KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

exe

Potwierdzam to, co mówi Pielgrzym. Znam to z autopsji. Sprawy niejednokrotnie są trudne do zwalczania, dlatego wierzymy, że nasz twardy sprzeciw wobec "odejść duchowych" jest w ostatecznym rozrachunku korzystny, a przez to wybaczalny Wink

mała czarna · Gość

exe

Duśka · Gość

Philip

Jak namacalnie można odczuć tą "protestantyzacje " KK?

exe

TOMASZ-V.A.D · Gość

maly_kwiatek · Gość

Dla mnie jest zdumiewające, że Kościół w Polsce niemal wcale nie przekazuje nauk bł. ks. Jerzego Popiełuszki, całkowicie praktycznie zaniechał przekazywania nauk Sługi Bożego Stefana Wyszyńskiego.

Ci święci kapłani wspierają Polskę i Kościół w Polsce swoim życiem, śmiercią i nieustanną opieką. Kościół coraz mniej o nich wie, a o ich bogatej nauce nie wiedzą nawet młodzi duchowni.

Myślę, że to jest przejściowe, że tak może być do czasu, aż Kościół w Polsce oczyści się i odrodzi. A to oczyszczenie jest potrzebne od czasu odwrócenia się w latach 50-tych prawie wszystkich biskupów polskich od Prymasa Stefana Wyszyńskiego, który powiedział "Non possumus..."

Nie spotkała ich za to żadna kara, gdy Prymas wrócił z więzienia, nigdy też nie przeprosili za swoje postępowanie wobec Kościoła, który reprezentował Prymas, jako legat papieski.

Ten brak żalu za grzech i brak zadośćuczynienia ciąży nad Kościołem w Polsce i - moim zdaniem - skutkuje latami chudymi po śmierci Prymasa Wyszyńskiego.

exe

Mimo, że obrażony na Kościół katolicki pan Pielgrzym nie zagląda tutaj (?), to warto ów temat pociągnąć.

Martwi mnie ta swoista ślepota duszy, ów brak wewnętrznego widzenia, kiedy to intelekt (intelekt z łac. intus legere - wewnętrzne widzenie) nie jest w stanie wznieść się ku nowemu paradygmatowi, który jest tak oczywistym dla wierzących, że aż banalnym: nie istnieją dwa Kościoły: jeden idealny (Kościół świętych), a drugi rzeczywisty, Kościół grzeszny.

Napięcie istniało zawsze, o czym przekonuje nas świety Paweł:
"Doniesiono mi bowiem o was, bracia moi, przez ludzi Chloe, że zdarzają się między wami spory." (1 Kor 1, 11)
oraz:
"Obawiam się, że gdy przyjdę, znajdę was nie takimi, jakimi pragnąłbym was znaleźć, a i dla was okażę się takim, jakiego sobie nie życzycie. żeby przypadkiem nie [było wśród was] sporów, zazdrości, gniewu, niewłaściwego współzawodnictwa, obmów, szemrania, wynoszenia się, kłótni. (2 Kor 12, 20)
No, ale nie należy zapominać o zakończeniu każdego sporu, napomnienia o nim:
"11 Zresztą, bracia, radujcie się, dążcie do doskonałości, pokrzepiajcie się na duchu, jedno myślcie, pokój zachowujcie, a Bóg miłości i pokoju niech będzie z wami! 12 Pozdrówcie się nawzajem świętym pocałunkiem! Pozdrawiają was wszyscy święci. 13 Łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość Boga i dar jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi!" (2 Kor 13, 11-13)
O tej zadziwiającej jedności pisali Orygenes i św.Augustyn - tak było od początku, więc juz z tego powodu nie rozumiem stwierdzenia "Pielgrzyma" o roczarowaniu ... no chyba, że sobą samym. Dlaczegóż to "sobą samym" Question

Ano dlatego, że nie wyzwolił się on z ram protestanckiego okrajania rzeczywistości (protestantyzm, to po prostu wynik błędu zaniedbania intelektualnego w hermeneutyce).

Kościół, jako instytucja jest już ukazany w ustanowieniu Eucharystii przez Jezusa :
"To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę!" (Łk 22, 19)

Eucharystia jest "tylko" jednym z "elementów" pośredniczących i umożliwiających Bożą obecność (pozostałe to: Pismo, Urząd, Tradycja, a także prawo kanoniczne).

Podstawowym błędem protestantów jest patrzenie na każdy z tych elementów z osobna, a wówczas każdy z tych elementów staje się otoczką jądra, otoczką sama dla siebie. Takie myślenie jest z gruntu niedorzeczne i niebiblijne.

Właśnie owa władza Piotrowa jest udzielona, nie zaś wzięta i nie zależy od godności czy też niegodności człowieka ją wykonującego. Gdyby taka zależność była, no to mielibyśmy do czynienia ze stwierdzeniem, że świętego Ducha Chrystusa może udzielać tylko ten, kto ma Go w sobie (w różnym stopniu). No, ale wówczas obecność Jezusa byłaby zależna od świętości człowieka i nie w efekcie nie byłoby żadnej pewności, że obecność ta została przekazana w całości i nienaruszona.

Tu zmierzam do kolejnego błędu protestantów, których krepował "gorset" Kościoła instytucjonalnego. A mianowicie, tzw. tęsknota protestancka za "wolnym", tj. nieskrępowanym i bezpośrednim kontaktem z pierwotnym zjawiskiem - Jezusem, jest znów głęboko niebiblijna i niedorzeczna. innymi słowy, szczytem tesknoty chrześcijanina, który zbuntował się wobec Mater Ecclesia jest utopia bazująca na błędzie teologicznym, gdzie człowiek miałby osiagać tzw. współczesność z Jezusem.

Jednocześnie protestant takowy tak bardzo epatować chce w swym otoczeniu tzw. głęboką znajomością Biblii, która ma zatykać wszystkich krytyków reformacji. Jest to najprostszy sposób, w jaki każdy protestant wszelakiej denominacji po prostu ośmiesza się, poniewaz zapytać należy o to, czy jednak istnieje taka współczesność,skoro prawda jest, że ci, którzy obcowali z Nim na ziemi, z trudem Go rozumieli albo nie rozumieli Go wcale:
"Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, [które mówi], że On ma powstać z martwych.' (J 20, 9)

i że dopiero później Zmartwychwstanie i Zesłanie Ducha Świętego otworzyło im oczy na sens Jego życia, nauczania i działalności[/b] Question

Kolejną sprawą jest też i ta, że św. Paweł wykłada te wszystkie aspekty Jezusowego działania po prostu prawdziwie, a przecież nigdy się z Nim nie zetknął, jedynie ("jedynie" - w rozumieniu wątpiących) poprzez Tradycję.

Kościół w swej jedności musi działać, a więc uwspółcześniać pierwotne źródło wszędzie tam, gdzie prąd dziejów chciał się od niego oddalić. Tutaj protestanci oponują, że jest to niebezpieczne wzbogacanie otoczki i to o elementy czysto ludzkie, poniewaz dla nich liczy się tylko być w jądrze, czyli we wspomnianej współczesności z Jezusem. A przecież pamietamy, że w myśl prawa wypowiedzianego przez Gamaliela, co okazuje się ludzkie i zbędne, samo odpadnie. Przecież Duch Święty nieustannie odmładza to naczynie, którym jesteśmy bo Jezus Chrystus jest wiecznie młodym!

Prawda jest zupełnie inna: nie można stać się otoczką za życia, a współuczestnictwo w Bogu nie stanowi o tym, że nasza natura przemieni się z otoczki w jądro, do którego byciem tak protestanci tęsknią. Przeciwnie, a nawet jeszcze więcej: natura nie ma ani jądra, ani otoczki, bo jest zarazem wszystkim.

Instytucja jest potrzebna, aby zagwarantowac wolność (nie zaś ją zabrać, jak krzyczą reformatorzy), która rozwija sięw pełni tam, gdzie jest zagwarantowane prawo, nie zaś anarchia. Kto spogląda na instytucję, jako na twór, w którym nie widzi organicznej wspólnoty, to wówczas widzi tylko zniewalającą klatkę. Im lepiej jest wykształcony jakiś organ, tym lepiej może nim się posługiwać dusza, która ma więccej możliwości i doskonalej je realizuje.
I wcale nie ma tak, że można znaleźć Chrystusa tylko tam, gdzie jest jakaś organizacja (to jest pseudoargument protestanckiego ruchu szkalującego KrK). Można znaleźć Go wszędzie i dobrze wiemy o tym my, którzy przeżywamy obecność Chrystusa w instytucji.

Trzeba też spojrzeć na instytucję Kościoła, jak na zgorszenie w oczach świata. Kościół właśnie musi być "kamieniem zgorszenia", który nie może rozpływac się w idealistycznej mgiełce powierzchownej moralności. Tak więc, jakkolwiek czysto ludzkie uzasadnienie instytucji w Kościele nie może być jej usprawiedliwieniem, to owo czysto ludzkie jej uzasadnienie jest niepodważalne (uzasadnienie urzędu Piotrowego).

Protestanci negują konieczność istnienia ludzkiej reprezentacji transcendentnej jedności, jaką jest Chrystus. Owa reprezentacja jest konkretyzującym i przypominającym przedstawicielstwem; jest ona - jako urząd Kościoła - specjalnym "charyzmatem", którego zadaniem jest koordynowanie wszystkich innych charyzmatów przez gromadzenie ich wokół środka ciężkości Kościola, którym jest Jego jedność (nie mylmy z jednlotością).

Charyzmaty ... i tu - myślę - leży pies pogrzebany, o którym głosno żaden protestant nie powie. Oto, gdyby wszyscy członkowie Kościoła byli bez reszty posłuszni swemu własnemu charyzmatowi, to wówczas rzeczywiście nie byłby potrzebny urząd w swej funkcji porządkującej. czy tez więc chrześcijanin może zagwarantowac całkowite posłuszeństwo swemu osobistemu charyzmatowi, gdy zderzy się z inną wolą, podobnie jak wola Chrystusa zderzyła się na Górze Oliwnej i musiała ustapić Question

Posłuszeństwo jedności Koscioła jest najbardziej wymagającym i zobowiązuje chrześcijanina do rewizji swego egoistycznego nieraz posłuszeństwa własnemu sumieniu (aspekt konformistyczny oraz pychy), z którego trzeba nieraz zrezygnować na rzecz Pana Koscioła.
Samowystarczalny, wewnętrzny ład w posłuszeństwie osobistym charyzmatom, bardziej odpowiada dziełu sztuki, niż posłuszeństwu Jezusowi Ukrzyżowanemu i Zmartwychwstałemu.

Nie jest też prawdą inny zarzut protestancki, że Kościół wzrasta ku samemu sobie. Jest to tylko wypaczone spojrzenie na to, że Kosciół wzrasta zarówno do wewnątrz, spotykając wewnętrznego człowieka:
" aby według bogactwa swej chwały sprawił w was przez Ducha swego wzmocnienie siły wewnętrznego człowieka." (Ef 3, 16)
, jak i na zewnątrz, jako Oblubienica:
"aż dojdziemy wszyscy razem do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary wielkości według Pełni Chrystusa." (Ef 4, 13)

Urząd jest więc znakiem sakramentalnym, znakiem skutecznym, gdzie należy rozróżnić pomiędzy statusem wychowawcy, co jest charyzmatem (a wychowawców jest wielu), a statusem ojca:
"Choćbyście mieli bowiem dziesiątki tysięcy wychowawców w Chrystusie, nie macie wielu ojców; (1 Kor 4, 15)

Wreszcie więc musze wskazac na nieustanne napięcie, wręcz rozdarcie pomiędzy urzędem, a miłością - co jest znakiem współpracy Apostołów: Piotra i Jana.
Jan nie tylko ustapił pierwszeństwa Piotrowi:
"3 Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. 4 Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. 5 A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka." (J 20, 4-5)
Piotr nie tylko działa za Jana:
"6 Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna 7 oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. 8 Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył." (J 20, 6-8 )
Jan "odstępuje" swą miłość osobista Piotrowi, aby rozeszła się na Piotrową jedność miłości całego Kościoła (patrz wspomniane przywiązanie protestanta do osobistego charyzmatu).

Piotr otrzymuje niesłychaną obietnicę od Pana, że swoją śmiercią przypieczętuje swój urząd:
"18 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz". 19 To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to rzekł do niego: "Pójdź za Mną!" (J 21, 18-19)

A jednak Pan Jezus pozostaje Panem wobec sług i mamy wspomniane wcześniej napięcie. Tutaj dochodzę do niezwykle poważnej rozbieżności, gdzie protestanci odczytują to napięcie, jako fakt dokonany, a tymczasem jest to fakt niedokonany, nieustannie w miłości przezwyciężany.

Kończy się takie nierozróżnienie stanu Kościoła w swej naturze ludzko-boskiej (pochodzącej od Jezusa Chrystusa: Człowieka-Boga)na czysto prywatnej wojnie protestantów o postawienie swych osobistych charyzmatów na piedestał ponad charyzmat jedności Kościoła, reprezentowanego przez Urząd.

inquisitio

Dobrze napisane Bracie :)

Duśka · Gość

Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym sło wem..

My żywimy się słowem jednak nie bożym tylko tym co ludzie powiedzą lub co wyczytamy na internecie. Często ulegamy pokusie obłudy. Przeciw obłudzie wszystkich, którzy nazywają się chrzęścijanami , a postępują jak poganie. Jak czasem człowiek łatwo i w zupełnie nieracjonalny sposób ulega innemu człowiekowi, naiwnie mu ufając. Pełno wokół nas osobników manipulujących odczuciami innych, ostatnio masowo na tle religijnym. Teraz Religia stała się sztuką manipulacji, prania mózgów i zastraszania . Nie pobieramy czysty pokarm ze Słowa Bożego.Wypaczone sumienia biorą swój początek z niebiblijnych nauk, a jak potrafią fascynować , poprostu obłęd. Exclamation

. Przejawiamy gorliwość w publicznym wielbieniu Boga, ale wszyscy jesteśmy ślepcami i wszyscy mamy zatwardziałe serca. To nie jest zarzut .
Krzyż - wywołuje niechęć a nawet wrogość. Dlatego , że najczęściej jest ) jest kojarzony z katolicyzmem.
Musimy jednak uświadomić sobie, że zapłata wiele Go kosztowała i że koleją rzeczy dla nas ludzi jest to, by nauczyć się czerpać z tego, nie po to, by swawolić sobie, ale po to, by czynić to, co podoba się Bogu.
A więc co z tego, że człowiek wylicza i wylicza przykazania Boże, skoro nie chce nimi żyć. Question

Ba ... wogóle nie zamierza nimi żyć . Wystarczy ,że sobie poczytamy o pedofilii i możemy się spokojnie z czystym sumieniem na Kośćiół obrazić . Takie to proste , a zarazem banalne .

Bóg nie jest dobry, BÓG jest bardzo dobry. To już było stwierdzenie i nie można tego obalić .:)

Kościół po soborze przypomina wielki plac budowy.
(…) na tym placu zagubiono projekt budowy
i każdy teraz ją kontynuuje wedle swego upodobania”
(Kard. Joseph Ratzinger, Raport o stanie wiary).

Modernistyczne mutacje wiary nie dają zbawienia , to ułuda. :(

exe

Bardzo dobrze rozpoczął Sobór Watykański II papież Jan XXIII, mówiąc :

Sam depozyt wiary, to znaczy prawdy, zawarty w naszej starożytnej nauce, to jedna sprawa; natomiast forma, w jakiej prawdy te są ogłoszone, to sprawa druga.

exe

inquisitio

maly_kwiatek · Gość

Dla mnie inne niż katolickie wyznania mogą nie istnieć.
Nigdy mnie tam nie ciągnęło, na starość poznaje jakieś ich szczegóły by wiedzieć o czym się rozmawia w dyskusji.

Aktualnie jestem wśród ludzi, którzy są sedewakantystami udającymi katolików, a nazywających katolików protestantami. Protestanci tam też z rzadka występują, a grupa ma na celu identyfikowanie i zwalczanie fałszywego charyzmatyzmu. Katolicy oczywiście też tam są, ale oni zazwyczaj tylko czytają co kto napisze, bo sami nie czują się na siłach by argumentować w dyskusji.

No i czytam sobie co tam ci ludzie piszą, zdecydowanie bliżej mi do protestantów, niż do sedewakantystów, ale nie z powodów wiary, tylko skostniałości i faryzejskości podejścia tych ostatnich.

Ja tej faryzejskości katolików nie znosiłem od urodzenia.
Przeżyłem jakoś Piusa XII, przeżyłem Sobór Watykański II w klimacie medialnych ataków komunistycznych racjonalistów na Kościół i na sam Sobór i w końcu lat 70-tych wraz z Janem Pawłem II - Ojcem i jednocześnie Synem Soboru, nagle ujrzałem, że Kościół przestał być faryzejski i zamknięty, że jest w nim zdecydowanie miejsce dla grzeszników i dla osób słabej wiary, takich jak ja.

To jest moje doświadczenie już 40 lat.
Nigdy nie pozwolę sobie odebrać przynależności do tego Kościoła, bo wiem, że żaden inny mnie nie przyjmie, a jak przyjmie pobłażając mym grzechom, to nie zaprowadzi mnie do Nieba.
I piłka u mnie jest bardzo krótka.

Tylko Kościół Katolicki, którego zwierzchnikiem jest Jezus Chrystus.
I tylko Kościół posoborowy, nie ten poprzedni, który poznałem, a który mnie nie akceptował.

maly_kwiatek · Gość

Rzuciłem okiem na Waszą Bracia i Dusia dyskusję, wraz z cytatami i zadumałem się.

No bo tu depozyt wiary (zawarty w Piśmie Świętym i Tradycji), tu forma w jakiej depozyt wiary jest przekazywany,
tu pewien aksjomatyzm nazywany depozytem wiary, tam osobiste doświadczenia duchowe członków Kościoła, mniej lub bardziej krytykowane przez Tradycję,
tu pełnia charyzmatów Kościoła oświeconego Duchem Świętym, tam osobiste charyzmaty różnych osób także oświeconych Duchem Świętym, a może jednak nie przez Niego?

To gdzie wśród tego pola sprzeczności jest miejsce na prostą zwyczajną wiarę katolika, który doznaje Łaski Wiary oraz dla tego, który takiej Łaski nie dostępuje?

exe

Bracie mój,
Sprzeczności, czy też może przeciwności?
Aksjomaty są z jednej strony niedowodliwe, z drugiej strony mają swoje uzasadnienie w powstawaniu myśli. Są one podstawą wszelkiego ludzkiego pojęciowania.
Doswiadczenie jest podstawą wszelkiego poznania i prowadzi do Metafizyki.

Jaśmina · Gość

maly_kwiatek · Gość

maly_kwiatek · Gość

inquisitio

Mały kwiatek

maly_kwiatek · Gość

To moje osobiste doświadczenie, którego mi nikt nie zabierze.
Możecie sobie teoretyzować ile chcąc, a ja te ponad 60 lat przeżyłem.
I nie dam się wciągnąć ani w protestantyzm, ani tym bardziej w sedewakantyzm. Kościół katolicki był, jest i będzie jeden.
To Kościół Jezusa Chrystusa.

maly_kwiatek · Gość

maly_kwiatek · Gość

Ludzie, którzy dzisiaj mędrkują na temat "niepotrzebności" Soboru Watykańskiego II, nie mają pojęcia o czym mówią, bo nie rozumieją z czego wynikła konieczność podjęcia prac na tym soborze.

Nie rozumieją, że Sobór zainicjowany został nie przez przypadek Jana XXIII - proboszcza świata o wrażliwej, miękkiej naturze, tylko Bóg ustanowił Papieża takiego właśnie, aby ten uświadomił Kościołowi, że idzie złą drogą, że gubi ludzi, a tym co ma nie daje światła miłości. I że trzeba zwołać sobór, aby w imię miłości do Boga i miłości do ludzi, poukładać Kościół od nowa.

Przeciwnicy Soboru Watykańskiego II nie rozumieją roli kapłańskiej wszystkich katolików i ich roli w ewangelizacji. My mamy kroczyć odważnie poprzez zło zbierać i zabierać ze sobą ludzi do Nieba.
Bo jeśli nie my, to kto to będzie robił???
A jak mamy zbierać ludzi bez miłości?????

Sobór Watykański nie zmienił Tradycji ani w jednej literze. Nie musiał, bo Tradycja Kościoła jest święta.
Sobór uczył katolików miłości. To była jego najważniejsza rola. A poza tym uporządkował świadomość tego, czym Kościół w ogóle jest, jakie są stosunki wewnątrz Ludu Bożego, jakie mają być relacje do innowierców i ateistów. Sobór otworzył również Kościół na potrzebne zmiany w liturgii.

Bez Soboru nie byłoby epoki św. Jana Pawła II, bez Soboru nie byłoby katolików w świecie, kościół uległby skadrowaniu i równoczesnej protestantyzacji.

inquisitio

Mały Kwiatek

exe

Dla mnie Prawda zawsze była obecną w Kościele, lecz forma jej przekazu się zmieniała.
Każda epoka była naznaczona przeciwieństwami: sacrum - profanum.

Gdyby było tak źle przed Soborem, to do samego Soboru mogłoby już nie dojść.

maly_kwiatek · Gość

exe