoseksualnych rozpustników, ich orientacja przetrwała do obecnych czasów i walczy o równe prawa. Niezwykle interesującą osobą w czasach Średniowiecza był król Anglii Jakub I Stuart, będący najprawdziwszym, niekryjącym się ze swoimi upodobaniami homoseksualistą, niejednokrotnie sprowadzającym sobie kolejnych faworytów. Nawet nasz polski Bolesław Szczodry niekoniecznie oglądał się za spódniczkami, czy raczej – długimi, kobiecymi sukniami. Znacznie bardziej interesowało go to, co znajdowało się w spodniach szlachty polskiej. Niestety, jak świat długi i szeroki, istnieją równi i równiejsi – z tego powodu, o ile będąc królem można było pozwolić sobie na pewne fanaberie, o tyle folgowanie swoim preferencjom w przypadku ludzi należących do pospólstwa mogło przyczynić się do ich godnego pożałowania końca. Znacznie łatwiej miały kobiety – ich homoseksualizm od zawsze był trudniejszy do wytropienia, jako że panie z natury mają skłonność do wspólnego spędzenia czasu i chwytania się za ręce z byle powodu. Ponadto w średniowieczu kobiety często razem zażywały kąpieli oraz spały, co więcej – nic nie było tak podniecające dla odwiedzających przybytki rozkoszy mężczyzn, jak widok dwóch zajmujących się sobą kobiet.

Jak się okazuje, bycie gejem bądź lesbijką w kulturach Azjatyckich oraz Indiach było zdecydowanie łatwiejsze i przyjemniejsze. Na tych ziemiach nie traktowano zachowań homoseksualnych jak zboczenia czy diabelskich poczynań, a jak dowód głębokiej przyjaźni oraz zażyłości.

W islamie, podobnie jak w chrześcijaństwie, od samego początku traktowano homoseksualizm jako zjawisko, które należy wyplenić jak chwast. Różnica polega jednak na tym, że o ile w krajach chrześcijańskich obecnie można bez obaw o swoje życie zawrzeć związek z osobą tej samej płci, o tyle w islamie do tej pory homoseksualiści skazywani są na śmierć. Bardzo głośna była swego czasu historia Mahmuda Asgari i Ajaza Marhoni, dwóch chłopców w wieku 14 i 17 lat, których rząd irański za podejrzenie stosunków homoseksualnych skazał na śmierć, łamiąc tym samym ogólnie obowiązującą konwencję praw dziecka.

Dziś mamy świadomość, ze orientacja homoseksualna jest z nami już od zawsze. Nie ma to tak naprawdę większego znaczenia, czy społeczeństwo jest tolerancyjne czy konserwatywne – tak czy tak będą się w nim rodzić homoseksualiści. Od tego jednak, w jakim kraju żyją, będzie zależało ich osobiste szczęście i poczucie spełnienia – albo będą mogli związać się z ukochaną osobą bez strachu o swoje życie, albo będą stale zmuszeni do życia w cieniu, ukrywając swoją prawdziwą orientację.

exe

"poczucie spełnienia" u homoseksualisty ...
Artykuł o tym mówi, więc prosiłbym o komentarz do tego pojęcia, zaś w ogólnym wyrazie tekst zawiera pewien zarzut wobec chrześcijaństwa i jest bardzo tendencyjny w kierunku LGBT.

Różnicowanie natury homoseksualizmu w aspekcie historycznym jest oparte na mitologii i przypomina próbę wyrażania temperatury w hPa (to tak metaforycznie).

Duśka · Gość

A to przepraszam za ten artykuł . :?

Odrowąż

dark